Elisa Shua Dusapin - Winter in Sokcho

De voorkant van dit boekje schreeuwde: koop mij, koop mij! Ik heb het best een tijdje kunnen weerstaan, maar niet lang genoeg. Ik kocht het en las het in de winter! 

Het verhaal

Het is winter in Sokcho. Een jonge Frans-Koreaanse hotelreceptioniste is aan het werk als op een avond een onverwachte gast arriveert: een Franse cartoonist die vastbesloten is hier inspiratie te vinden. Hij lijkt niet geïnteresseerd in het Sokcho dat zij zo goed kent: de neonverlichting, het oorlogsverleden en de vismarkt. In zijn poging het authentieke Korea te ontdekken, vergezelt de vrouw hem op een dagtocht naar besneeuwde bergtoppen, ruige watervallen en over de grens naar Noord-Korea. Via zijn blik én zijn tekeningen ontdekt ze een nieuwe kant van haar omgeving en van zichzelf.

De schrijver

Elisa Shua Dusapin (1992) is Frans-Koreaans en groeide op in Parijs, Seoul en Zwitserland. Winter in Sokcho is haar debuutroman en werd bekroond met onder andere de Prix Robert Walser en de National Book Award 2021 for Translated Literature. 

Mening

Ik waande me een paar uur in Korea met dit boek. En wel in een Korea zonder toeristen, want ik was er in de winter en het was koud en er was niet zo veel te doen. Maar juist daardoor had ik het idee dat ik het echte Korea iets beter heb leren kennen. De vrouwelijke hoofdpersoon (ik kan me geen naam herinneren) vertelt vanuit haar perspectief (dus ook weer in de ik-vorm geschreven dit boek) over haar leven als medewerker van een minder goed lopend pension. Ze doet er van alles, de receptie bemannen, koken en schoonmaken. Er zijn maar een paar logés, waaronder een meisje dat cosmetische chirurgie heeft ondergaan en met haar gezicht in het verband zit. En dan komt Kerrand binnen, een franse schrijver van stripboeken. Omdat er nooit over de verdwenen Franse vader van de ik-persoon gesproken wordt, heeft ze bijzondere interesse in deze man. Kerrand wil graag wat zien van de omgeving en vraag haar mee. Daardoor krijgen ze een soort band.

In korte hoofdstukken leer je een beetje over Sokcho (wat echt bestaat) in de winter, hoe de mensen leven, hoe uiterlijk erg belangrijk wordt gevonden en over willen weten waar je vandaan komt.

Ieder hoofdstuk begint op een rechterpagina met een kleine uitsnede van de tekening op de voorkant erboven. 

Een mooi boekje dat speelt in een vissersstadje vlak bij de grens van Noord- en Zuid-Korea.

 

Boekinformatie

Titel: Winter in Sokcho

Auteur: Elisa Shua Dusapin

Oorspronkelijke titel: Hiver à Sokcho

Vertaler: Andreas Dijkzeul

ISBN: 9789000383085

Uitgever: Spectrum

Verschijningsdatum: 16 juni 2022

Aantal pagina’s: 176

Prijs: € 19,99

Vonne van der Meer - Letselschade

Een van de schrijvers die ik echt al heel lang en met heel veel plezier lees is Vonne van der Meer. Ik las niet alles, maar haar laatste twee romans las ik wel. Over Vindeling schreef ik dit stukje en over Naar Lillehammer schreef ik dit stukje. Dit boekje trok, mede vanwege de eenvoudige tekening op de voorkant, meteen mijn aandacht. En ik kreeg het voor Sinterklaas. Het lag eventjes op de immer groeiende stapel te lezen boeken, maar niet overdreven lang.

Het verhaal

Letselschadeadvocaat Palthe bijt zich vast in zijn laatste zaak: een jonge vrouw, die vanaf haar middel verlamd is geraakt. Om een zo hoog mogelijke schadeclaim bij de Zwitserse fabrikant van haar ski’s te kunnen indienen, moet hij alles over haar te weten komen. Over het leven voor haar dwarslaesie, maar ook over haar toekomst. Hoe die eruit had kunnen zien. Zij verzet zich hiertegen, maar waarom? In geconcentreerde scènes volgt Van der Meer de ontwikkeling van een vrouw wier leven muurvast lijkt te zitten. Een loodsteile afdaling terug in de tijd.

De schrijver

Vonne van der Meer (Eindhoven 1952) bouwde met 13 romans, verhalenbundels, novellen en toneel een indrukwekkend oeuvre op dat hogelijk gewaardeerd wordt om haar lucide, beeldende stijlen haar scherpe psychologische inzicht. Haar werk bevat onvergetelijke personages, die verwikkeld raken in herkenbare maar nooit voorspelbare situaties. Door haar lichte toon, juist waar het om grote kwesties gaat, is zij een onverwisselbare stem in de Nederlandse literatuur.

In 1985 debuteerde Van der Meer met de verhalenbundel Het limonadegevoel en andere verhalen. Vanaf dat moment publiceerde zij elke twee, drie jaar een nieuwe novelle, roman of verhalenbundel. Hoewel zij met romans als De reis naar het kind (1989) van meet af aan een vaste lezersschare aan zich wist te binden, werd zij in 1999 bekend bij een groter publiek met de roman-in-verhalen Eilandgasten. Twintig jaar later, in januari 2019, verscheen Eilandgasten met De avondboot en Laatste seizoen gebundeld in een jubileumeditie. In 2019 verscheen de roman Vindeling en in 2021 Naar Lillehammer.

Bron: vonnendermeer.nl 

Mening

Ook dit is weer een bijzonder boekje van Vonne van der Meer. Ik hou er wel van. In 14 genummerde hoofdstukken lees je afwisselend in de ik-vorm een gedeelte van het verhaal vanuit Lucia, de jonge vrouw die een dwarslaesie, en Palthe, de letselschadeadvocaat. Er staat niet duidelijk bij wie er aan het woord is, maar dat maakt het wel interessant. En omdat het ook niet steeds eerst Lucia en dan Palthe is, moet je je hoofd er wel bij houden. Binnen de hoofdstukken wordt wel met een sterretje aangegeven wanneer er van perspectief veranderd wordt.

Door het rapport wat Palthe aan het samenstellen is om te komen tot een goede schadeclaim komt de achtergrond van Lucia breed aan bod. En ook de rest van haar “wat als dit niet was gebeurd” leven. En daar schuurt het, want Palthe zet hoog in en Lucia weet niet wat ze daar mee moet. En naast de geschiedenis van Lucia, zit ook de pijn van Palthe over het verlies van zijn vrouw in het boek. Beiden rouwen. En toch vond ik het niet echt een zwaar boek.

Wat me wel opviel, dit is het derde boek dat ik las in hele korte tijd, waarbij er geen gebruik wordt gemaakt van aanhalings- en sluitingstekens bij gesproken tekst. Is dat een nieuwe hype? In dit boek werden gesproken zinnen wel op een nieuwe regel geplaatst met een - ervoor, maar toch, waarom? Ik begrijp het niet zo goed en vind het ook gewoon jammer.

 Mooi boekje, over hoe het had kunnen zijn, wat er uit je leven te halen is in theorie (en hoe dat per persoon dus al scheelt qua afkomst). Ik kijk al weer uit naar de volgende roman van Van der Meer.

Boekinformatie

Titel: Letselschade

Auteur: Vonne van der Meer

ISBN: 9789025473167

Uitgever: atlas contact

Verschijningsdatum: november 2022

Aantal pagina’s: 112

Prijs: € 17,50

Maggie Shipstead - De grote cirkel

Over dit boek had ik veel goede dingen gehoord. Toen de vertegenwoordigster (dankjewel Petra!) tijdens De Beste Boeken Live me vroeg of ik een leesexemplaar had, moest ik ontkennen. Het werd meteen opgestuurd. Wat een dikke pil en wat een zin had ik er in! Ik las het al een tijdje geleden, maar had nog niet eerder tijd voor een blog… 

Het verhaal

Nadat de tweeling Marian en Jamie Graves in 1914 als baby’s zijn gered in een schipbreuk, worden ze opgevoed door hun excentrieke oom in Montana. Tijdens een ontmoeting met enkele piloten die over de stad vliegen in versleten dubbeldekkers, begint Marians levenslange fascinatie voor vliegen. Op haar veertiende stopt ze met school en vindt ze een onwaarschijnlijke en gevaarlijke beschermheer, een rijke dranksmokkelaar. Hij zorgt voor een vliegtuig en vlieglessen, in ruil voor haar diensten. Met zijn hulp kan Marian haar droom waarmaken maar de deal zal haar voor altijd blijven achtervolgen, zelfs als zij eenmaal de wereld rondreist, hoog in de lucht.

In 2014 wordt Hadley Baxter gecast om Marian te spelen in een film die draait om haar verdwijning op Antarctica. Hadley wil zichzelf en haar carrière opnieuw definiëren, nadat ze jarenlang de hoofdrol heeft gespeeld in een romantische filmfranchise. Ze dompelt zich volledig onder in het karakter van Marian, waardoor de parallellen tussen hun levens zichtbaar worden. Hun verhalen leggen de honger naar zelfbeschikking van beide vrouwen in totaal verschillende geografische gebieden en tijden bloot.

De schrijver

Maggie Shipstead ontving voor haar werk de Dylan Thomas Prize en heeft de L.A. Times Book Prize for First Fiction gewonnen. Ze schreef voor onder meer The New York Times, The Washington Post, The Guardian en The Wall Street Journal. Voor De grote cirkel reisde ze naar Nieuw-Zeeland, waar ze geïnspireerd raakte door het beeld van Jean Batten, de eerste piloot die solo van Engeland naar Nieuw-Zeeland vloog. 

Mening

Zo, dit is echt wel een boek dat even blijft hangen. Het bestaat uit twee vertellingen. Een in het verleden, het verhaal van Marian, en een in het heden (2014), het verhaal van Hadley. Marian wilde pilote worden, Hadley gaat haar spelen in de film over het leven Marian.

Het historische stuk vond ik veruit het interessantste deel van het boek. Daar ligt eigenlijk ook de nadruk op. Je leest het verhaal van Marian die als meisje tegen allerlei grenzen opbotst en een beetje vermomd als jongen wel de kansen krijgt en vooral ook pakt die ze anders nooit gekregen zou hebben. Ze is een “Sitting-in-the-water-Grizzly” als een indiaanse vrouw die als man leefde (dat is geen fictie, google het maar).

Feiten en fictie worden gemengd in dit boek, Marian is fictief, maar haar “concurrente” Amelia Earhart die in het boek voorkomt, bestaat echt. Dat vind ik altijd leuk in boeken. Dat het gemixt wordt.

Marian en Hadley hebben een soort connectie, beiden verloren hun ouders en werden door een oom opgevoed. Verder is er eigenlijk niet echt een overeenkomst.

De grote cirkel is de laatste vlucht die Marian maakt, de wereld rondvliegen over een lengtegraad, dus niet langs de evenaar, maar via de beide polen. Daar werkt het hele boek naartoe. En dan valt de kaart voor in het boek ook op zijn plaats.

Bij ieder hoofdstuk staat een titel en een locatie met jaartal, zodat je weet waar je bent. Lang geleden, of in 2014. Je krijgt een goed beeld van de jaren 20-30-40 in de vorige eeuw en de positie van vrouwen in die tijd. Het feit dat men in de Tweede Wereldoorlog vrouwelijke piloten alleen inzette voor het heen en weer vliegen van vliegtuigen voor het leger waar mannen later mee de oorlog in gingen bijvoorbeeld. Nooit bij stilgestaan, wat hebben de vrouwen het nu dan veel beter.

Het verhaal van Hadley vond ik minder interessant. Tot het eind van het boek, waar ineens blijkt dat je dat heden nodig hebt om het hele verhaal van Marian te weten te komen. Top eind!

Het was nou niet dat ik mijn nachtrust voor het boek heb opgegeven, zoals in De Volkskrant werd gesuggereerd, maar je blijft wel lezen. Dus zeker een aanrader. 

Boekinformatie

Titel: De grote cirkel

Auteur: Maggie Shipstead

Oorspronkelijke titel: Great Circle

Vertaler: Marion Drolsbach en Lucie Schaap

ISBN: 9789029095877

Uitgever: Meulenhoff

Verschijningsdatum: 28 juni 2022

Aantal pagina’s: 672

Prijs: € 26,99