Janet Skeslien Charles - De Bibliotheek van Parijs

Op Facebook zag ik een oproep voorbij komen van uitgeverij Luitingh-Sijthoff waarbij je je op kon geven als recensent voor dit boek. Het leek me iets anders dan wat ik normaal zou kiezen om te lezen, maar omdat het over een bibliotheek ging, gaf ik me toch op. Want daar ben ik wel nieuwsgierig naar! En hoera, ik werd uitgekozen en mocht dit boek alvast lezen voor het echt uit kwam. Dankjewel Luitingh-Sijthoff!!

Het verhaal

Parijs 1939: De ambitieuze Odile Souchet is net begonnen aan haar droombaan bij de Amerikaanse bibliotheek in Parijs. Wanneer de nazi’s de lichtstad bezetten verandert alles van de ene op de andere dag. De bibliotheek blijft open, maar de Joodse bezoekers zijn niet meer welkom. Odile en haar collega’s riskeren hun leven door hun Joodse abonnees zelf de boeken te brengen. Maar wanneer Odile ontdekt dat haar vader, een politieman, nauw betrokken is bij het handhaven van het naziregime, raakt zij in een groot persoonlijk conflict. Heeft zij de moed om de juiste keuzes maken? 

De schrijver

Janet Skeslien Charles werkte als programmamanager in de Amerikaanse bibliotheek in Parijs en hoorde zo over het verzet tegen de Bibliothekschutz. 

Mening

Wat heb ik dit boek met veel plezier gelezen! De liefde voor boeken spat werkelijk van de bladzijdes af. En na zelf 19 jaar in diverse bibliotheken gewerkt te hebben, komen sommige dingen me dan ook erg bekend voor. Zeker wat abonnees betreft. De vaste bezoekers die je uit kunt tekenen met hun “eigen” krant of tijdschrift en die aan je bureau staan te rammelen omdat je die niet meteen voor ze klaar hebt liggen. De onderlinge discussies en zeker ook de onderlinge vriendschappen. En het Dewey systeem, dat in Nederland SISO is. Aangezien ik officieel boekhandelaar ben, heb ik nooit dat SISO geleerd en wist ik ongeveer dat 629 (ofzo) de kattenboeken waren. Meer een richtpunt dan precies wist ik dat.

Het verhaal springt heen en weer in de tijd, tussen 1939 en 1983, tussen Odile en Lily. De link tussen deze twee dames wordt gelukkig snel duidelijk. Het verhaal van Odile speelt voornamelijk in de Tweede Wereldoorlog in Parijs en dan om precies te zijn in de American Library aldaar. Odile maakt niet per se veel mee, maar de dingen die ze meemaakt zijn wel levensbepalend. Haar tweelingbroer Rémy is belangrijk voor haar, net als haar vriendin Margareth. Daarnaast spelen haar vriend Paul, haar vader en de collega’s in de bieb een belangrijke rol in haar leven. De oorlog is steeds aanwezig en heeft een invloed op Odile waar ik eigenlijk nog niet zo vaak over gelezen heb. Meestal gaan oorlogsboeken over deportaties, honger, kampen. In dit geval is er ook wel honger en zijn er ook deportaties, maar op de een of andere manier anders beschreven. Odile is loyaal naar de mensen om wie ze geeft, maar gaat gaandeweg wel nadenken. Soms te laat...

Lily woont in Froid, Montana, is tiener en heeft het niet makkelijk. Mevrouw Gustafson, oorlogsbruid en inmiddels in de 60, is haar buurvrouw waar ze eigenlijk niks van weet. Op een dag besluit ze de buurvrouw te gaan interviewen voor een project op school en er ontstaat een vriendschap. Deze mevrouw Gustafson wordt erg belangrijk voor Lily. De Franse lessen slepen Lily door een moeilijke tijd heen, en ondertussen leert ze nog veel meer van mevrouw Gustafson. Die dankzij haar levensloop soms op hele harde wijze levenslessen heeft geleerd.

Het boek is gebaseerd op waargebeurd verhaal en aan het eind lees je welke personages echt hebben bestaan (Boris, miss Reed, Dr. Fuchs, Peter & Helen en Clara de Chambrun bijvoorbeeld). Dat maakt een boek altijd interessanter.

Wat mij opviel en aansprak zijn vooral de boek-gerelateerde stukken in het verhaal. Zoals de vraag wat voor lezer iemand is. “Miss Reader zou nooit een boek opengeslagen op zijn lop neerleggen bij gebrek aan een boekenlegger (herkenbaar!). Ze zou ze nooit op een stapeltje onder haar bed leggen (mijn bed steunt zowat op boeken die ik nog wil lezen...). Ze las vijf boeken tegelijkertijd (nooit! Veel te veel). Een boek in haar tas voor tijdens busritten door de stad (ja! Zelfs eentje bij me voor in de rij bij de frietboer).” (p.11)

De term “boekverwanten” op pagina 70 deed me ook veel. Ik heb maar 1 echte boekverwant gehad voor zover ik me kan herinneren. Een collega in Wassenaar las echt precies dezelfde boeken. Alles wat zij mooi vond, vond ik ook mooi. En andersom. Dat heb ik nooit meer zo sterk gehad als bij die collega.

Ik ben blij dat ik dit boek heb gelezen. Het is een grote ode aan de boeken en de liefde van mensen voor boeken. En dat tijdens de Tweede Wereldoorlog en tegen die achtergrond. Een aanrader voor mensen die van boeken houden dus. En voor mensen die graag boeken over de Tweede Wereldoorlog lezen. In dit boek wordt de oorlog op zo’n andere manier beschreven dan in andere boeken. En dat vond ik bijzonder. 

Boekinformatie

Titel: De Bibliotheek van Parijs

Auteur: Janet Skeslien Charles

Oorspronkelijke titel: The Paris Library

Vertaler: Selma Soester

ISBN: 9789024587087

Uitgever: Luitingh-Sijthoff

Verschijningsdatum: 11 februari 2021

Aantal pagina’s: 432

Prijs: € 20,99

Ook verkrijgbaar als e-book en luisterboek

Kiki van Dijk - Lech

Zoals jullie vast wel weten, heb ik een account op hebban.nl. Mocht je eens willen kijken, je kunt mijn profiel hier vinden. In januari was er iedere dag een opdracht waardoor je de hebban-site beter leerde kennen en waarmee je een boekenbon kon winnen. Dat laat ik me natuurlijk geen twee keer zeggen, dus waar ik kan, deed ik mee! Een van de opdrachten was: Lees een Vergeten Boek. Een boek dat al lang in je boekenkast staat en je nog niet eerder las. Die boeken heb ik natuurlijk ook wel, maar ik bedacht dat ik een vergeten boek van mij iPad wilde lezen. Want ik koop wel e-books, maar vervolgens vergeet ik die dan, omdat ze niet op de hoge berg boeken naast/onder mijn bed liggen. Dus dit boek werd mijn Vergeten Boek. Eindelijk!

Het verhaal

Hoever ben je bereid te gaan voor je baan?

Tess heeft haar droombaan gevonden bij het populaire pr-bureau Imagehouse. Maar dat succes heeft een keerzijde: ze ziet haar man en vierjarige tweeling steeds minder. En net als ze met het hele gezin een weekendje weg willen, moet Tess voor een brainstormsessie naar het luxueuze skioord Lech.

Het team vergadert in een chalet midden op de berg. De omgeving is prachtig, maar de sfeer ongemakkelijk. Tess voelt dat haar collega’s iets verbergen. En als het chalet door een hevige sneeuwstorm van de buitenwereld afgesloten raakt, lopen de spanningen hoog op… Wie kan Tess nog vertrouwen?

De schrijver

Kiki van Dijk (1968) is in Utrecht geboren en heeft na haar Leidse studie Internationale betrekkingen op verschillende plekken in de wereld gewoond. Nu schrijft ze aan haar reeks van eilandthrillers.

Mening

Tja, wat kan ik hier van zeggen. Het verhaal is kort maar krachtig. Geen boeklengte, maar een lang verhaal. Dat had ik even niet in de gaten, ik las tenslotte het e-book. Maar toen alles wel in een heel hoog tempo gebeurde én ik even keek hoe veel pagina’s mijn iPad zei dat het boek lang was, viel het kwartje.

Tess is gelukkig getrouwd met Reinout en heeft twee jonge dochters. Sinds kort is ze ook getrouwd met haar werk... Een nieuwe baan op een pr-bureau waar ze heel graag wil laten zien wat ze kan. Te graag misschien wel, want in plaats van een weekendje met man en kinderen weg, kiest ze voor een weekendje wintersport en werken met baas en een paar collega’s.

Het lijkt zo gezellig, maar schijn bedriegt natuurlijk. In dit korte verhaal zitten best nog wat wendingen waardoor het lekker door leest. Je stort je mee in het avontuur van Tess. En passant ontdek je ook haar achtergrond en begrijp je haar beweegredenen.

Het is een kort, vermakelijk verhaaltje met een klein beetje diepgang (niet te veel, want daar is geen tijd voor in deze omvang). Ik ben benieuwd hoe het was geweest al heel boek, met meer karakter uitwerking. Want er zat best veel in dit korte verhaal dat mooi uitgewerkt had kunnen worden.

Ik heb me een paar uurtjes prima vermaakt in Lech, maar kies de volgende keer weer voor een langer verhaal. Zoals Winterberg, waar ik dit stukje over schreef.

Boekinformatie

Titel: Lech

Auteur: Kiki van Dijk

ISBN: 9789401607957

Uitgever: Xander Uitgevers

Verschijningsdatum: november 2017

Aantal pagina’s:- (het is een ebook)

Prijs: € 5,-

Jérôme Loubry - Toevluchtsoord

In de aanbiedingsfolder van uitgeverij Boekerij had ik dit boek al voorbij zien komen. Psychologische thriller stond erbij. Top! Meteen genoteerd op mijn lijstje van boeken die ik wil lezen. En ook op mijn verlanglijstje voor Sinterklaas gezet. En hoera, ik kreeg (onder andere) dit boek! Eerst nog even een paar andere boeken uitlezen, maar deze lag de hele tijd hoog op het stapeltje. En is nu dus van het stapeltje af. 

Het verhaal

De jonge journalist Sandrine heeft haar grootmoeder nooit gekend. Als ze hoort dat de vrouw is overleden, wil ze graag de plaats bezoeken waar haar grootmoeder vrijwel haar hele leven heeft gewoond: een eiland voor de Franse kust. Sandrine reist af naar het  koude, grijze eiland en maakt kennis met de bewoners. Die zijn  daar, net als haar grootmoeder, in 1946 komen wonen en  er nooit meer weggegaan.

Al snel realiseert Sandrine zich dat de bewoners een gruwelijk  geheim bewaren. Er is destijds iets vreselijks gebeurd, want  de bewoners zijn na al die jaren nog steeds doodsbang. Iets weerhoudt ze ervan het eiland te verlaten, alsof ze gevangenen zijn… Steeds sterker vermoedt Sandrine dat ook zijzelf door iets of iemand in de gaten wordt gehouden. Iemand die misschien ook een rol  heeft gespeeld in de onfortuinlijke dood van haar grootmoeder.

Wanneer inspecteur Damien Bouchard te horen krijgt dat er een  jonge vrouw op het strand is aangetroffen, treft hij haar zwaar  getraumatiseerd en onder het bloed aan. De vrouw, die Sandrine heet, beweert een vreselijke ontdekking te hebben gedaan  op een eiland niet ver van de Franse kust.

Het probleem? Niemand heeft ooit van dat eiland gehoord. 

De schrijver

Jérôme Loubry debuteerde in 2018 met Le douzième chapitre. Inmiddels heeft hij verscheidene thrillerprijzen op zijn naam staan, waaronder de prestigieuze Prix Cognac, en verschijnt zijn werk in acht landen. Toevluchtsoord geldt als zijn internationale doorbraak. Ook de tv-rechten zijn inmiddels verkocht.

Mening

Voor de fans van Karin Slaughter, Lee Child, J.D. Barker en Thomas Olde Heuvelt. Dat staat op de sticker die op de voorkant geplakt zit. Laat ik daar nou nog nooit wat van gelezen hebben en dat eigenlijk ook niet van plan zijn... Slaughter hoor ik alleen maar bloederige verhalen over en Olde Heuvelt wordt vergeleken met Stephen King en dat lees ik niet omdat dat te eng is. Hmm... dat stond volgens mij niet in die aanbiedingsfolder, of ik heb het toen genegeerd omdat er bij stond dat het een psychologische thriller zou zijn.

Maar goed, ik waag toch een poging. En word helemaal omver geblazen door dit boek. Wat? Hûh? Echt? Hoe dan?! Dat was mijn reactie toen ik het boek uit had. Ik heb echt voor me uit zitten staren en bedacht dat ik waarschijnlijk nu al mijn boek van het jaar heb gelezen. Het tweede boek dat ik las in 2021... en dat terwijl ik mijn boek van het jaar al wist. Dat is niet te vergelijken met dit boek overigens, dus dit is de thriller van het jaar.

Ik heb aantekeningen gemaakt om te gebruiken tijdens het schrijven van dit blog. Maar ik ga er gewoon niks over zeggen. Dit moet je zelf ervaren. Als je van psychologische thrillers houdt, stop met zoeken en lees dit boek. Sowieso: LEES DIT BOEK!

Het boek bestaat uit verschillende delen, bakens. En tijdens het lezen wordt je duidelijk waarom. Ik heb een paar dingen uit het boek die ik wel ga laten weten, omdat ik ze leuk vond.

Natuurlijk heb ik het lied opgezocht dat een rol speelt in het boek, en dat bestaat echt. Net als De Elfenkoning. En de genoemde boeken in het boek, o.a. Woeste Hoogten.

Sandrine, de hoofdpersoon, is gewoon een goed persoon. Ik kon me vooral identificeren met haar opmerking over dat ze niet uitging ‘s avonds en liever (alleen) thuis bleef. “Hoe ze ook probeerde uit te leggen dat ze zich zo beter voelde, alleen met zichzelf, en dat ze liever een boek las dan de kroegen en nachtclubs af te struinen, slechts weinigen begrepen het.” (P.27). Nou is het niet zo dat ik liever alleen ben, maar vooral dat liever boeken dan kroegen was vroeger bij mij wel zo. In plaats van geld uitgeven aan uitgaan, kocht ik liever een boek. En volgens mij ben ik best oké geworden, ook al ging ik niet veel uit.

Een ander ding dat me triggerde was het kunstwerk dat genoemd wordt op pagina 149: Jonge vrouw op haar sterfbed. En dan niet vanwege de opbeurende titel, maar vanwege het feit dat dat hangt in het Museum van Beeldende Kunst in Rouen, waar ik een paar jaar geleden was tijdens een vakantie. Ik kan met het schilderij niet herinneren, maar wel het gebouw. En dat soort dingen vind ik altijd leuk in boeken.

Ook de plaats waar het verhaal zich afspeelt, Villers-sur- Mer, lijkt me bekend, niet dat ik daar ben geweest, maar we zijn wel in de buurt (een stukje zuidelijker dan Caen, op vakantie geweest. Dus ook hier heb ik een idee hoe het eruit ziet.

En de toevluchtsoorden, die spelen op meer manieren een rol. En als voorbeeld wordt een boek lezen genoemd, dus ik verschans me constant in toevluchtsoorden... wat zou dat dan over mij zeggen? Geen idee. Maar na dit boek weet ik even niet wat ik wil gaan lezen. Normaal pak ik meteen het volgende boek, maar dat gaat nu even niet... mijn hoofd zit vol met dit. Geweldig!

En ja, het boek is spannend. Op een bepaald punt vond ik het zelfs eng. Maar niet eng genoeg om te stoppen met lezen gelukkig. Wat een boek is dit!

Ik zal het nog een keer zeggen: lees dit boek! 

Boekinformatie

Titel: Toevluchtsoord

Auteur: Jérôme Loubry

ISBN: 9789022591840

Uitgever: Boekerij

Verschijningsdatum: 3 november 2020

Aantal pagina’s: 336

Prijs: € 19,99

Carla de Jong - De sessies

Een paar jaar geleden ontdekte ik de boeken van Carla de Jong. Na De Johansons en Nooit meer regen ben ik deze schrijfster blijven volgen. Ik weet dat ze nog meer boeken heeft geschreven voor die twee boeken, misschien dat ik die ook nog eens ga lezen. Maar nu eerst De sessies! Het vervolg op In retraite, waar ik een nog niet zo lang geleden dit stukje over schreef. 

Het verhaal

Luc, Ola, Dee en Sonja hebben elkaar ontmoet tijdens een vind-jezelfretraite in Friesland, die geleid werd door een goeroeachtige coach, Catherine Richardson. Na de retraite hebben ze zich van haar afgekeerd. Ze verwijten Catherine de dood van het vijfde groepslid, Brad, en betichten haar van belangenverstrengeling. Vijf jaar na de retraite komen de vier overgebleven groepsleden weer bij elkaar. Hun trauma’s blijken verre van verdwenen en twee van hen besluiten tóch de hulp van Catherine weer in te roepen. De komst van hun voormalige coach leidt tot een machtsstrijd die hoog oplaait. Er gaat meer stuk dan coaching kan helen. 

Foto: Ruud Pos

De schrijver

Carla de Jong debuteerde in 2009 met het zeer goed ontvangen In retraite, een roman gebaseerd op haar eigen ervaringen tijdens een internationale retraite voor hoogopgeleide vrouwen. Van In retraite werden meer dan 25.000 exemplaren verkocht. In 2019 verscheen van haar hand Geheim leven (waar ik dit stukje over schreef). En in 2020 verscheen De sessies, het los te lezen vervolg op In retraite. 

Mening

Dit boek is het los te lezen vervolg op In retraite uit 2009. Ik las dat boek een paar weken geleden eerst, om nu het vervolg te kunnen lezen. Het kan inderdaad apart, maar met voorkennis is het echt veel leuker. Denk ik dan, want als je de voorgeschiedenis weet, kijk je anders naar de personages dan wanneer je er open in stapt. Het is nu alsof ik oude vrienden weer tegenkom.

In 5 delen brengt het boek je weer terug naar Friesland. In deel 1 lees je hoe het de vier overgebleven cursisten vergaan is sinds de retraite. In het tweede deel zijn de vier vrienden (want zo beschouwen ze zich nog steeds in meer of mindere mate) weer samen in Friesland. Zonder Catherine en Leilah, maar met de engelenkaarten. Natuurlijk spelen Catherine en Leilah nog wel een rol en wordt er uiteindelijk meer duidelijk over de beweegredenen van Catherine om levenscoach te worden. Het eind van het boek zorgt voor een mooi afgerond geheel, na het nodige drama en stiekem dus toch weer een retraite voor iedereen.

Ik vond ook dit boek weer heerlijk om te lezen. Minder verrassend als In retraite, maar psychologisch toch weer fijn. Deze schrijfster blijf ik dus echt volgen. De kroketten zijn weer aanwezig, al speelt het eten een minder grote rol dan in jet andere boek. Het IJsselmeer is nu meer van belang.

En wat kan ik me voorstellen dat Luc graag terug wil naar Normandië, de kust. Daar ben ik ook helemaal weg van. Zeker de omgeving waar hij het over heeft, met Le Havre en Étretat. Al zou ik zelf nog een paar kilometer noordelijker gaan wonen in de omgeving van Dieppe.

Ik zou geloof ik over vijf jaar wel weer willen weten hoe het met mijn vrienden staat. Voor nu bedenk ik dat er maar even bij.

 

Boekinformatie

Titel: De sessies

Auteur: Carla de Jong

ISBN: 9789026352775

Uitgever: Ambo|Anthos

Verschijningsdatum: 10 juli 2020

Aantal pagina’s: 304

Prijs: € 20,99

Sun-Mi Hwang - Het huis met de kersenbloesem

In de zomervakantie kocht ik schoolspullen voor de kinderen in Naaldwijk, bij The Read Shop. Bij het afrekenen kreeg ik een kortingsbon van 10% van het bedrag dat ik uitgaf, om daar te besteden bij een volgende aankoop. Goed plan! Toen ik weer een keer in Naaldwijk was, ging ik dus ook meteen naar die winkel terug en zocht ik een boek uit. Dit boek. Waarom? Nou gewoon, omdat de voorkant zo mooi was! 

Het verhaal

Het huis met de kersenbloesem van Sun-mi Hwang vertelt het verhaal van Dae-su Kang. Nadat zijn vader verongelukt is, groeit hij op als wees. Tegen het einde van zijn leven keert hij terug naar zijn geboortestad als eigenaar van een succesvol bedrijf. Alles is veranderd, maar het inmiddels vervallen huis van zijn jeugd staat er nog. Hij had de grond ooit gekocht en een groot hek om het perceel heen gezet. Maar niemand trekt zich daar iets van aan: de plek wordt door verschillende bewoners gebruikt om te spelen, kippen te houden en groenten te verbouwen. Kang leert ondanks zijn hoge leeftijd een wijze les. Want wat heb je aan bezit als je er nooit van geniet?

De schrijver

Sun-mi Hwang (1963) is een bekende Zuid-Koreaanse schrijver. Toen ze klein was, kon ze niet naar de bovenbouw van de basisschool vanwege armoede. Een leraar gaf haar de sleutel van een klaslokaal, waardoor ze boeken kon lezen wanneer ze wilde. Hierdoor kon ze uiteindelijk toch studeren. Tegenwoordig woont ze in Seoul en is ze adjunct-professor aan de letterenfaculteit van het Seoul Instituut voor de kunsten.  

Mening

Wat een lief verhaal is dit. In verschillende hoofdstukken ga je mee in het leven van de 65-jarige Christian Kang, meneer Knobbelmans, Mister Park en de bewoners van een buurt in Korea. Kang heeft jaren geleden het huis gekocht waarnaast hij in de schuur zonder ramen woonde met zijn vader. Hij kocht ook de omliggende grond, maar komt pas na 30 jaar naar dat huis toe. Hij treft een hechte buurtgemeenschap aan die allemaal om verschillende redenen gebruik maken van zijn tuin. Geheel ter ontevredenheid van de knorrige Kang. Je leest over de mensen in de wijk, de kinderen uit de buurt en hun ouders en grootouders. En komt te weten hoe het leven van Kang is gelopen en waarom hij juist nu terug is gekomen. Mooi is om te lezen hoe hij met de situatie om gaat en hoe hij de uitdaging aan gaat, waarvan hij niet eens dat die er was.

Het enige jammer is dat je niet echt mee krijgt dat het in Korea speelt, het had in iedere willekeurige wijk in elk land kunnen zijn. (Niet helemaal natuurlijk, maar voor het grootste gedeelte wel.)

Het boek is opgedeeld in een aantal hoofdstukken met duidelijke titels. En ieder hoofdstuk is ook mooi voorzien van hele lieve tekeningetjes, in de stijl van de voorkant. Het zijn de kleine dingen die het doen.

Het is een aardig boekje voor tussendoor. En het was een leuke afsluiter van mijn Aziatische leesjaar. Al moet ik zeggen dat al die boeken die in Azië spelen, me wel heel erg blijven trekken. Dus ik ga er vast de komende jaren nog meer lezen. 

Boekinformatie

Titel: Het huis met de kersenbloesem

Auteur: Sun-mi Hwang

ISBN: 9789026350894

Uitgever: Ambo|Anthos

Verschijningsdatum: 1 mei 2020

Aantal pagina’s: 196

Prijs: € 18,99

Carla de Jong - In retraite

Ik las eerder boeken van Carla de Jong en vond ze allemaal goed. Zo las ik onder andere De Johanssons en Geheim leven waar ik dit stukje over schreef. Toen ik zag dat er een nieuw boek verscheen, De sessies, wilde ik dat meteen kopen en lezen. Tot ik zag dat het een losstaand vervolg was op In retraite, een boek dat ik even had gemist, maar ik ontdekte De Jong ook pas een paar jaar geleden. En aangezien ik boekenbonnen voor mijn verjaardag had gekregen, kocht ik toen beide boeken. En nu las ik eindelijk het eerste deel. 

Het verhaal 

In In retraite van Carla de Jong komen Dee, Luc, Brad, Ola en Sonja in het Friese Gaasterland bijeen voor een tiendaagse therapie onder begeleiding van de charismatische Cathy Richards. Cathy lukt het zelfs om door het pantser van de meest sceptische deelnemer heen te breken en ze weet een bijzondere band tussen de groepsleden te smeden. Eenmaal terug in het gewone leven proberen ze die in stand te houden, maar al snel ontstaan de eerste barsten. Dan overlijdt een van de deelnemers onder verdachte omstandigheden. Wat is Cathy’s rol hierbij? En hoe moet het verder met de andere groepsleden? 

Foto: Ruud Pos

De schrijver

Carla de Jong debuteerde in 2009 met het zeer goed ontvangen In retraite, een roman gebaseerd op haar eigen ervaringen tijdens een internationale retraite voor hoogopgeleide vrouwen. Van In retraite werden meer dan 25.000 exemplaren verkocht. In 2019 verscheen van haar hand Geheim leven. En in 2020 verscheen De sessies, het los te lezen vervolg op In retraite. 

Mening

Wat een heerlijk boek is dit! Je wordt meteen in het verhaal meegetrokken door een van de hoofdpersonen en haar angst. Want daar draait het om tijdens de retraite, angsten overwinnen zodat je een beter mens wordt. Vanuit de vijf cursisten die in deze retraitegroep zitten wordt het verhaal verteld, deze hoofdstukken zijn in de derde persoon geschreven. En de trainee van de cursusleider, Leilah, vertelt ook haar kant van het verhaal, vanuit de eerste persoon geschreven.

Je leert Dee (ziekenhuisdirecteur uit Het Verenigd Koninkrijk), Luc (wetenschapper aan de Sorbonne in Parijs), Brad (zakenman uit Detroit), Ola (heet eigenlijk Aleksandra, maar wordt Ola genoemd, is consultant en komt uit Polen) en Sonja (Zuid-Afrikaanse psychotherapeut die in Amsterdam woont) kennen dankzij het verhaal voorafgaand aan de retraite. Iedereen is naar Nederland gekomen voor een bepaald probleem. Catherine Richards is de leidster ban de 10-daagse retraite en weet de deelnemers precies hun angsten onder woorden te brengen. Omdat ieder hoofdstuk vanuit een andere deelnemer geschreven is, leer je niet alleen die persoon kennen, maar ook hun blik op de anderen is interessant. Je volgt het hele proces, zit in de hoofden van de deelnemers en de trainee. De enige die niet zelf aan het woord komt is Catherine, de leidster van de retraite. Daardoor is zij aan het eind eigenlijk nog steeds de onbekende. Haar beweegredenen zijn niet duidelijk, en dat dringt ook tot de personages door.

Er zit echt veel meer in het boek, maar ik wil niet te veel weggeven. Want het is echt een goede psychologische roman.

Ik vond het zelf erg leuk dat Paddington Station gebruikt werd als locatie, daar waren wij vorig jaar en is dus bekend. En de kroketten tijdens de lunches bij de retraite kan ik ook erg waarderen. Die wil ik ook altijd als ik een cursus heb!

En een andere leuke opmerking vond ik “Ooit zei een kapper tegen me dat alleen echt mooie vrouwen kort haar konden dragen.” (P. 94) Laat ik mijn haar nou altijd het liefst kort hebben, haha!

Ik vond het boek uiterst interessant, erg psychologisch. Precies wat ik leuk vind. Alleen hou ik niet zo van open eindes. Nou was dit een redelijk afgerond verhaal hoor, dus je kunt ook alleen dit boek lezen. Maar.... er is een vervolg! De sessies! Dat verscheen in de zomer. En dat ga ik dus heel snel lezen, want ik ben wel erg benieuwd hoe het verder gaat.

Boekinformatie

Titel: In retraite

Auteur: Carla de Jong

ISBN: 9789026352799

Uitgever: Ambo|Anthos

Verschijningsdatum:18 juni 2020 (deze druk)

Aantal pagina’s: 320

Prijs: € 15,-

Ook verkrijgbaar als ebook

Marjan Brouwers - Leegland

Op twitter zag ik een tijd geleden voorbij komen dat je van een boek een mondkapje kon bestellen. Dat vond ik een grappig idee, en het was nog een vrolijk gekleurd mondkapje ook, dus ik bestelde dat kapje. Het was van het boek Leegland. Een paar weken later kwam er bij hebban een leesclub van dit boek voorbij. Dat leek me ook wel weer eens leuk. Dus ik schreef me in. En ik werd uitgeloot of ingeloot, het is maar hoe je het ziet. Ik mocht in ieder geval meelezen! Hoera!

Het verhaal

Overstromingen, terroristische aanvallen en een verpletterende klimaatoorlog hebben het ooit vrije en welvarende Nederland groten­deels verwoest. Als een nieuw, dodelijk virus toeslaat, verandert het land voorgoed.

In de Republiek Nieuw-Nederland is nu een dictatuur aan de macht. De elite houdt zich schuil in ommuurde enclaves en daarbuiten is het ieder voor zich. Wie de regels breekt, wordt verbannen naar Fort Zwolle. De Geheime Dienst is overal. En niemand is veilig als de rebellen uit de Amsterdamse Archipel aanvallen. Toch gloort er hoop op een beter leven in het Noorden, in Leegland.

Dit is het verhaal van Senna, een soldate die is gebrandmerkt als deserteur, en Julius, de zoon van een meedogenloze arts. Samen gaan ze op zoek naar een veilig toevluchtsoord en een leven in vrijheid. Wie kunnen ze vertrouwen tijdens hun vlucht naar Leegland? Lukt het om te ontsnappen aan de achtervolgers en hun eigen verleden?

De schrijver

Marjan Brouwers (Midwolde, 1963) studeerde Engelse Taal- en Letterkunde aan de Rijksuniversiteit Groningen en is sinds 2000 werkzaam als freelance bedrijfsjournalist en tekstschrijver. Zij heeft een roman en een non-fictieboek op haar naam staan.

Mening

Dit boek was, gezien de flaptekst (het verhaal hierboven) eigenlijk erg buiten mijn comfort zone. Het deed me qua beschrijving een beetje denken aan De hongerspelen, geen idee waarom.

De tekst op de achterflap is eigenlijk een situatieschets en achtergrond. Het is zeer handig om te weten, want heel duidelijk komt het niet terug in het boek. Ik verwachtte een boek over het leven in Leegland, maar dat was het niet. Het gaat vooral over de poging van Senna en Julius om daar te komen. De een omdat ze echt wil, de ander omdat hij geen kant op kan eigenlijk en zich dus bij Senna aansluit.

De roman speelt zich af in de toekomst, dat merk je door de zonneauto’s en door de verhalen over het oude Urk, het oude Kampen en de nieuwe grens. Maar qua leefomstandigheden lijkt het wel alsof je in een historisch boek van Thea Beckman bent gestapt. Dat voelde voor mij wat dubbel, deze toekomst is geen vooruitgang.

De hoofdstukken zijn getiteld als Senna, Julius en Eva. Zo weet je vanuit welk perspectief het verhaal verteld wordt. Allemaal in de derde persoon trouwens. Senna is de “deserteur”, wordt gebrandmerkt en naar Fort Zwolle gestuurd. In de trein ontmoet ze Julius, zoon van de vooraanstaande wetenschapper van de republiek, ook op weg naar Fort Zwolle. Op het perron neemt Eva, de zus van Julius, tegen alle regels in het geheim afscheid van haar broer.

Wat volgt is een groot, spannend avontuur, vol vaart geschreven. Je hebt als lezer nauwelijks tijd om ergens bij stil te staan, want je gaat van het ene avontuur over in de andere ontsnappingspoging. Het houdt je aan het lezen, maar persoonlijk miste ik toch wel iets van ontwikkeling in de karakters. Alleen Julius leert snel, van naïeve jongen wordt hij wel harder, maar de andere personen ontwikkelen zich niet. Daar hebben ze eigenlijk ook gewoon de tijd niet voor. Niet denken maar doen is het devies.

Wat leuk is aan het boek, zijn de verwijzingen naar dingen in het heden. De aardbevingen in Groningen die nu plaatsvinden worden genoemd. En Urk blijft Urk, een enclave met een eigen dorpsraad en op zondag naar de kerk.

Waar in deze tijd het gezegde is: Kennis is macht; is het in het boek: Kennis is gevaarlijk. Zo zie je maar dat alles relatief is.

Wat ik zelf een leuke toevoeging zou vinden voor een volgende druk, is een landkaart van hoe Nederland er uit ziet ten tijde van het boek. Dan krijg je volgens mij meer besef van hoe de Republiek is.

En een vervolg... dat zou zo maar kunnen. Over Senna, of over het leven in Leegland. Ik ben benieuwd.

 

Boekinformatie

Titel: Leegland

Auteur: Marjan Brouwer

ISBN: 9809054523888

Uitgever: Uitgeverij Passage

Verschijningsdatum: 23 oktober 2020

Aantal pagina’s: 272

Prijs: € 21,-

Michael Chritstie - Greenwood

Toen dit boek binnenkwam bij de boekhandel was ik meteen geïnteresseerd door de vormgeving. En dan met name vanwege de zijkant, waarop de bladzijdes jaarringen zijn gedrukt. Mooi! Dus dat boek mocht mee naar huis. Daar moest het wel even wachten om gelezen te worden, maar nu is het dan zo ver! 

Het verhaal

Ze komen voor de bomen. Het is 2038. Jacinda (Jake) Greenwood werkt als een overgekwalificeerde tourgids op Greenwood Island in een dan de laatst overgebleven bossen ter wereld na de grote Verdorring. De link tussen het eiland en haar familienaam leek altijd toeval, totdat er iemand met een boek over haar familiegeschiedenis verschijnt. We worden terug in de tijd genomen en ontmoeten de rest van de familie Greenwood: Liam, een gewonde timmerman die zijn dood in de ogen kijkt. Willow, een milieuactiviste die vastbesloten is de zonden van haar vader Harris, ooit een groot houtmagnaat, goed te maken. En Everett, een landlopen die een vondeling redt en daarmee het lot van de komende generaties bezegelt... 

De schrijver

Michael Christie schreef romans, een verhalenbundel, essays en boekrecensies voor onder andere The New York Times, The Washington Post, en The Globe & Mail. Zijn werk heeft verschillende prijzen gewonnen en is meerdere malen genomineerd voor de Scotiabank Giller Prize. Als voormalig timmerman en sociaal werker voor daklozen woont hij in een zelfgebouwd houten huis met zijn gezin. Greenwood is zijn meest recente roman. 

Mening

Wat een mooie familiegeschiedenis is dit. En wat een bijzondere familie ook. Je gaat vanuit de toekomst terug naar het verre verleden. En komt zo alle generaties tegen met hun verhaal. Ik vond het mooie eigenlijk dat je in maar 1 keer heen en weer gaat in de tijd. Van 2038 naar 2008, naar 1974, 1934 en 1908 en dan weer terug in die volgorde naar 2038. Daardoor blijft het in eerste instantie een beetje geheimzinnig wat er allemaal is gebeurd, waardoor je steeds door wilt lezen. En naarmate het verhaal vordert, kom je dus steeds een stukje geschiedenis te weten en die blijkt interessant. Je springt niet steeds heel erg heen en weer, waardoor de geschiedenis heel duidelijk is. En verrassend is het verhaal ook. En dat is hét grote pluspunt van het boek, het is geen doorsnee familie. Het verhaal heeft verschillende kanten en is daarom erg interessant.

Er zitten, voor Nederlanders, ook leuke details in. Zo heeft Jake (zoals Jacinda zich noemt, gestudeerd aan de Universiteit van Utrecht. En heeft Temple van Horne Nederlandse roots. Daarnaast vond ik de bewondering voor de papieren boeken mooi. Boeken zijn zeldzaam geworden sinds de Grote Verdorring en zijn wereldwijd grotendeels verpulpt voor o.a. Stofmaskers en luchtfilters. Boeken zijn veel waard. Dat zou toch een gruwel zijn, als alle boeken vernietigd zouden zijn!

Actueel is het al dan niet dragen van mondkapjes. In het boek speelde dat in het verleden bij een arts die tuberculose patiënten behandelde en door het niet dragen van een mondkapje zelf besmet raakte.

Mooi zijn de woorden aan het einde van het boek, dat een familie een boom vormt, of eigenlijk niet. Het is een bos, een verzameling individuen die hun voedingsstoffen delen middels vervlochten wortels die elkaar beschermen tegen droogte. (P. 519). Dat vond ik iets om bij stil te staan.

De vormgeving van het boek is echt bijzonder. Op de voor- en achterkant van het omslag zie je de bomen en het vuur. En, zoals eerder gezegd, op de snijkant van het boek (daar waar de bladzijdes los zijn) is de binnenkant van een boom gedrukt. Vooraan in net boek staat een dwarsdoorsnede van een enorme boom, waar de jaarringen aangeven welke jaren je tegen gaat komen in het boek. En bij ieder deel staat een passend deel van de bomen, naarmate je verder in de tijd komt, zijn er meer vertakkingen. Alle hoofdstukken hebben een passende naam. Alles valt samen.

Een aanrader als je tijd hebt, niet even tussendoor lezen dit boek!

Boekinformatie

Titel: Greenwood

Auteur: Michael Christie

ISBN: 9789056726294

Uitgever: Signatuur

Verschijningsdatum: 6 oktober 2020

Aantal pagina’s: 528

Prijs: € 24,99

Eindejaarsleesdoelen update!

Op deze eerste dag van het jaar, kijk ik nog even terug naar 2020. En dan met name naar de aan mezelf opgelegde eindejaarsleesdoelen waar ik vorige maand over schreef. Weet je nog? Met dat lijstje? Lijst zeg maar gerust... Nou tijd over had ik in ieder geval niet, dus die onderste boeken daar ben ik niet eens aan toegekomen. Maar, ik heb wel 12 boeken van die lijst gelezen. Niet allemaal vorige maand natuurlijk. Ik was al een eindje op weg toen ik die post maakte. Maar ik had niet verwacht nog zo veel boeken te lezen toen ik aan dat lijstje begon.

Dit is het resultaat. Je kunt mooi zien in welke volgorde ik heb gelezen en wat ik er van vond. Dan weet je nu al welke blogjes je de komende tijd wel of niet hoeft te lezen. Van de vier laatstgelezen boeken volgen de blogjes de komende tijd. 

En het principe van een leeslijst bevalt eigenlijk wel. Zo heb ik een beetje een overzicht van wat er allemaal nog ligt. Een beetje hoor, want er ligt nog veel meer dan wat er op het lijstje staat. Maar het bevalt me wel zo goed dat ik gewoon alvast een nieuw lijstje heb gemaakt voor het eerste kwartaal van 2021.

Zoals je kunt zien staan sommige boeken van het eindejaarslijstje niet meer op de nieuwe lijst. Niet dat ik die boeken niet wil lezen. Maar er lag al weer zo veel nieuws dat ik een andere voorkeur heb inmiddels. Het moet wel een beetje een gevarieerd lijstje blijven namelijk, zodat ik voor iedere stemming er iets op heb staan. En ik ben meteen begonnen in De sessies van Carla de Jong. Vorig jaar nog (oké, op 31 december, maar toch). Eens kijken hoe ver ik met dit lijstje kom. Ik laat het jullie in april weten. Samen met de boeken die dan op mijn nieuwe tweede kwartaallijstje komen te staan.

En voor de duidelijkheid:

LE = leesexemplaar

B = Biebboek (moet binnen een bepaalde tijd terug, dus krijgt een beetje voorrang)

de rest zijn allemaal eigen boeken (ja, december was een hele goede boekenmaand!)

Maak er een mooi jaar van allemaal! Met hopelijk veel leestips van mijn kant (en spellentips, dat heb ik nu ook ontdekt!). Ik duik voor nu weer in mijn boek!