Toen ik dit boek zag, besloot ik dat het echt te dik was. Ik sleep mijn boek dat ik lees namelijk overal mee naartoe en dat wordt wat lastig als het zo dik is. Maar, het is wel interessant. Hmm… maar te dik, toch. Tot het het boek van de maand werd in de Mezza bij het AD. En er een leesclub kwam via hebban. Die combinatie war te goed om te weerstaan en ik schreef me in voor die leesclub. Hoera, hoera, ik mocht meedoen!
Het verhaal
Martin Berg, eigenaar van een kleine, noodlijdende uitgeverij, belandt in een levenscrisis. Jaren geleden verdween zijn vrouw, Cecilia Berg, uit zijn leven en liet een enorme leegte achter. In een interview met het tijdschrift Svensk Bokhandel blikt hij terug op zijn leven: zijn hechte vriendschap met kunstenaar Gustav Becker, zijn liefde voor zijn nu vermiste vrouw, zijn twee kinderen en, niet in de laatste plaats, het onaffe manuscript dat hem en zijn jeugddromen lijkt te bespotten.
Tegelijkertijd ontmoeten we de rusteloze Rakel, Martins dochter van in de twintig, die zich niet op haar plaats voelt in Göteborg. De stad bereidt zich voor op een overzichtstentoonstelling van het werk van de gevierde schilder en familievriend Gus-tav Becker, en waar ze ook is, overal kijkt Rakel in de ogen van haar mysterieus verdwenen moeder, die op de aankondingsaffiches prijkt – de raadselachtige Cecilia, de muze van de briljante kunstenaar. Wanneer Rakel een mogelijke aanwijzing vindt over het lot van haar moeder, gooit dat haar leven volledig overhoop.
De schrijver
Lydia
Sandgren (1987) groeide op in het westen van Zweden. Schreef, las, tekende,
zong en maakte muziek als kind en tiener. Volgde muziekles op de middelbare
school, woonde een tijd in Frankrijk en studeerde een jaar filosofie voordat ze
aan een vijfjarige psychologieopleiding begon. Tegenwoordig is ze praktiserend
psycholoog, woonachtig in Göteborg. Verzamelde
werken, waaraan ze tien jaar werkte en waarmee ze meerdere literatuurprijzen
won, is haar debuut.
Mening
Oké, het boek is wel echt heel dik. Dat was de eerste gedachte toen ik de doos openmaakte en het boek zag. Dik genoeg voor een quote op de rug! En wat voor quote: Een liefdesverklaring aan de literatuur!" Dat belooft wat! En naar mijn mening maakt Sandgren die belofte meer dan waar.
Sandgren werkte 10 jaar aan haar debuut en stopte het vol met liefde voor literatuur, filosofie en kunst. En dat allemaal in een heel leesbaar verhaal, waar je (mede door de omvang) wel even de tijd voor moet nemen om het te lezen.
In drie delen wordt het verhaal van Martin, Cecilia, Gustav en Rakel verteld. Niet rechttoe rechtaan, maar met sprongen heen en weer in de tijd, volg je het leven van Martin. Vanaf de middelbare school tot het heden. Zonder echte jaartallen te noemen, maar met historische gebeurtenissen als achtergrond, kun je opmaken wanneer wat speelt. Het jaar waarin Marilyn Monroe sterft is het geboortejaar van Martin, tijdens de Tsjernobyl-ramp is hij in Parijs en als je weet dat Cecilia 33 was bij haar verdwijning kun je bijna berekenen wat het heden is.
Door het verhaal van Martin loopt het verhaal van Rakel, de dochter van Martin en zijn verdwenen vrouw Cecilia. Rakel gaat op zoek naar haar moeder, als ze onbedoeld door Martin op een spoor stuit. Door deze verhaallijnen leer je Martin en Rakel goed kennen en ook Gustav, de kunstschilder en beste vriend van Martin, komt goed uit de verf. Natuurlijk leer je via Martin ook Cecilia kennen, zijn vrouw die 15 jaar geleden ineens verdween. Doordat je Gustav en Cecilia via Martin en Rakel leert kennen, blijven zij wel op afstand.
Voor mij spatte de liefde voor boeken, schrijven, literatuur en lezen van de pagina’s af. Misschien omdat dat gewoon mijn ding is, maar de filosofie was in mijn beleving minder aanwezig. Martin runt, samen met Per Andrén, een kleine uitgeverij en wil eigenlijk zelf een roman schrijven én een biografie van William Wallace, een Britse auteur waarvan absurd genoeg geen fatsoenlijke levensbeschrijving bestond (p.235) en waarvan hij later denkt dat hij daarmee genomineerd zou worden voor de Augustprijs (p. 617). Dat boek is dus helemaal niet geschreven, maar Sandgren won met haar boek wel deze prijs.
Alle facetten van boeken komen in Martin samen. De manier waarop hij over boeken denkt is erg herkenbaar, zoals bijvoorbeeld het antwoord op de vraag wat Martin zo aansprak in de literatuur: “[…]dat je ergens anders wilt zijn. Je wilt erop uit. Weg. […] Door te lezen kun je wél weg.” (p.46). En verder in het boek: “Als het puntje bij paaltje kwam waren er weinig dingen leuker dan werken met boeken.” (p.674). (Echt, dat ben ik…)
En een ander personage uit het boek ontdekt lezen als dertienjarige en “het was de vraag hoe hij anders zijn pubertijd had moeten doorkomen. Hij vroeg zich soms nog steeds af hoe mensen die niet lazen het bestaan tackelden.” (p. 657)
Waar de titel nou op slaat? Ook daar kom je achter. Het wachten wordt beloond.
Maar
het allerleukste aan het boek, behalve de liefde voor boeken, was toch wel de
liefde voor Bruce Springsteen❤️
Ik
hoop stiekem, nou ja eigenlijk helemaal niet stiekem, op een vervolg! Want ik
ben nog niet klaar met deze personages.
Boekinformatie
Titel: Verzamelde werken
Auteur: Lydia Sandgren
Oorspronkelijke titel: Samlade verk
Vertaler: Eline Jongsma en Janny Middelbeek-Oortgiesen
ISBN: 9789492068743
Uitgever: Uitgeverij Oevers
Verschijningsdatum: 28 september 2021
Aantal pagina’s: 784
Prijs: € 32,-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten