Sayaka Murata - Aardbewoners

Van deze auteur las ik twee jaar geleden Buurtsupermens, waar ik dit blogje over schreef. Dat vond ik een erg goed boek. Dus toen ik zag dat er een nieuw boek van Murata was, kwam dat op mijn verlanglijstje. En ik kreeg het ook nog voor Sinterklaas! Het heeft niet zo lang hoeven wachten, want dat egeltje op de voorkant is gewoon té schattig! 

Het verhaal

Natsuki brengt met haar neef Yuu de zomers door in de bergen van Nagano, waar ze droomt over andere werelden. Wanneer een reeks van verschrikkelijke gebeurtenissen de twee kinderen voor altijd van elkaar dreigt te scheiden, beloven ze elkaar koste wat het kost om te overleven. Haar donkere verleden blijft Natsuki achtervolgen, ook als ze volwassen en getrouwd is. Natsuki slaat op de vlucht en keert terug naar de bergen uit haar jeugd. Ze bereidt zich voor op een hereniging met Yuu. Zal hij zich hun belofte herinneren? En zal hij haar helpen haar daaraan te houden?

 

De schrijver

Sayaka Murata (Japan, 1979) is een van de meest getalenteerde hedendaagse Japanse auteurs. In 2003 debuteerde ze met Junyu, waarmee ze de Gunzo New Writers’ Prize won. Verschillende boeken en prijzen volgden, waaronder de prestigieuze Akutagawa-prijs voor Buurtsupermens. In 2016 verkoos Vogue Japan haar tot vrouw van het jaar. 

Mening

Oké, dit moet ik even laten bezinken. Wat een raar verhaal is dit. Het is heel anders dan Buurtsupermens, maar qua thema toch ook een soort hetzelfde. Omgaan met de druk ban buitenaf. Al wordt dat hier tot extreme proporties doorgevoerd.

In de eerste twee hoofdstukken is Natsuki een leerling op de middelbare school. Je leest, vanuit het ik-perspectief, hoe haar leven is. En dat is niet leuk… Haar vluchtgedrag, ze is een fee en kan dankzij Pyuut (het egelknuffeltje) toveren, is haar overlevingsmechanisme. En dat is door huislijk geweld en seksueel misbruik van een docent erg nodig. Na twee hoofdstukken springt het verhaal verder in de tijden is Natsuki halverwege de 30, getrouwd en ze lijkt haar leven onder controle te hebben. Natuurlijk haalt haar verleden haar in. Maar met haar man Tomooni en haar neef Yuu probeert ze de druk van de Fabriek (werken en voortplanten is het doel van die fabriek) te ontvluchten.

Een bizar verhaal wat steeds vreemder wordt, over toveren, ruimtewezens, de planeet Pohapipinpobopia en wraak. Ik kan het echt een heel groot stuk volgen. Natsuki wordt van kleins af aan door haar moeder gezien als een mislukking, een kluns, onhandig en lelijk. En dat laat haar moeder haar ook voelen. Wat de bijlesmeester doet is walgelijk. Dus de vlucht als overleving is begrijpelijk. Alleen daar komt Natsuki nooit meer uit. Het wordt eigenlijk alleen maar erger. Je hebt medelijden met haar. Maar op een gegeven moment gaat het verhaal zo’n vreemde kant op dat ik eigenlijk alleen nog vol verbazing de laatste 20 pagina’s heb gelezen. Ook het gegeven van de wereld als Fabriek zien waar mensen allen goed zijn om te werken en nieuwe aardbewoners te maken, daar kan ik nog enigszins inkomen. De kritiek die dit boek daarop geeft is ook te volgen. Maar de combinatie van alle gegevens en het einde maken dit tot een bizar boek, waarvan in niet echt weet aan wie ik dit zou kunnen aanraden. Het was in ieder geval verrassend anders dan gedacht. 

Boekinformatie

Titel: Aardbewoners

Auteur: Sayaka Murata

Oorspronkelijke titel: Chikyuseijin

Vertaler: Luk Van Haute

ISBN: 9789038810454

Uitgever: Nijgh & Van Ditmar

Verschijningsdatum: 28 september 2021

Aantal pagina’s: 264

Prijs: € 21,99

Yorick Goldewijk - Films die nergens draaien

Een nieuw boek van de schrijver van Billy extra plankgas. Dat vond ik zó leuk. Ik schreef er dit blogje over En zo te zien is dit iets heel anders. Die voorkant is zo mooi! Dit wil ik lezen! 

Het verhaal

Op dezelfde dag dat Cato ter wereld kwam, heeft haar moeder die verlaten. Cato’s vader is sindsdien altijd afwezig, ook al zit hij gewoon tegenover zijn dochter aan tafel. Cato heeft zich er inmiddels bij neergelegd. Denkt ze. Wanneer ze thuis een geheimzinnig kaartje vindt van een verlaten bioscoop en ontdekt dat deze weer open is, besluit Cato er een kijkje te gaan nemen. Al snel ontdekt ze dat er iets vreemds met de bioscoop aan de hand is, en dat het geen gewone films zijn die er draaien. De bioscoop lijkt in verbinding te staan met het verleden. Op zoek naar avontuur en de waarheid over haar moeder, wordt Cato meegesleurd op een gevaarlijke reis door tijd en herinneringen, recht naar een plek diep in haar hart. Een plek die ze altijd voor zichzelf verborgen had weten te houden. Tot ze voor een keuze staat die het leven van haar en haar vader voorgoed zal veranderen. 

De schrijver

Yorick Goldewijk (1979) wilde altijd al schrijver worden, maar ook tekenaar en muzikant. Tekenen heeft hij gelaten voor wat het is, maar muziek maakt hij wel. Goldwijk maakt deel uit van SonicPicnic en maakt muziek voor media (o.a. Nintendo, het Van Gogh Museum, Nederlandse Spoorwegen en Adidas). Billy Extra Plankgas was zijn eerste boek, waarna ook nog Billy Extra Plankgas - Door de bodem van het heelal verscheen. 

Mening

Oh, dit is een bijzonder boek! Ik las het Billy extra plankgas met heel veel plezier en vond deze voorkant zo fascinerend dat ik in de Kinderboekenweek dit boek lekker voor mezelf kocht. Dit boek is echt zó anders dan Billy, maar het is prachtig! Het onderwerp is een beetje somber, een kind waarvan de moeder bij haar geboorte is overleden en een vader die daar niet mee om kan gaan. Maar het hele verhaal staat in het teken van Cato en hoe ze het eigenlijk zat is hoe haar vader er steeds maar niet is. Om over de buurvrouw maar niet te spreken!

Cato maakt foto’s van dingen die niemand ziet en haar lievelingsplekje is een grasveldje wat niemand ziet. Iedereen loopt er voorbij, behalve Cato. Op school vinden ze Cato maar raar, vrienden heeft ze niet.

Mevrouw Kano zorgt ervoor dat Cato naar de bioscoop gaat waar ze films ziet die nergens draaien. Hoe bijzonder die films zijn wil ik eigenlijk niet vertellen, want dat is mede de magie van het boek. Ze zijn echter van onmiskenbare invloed op het leven van Cato. En het zorgt voor een goede vriend, Dikkie! Het boek is echt geweldig, een tikje bevreemden maar sprookjesachtig mooi.

Voor kinderen vanaf een jaar of 10 een hele dikke aanrader. Zeker als je eens iets anders wilt lezen dan een doorsnee Boomhut/Loser/Muts boek. 

Boekinformatie

Titel: Films die nergens draaien

Auteur: Yorick Goldewijk

ISBN: 9789021681825

Uitgever: Ploegsma

Verschijningsdatum: 8 september 2021

Aantal pagina’s: 248

Prijs: € 15,99

Annet Schaap - De meisjes

Kinderboekenweekaankoop! Dat wist ik zodra ik dit boekje zag binnenkomen in de winkel. Gelukkig was het kort na verschijnen al Kinderboekenweek, dus ik hoefde niet heel lang te wachten. 

Het verhaal

Een schone slaapster die niet meer ontwaakt, een kikker die maar geen prins wordt, een meisje dat een monster is: Annet Schaap bewerkte zeven bekende sprookjes, vijf van de gebroeders Grimm en twee van Charles Perrault, tot verrassende vertellingen over zeven meisjes met allemaal hun eigen dromen en verlangens, meisjes die niet langer sprookjesfiguren zijn maar mensen van vlees en bloed.

De schrijver

Met Lampje debuteert Annet Schaap (1965) als schrijver. De succesvolle illustrator heeft sinds 1991 250 kinderboeken voorzien van tekeningen, maar aan het schrijven van een kinderboek waagde ze zich nog niet. Tot ze op reis in Amerika een eenzame, grijze vuurtoren zag waarbij ze wel een kinderboek moest maken. Annet Schaap wilde altijd al tekenaar worden, of schrijver, of ontdekkingsreizigster. Ze studeerde aan twee kunstacademies en een schrijversschool. Haar boek Lampje is bekroond met de Gouden Griffel, de Woutertje Pieterse Prijs en de Nienke van Hichtum-prijs. In 2019 verscheen haar boek De boom met het oor met de illustraties van Philip Hopman. (Dat boek las ik ook en ik schreef er dit stukje over.) 

Mening

Dit boekje kocht ik al in de Kinderboekenweek, maar ik kwam er steeds niet toe het op te pakken. Tot nu. En wat ben ik daar blij mee. De zeven sprookjes zijn allemaal in een hedendaags jasje gestoken en toch herkenbaar. Heerlijk eigenwijs zijn de meisjes in deze sprookjes. Ze komen heel goed voor zichzelf op en dat is erg verfrissend. Sommige sprookjes haal je er onmiddellijk uit, andere kende ik minder goed en daar moest ik even over nadenken. Maar uiteindelijk wijst het zich allemaal vanzelf.

Origineel dit! En ook mooie illustraties erbij. Het mooist vind ik de illustratie onder de stofkaft op het harde omslag van het boek. Gewoon, omdat je die eigenlijk niet verwacht.

Een aanrader voor iedereen die van sprookjes houdt. Ik zou het alleen niet voor al te jonge kinderen kiezen, want daar zijn ze erg realistisch voor geschreven. (En de gewone sprookjes zijn eigenlijk al eng voor kleine kinderen als je er over nadenkt wat er allemaal gebeurt.) 

Boekinformatie

Titel: De meisjes

Auteur: Annet Schaap

ISBN: 9789045126692

Uitgever: E.M. Querido

Verschijningsdatum: 7 september 2021

Aantal pagina’s: 248

Prijs: € 14,99

Hervé Le Tellier - Anomalie

Ineens kwam er in de winkel een mevrouw vragen naar het boek Anomalie. Nooit van gehoord. Het had een prijs gewonnen in Frankrijk en was nu in het Nederlands vertaald. We bestelden het boek voor die mevrouw en toen het binnen kwam wierp ik er toch even een blik op. Hmm, interessant ziet dat er uit. Verder even niet aan gedacht, want ik heb nog te veel liggen om te lezen. Maar ja, als er dan bij hebban een buzz wordt georganiseerd over een boek dat er zo interessant uit ziet, schrijft Pleuntje zich natuurlijk wel in. En ja, ik mag mee buzzen! Hoera! Eens kijken wat ik van dat boek ga vinden! 

Het verhaal

Wat als we dat geheim wél hadden verteld, die relatie hadden verbroken, dat boek hadden geschreven? We vragen het ons allemaal weleens af – en de passagiers van de Air Francevlucht 006 van Parijs naar New York staan op het punt om daarachter te komen. Blake, een respectabele familieman die werkt als huurmoordenaar. Slimboy, een Nigeriaanse popster die niet is wie hij lijkt. Joanna, een zwarte Amerikaanse advocate die vecht voor een bijna verloren strijd. Victor Miesel, een obscure schrijver die nog niet weet dat hij wereldwijd zal doorbreken. Vlak voor hun afdaling naar JFK raakt het vliegtuig verzeild in een gruwelijke monsterstorm met huiveringwekkende turbulentie. Ze komen uit het noodweer tevoorschijn in een realiteit die zowel volkomen vertrouwd is als volkomen vreemd…

De schrijver

Hervé Le Tellier is wetenschapsjournalist en taalkundige, en schreef al meer dan 20 boeken. Voor Anomalie won hij de prestigieuze Prix Goncourt, en er werden in Frankrijk al meer dan een miljoen exemplaren verkocht. 

Mening

Voor de hebbanbuzz mocht ik het boek Anomalie lezen. Een debuut hier in Nederland van een heel bekende schrijver uit Frankrijk. En de winnaar van de Prix Goncourt… dat maakte dat de verwachtingen erg hoog waren.

Het boek deed zijn naam al eer aan door er heel lang over te doen voor het op de deurmat viel, alsof het ook opgeslokt was door de tijd.

Het verhaal is bijzonder, hetzelfde vliegtuig landt twee keer, maar met 3 maanden tijdsverschil. Wel met precies dezelfde mensen aan boord. Hoe?!

In deel 1 maak je kennis met een aantal van de passagiers uit het vliegtuig, ieder met zijn eigen achtergrond. Hier en daar zijn zwarte mannen te vinden… In deel twee wordt begonnen met achterhalen hoe dit tweede vliegtuig een exacte kopie kan zijn, door protocollen, geestelijken en wetenschappers. In deel 3 volgt de confrontatie tussen de maart en juni-mensen.

Al met al genoeg gegevens die het boek erg interessant zouden maken, maar… ja, dat werd het naar mijn mening niet genoeg eigenlijk. Of misschien juist wel te veel, waardoor ik aan het eind zonder antwoord op al mijn vragen ben blijven zitten.

De wereld staat wel op zijn kop, zoals de achterflap zegt, maar daar merk je vanuit de personages weinig van. Daarvoor is het boek te afstandelijk. Ik had gehoopt op wat er in die mensen om zou gaan op het moment dat ze erachter komen dat ze gedupliceerd zijn. De psychologen begeleiden deze mensen wel, maar als lezer krijg je daar dus niet echt inzicht in.

De verwachtingen waren dus te hoog en zijn niet ingelost. Wachten op een vervolg?

Wat ik wel echt geweldig vond aan het boek is dat een van de personages schrijver is en het boek Anomalie schrijft waaruit geciteerd wordt in dit boek. Het boekje komt ook meerdere keren terug in het boek. 

Boekinformatie

Titel: Anomalie

Auteur: Hervé Le Tellier

Oorspronkelijke titel: L’Anomalie

Vertaler: Andreas Dijkzeul

ISBN: 9789401615891

Uitgever: Xander Uitgevers

Verschijningsdatum: 2 november 2021

Aantal pagina’s: 304

Prijs: € 21,99

Alan Gratz - 9/11

Een kinderboek, meer young adult eigenlijk, wordt altijd voor mij apart gelegd als er een leesexemplaar binnen komt. Ik wil ze dan ook echt bijna altijd lezen. Deze trok meteen de aandacht natuurlijk. Een boek over “nine-eleven” dat lijkt me indrukwekkend. Dus mee naar huis!

Het verhaal

11 september 2001, New York. De negenjarige Brandon gaat met zijn vader mee naar het werk op de 107e verdieping van een van de torens van het World Trade Center. Uit het niets begint het hele gebouw te bewegen en er ontstaat een verschrikkelijke brand. Een vliegtuig blijkt zich in het gebouw te hebben geboord. Lukt het Brandon en zijn vader om te ontsnappen en te overleven? 18 jaar later, Afghanistan. De elfjarige Reshmina groeit op in een land dat verscheurd is door oorlog, maar toch blijft ze dromen van vrijheid en vrede. Op een dag helpt ze een jonge, gewonde, Amerikaanse soldaat en daarmee brengt ze haar hele familie in gevaar. De levens van Brandon en Reshmina liggen ver uit elkaar qua afstand en tijd. En toch zijn ze met elkaar verbonden.

De schrijver

Alan Gratz is geboren op 27 januari 1972 in Knoxville, Tennessee. Hij studeerde aan de Universiteit van Tennessee, waar hij eerst zijn bachelor in creatief schrijven heeft gehaald en daarna zijn master in Engelse educatie. Tegenwoordig is hij auteur van verschillende bekende young adult boeken, waaronder Projekt 1065 en Vluchteling. Naast boeken heeft Alan Gratz ook een aantal toneelstukken geschreven. Tegenwoordig woont hij met zijn vrouw en dochter in North Carolina, waar hij graag spelletjes speelt, pizza eet en boeken leest.

 Mening

Oh, wat een heftig boek is dit. Het was een uitdaging voor mij om dit te lezen. Ik kan de beelden van die dag gewoon nog steeds niet zien zonder dat de tranen over mijn wangen lopen. Het voorwoord van dit boek heb ik ook huilend gelezen. Maar toen begon het verhaal en dat was gewoon echt heel goed, indrukwekkend, beangstigend, bemoedigend en eigenlijk gewoon geweldig! Het nawoord was weer huilen, maar goed.

Het verhaal bestaat uit twee gedeeltes die door elkaar verteld worden. Je leert Brandon kennen, die tijdens de aanslagen in een van de Twin Towers is, en Reshmina, die in Afghanistan woont en daar haar leven leidt. En het komt allemaal prachtig samen.

Ieder hoofdstuk is voorzien van een naam en een titel, dus je weet wie er aan het woord is en in welke tijd je bent.

Er wordt niet veel geschuwd in het boek als het om de aanslagen gaat. Zo ziet Brandon iets door de lucht vallen wat hij niet kan plaatsen. (Iets wat ik dus steeds voor me zie als ik aan die dag denk.) En ook Reshmina heeft het niet makkelijk. Maar echt, lees dit boek want het is zo mooi!

Voor kinderen vanaf 12 jaar die tegen een stootje kunnen, want het gaat ergens over. En ik vond het uiteindelijk ook hoopvol, hoe veerkrachtig kinderen kunnen zijn.

M13 zag het boek liggen en las de achterkant. “Dit lijkt me erg interessant mam”, zei ze. Dus ze gaat het ook lezen. Ik ben benieuwd hoe zij het ervaart, want zij is van na 9/11 en kent dat alleen van verhalen en tv naderhand. 

Boekinformatie

Titel: 9/11

Auteur: Alan Gratz

Oorspronkelijke titel: Ground Zero

Vertaler: Carla Hazewindus

ISBN: 9789020654721

Uitgever: Kluitman

Verschijningsdatum: 13 augustus 2021

Aantal pagina’s: 304

Prijs: € 15,99

Liane Moriarty - Appels vallen niet

 Een van de boeken die ik mee nam tijdens de Sneak Peak bij de WPG (weet je nog? ik schreef er dit over) was een leesexemplaar van Appels vallen niet. De eerdere boeken van Liane Moriarty las ik allemaal met veel plezier, dus ik was erg benieuwd naar dit boek. Het duurde even (en er kwamen 2 boeken van hebban tussendoor), maar eindelijk las ik het. Hoera! 

Het verhaal

Zo op het eerste oog zijn de Delaneys een gezin om jaloers op te zijn. De voormalige tennisleraren Joy en Stan winnen nog altijd elk toernooi waaraan ze meedoen, en nu ze hun familiebedrijf verkocht hebben, is er alle tijd om te leren ‘ontspannen’. Hun vier volwassen kinderen hebben ieder hun eigen drukke leven, en hoewel het de vraag is of zij daar alles uit halen, wordt dit nooit hardop gezegd. Maar dan verdwijnt Joy Delaney. En de kinderen bekijken het huwelijk van hun ouders en hun eigen verleden met nieuwe, geschrokken ogen. Heeft haar verdwijning misschien te maken met die mysterieuze logee, een jaar geleden? Was alles wel zo’n rozengeur en maneschijn in huize Delaney…? 

De schrijver

Liane Moriarty woont in Sydney met haar gezin. Ze brak door met haar vijfde roman, Het geheim van mijn man, die binnen twee weken op #1 stond in Amerika en daar langer dan een jaar in de bestsellerlijst bleef staan. Wereldwijd zijn er inmiddels ruim 2,5 miljoen exemplaren verkocht en de vertaling verschijnt in meer dan 36 landen. De twee romans die ze hierna schreef, Grote kleine leugens (verfilmd door HBO) en Bijna echt gebeurd, kwamen direct in de bestsellerlijst terecht. 

Mening

Nou zeker hoera voor dit boek! Heerlijk is het weer. En ik heb niks met tennis, toch was het leuk. Het verhaal speelt in het nu (met een lichte invloed van Corona) en in september en oktober ervoor. Door deze wisseling in tijd houdt het boek zijn vaart in de soms uitgebreiden vertelstijl van Moriarty (die ik altijd kan waarderen). In het nu wordt Joy, moeder Delaney, vermist en haar man Stan en haar kinderen weten allemaal niet zo goed wat ze moeten en willen denken. Je leert van de kinderen de verschillende achtergronden kennen en komt te weten waar ze doorheen (zijn ge)gaan. Door het verleden leer je ook Joy en Stan kennen en de logee, waarvan niemand lijkt te weten wie het is.

Het boek is geen thriller, ondanks de verdwijning van Joy. Het is eigenlijk gewoon een familieroman waar je de gezinsleden leert kennen en de kijk van de kinderen op het huwelijk van hun ouders en hun onderlinge banden leest. Heerlijk! Sommige dingen zijn heel herkenbaar. Zo heeft Brooke een favoriete parkeerplaats op het parkeerterrein. (Is dat voor meer mensen herkenbaar, of alleen voor mij?)

Ik vond het leuk dat je dus echt heel lang niet weet hoe het met de verdwijning van Joy is gegaan, zonder dat daar echt haast mee gemaakt wordt om het op te lossen. De agenten komen wel af en toe in het boek naar voren, maar de reacties van de familieleden zijn het belangrijkste in het boek. En daar hou ik dus wel van, dat psychologische. Al zou ik dit niet echt een psychologische roman noemen trouwens. Geen idee hoe dan wel, misschien een feelgood met een randje? Anyway, het was weer een fijne Moriarty! 

Boekinformatie

Titel: Appels vallen niet

Auteur: Liane Moriarty

Oorspronkelijke titel: Apples never fall

Vertaler: Anna Livestro

ISBN: 9789400514447

Uitgever: A.W.Bruna

Verschijningsdatum: 3 november 2021

Aantal pagina’s: 560

Prijs: € 22,99

Nieuwe leeslijstjes!

Ik heb het laatste kwartaal van 2021 verzaakt. Ik geef het onmiddellijk toe! Ik ben gewoon helemaal vergeten een lijstjesupdate te plaatsen. Dus in dit blogje zie je mijn afgevinkte leeslijstje vanaf oktober.

Dat was eigenlijk best dramatisch, die leesmaand. Ik deed twee weken over de helft van een boek (en dat waren maar 100 pagina's) voordat ik toch besloot ermee te stoppen. En daarna las ik snel Nevenschade van Jens Vern (waar ik dit blogje over schreef) wat ik wel een goed boek vond gelukkig. Maar toen kwam Verzamelde werken van Lydia Sandgren. En dat was zó dik, dat ik dus in oktober maar 2 boeken las... Het was gelukkig ook prachtig! Ik schreef daar dit blogje over. Uiteindelijk maakte ik het de laatste dagen van december wel weer goed hoor, want toen zette ik even een eindsprintje in.

Voor de eerste maanden van 2022 maakte ik ook al een mooi leeslijstje. Eentje kon al meteen vervangen worden, want dat boek las ik als laatste boek van 2021. Er kwam meteen een ander boek voor in  de plaats. En ik luister nog naar een boek van het vorige lijstje, dus dat zal ik t.z.t. ook nog even toevoegen aan deze nieuwe lijst. En, zoals jullie kunnen zien, er is nog plaats voor meer boeken! Hoera!

Die lijstjes bevallen me echt zo goed! Die ga ik erin houden. Ik moet eigenlijk dan ook nog weer alles opschrijven in mijn Boekenboek, maar dat ziet er nog zo mooi uit dat ik het lastig vind om daarin verder te gaan (ja Nadine, ik heb er wel al wat in geschreven!). Misschien moet ik dat toch gewoon maar doen naast mijn blogjes en dan meteen vanaf het begin van dit jaar. Nog een goed voornemen!

2021 in boeken

Net als vorig jaar was ook 2021 weer een fijn boekenjaar. Ik las maar liefst 103 boeken! Ik kwam ook nog eens precies uit met mijn laatste boek op 31 december, hoe fijn is dat. Wederom was mijn doelstelling van 54 boeken gehaald (dat haalde ik al in juni, dus eigenlijk valt het een beetje tegen dat ik niet verdubbeld heb). Voor dit jaar staat het doel ook gewoon weer op 54 (een boek per week plus twee in de vakantie), want ik wil geen leesstress krijgen. 

Ik heb meegedaan aan een aantal leesclubs bij hebban, waardoor ik boeken las die ik anders nooit zou hebben gelezen én waardoor ik mijn geheime goede voornemen een beetje beter heb kunnen uitvoeren: meer debuutromans lezen. Ik las ook weer leesexemplaren uit onze winkels, waardoor ik onder andere de young adult schrijver Alan Gratz ontdekte. 

Mijn boek van het jaar is Toevluchtsoord van Jérôme Loubry. (Voor het geval iemand dat blogje heeft gemist: je vindt het hier.) Het tweede boek dat ik las in 2021… er is het hele jaar niks in de buurt gekomen van dat boek. Frustrerend, want het was dus in januari eigenlijk al klaar dat lezen. Geweldig, omdat ik het aan heel veel mensen aan heb geraden en bijna alleen maar hele positieve reacties daarop terug kreeg. Net als op mijn roman van het jaar Het woud van wol en staal. Dat las ik in maart voor de tweede keer, nog steeds prachtig en ik schreef daar dit over.. 

Andere boeken die ik erg goed vond dit jaar waren De overlevenden van Alex Schulman (het blogje lees je hier), Verzamelde werken van Lydia Sandgren (dat blogje staat hier), De onscherpte van de wereld van Iris Wolff (waarvan het blogje hier te vinden is) en Luna van Pieter Koolwijk (blogje is hier!.)

Er was dit jaar maar 1 boek waar ik echt niet doorheen kwam. Na 2 weken worstelen door 100 pagina’s gaf ik het op, Het weekend van Charlotte Wood. Dat was duidelijk niet mijn boek. Het veroorzaakte wel een enorme terugval in gelezen boeken per maand omdat het andere boek zo enorm dik was dat ik daar twee weken over deed. 

Het goede nieuws is weer dat ik nog steeds een contract heb bij mijn boekhandel. Nu voor onbepaalde tijd. Hoera! Het minder goede van dit jaar is toch wel weer de lockdown, al is die nu minder hard dan begin vorig jaar. Een afhaalbalie is leuk, fijner ook dan hoe het vorig jaar was, maar het is toch echt anders… Hopelijk duurt ie dit keer minder lang! 

Een van de leukste boekendingen van 2021 was de Boekenweekchallenge die De Vries Van Stockum organiseerde in samenwerking met hebban. In 5 dagen lazen we 5 boeken en bespraken die (meer hierover vind je hier). Verschillende genres, verschillende diktes, meer en minder interessant maar allemaal nieuw. Ik hoop dat ze er dit jaar weer een organiseren. (Het tikte ook lekker aan voor mijn aantal gelezen boeken.) 

En voor dit jaar heb ik mijn leesdoel dus gewoon weer op 54 gezet. Mijn eerste boek is al uit. Mijn eerste leeslijstje hangt al weer op het prikbord en de te lezen boekenberg is hoger dan ooit.

Er zijn in ieder geval een paar boeken in 2022 waar ik erg naar uit kijk! Er komt in maart een nieuwe van Jérôme Loubry, Verdoemd, er komt een nieuwe Isabel Allende, een nieuwe Jennifer Egan én een nieuwe Mattias Edvardsson. Die laatste komt al op 19 januari als het goed is, tot die tijd koop ik geen nieuwe boeken (voor mezelf). 

Als laatste nog een oproep: koop lokaal! Kies een boekhandel bij je in de buurt en bestel via hun website. Weet je niet welke boekhandel je moet kiezen? Kies dan de mijne! Www.dekler.nl (ja sorry, maar dat wordt erg gewaardeerd)

Oh en nog een goed voornemen.... ook aan het eind van het jaar blogjes schrijven. Dat is er in 2021 door de drukte een beetje bij ingeschoten.