Westlands Boekengala 2019

Gisteren was het zo ver: Het Westlands Boekengala! In De Naald in Naaldwijk. Hoera!
Samen met een aantal collega's van Bibliotheek Naaldwijk toog ik naar Westland Theater De Naald voor een leuk programma dat speciaal was samengesteld voor de Boekenweek. We hadden mooie plekjes op rij E, recht voor de band en met goed zicht op de auteurs. (Helaas zijn de foto's niet zo scherp, omdat ik ze zonder flits heb genomen. Sorry!)

Jasper Henderson was de host van de avond, die alles aan elkaar praatte en met de schrijvers in gesprek ging. Wat een prettige man is dat. Hij luistert naar de antwoorden die gegeven worden, vraagt door, komt op dingen terug en is oprecht geïnteresseerd. Henderson is hoofdredacteur bij Lebowski Publishers (van o.a. het nieuwste boek van Marion Pauw waar ik eerder over schreef) en schreef recensies voor o.a. Het Parool. Een deskundige dus en dat was te merken.

Joia

Voor mij ging het vooral om de 3 schrijvers die waren uitgenodigd, alle 3 interessant! Tussendoor werden er gedichten voorgedragen door diverse dichters van Schrijvers tussen de kassen én er was muziek van Joia, die kleine stukjes speelde uit de theatertour waarmee ze 4 december in De Naald zullen staan. Mooi!

Esther Verhoef

Als eerste schrijver werd Esther Verhoef geïnterviewd over haar nieuwste boek Façade. Natuurlijk had ik dat al gelezen (al was ik geloof ik wel de enige in de zaal naast Jasper) dus het was een feest der herkenning. Of nou ja, vanwege de plot-twists die er in het boek zitten kun je eigenlijk weinig over het verhaal zelf vertellen zonder dingen weg te geven. Maar wat altijd leuk is om te horen: de achtergrondverhalen. Zo heeft Esther Verhoef, samen met haar man Berry, echt onderzoek gedaan naar hoe het is om in de auto die zo'n belangrijke rol in het boek speelt te rijden. Zonder airco, zonder stuurbekrachtiging en zelfs in de regen. Dat geeft het boek meer mee. En het feit dat er maar liefst 7 drukproeven zijn geweest, omdat ze steeds stukken wilde wijzigen. Weer noemde ze Felix Thijssen als inspiratiebron van vroeger. Leuk en consequent, want die noemde ze ook tijdens de installatie van de NS Publieksprijs. En dat is fijn. Wat ook fijn was om te horen, was dat Esther bezig is aan 2 nieuwe boeken! Hoera! Al duurt het natuurlijk nog wel even voor die gaan verschijnen.

Marieke Lucas Rijneveld

Na Esther Verhoef was het de beurt aan Marieke Lucas Rijneveld. Haar nieuwste dichtbundel is ook net verschenen en daar droeg ze een mooi gedicht uit voor. Ook dat geeft een extra dimensie aan een gedicht, als het door de auteur zelf voorgelezen wordt. Het was een open gesprek over ambitie, onverbiddelijkheid en een oevre. Naast het voordragen van een gedicht werd er natuurlijk ook gesproken over De avond is ongemak, haar debuutroman. Het leek alsof haar nieuwe roman bijna klaar is, maar die moet ze nog veel verder schrijven, benadrukte ze tijdens het signeren naderhand. Ik vond Marieke Lucas een ontwapenend persoon, eerlijk, oprecht en jong. Ik ga haar nieuwe roman zeker lezen!

Annejet van der Zijl

Als laatste was Annejet van der Zijl aan de beurt. Van haar heb ik heel lang geleden Sonny Boy gelezen. En tot mijn verbazing trof ik van de week Jagtlust in mijn minibieb aan, dus die ga ik ook nog lezen. Leuk aan dit interview was dat Annejet vertelde dat ze bezig is met een nieuw boek over iemand die in Monster gewoond heeft en naar Amerika is vertrokken (naar Charleston om precies te zijn). Dus ook de andere mensen in de zaal zijn inmiddels erg benieuwd naar dit boek. Helaas zit Van der Zijl nog in haar onderzoeksfase. Ze verwacht dat het boek volgend voorjaar zal verschijnen.

Boeken van The Read Shop.

Na het podiumprogramma was het tijd om te neuzen tussen de boeken die verkocht werden door Ylona van The Read Shop uit Naaldwijk. Niet alleen boeken van de bekende auteurs lagen er uitgestald. Ook veel exemplaren van Westlandse schrijvers lagen op de tafels. Genoeg keus.
Ik had mijn eigen boeken meegenomen (gelukkig maar, anders had ik nog meer boeken gekocht!) en heb ze alle drie laten signeren. Het was leuk om de auteurs dan ook nog even persoonlijk te spreken, al kun je niet veel zeggen als er mensen achter je staan te wachten. Het leukste vond ik dat Esther Verhoef me aankeek en zei: "Jou ken ik ergens van!". Heeft al dat stemmen werven voor de NS Pubieksprijs nog iets heel leuks voortgebracht dus. Echt heel leuk om dat mee te maken zo.

Het Westlands Boekengala werd dit jaar voor de 3e keer georganiseerd door Westland Theater De Naald, Bibliotheek Westland, Vereniging Schrijvers tussen de kassen en Westland Cultuurweb.
Ik ben nu al benieuwd wie de gasten van volgend jaar zijn!

Wil je meer weten over de artiesten, auteurs, organisatie? Kijk dan op http://westlands-boekengala.schrijvers-tussen-de-kassen.nl/

Vierde NS Pubieksprijs aankoop!

Het is al weer maart en dus mag ik weer een boek uit gaan kiezen bij Boekhandel De Kler in Zoetermeer van het prijzengeld van de NS Publieksprijs leesclub winst. Het is een beetje lastig qua timing deze keer. De nieuwe Esther Verhoef komt op 13 maart (zo ongeveer) uit en de boekenweek begint 10 dagen later. Kan ik daar op wachten??

Nee, natuurlijk niet! Een beetje later dan gepland maar alsnog een paar dagen voor de Boekenweek ga ik lekker toch alvast mijn boek halen. Mede omdat Esther Verhoef op het Boekengala in Theater De Naald komt op woensdag 27 maart. En dan wil ik het boek natuurlijk laten signeren (en al gelezen hebben als het kan).
Heel netjes heb ik weer maar 1 boek gekocht. En ik denk dat ik in de Boekenweek nog een keertje terug ga, want ja, dat Boekenweekgeschenk wil ik natuurlijk ook hebben!

Dit blogje verschijnt dus een week nadat ik dit boek kocht... Wat inhoudt dat ik er ook heel snel over kan schrijven!

Marion Pauw - De experimenten

Dit boek was de derde aankoop van het prijzengeld van de NS Publieksprijs Leesclub. En ook dit was een goede koop. Nou had ik eigenlijk niet anders verwacht, want ik vond de andere roman (De wilden) van Marion Pauw ook erg goed, met als haar thrillers overigens.

Het verhaal

Vijftig jaar lang hebben ze elkaar niet gezien of gesproken. Maar nu is Alma ziek en dit weekend is er niemand anders om voor haar te zorgen dan haar stiefdochter Charlie. Zodra ze terug is in het huis van haar jeugd weet Charlie weer waarom ze het al die jaren geleden voorgoed heeft verlaten. Maar dan begint Alma te vertellen: over hoeveel mensen er in een kolenwagon passen; de eeuwige honger; over de experimenten in Blok 10 van Auschwitz. Kan een gruwelijke getuigenis een levenslange verwijdering overbruggen? In korte tijd komt Charlie achter de reden van het gedrag van Alma. Maar hoe gaat ze daar mee om?

De schrijver

Marion Pauw (1973) debuteerde in 2005 met Villa Serena en brak in 2008 definitief door met Daglicht, waarmee ze de Gouden Strop won. Deze thriller boekte groot internationaal succes en is verfilmd met Angela Schijf, Monique van de Ven en Fedja van Huêt in de hoofdrollen. Meisje in het donker is de speciaal herziene Amerikaanse uitgave van dit verhaal, verschenen als Girl in the Dark. Na Daglicht volgden de succesvolle titels Zondaarskind, Jetset, De wilden, Hemelen en We moeten je iets vertellen. Als auteur van de Maand van het Spannende Boek 2015 schreef Marion Pauw het geschenkboekje Grijs gebied. Sinds 2016 schrijft Marion Pauw ook artikelen voor het online magazine Amayzine.

Mening

Het boek heeft twee verhalen, van Chalie/Charlène en het verhaal van Alma, haar stiefmoeder. Het verhaal van Alma is gruwelijk. Haar verleden in Auschwitz heeft haar gemaakt zoals ze is. En als lezer begreep ik ook waarom ze handelde zoals ze handelde in de jeugd van Charlie. Hoe vreselijk dat voor Charlie ook was, er zat een logica achter.

Dit verhaal, over de experimenten die uitgevoerd werden tijdens de oorlog heb ik nog niet eerder gelezen. Gelukkig zijn het kleine stukjes en is het niet al te uitgebreid beschreven, want het is echt niet te bevatten. Interessant zijn ook de "vriendschappen" die ontstaan tussen diverse vrouwen in het kamp, hoe ze elkaar er doorheen proberen te slepen. Sommige zijn echt, sommige voor zolang het duurt...

Het verhaal van Charlie is ook niet zo fijn, maar valt eigenlijk in het niets bij wat Alma mee heeft gemaakt. Alleen daar wist Charlie tot de dag van haar bezoek aan haar stiefmoeder na 50 jaar niks van. Ik zou graag willen weten hoe het nu is met Charlie, nadat ze weer weg gaat van huis. Zonder spijt. Dus van mij had het nog wel wat langer mogen duren. (Ik hou niet zo van open einde’s denk ik) Het boek is makkelijk leesbaar en verdeeld in hoofdstukken waardoor je precies weet waar je bent. In welke tijd en over wie het verhaal gaat.

Ondanks de gruwelen van Blok 10 die beschreven worden, is het verhaal mooi geschreven. Omdat ik het belangrijk vind dat we nooit zullen vergeten, raad ik die boek echt aan. Mooi, indringend, menselijk (echt, hoe kan dat), gruwelijk, onvergetelijk.

Ben Guterson - Winterhuis Hotel

Dit boek lazen we (=mijn man en ik) voor aan onze dochter van 10. Toen was het al geweldig spannend. Maar ja, omdat we om de beurt voorlezen miste ik de helft van het verhaal. De missende stukken werden wel verteld door mijn dochter, maar toch voelde ik dat ik het hele verhaal zelf ook nog eens wilde lezen. Dus meteen nadat het laatste hoofdstuk was voorgelezen, ben ik er zelf nog een keer in begonnen. En daar heb ik zeker geen spijt van gehad.

Het verhaal

Betoverend en meeslepend verhaal over een meisje en een weelderig hotel, een familiegeheim en een verboden boek vol raadsels.

'WIJ ZIJN DRIE WEKEN MET VAKANTIE.

HET HUIS IS AFGESLOTEN.

IN DEZE ENVELOP ZIT EEN TREINKAARTJE.

NEEM DE TREIN NAAR HET WINTERHUIS HOTEL.'

Bij de voordeur vindt Elizabeth dit briefje, met een stapeltje kleren en wat kleingeld in een plastic tas. Noodgedwongen vertrekt ze, in haar eentje. Ze komt bij een prachtig maar raadselachtig hotel, met een snoepkeuken, een filmzaal, een meer om op te schaatsen en de grootste bibliotheek die ze ooit heeft gezien. Daar geldt maar één verbod. En daar vindt Elizabeth een oud, geheimzinnig boek waarin letters verschijnen die alleen zij kan zien. Er rust een vloek op Winterhuis Hotel en Elizabeth is misschien wel de enige die de vloek kan opheffen.

De schrijver 

Ben Guterson was tien jaar leraar op een middelbare school in Amerika, voordat hij een paar jaar bij Microsoft als manager ging werken. He woont met zijn familie in de buurt van Seattle, aan de voet van de Cascade Mountains. Winterhuis Hotel is zijn eerste boek. In dit boek staat dat in november 2019 Geheimen van Winterhuis Hotel verschijnt.

Mening

Wat een geweldig boek is dit. Zelfs na twee keer lezen. Spannend, geheimzinnig, leuk... alles zit er in.

Het boek bestaat uit 4 delen, maar speelt zich af in 3 weken rondom kerst en oud en nieuw.

Het boek is vol vaart geschreven en nergens is het saai. Mooie zwart-wit illustraties van Chloe Bristol vullen het verhaal goed aan. Aan de binnenkant van de omslag staat een plattegrond van Winterhuis Hotel en omgeving, zodat je weet wat waar is en kun je tijdens het verhaal een goed beeld vormen van waar de mensen zijn.

Bij alle hoofdstuktitels is er van een woord een lettertrap gemaakt, een woord dat met steeds 1 letter verandert en een nieuw woord ontstaat. (Weer-week-wees-lees-leeg; heel-keel-kwel-kwee-twee-thee) Elizabeth en Freddy maken ook regelmatig lettertrappen in het verhaal, net als anagrammen.

Naast het spannende verhaal met het geheimzinnige boek, gaat het ook over vriendschap en familie.

Ik vind dit boek echt een aanrader voor iedereen, jong en oud. Waarbij jong vanaf 10 jaar is, want dochterlief vond sommige stukjes best spannend. Om voor te lezen en zelf te lezen. Ik kan niet wachten tot in november het volgende deel gaat verschijnen!

Koos Meinderts - De schelmenstreken van Reinaert de Vos

Naast alle romans die ik lees, lees ik ook regelmatig kinderboeken. Soms omdat ik het boek voorlees aan een van mijn kinderen, soms omdat ik het gewoon zelf wil lezen. Kinderboeken blijven fijne leesboeken. Op deze manier hou ik ook bij wat er verschijnt aan nieuwe jeugdboeken. Dit boek over Reinaert de Vos zag ik in de bibliotheek waar ik werk regelmatig liggen. En uiteindelijk was ik toch zo nieuwsgierig dat ik het eens mee naar huis nam om te lezen. Dat was een goed idee van mezelf.

Het verhaal

Terwijl Reinaert de Vos tijdens het monopoly-spelen met zijn kinderen stiekem een briefje van duizend uit de bank jatte en zich te goed deed aan een kipkluifje, verklaarde Koning Nobel in de paleistuin de jaarlijkse Hofdag voor geopend.
Met de opening van de Hofdag opent ook de fonkelende bewerking die Koos Meinderts maakte van het bekendste epos uit de Middelnederlandse literatuur: Van den Vos Reynaerde. In achttien hoofdstukken verhaalt Meinderts over de belevenissen van de geslepen vos Reinaert en zijn beklagenswaardige tegenspelers, waaronder Tibeert de Kater, Bruun de Beer en Cuwaert de Haas.
Elk hoofdstuk werd geïllustreerd door een vooraanstaand kinderboekillustrator. 

De schrijver

Foto: Mathijs Meinderts

Koos Meinderts werd geboren in Den Haag in 1953, en hij debuteerde als schrijver in 1983 met Mooi Meegenomen. Hij schrijft verhalen, gedichten en liedteksten, zowel voor kinderen als volwassenen. Daarnaast vertaalt Koos boeken, zoals Trol en het Pietertje, dat tijdens de Nationale Voorleesdagen 2013 in de Prentenboek TopTien stond, en De krijtjes staken!, winnaar van de Zilveren Griffel 2015. Met zijn jeugdromans Lang zal ze leven en De zee zien schetst Koos Meinderts een beeld van het leven en de dood, en van relaties die bestaan tussen mensen. In de loop van zijn schrijverscarrière heeft Koos vele prijzen gewonnen. In 2003 werd Keizer en de verhalenvader bekroond met een Vlag en Wimpel. In 2009 ontving hij een Zilveren Griffel voor Ballade van de dood. In het juryrapport van de Kinderboekwinkelprijs 2013 werd Koos omschreven als ‘een ware taalkunstenaar’. 

Mening

Wat een bijzonder mooi boek is dit. Voor mijn lijst vroeger op de middelbare school heb ik dit boek eens gelezen. Dat lezen voor de lijst heb ik een beetje verdrongen en zo was ik ook het verhaal van Reinaert de Vos weer vergeten. Fijn dat ik het nu in zo’n mooie versie heb herlezen. Het taalgebruik is geweldig en dat in combinatie met de mooie illustraties. Iedere illustrator heeft echt zo duidelijk zijn eigen stempel. Bijzonder om te zien hoe een verhaal zo verschillend geïllustreerd kan worden. En alle prenten zijn op hun eigen manier mooi en uniek. Toch vormen ze een geheel. Ook mooi zijn de eerste letters van de hoofdstukken, de zogenaamde initialen. Een kunstwerkje op zich!

Dit boek is voor een volwassene ook gewoon een feest om te lezen. En om voor te lezen! Korte hoofdstukjes met iedere keer een afgerond stukje dat in zijn totaal het verhaal maakt.

Marieke Lucas Rijneveld - De avond is ongemak

Binnenkort, om precies te zijn op 27 maart 2019, is het Boekengala in Theater De Naald. Ter ere van de Boekenweek is er een speciale avond georganiseerd met schrijvers en muziek. Naast Esther Verhoef (de hoofdreden waarom ik er naartoe ga) komen Annejet van der Zijl, van Sonny Boy, en Marieke Lucas Rijneveld ook vertellen over hun boeken. En laat ik nog van Rijneveld nog niks hebben gelezen... Maar haar roman heb ik wel thuis liggen. Hoog tijd dus! Ik ben benieuwd, want het boek was ooit Boek van de Maand bij DWDD.

Het verhaal

De avond is ongemak is het schrijnende verhaal van een gereformeerd boerengezin dat wordt getroffen door de dood van een kind. Door de ogen van Jas, die zich ophoudt ij het niemandsland tussen kindertijd en volwassenheid, zien we hoe de familieleden elk op hun eigen manier omgaan met het verlies. Vader en moede zijn volledig verlamd door verdriet en zien niet hoe Jas en haar zusje Hannah en haar broer Obbe ondertussen langzaam ontsporen. Het is een verbluffend romandebuut dat is doortrokken van seksualiteit, geloof en de smerigheid van het bestaan. (Achterflap van het boek.) 

De schrijver

Foto: Jouk Oosterhof

Marieke Lucas Rijneveld (1991) geldt als een van de grootste talenten van de Nederlandse letteren. In 2015 debuteerde ze met de meermaals herdrukte dichtbundel Kalfsvlies, die werd bekroond met de C. Buddingh’ Prijs voor het beste poëziedebuut. In de Volkskrant werd ze vervolgens uitgeroepen tot literair talent van het jaar. Haar indrukwekkende voordracht was veelvuldig te horen op literaire podia als Crossing Border, De Jonge Schrijversavond en de Nacht van de Poëzie, en haar gedichten en verhalen verschenen in een groot aantal literaire tijdschriften, waaronder Hollands Maandblad, VPRO Gids en De Revisor. Rijneveld groeide op in een gereformeerd boerengezin in Noord-Brabant en woont tegenwoordig in Utrecht, de stad die haar in 2015 het C.C.S. Cronestipendium toekende. Naast haar bestaan als schrijver werkt ze op een melkveebedrijf. Marieke is regelmatig tafelmens bij De Wereld Draait Door. De avond is ongemak is staat op de longlist voor de Libris Literatuurprijs 2019. Haar nieuwste dichtbundel Fantoommerrie verscheen eerder dit jaar.

Mening

Poe... wat een ongemakkelijk boek was dit om te lezen. Niet alleen de avond is ongemak, het hele boek is ongemak. Wat op zich niet zo gek is als je leest wat er allemaal gebeurt. Het boek bestaat uit 3 delen. In het eerste deel verdrinkt Matthies, de oudste zoon van het gezin. In de rest van het boek lees je hoe iedereen probeert met dit verlies om te gaan. Vader en moeder trekken zich terug en bekommeren zich nauwelijks om de andere kinderen. Jas, de verteller, Obbe en Hannah proberen op te groeien. Jas houdt haar rode jas ook echt altijd aan en verzamelt dingen (afgeknipte snorharen van haar konijn Dieuwertje, een kaasboortje, lipjes van colablikjes) in haar zakken. Daarnaast vraagt ze zich constant af hoe het met de Joden in de kelder gaat. Moeder koop van alles aan eten, maar eet zelf niet en de rest van het gezin krijgt het ook niet te eten. Dus er is geen andere conclusie dan dat er Joden in de kelder verstopt zitten.

In het tweede deel treft een ziekte de boerderij en in het derde deel slaat het noodlot uiteindelijk toe. 

De seksuele ontwikkeling van de kinderen speelt ook een bizarre rol in het boek.

Ik vond het echt een ongemakkelijk boek dat toch zo is geschreven dat je blijft lezen.

 Ik leerde wel een ezelsbruggetje dat ik nog niet kende voor de planeten vanaf de zon: Mijn Vader At Meestal Jonge Spruitjes Uit Nieuw-Lekkerland Al moet Lekkerland Pekela zijn...

Jet van Vuuren - Liegbeest

Net als met de boeken van Suzanne Vermeer heb ik een soort haat-liefde verhouding met de boeken van Jet van Vuuren. De ene keer pakt het wel, de andere keer minder. Ik was dus toch wel weer nieuwsgierig naar haar nieuwste boek, Liegbeest. Ik reserveerde het bij Bibliotheek Westland en gelukkig hoefde ik er niet lang op te wachten. Lekker lezen dus!

Het verhaal 

Jochem Nijhoff is vermogend, drieënveertig, advocaat en een bal. Samen met zijn oud-jaargenoten van het Utrechts studentencorps verheugt hij zich op hun vijfde lustrum dat dit keer in zijn buitenhuis op de Veluwe gevierd wordt. Toch verloopt niet alles even feestelijk als gepland. Vlak voor het lustrum valt een van zijn studievrienden van zijn paard en komt te overlijden. De politie twijfelt over de doodsoorzaak en er volgt een onderzoek.

Kort daarna wordt Jochem met de dood bedreigd en krijgen ook de andere jaargenoten vreemde appjes waaruit blijkt dat iedereen het volgende slachtoffer kan zijn. Jochem geeft zijn secretaresse Roos de opdracht op zoek te gaan naar een betrouwbare poetsvrouw voor zijn weekendfeestje. Een vrouw die de rotzooi van hem en zijn vriendjes opruimt en tevens haar mond houdt.

Die vrouw is Hannah, een kennis van Roos. Hannah is gescheiden, bijna even oud als Roos en een alleenstaande moeder met een forse hypotheek. Jochem betaalt goed en Hannah kan het geld goed gebruiken. Bovendien kan ze zwijgen, heeft ze tegen Jochem gezegd toen hij vertelde dat er tijdens het lustrum vaak herinneringen aan hun groentijd worden opgehaald. Maar spreekt Hannah de waarheid als ze zegt haar mond te houden?

En hoe oprecht is Roos naar haar werkgever? Hoe zit het met de leugens van Jochem en zijn vrienden als ze stuk voor stuk iets voor elkaar te verbergen hebben?

Niemand is eerlijk, iedereen liegt; iedereen heeft een reden om te liegen en Hannah nog het meest…

De schrijver

Sinds 2011 schrijft Jet van Vuuren (Amsterdam 28-12-1956) thrillers voor uitgeverij Karakter. Na het verschijnen van haar debuut ‘Zomerdruk’ wordt Jet in datzelfde jaar gevraagd een thrillerpocket voor het tijdschrift Margriet te schrijven. Het wordt het begin van een lange reeks thrillers en een groeiende lezersschare.

Alle thrillers van Jet kenmerken zich door een ogenschijnlijke luchtigheid. Er vloeit weinig bloed en er wordt nauwelijks in geschoten. Het venijn zit in de alledaagsheid van de verhalen. Personages die stuk voor stuk een vriend, familielid of kennis van je kunnen zijn ontpoppen zich tot vileine karakters. Hierdoor word je als lezer meteen in het verhaal gezogen.
Voor het decor blijft Jet dicht bij huis. Ook hier speelt herkenbaarheid een grote rol. Het oer-Hollandse landschap is dusdanig goed beschreven dat je je op de plek waant waar het verhaal zich afspeelt. Daardoor spelen de verhalen zich als een film voor je ogen af.
Jet heeft een fantasievolle vertelwijze zonder ongeloofwaardig te worden, haar boeken worden omschreven als pageturners en horen thuis in het rijtje vrouwenthrillers. (Bron: artisfun.nl)
Jet van Vuuren is een pseudoniem.

Mening

Het boek kent twee verhaallijnen die onderling met elkaar verbonden zijn. De ene lijn speelt vanaf 1993, de andere in de zomer van 2017 Het eerste hoofdstuk is meteen heftig, een actie van zinloos geweld door leden van een studentenvereniging, echte corpsballen. En daar heb ik nou toch zo’n hekel aan, aan die jaarclubjes. Dat gebral en geschreeuw, verschrikkelijk. Dus de personen van het jaarclubje stonden meteen al met 5-0 achter. En sympathiek zijn ze niet geworden ook door het lezen van het boek.

Interessant waren de dames in het boek Hannah en Roos. Beiden hebben een rekening te vereffenen met Jochem. Langzaam maar zeker komt er duidelijkheid in het verhaal waar eigenlijk iedereen met een verborgen agenda rondloopt. Dat maakt het soms onnodig ingewikkeld, maar levert wel de onderhuidse spanning.

 Ik vond het wel een van de betere boeken van Jet moet ik zeggen. De volgende ga ik lekker ook weer lezen.