vrijdag 29 oktober 2021

Sneak Preview WPG! (boekenuitje!)

Eindelijk was er weer een leuk boekenuitje! Eerst was er de teleurstelling dat De Beste Boeken Live niet door kon gaan, maar een maand later was er wel een Sneak Peak bij de WPG, de Weekblad Pers Groep, waar verschillende uitgeverijen onder vallen. Ik gaf me op, er werd me een goodiebag aan het eind beloofd, en er bleek nog een collega interesse te hebben, gezellig!

Eind september troffen we elkaar op de Wibautstraat in Amsterdam, waar de uitgeverij gevestigd is. En daar hadden we echt een hele toffe dag! Met veel schrijvers, BN-ers (die een boek hebben geschreven) en vooral ook heel veel nieuwe boeken! 

We begonnen de ochtend met Mirjam Oldenhave en Rick de Haas die samen het boek Boutje hebben gemaakt. Mirjam vertelde over het ontstaan en intussen tekende Rick live scenes uit het boek. Erg leuk ok te zien en een heel leuk verhaal was het ook. Het boek heb ik inmiddels gelezen en dat blogje volgt! Boutje doet allerlei leuke uitvindingen in het boek en ze hadden er twee bij zich! Een fluitketel met trompet erop, en eentje die het aroma van koekjes door de zaal verspreidde. Beide op afstand bestuurbaar, erg tof. Mirjam vertelde dat ze geïnspireerd was door Pluk van de Petteflat, altijd actie ondernemen. Doordat zowel Mirjam als Rick zo enthousiast waren over het boek, heeft dat niet heel lang hoeven wachten om gelezen te worden. En nu al goed nieuws, er komen meer delen van Boutje!

 

Daarna was het tijd voor André Kuipers! Hij vertelde over zijn nieuwe boek Hoe word ik astronaut, wat hij samen met Govert Schilling heeft geschreven. Wat een enthousiaste man is André! Het doel van dit boek is om kinderen van alle leeftijden te interesseren voor techniek. En door het videobellen zijn zijn zoontje vanuit de ruimte is André begonnen met verhalen vertellen, ok de aandacht vast te houden. Zo is hij schrijver geworden, door die verhalen uit te werken. Leuk weetje: André heeft wel hoogtevrees, maar in de ruimte heeft hij daar helemaal geen last van, omdat hij weet dat hij daar niet kan vallen. 

Na André kwam Anne Eekhout vertellen over het boek Mary, dat gaat over de schrijfster van Frankenstein. Niet helemaal mijn ding, maar goed. Het leuke is dat Mary een wedstrijd won in de zomer van 1816, die geen zomer had net als dit jaar eigenlijk, die de schrijver Byron had bedacht waarbij ze enge verhalen moesten verzinnen. Anne las een stuk voor en vertelde over hoe het boek tot stand was gekomen.

Harmen van Straaten las zijn vernieuwde versie van Spuit Elf voor, niet meer op rijn, maar nog net zo leuk. En hij vertelde over andere projecten waar hij mee bezig was. Een boek voor iets oudere kinderen (Thomas Tucker - Ontdekkingsreiziger van beroep) dat goed aansloot bij de Kinderboekenweek. Wat een grappige man is die Harmen! Hij keek uit naar het voorlezen om 7 uur in de ochtend wat hij later die week nog zou gaan doen, voor wie wist hij nog niet😂

Als laatste in het ochtendprogramma stond Jeroen de Rijke geprogrammeerd. Nooit van gehoord, maar ik bleek hem wel te kennen! Hij is een van de leden van het techteam van het programma "Hunted", waarbij ze “voortvluchtige” mensen moeten opsporen. Hij schreef een boek over zijn leven en dan met wijsheden voor coaching. Ook niet echt helemaal iets voor mij, maar toch weer leuk. Er worden echte zaken in zijn boek gebruikt om inzichten te geven, maar die brengen geen schade aan lopende zaken of huidige mensen die undercover werken (want dat doet Jeroen inmiddels niet meer). 

In de pauze hadden we even tijd om alles te laten bezinken, lekker te lunchen en te praten met collega boekhandelaren. En om eens te snuffelen bij die mooie boekentafels die er stonden. Vol nieuwe, net verschenen of bijna te verschijnen boeken en posters (en brandweerhelmpjes van Spuit Elf!) een waar boekenwalhalla… Maar goed, na de lunch gewoon weer verder met de leuke presentaties!

Meester Mark kwam vertellen over zijn nieuwe boek Taalfoutjes, erg vermakelijk. Per thema zijn er verschillende ingezonden taalfoutjes verzameld en voorzien van een korte uitleg. Je ziet ze voorbij komen op zijn social media, maar voor zijn boek heeft hij ook nieuwe aanwinsten gebruikt die daar nog niet zijn verschenen. Ik zag Meester Mark al eerder in de bieb, toen ik een avond met hem organiseerde, en hij is in al die jaren niks veranderd, nog even enthousiast en van de hak op de tak springerig vol anekdotes. Dat wordt vast weer een leuk boek! 

In januari verschijnt het boek Het huis aan het einde van Arwin Droog, hij kwam hierover vertellen. Arwin is een half jaar naar een bijna onbewoond eilandje in Noorwegen geweest, waar hij woonde nadat hij reageerde op een Facebook oproep om het eiland te komen promoten. Dat kon makkelijk, want of hij nou thuis werkte of in Noorwegen maakte tijdens de lockdown toch ook niet meer uit.Mooie foto’s illustreerden de rust daar op die afgelegen plek. Voor een half jaar was het prima. Maar soms ook onhandig zonder wifi, en als het stormde voer de boot niet en werd er dus geen voorraad voor het enige winkeltje geleverd. Het klonk idyllisch, maar uiteindelijk bleek hij Amsterdam toch wel te missen. Inmiddels is Arwin dus weer terug en schreef hij dit boek. Klinkt interessant!

Auke Kok ken ik eigenlijk alleen van zijn voetbalboeken, en nu heeft hij een roman geschreven, over zichzelf nog wel. Flinke jongen heet het. Wat als non-fictieboek was bedoeld over het seizoen ‘68-‘69 werd een historische roman over zijn eigen leven. En dat vond hij eigenlijk best eng, want hij praatte voor het eerst voor een publiek over dit boek en dus over zichzelf. En dat deed hij eigenlijk best goed.

Debutante Lisa Weeda schreef Aleksandra, een familiegeschiedenis over het leven van haar Nederlands-Oekraïense oma. En ze was ook al zo zenuwachtig! Ze had wodka meegenomen en samen met Jasper Henderson (die de dag aan elkaar praatte) moest ze tijdens haar presentatie daar drie glaasjes van drinken. Ze las een stuk voor uit haar boek, waar ook de wodka in voor kwam, en vertelde dat haar oma nog wel familie heeft in de Oekraïne, maar nooit meer terug is geweest. En wat bleek na de drie glaasjes wodka? Het is minimaal 3 glaasjes drinken tegen het ongeluk (volgens haar oma). Hier bleef het bij drie, maar meestal werden het er wel meer vertelde ze. 

Hierna was het de beurt aan Jolande Withuis (ze schijnt bekend te zijn, maar dat is mij even ontgaan) die een boek schreef over Jeanne Bieruma Listing, een vrouwelijke schilder uit de jaren ‘30. Jolande kreeg het idee voor deze biografie al in 1990, toen ze op bezoek was bij deze excentrieke vrouw om een aquarel uit te zoeken. Withuis beschreef de artiest als een klein morsig vrouwtje van 90 met een sigaret. Ze was haar tijd ver vooruit als feministe en meldde Jolande dat ze toch geen twee heren kon dienen. (Haar man en haar promotie, waarvoor ze die aquarel uit mocht zoeken.) Dat fascineerde Withuis, maar beangstigde haar ook. Toch wilde ze meer weten, met als resultaat het boek Geen tijd te verliezen. Een interessant verhaal, met als illustratie heel verschillende werken van deze Jeanne. Wederom geen boek voor mij, maar toch leuk om te horen. 

Toen volgde er een film van een minuut of 15 waarin Chris Krauss werd geïnterviewd over zijn net verschenen boek De fabriek van klootzakken. En dat lijkt me dan wel weer heel interessant. Het gaat over zijn opa en hoe die fout was in de oorlog, wat ze allemaal wel wisten. Maar hij bleek daarna ook nog fout te zijn geweest door spion te worden en kwam daardoor tegenover zijn eigen broer te staan, die volgens mij ook niet echt helemaal zuiver was. 

Daarna was het weer BN-er tijd, met Loiza Lamers (van o.a. Hollands next top model) en haar moeder Mirjam. Zij namen een ghostwriter is de hand die voor hun het boek Loiza schreef. Een boek ter inspiratie over hoe je als gezin kunt omgaan met het feit dat een van je kinderen in het verkeerde lichaam is geboren. Ze noemden het expliciet geen handleiding, maar een inspiratiebron. Op deze manier werkte het allemaal voor hun gezin. En dat kwam vooral door liefde. Dit boek verschijnt in december. 

Als uitsmijter stond Johan Goossens op het programma (cabaretier en oud deelnemer van Wie is de mol?) en hij vertelde in razend grappig tempo verhalen uit zijn bundel Met mensen werken, waarin hij anekdotes vertelt over allerlei uiteenlopende baantjes die hij heeft gehad. Van Jonkheer die eigenlijk poffertjesontdooier was in Het land van Ooit, het Mexicaanse restaurant gerund door mensen die nog nooit in Mexico waren geweest en zijn zelfverzonnen impresariaat. Het klonk in ieder geval erg grappig en zou eigenlijk goed als theatershow kunnen, maar we moeten gewoon tot januari wachten op het boek. 

En toen… Die goodiebag aan het einde was een grapje, want je mocht zelf de hele dag die goodiebag samenstellen door boeken die er lagen mee te nemen. Hoera! Dat heb ik natuurlijk gedaan. Na even een paar keer checken of het echt de bedoeling was dat ik al die boeken mee naar huis ging slepen. Ik mocht ook nog bijna een kartonnen André Kuipers meesjouwen, maar dat bleek niet nodig want we stonden op de verzendlijst (een ander winkel dan waar ik sta, maar wel een De Kler). Dat was eigenlijk maar goed ook, want het regende nogal hard en ik had ook nog wat boeken en posters om mee te nemen… Bij het naar buiten gaan mochten we nog een verrassingsboek uitzoeken op basis van de beginzin van de ingepakte boeken. (En de ene goodiebag werden er twee..)

Het was echt een super leuke dag! Vele gezien, gehoord, gekregen en vooral inspiratie opgedaan! 

En inmiddels is die dag al een tijdje geleden, dus ik heb ook al wat gelezen van de berg boeken. Blogjes volgen!

De oogst...


dinsdag 26 oktober 2021

Nathalie Pagie - Camping Oosthoek

De boeken van Nathalie Pagie heb ik echt allemaal gelezen en ik vind ze steeds beter worden. Met name haar losse thrillers van de laatste jaren (IJsengel, Noordkaap en Helsinki) vond ik erg goed. Dus dit boek moest er ook komen! 

Het verhaal

Als echtscheidingsadvocate Diana van Assendelft onverwacht haar kapitale villa wordt uitgezet en met drie kinderen op de verloederde camping Oosthoek in Brabant terechtkomt, staat haar wereld op zijn kop. Haar man John blijkt torenhoge schulden te hebben waar zij niets vanaf wist. Hem om opheldering vragen gaat niet, want John is spoorloos verdwenen. Dan ontvangt ze een briefje waarin tien miljoen euro losgeld wordt geëist voor zijn vrijlating. Diana is de wanhoop nabij. Waar haalt ze dat geld vandaan? Criminele campingbaas Franco Bergmans biedt uitkomst: hij is bereid bij te springen in ruil voor een riskante klus die Diana voor hem mag opknappen. Diana zet voet in een wereld waarin ze beter blijkt te passen dan ze ooit had kunnen vermoeden. Met haar verborgen talenten maakt ze snel naam als ijskoude ‘Lady’. Dan is het losgeld verdiend en lijkt Johns terugkeer nabij. Maar wil Diana nog wel terug naar haar normale leven? 

De schrijver

Nathalie Pagie (1974) debuteerde in 2013. Inmiddels heeft ze vele bestsellers op haar naam staan, waaronder de winterthrillers IJsengel, Noordkaap en Helsinki en de succesvolle Tara en Diego-serie. Ook is ze tweevoudig winnaar van de ThrillZone Award voor Beste Nederlandse Thriller. 

Mening

"Undercover" maar dan in boekvorm, daar heeft dit boek wel wat van weg. En dat komt natuurlijk mede door de setting op een Brabantse camping met veel dialoog in het Brabants. En dat is verbazingwekkend makkelijk te lezen vond ik. Maar misschien komt dat door mijn Brabantse roots, die ik na 40 jaar weg uit Brabant nog steeds heb? Ik vond het in ieder geval geen belemmering om dit boek te lezen. Wat mij alleen wel verbaasde bij dat dialect, was dat de eind-n steeds werd geschreven. Want waar ik vandaan kom, spraken we die eigenlijk echt niet uit. Maar het ene Brabants is het andere niet, zullen we maar zeggen.

Voor mijn eigen helderheid heb ik tijdens het lezen van dit boek wel weer een klein stamboompje met onderlinge verbanden genoteerd, maar dat is eigenlijk niet echt nodig. Het gaat maar om twee families en een stel vrienden (oké en de campinggasten, maar dat is al helemaal duidelijk).

Het verhaal: Van een gigantisch mooi huis, belanden Diana en haar 3 kinderen in een aftandse caravan op een louche camping. Een mooi begin van de zomervakantie. Zonder man John, want die blijkt ontvoerd. Er volgt een spannende reeks gebeurtenissen, waarbij ik toch al redelijk snel een vermoeden had hoe het in elkaar stak. Maar dat mocht de pret niet drukken, want er gebeurt genoeg in het boek om je bezig te houden. Het verhaal speelt zich af in het heden. Bij een paar hoofdstukken staat een tijdsaanduiding in het verleden, nodig om te weten hoe alles zo gekomen is zoals het nu is. Ik ga niks van het verhaal verder weggeven, behalve dat ik echt hardop heb zitten lachen om de namen van de ezels van de kinderboerderij!

Wat even binnenkwam waren de stukjes over de zoon die gepest werd en erge behoefte had aan een paar weken zonder de pestkoppen. Zo herkenbaar helaas. En dat de zoon weer opbloeide zonder die constante druk om hem heen, heel fijn en ook herkenbaar gelukkig!

De sfeer van het boek wordt mooi weergegeven door de foto op de cover (al zijn de bomen daarop wel wat kaal voor aan het begin van de zomervakantie), maar dat unheimische gevoel is echt prima gevonden.

Ik vond het weer een heel ander boek dan bijvoorbeeld IJsengel of Helsinki, maar ook dot was zeker de moeite van het lezen waard! 

Over de andere boeken van Nathalie Pagie schreef ik ook blogjes. Nieuwsgierig? Klik op dt titel om naar het betreffende blog te gaan: HelsinkiIJsengelDe trip en Noordkaap.

Boekinformatie

Titel: Camping Oosthoek

Auteur: Nathalie Pagie

ISBN: 9789022589243

Uitgever: Boekerij

Verschijningsdatum: 31 augustus 2021

Aantal pagina’s: 304

Prijs: € 15,99

dinsdag 19 oktober 2021

Emma Stonex - De lichtwachters

Van dit boek las ik een aantal goede recensie toen het verscheen, waardoor ik wel nieuwsgierig werd naar dit boek. Collega Marion vond het geweldig en dus wilde ik het ook graag lezen. 

Het verhaal

Cornwall, oudejaarsavond 1972: een boot legt aan bij de vuurtoren om de drie lichtwachters af te lossen. Maar de toegangsdeur is afgesloten en de toren blijkt leeg. De klokken staan stil op 8:45. Het logboek van de eerste wachter beschrijft een storm die rond de toren raast – maar de lucht is de hele week helder geweest. De wachters worden nooit gevonden.

Twintig jaar later krijgen hun vrouwen bezoek van een schrijver, die vastbesloten is de waarheid achter de vermissing te achterhalen. Wisselend tussen de verhalen van de vrouwen en het perspectief van de wachters tijdens hun laatste weken in de vuurtoren, komen lang verborgen geheimen aan het licht.

De schrijver

Emma Stonex werkte als redacteur voordat ze fulltime schrijver werd. Ze woont in Bristol met haar gezin. De lichtwachters is haar debuutroman.

Mening

De voorkant van het boek heeft me een beetje op het verkeerde been gezet, ik verwachtte een spannend boek. Maar het is een spannende roman, gebaseerd op de verdwijning van drie vuurtorenwachters in 1900 in Schotland. Het boek bestaat uit 12 delen en heeft 60 hoofdstukken. Je leest afwisselend aantekeningen/herinneringen van een van de lichtwachters in 1972 vlak voor hun verdwijning en monologen van de vrouwen van de lichtwachters waarin ze hun beleving vertellen van toen aan Dan Sharp, de schrijver die in 1992 een boek met de waarheid wil schrijven. En over het dagelijks leven van de vrouwen thuis zonder man, met man, van de lichtwachters aan wal en op de vuurtoren.

Hierdoor krijg je een compleet beeld van hoe het leven was in 1972 voor de lichtwachters (Arthur, Bill en Vince) en hun vrouwen (Helen, Jenny en Michelle). En weet je als lezer meer dan de vrouwen wier mannen nooit zijn teruggekeerd. Bijzonder! Ik moest er even inkomen, maar daarna ging het als een speer. Want ook ik wilde weten hoe het nou precies zat. En de wisselende perspectieven, steeds vanuit de ik-persoon maar per hoofdstuk staat erbij welke ik je bent, dragen bij aan de snelheid van het boek. Afgewisseld met brieven vormt het een boeiend verslag van alle gebeurtenissen en de manier waarop de vrouwen met de verdwijning omgaan.

De lichtwachters is een adembenemende roman over obsessie en isolatie, werkelijkheid en illusie, zegt de uitgever. En dat klopt wel redelijk, al vind ik adembenemend iets te veel van het goede. Maar het is zeker een interessant boek. Het einde vond ik een beetje minder uitgewerkt. Je voelt zoiets wel aankomen, maar het zit niet door het hele boek. En dat vond ik achteraf een beetje jammer, want nu lijkt het er een beentje bijgesleept. Ondanks dat, toch een fijn boek.

 

Boekinformatie

Titel: De lichtwachters

Auteur: Emma Stonex

Oorspronkelijke titel: The Lamplighters

Vertaler: Harm Damsma en Niek Miedema

ISBN: 9789046826720

Uitgever: Nieuw Amsterdam

Verschijningsdatum: 18 mei 2021

Aantal pagina’s: 336

Prijs: € 22,99

dinsdag 12 oktober 2021

Marlies Slegers - Een krokodil als hoofdprijs

Dit boek lag als leesexemplaar in Voorschoten. De titel vond ik al weer erg grappig, dus daarom nam ik het mee naar huis. 

Het verhaal

Sem en zijn opa zijn in de dierentuin. Ze vinden het maar een zielig zooitje. Net als ze besluiten om weer naar huis te gaan, vindt er een loterij plaats. En ja hoor… Sem heeft het winnende lot in handen! De prijs is een grote verrassing, die de volgende dag thuis wordt afgeleverd. Wat Sem en zijn opa dan nog niet weten, is dat de dierentuin op het punt van sluiten staat en dat de eigenaar zo snel mogelijk van alle dieren af moet. Vooral van de grote wilde beesten…  

De schrijver

Marlies Slegers (1965) is een Nederlandse schrijfster uit Ulvenhout. Slegers woonde tien jaar in Indonesië. Ze volgde de schrijfschool Script in Amsterdam voordat ze begon met het schrijven van kinderboeken. 

De illustrator

Iris Boter (1972) deed de kunstacademie in Kampen en woont daar nog altijd, met man en dochter. Ze illustreerde al meer dan 120 boeken en het boek De (nogal) ijzingwekkende expeditie van Herre (van Marte Jongbloed) won op 27 juni 2018 de Pluim van de Senaat van de Nederlandse Kinderjury. Daarnaast schreef Iris zelf al meer dan dertig boeken voor kinderen en jongeren.

Mening

Wat een leuk boek was dit! Het lijkt allemaal wel heel voorspelbaar, maar gelukkig is het geen rechttoe-rechtaan verhaal maar komen er iets meer kinken in de kabel dan gedacht.

Dit boek is het eerste deel in de serie ‘Help, we hebben een dierentuin!’ En het vormt een goede start. Iedereen in het boek moddert maar een beetje aan, totdat Sem (van 10 bijna 11) en Opa de hoofdprijs in de loterij van de dierentuin winnen. Het is een verrassing, die de volgende dag wordt afgeleverd aan huis. De verrassing blijkt een levende krokodil! Een wereldprijs natuurlijk, maar ook een lastige. Want waar laat je zo’n beest. Gelukkig is daar opa! Hoe het precies in elkaar steekt ga ik niet vertellen, maar het is leuk.

De praatgrage opa, vloggende moeder, meneer Pretorius met zijn Zuid-Afrikaanse woorden en zinnen en de andere personages in het boek hebben allemaal hun plekje gevonden. In korte hoofdstukken met allemaal een aparte titel, maak je het hele avontuur mee. Er is ook een “Hoofdstuk voor het eerste hoofdstuk” en een “Hoofdstuk na het laatste hoofdstuk”.

Ik ben benieuwd naar het volgende deel van deze serie!

Leuk boek voor kinderen vanaf 9 jaar, voorlezen kan al van een jaar eerder.

 

Boekinformatie

Titel: Een krokodil als hoofdprijs

Auteur: Marlies Slegers

Illustrator: Iris Boter

ISBN: 9789020672916

Uitgever: Uitgeverij Kluitman

Verschijningsdatum: 14 juli 2021

Aantal pagina’s: 216

Prijs: € 10,- (t/m 15 oktober 2021)

vrijdag 8 oktober 2021

Charlotte Habersack - Echte helden, brandgevaar

Dit boek lag in Voorschoten als leesexemplaar. Omdat er een grote sticker met Kinderboekenweektip op zit, nam ik het mee. 

Het verhaal

Ben is klein voor zijn leeftijd, echt klein. Om dat goed te maken kleurt hij de waarheid soms wat mooier dan hij is. Dus als de juf in de klas naar beroepen van ouders vraagt, is Bens vader geen saaie architect. Nee, hij is hijskraanmachinist. Tuurlijk, denken de stoere jongens in de klas, heb je hem weer met zijn grote verhalen. Bewijs het maar! Dus dat gaat Ben doen. Alleen loopt het vreselijk uit de hand. Hij ontdekt dat het ene leugentje al snel leidt naar het andere, en voordat hij het weet zit hij diep in de problemen. Of liever gezegd: hoog in de problemen…

De schrijver

Charlotte Habersack (1966) is een Duitse auteur die houdt van avontuur. Ze stak zelfs de Sahara over op haar motor! Ze werkte eerder als filmredacteur en komedieschrijfster, maar nu schrijft ze kinderboeken. Charlotte groeide op in München, waar ze nu nog steeds woont met haar man en twee kinderen. 

De illustrator

Nikolai Renger is een Duitse freelance illustrator van onder andere Echte helden. Hij is geboren in Karlsruhe en studeerde visuele communicatie in Pforzheim.

Mening

Het boek is gebaseerd op een waargebeurd verhaal Dat moeten dan wel echt superhelden zijn geweest, want het is nogal wat wat er gebeurt. Het verhaal is spannend, het avontuur groot. Ben wil graag gezien worden. Hij is nogal klein voorzijn leeftijd en thuis gaat alle aandacht naar zijn oudere broer of zijn jongere zusje. Op school hoort hij er ook niet echt bij. Hij verzint van alles en komt daar meestal mee weg. Tot nu toe. En aangezien Ben zo hier en daar wat verzonnen heeft, is het lastig om uit de problemen te komen as hij daar eenmaal goed in zit.

Het verhaal is spannend voor kinderen vanaf een jaar of 9. De kinderen in het boek maken allemaal genoeg mee. Er is sprake van buitensluiting, groepsdruk, pesten.

Wat mij stoorde aan het verhaal was dat er gewoon sigaretten werden meegegeven aan een jong kind. Dat klopt niet met hoe het hier in Nederland gaat, maar is wel noodzakelijk voor het verhaal.

Een aardig leesboek voor kinderen van 9, maar ik vond het geen hoogvlieger.

 

Boekinformatie

Titel: Echte helden

Auteur: Charlotte Habersack

Illustrator: Niko Renger

Oorspronkelijke titel: Echte helden

Vertaler: Michiel Nijenhuis

ISBN: 9789493189393

Uitgever: Uitgeverij Condor

Verschijningsdatum: 14 juli 2021

Aantal pagina’s: 136

Prijs: 14,99

dinsdag 5 oktober 2021

Herman Koch - Een film met Sophia

Ik las eerder boeken van Herman Koch met veel plezier, maar niet alles las ik. Soms gewoon geen zin in… maar toen ik dit boek zag liggen, kon ik het dus niet weerstaan!

Het verhaal

‘Weet jij misschien waar Sophia is? Ze is vannacht niet thuisgekomen en ik heb het nummer van haar vriendje niet. Bel me even.’ Zo luidt het bericht dat filmregisseur Stanley Forbes op oudejaarsavond krijgt van Karl Hermans, een gevierd schrijver.

Stanley heeft Karls beeldschone zeventienjarige dochter gecast voor zijn nieuwste film, die na zijn Amerika-avontuur zijn grote comeback in Nederland moet worden. Met graagte werpt hij zich op als vaderfiguur voor Sophia. Maar tijdens de opnames van zijn mozaïekfilm, met naast Sophia een hoofdrol voor steracteur Michael Bender, worden Stanleys motieven steeds onduidelijker. Wat wil hij eigenlijk, met deze film, met dit meisje en met zichzelf? Hij weet precies waar Sophia is, maar besluit met antwoorden te wachten. 

Foto: Maarten Kools Fotografie

De schrijver

Herman Koch (1953) schreef de wereldberoemde roman Het diner (2009), die aan tientallen landen werd verkocht en wekenlang op de bestsellerlijst van The New York Times stond. In de jaren daarna verschenen bestsellers als Zomerhuis met zwembad, Geachte Heer M., De greppel en Finse dagen. In 2017 was Koch auteur van het Boekenweekgeschenk. 

Mening

Oh, dit was weer een fijn boek van Herman Koch. Je zit het hele boek in het hoofd van Stanley Forbes en het verveelt geen minuut. Het eigenlijke verhaal speelt zich af in 1 dag, maar door de vele flashbacks en gedachtegangen van Forbes bestrijk je toch twee jaar. Het boek lijkt een beetje over #MeToo te gaan, maar toch ook weer niet. Het gaat in ieder geval over reizen en het nut ervan. En het nut van niks doen terwijl je reist. (Hier had Herman Koch het ook over tijdens Brommer op zee waar hij te gast was, dat hij altijd een boek bij zich had, als een aspirine, voor de zekerheid. Maar dat hij nu bewust niks deed tijdens een vliegreis. Dar voor de zekerheid een boek bij je hebben is nogal herkenbaar voor mij.) En natuurlijk over Forbes, Sophia en Bender. Wat speelt er tussen die drie en wat is er voorgevallen tussen top-acteur (en leeftijdsgenoot) Bender en Forbes? Je komt er allemaal achter.

Het boek is onderverdeeld in 5 delen met 27 hoofdstukken en is geschreven in de eerste persoon vanuit Stanley Forbes. Gaandeweg leer je de geschiedenis van Forbes en leer je meer over de mozaïekfilm die hij wil maken, waarin verschillende verhaallijnen lopen en iedere lijn evenveel aandacht krijgt. En je ziet de film zich ontwikkelen en vormen. Ik vond het erg grappig dat de lezer soms wordt aangesproken met zoiets als: pas op, als je doorleest krijg je spoilers van de film. (o.a. op p. 177)

Nog iets wat ik herkende van toen ik een auteursbezoek had georganiseerd in de bieb waar ik werkte lang geleden: “En jij, Karl, je zult het met me eens zijn dat een schrijver ook een soort acteur is. Ik heb je de afgelopen jaren gevolgd en ik heb voor mijn ogen zien gebeuren dat je in de bekendeschrijverstand schiet.” (p. 60) Ik zeg niet wie het was, maar ik zag precies dit ook echt gebeuren bij een schrijver. En eigenlijk is het ook wel logisch, al gebeurde het bij lang niet iedereen.

Ik heb me weer goed vermaakt met deze Koch, misschien moet ik toch nog eens die Finse dagen gaan lezen als ik niks anders meer heb liggen.

Boekinformatie

Titel: Een film met Sophia

Auteur: Herman Koch

ISBN: 9789026353048

Uitgever: Ambo|Anthos

Verschijningsdatum: 31 augustus 2021

Aantal pagina’s: 280

Prijs: € 22,99

vrijdag 1 oktober 2021

Escape Room Thrillers

Een tijdje geleden verschenen er twee heuse Escape Room Thrillers bij uitgeverij Cargo. Die wilde ik wel eens uitproberen, want als je niet weet hoe het werkt kunt je het niet goed verkopen! Dus, daar ging ik! 

Het verhaal

Het geheim van de speelgoedmaker: Journalist Daniel Falk ontvangt enkele dagen voor Kerstmis een mysterieus bericht dat hem leidt naar een man die al jaren in coma ligt. Als Daniel vlak daarna bedreigd wordt, heeft hij geen andere keuze: hij moet de villa van de speelgoedmaker binnendringen om het geheim te onthullen dat daar verborgen ligt. 

De schaduw van de raaf: De reünie op haar middelbare school verandert voor Lissa in een nachtmerrie. Samen met haar oude vriendengroep raakt ze opgesloten in de verlaten school en iemand is uit op wraak. Lissa ontdekt dat haar vrienden een duister geheim verbergen, maar als iedereen blijft zwijgen zal dat voor de hele groep dramatische gevolgen hebben. Ondertussen leidt een spoor van mysterieuze raadsels hen steeds verder terug in het verleden. 

De schrijver

Eva Eich studeerde biologie aan het Fraunhofer Instituut in München. Na een uitstapje in de forensische wetenschap werd ze journalist, waarbij ze werkte voor verschillende dagbladen. Eich woont en werkt in Beieren. 

Mening

Het bespreken van de boekjes kan eigenlijk ook samen. De verhaaltjes zijn natuurlijk ondergeschikt aan het puzzel-element (in ieder geval in mijn beleving), want eerlijk gezegd kan ik me het verhaal van De schaduw van de raaf (wat ik eind augustus las) al niet meer herinneren. Sommige van de puzzels daarentegen wel. Beide verhalen zijn kort en dat komt door het stramien van een pagina verhaal en een pagina puzzelen per hoofdstuk. Hierdoor worden en soms nogal snel acties gemaakt of conclusies getrokken, waar ik zelf het leuker had gevonden als het verhaal wat meer inhoud had gehad, of meer diepgang. Maar anyway, het draait om de puzzels.

De bladzijdes van het boek zitten voor een groot gedeelte dicht als je begint. Als je begint met lezen, krijg je een introductie van hoe het boek werkt. Je lees het verhaal en probeert de puzzel op te lossen. Als dat is gelukt, kijk je naar de uitkomst en bij welk plaatje dat staat. Dan ga je op zoek naar de foto in het boek waarop het detail te zien is dat je bij je antwoord gevonden hebt. Als je de juiste foto hebt gevonden scheur de die pagina’s open en kunt je verder lezen.

Er is altijd maar 1 detail dat klopt met wat er op de grote foto’s staat, dus in principe kun je niet fout gaan. Ook staat boven ieder hoofdstuk het nummer van dat hoofdstuk, dus je kunt extra checken na het openscheuren (of daarvoor, door de bladzijdes bovenaan een stukje uit elkaar te duwen).

Soms staat er een hele kleine hint bij een puzzel (voor mij meestal bij puzzels die ik al wel begreep en niet bij voor mij moeilijke), maar lang niet altijd. Het is dus gewoon logisch nadenken, net als bij een echte escaperoom. Wat ik zelf echt heel erg prettig vind, is dat bij het volgende hoofdstuk wordt uitgelegd hoe de puzzel ging die je moest oplossen. Want sommige dingen heb ik echt gewoon gegokt. 

Het zijn leuke boekjes ter afwisseling van al het gewone lezen moet ik zeggen. En ik vind ze echt voor volwassenen, misschien ook al jongeren qua puzzels (niet vanwege het verhaal, want na 20 jaar een reünie op een middelbare school hebben ze natuurlijk niet meegemaakt), maar zeker niet voor kinderen. Sommige puzzels zijn echt pittig, sommige een makkie en sommige begrijp ik nu nog steeds niet ondanks de uitleg. Maar goed, ik ben beide keren bij het eind gekomen, dus ik heb het overleefd.

En als het boekje al een keer door iemand gespeeld is, kunt je de bladzijdes met een plakbandje even dichtplakken als je dat wilt (vond ik niet eens nodig toen ik de tweede persoon was).

In november verschijnen de volgende twee delen! Leuk! Helemaal omdat een van die twee boeken een adventskalender is :-) Ik weet al welke adventskalender ik dit jaar wil hebben!

 

Boekinformatie

Titel: Het geheim van de speelgoedmaker / De schaduw van de raaf

Auteur: Eva Reich

Oorspronkelijke titel: Das Geheimnis des Spielzeugmachers / Der Schatten des Raben

Vertaler: Corrie van Bree

ISBN: 9789403142418 / 9789403142210

Uitgever: Uitgeverij Cargo

Verschijningsdatum: 21 juni 2021

Aantal pagina’s: 104

Prijs: € 15,-