dinsdag 29 september 2020

Simone van der Vlugt - De kaasfabriek

Een nieuwe Simone van der Vlugt, leuk! En nog over kaas ook, beter kan niet eigenlijk. Dus toen ik dit boek in handen kreeg, kon ik niet heel lang wachten met lezen.

                                                     

Het verhaal 

Amsterdam, 1892. Lydia rouwt om de dood van haar ouders, die kort na elkaar zijn overleden. Ze heeft hun huis in Amsterdam en buitenhuis in Purmerend geërfd. Ondanks het verlies zit ze vol ideeën voor de toekomst en voor het uitvoeren van haar vaders plannen: een moderne kaasfabriek beginnen, op stoomkracht en met een hoge productie. Maar als vrouw alleen mag ze geen onderneming starten: ze moet samenwerken met een moderne boer uit de omgeving, Huib Minnes. Samen bouwen ze de grootste kaasfabriek van Noord-Holland. 

Antwerpen, 1914. Nora, de dochter van Lydia, trouwt met Ralph Reymaekers en het paar vestigt zich in de havenstad. Na een ernstig conflict met haar moeder over haar afkomst is Nora blij weg te zijn uit Waterland. Maar dan breekt de Eerste Wereldoorlog uit en moeten ze vluchten uit Antwerpen. Hoe zal de toekomst eruit komen te zien voor deze vooruitstrevende vrouwen? 

De schrijver 

Simone van der Vlugt (1966) is een van Nederlands grootste schrijfsters. Van haar thrillers werden in totaal meer dan twee miljoen exemplaren verkocht. Haar thrillerdebuut De reünie werd meteen genomineerd voor de NS Publieksprijs en is succesvol verfilmd met Thekla Reuten en Daan Schuurmans in de hoofdrollen. Hierna verschenen de thrillers Schaduwzuster, Het laatste offer, Blauw water, Herfstlied, Op klaarlichte dag en In mijn dromen. Aan niemand vertellen, Morgen ben ik weer thuis en Vraag niet waarom vormen de serie met inspecteur Lois Elzinga in de hoofdrol. Als auteur van de Maand van het Spannende Boek 2012 schreef ze het geschenkboekje De ooggetuige. In haar laatste thriller, Toen het donker werd, toont Simone van der Vlugt de duistere kant van onze samenleving en hoe een doodgewoon gezin ineens in de criminaliteit kan belanden. Naast thrillers schrijft Simone van der Vlugt historische romans over veelbewogen periodes in de Nederlandse geschiedenis. Eerst verscheen Jacoba, Dochter van Holland, daarna Rode sneeuw in december, gevolgd door De lege stad en daarna Ginevra. Haar meest recente roman Schilderslief gaat over Geertje Dircx, een van de geliefden van Rembrandt van Rijn en haar opsluiting in het Spinhuis van Gouda. Met haar werk won Simone van der Vlugt verschillende prijzen, waaronder de NS Publieksprijs voor Op klaarlichte dag. Haar boeken verschijnen onder andere in Engeland, Amerika, Duitsland, Spanje, Latijns-Amerika, Tsjechië, Italië, Denemarken, Hongarije en Litouwen.  


Mening

Van Schilderslief heb ik een paar maanden geleden erg genoten (weet je nog, dit schreef ik er over). Dus de verwachtingen waren weer hoog. Met blokjes kaas in de aanslag begon ik aan dit boek. Het boek gaat over Lydia en haar dochter Nora en het zijn eigenlijk twee verhalen. In het eerste gedeelte volg je Lydia, een vooruitstrevende vrouw die niet alleen haar tijd wil verdoen met feestjes en bezoekjes, maar ook echt iets van haar leven wil maken. Tijden waren anders toen, een vrouw alleen kon geen bedrijf beginnen. Ze stuit op Huib Minnes, waar haar vader vertrouwen in had. Natuurlijk blijft het niet alleen zakelijk. Alleen privé blijkt Lydia lang niet zo vooruitstrevend als ze zich voordoet. Met alle gevolgen van dien. Dochter Nora is eigenlijk helemaal niet zo krachtig in het begin. Kijkt neer op boer Huib en zijn zoon, terwijl ze met beiden eigenlijk veel te maken heeft dankzij de kaasfabriek. Ze ontvlucht, na een schokkend bericht, haar thuis door halsoverkop te trouwen met Ralph en vertrekt naar Antwerpen. En vanaf daar vond ik het boek eigenlijk pas echt interessant worden. De Tweede Wereldoorlog breekt uit en daardoor ontwikkelt Nora zich enorm.

Deze geschiedenis vond ik echt interessant, omdat je in Nederland niet zo veel hoort/ziet/leest over de Eerste Wereldoorlog, terwijl die ook zo gruwelijk was. Nou, nu lees je dat wel. En ik kreeg bewondering voor Nora.

Het eind is een beetje abrupt. Ik had graag nog een epiloog gehad ofzo (liever nog een paar hoofdstukken), want nu heb ik vragen...

achterin het boek zijn de echt bestaande historische personen nog een keer duidelijk benoemd en hun levensgeschiedenis wordt kort verteld. Dat voegt voor mij heel veel toe aan het verhaal.

Ondanks dat ik vond dat het verhaal een beetje op gang moet komen, was het toch wel erg interessant aan het eind. Graag gelezen boek dus.

En de kaas.... die was al lang op voor ik het boek uit had, kaasmonster als ik ben. 

 

Boekinformatie

Titel: De kaasfabriek

Auteur: Simone van der Vlugt

ISBN: 9789026351631

Uitgever: Ambo|Anthos

Verschijningsdatum: 27 augustus 2020

Aantal pagina’s: 406

Prijs: € 22,99

vrijdag 25 september 2020

Caja Cazemier - Blauwe dagen

De naam Caja Cazemier zie ik regelmatig voorbij komen in de boekhandel, maar ik had er echt al jaren niks meer van gelezen. Totdat dit boek voor me klaar lag in Zoetermeer. Meteen ingedoken, want het is nog steeds Boekenweek voor jongeren. 


Het verhaal

Janna (14) zit al een tijdje niet zo lekker in haar vel. Als haar vriendje het uitmaakt, komt dat hard aan. Zie je wel, denkt ze, ik ben niet de moeite waard... Steeds dieper zakt ze weg in de leegte. Het is alsof er een grauwe mist over haar hele leven heen hangt en ze kan nergens meer van genieten. Uiteindelijk krijgt ze psychologische hulp. Gek genoeg lijkt haar moeder daar helemaal niet zo blij mee te zijn. Wat is hier aan de hand? De weg uit het dal is lang en zwaar, maar uiteindelijk leert Janna zichzelf te accepteren zoals ze is. En ze ontdekt wie ze is. 


De schrijver

Caja Cazemier werd in 1958 geboren in Spijkenisse, maar groeide op in Groningen. Als kind al hield ze van verhalen lezen en schrijven. Ze studeerde Nederlandse taal- en letterkunde, waarbij ze zoveel mogelijk aandacht besteedde aan jeugdliteratuur, en stond daarna twaalf jaar voor de klas. Haar leerlingen inspireerden haar om (weer) te gaan schrijven. In 1992 verscheen Portret van Sanne, haar debuut. Jarenlang besteedde ze al haar tijd aan het schrijven, tegenwoordig combineert ze het schrijven met haar werk als jongerencoach.

Haar boeken gaan vrijwel allemaal over onderwerpen waarmee jongeren tussen de 11 en 16 jaar te maken kunnen hebben: de brugklas, verliefdheid, seksualiteit, alcohol, drugs en lachgas, online daten, social media, depressie, uitgaansgeweld, loverboys, online pesten, gescheiden ouders, rouwverwerking, enzovoort. Het zijn realistische verhalen die laten zien hoe jongeren omgaan met deze onderwerpen. De inspiratiebronnen voor haar psychologische jeugdromans liggen vaak in de actualiteit.  

                                                   

Mening

Wat een prachtig boek is dit, over een best zwaar onderwerp. Janna zit in de tweede klas van de middelbare school en alles gaat goed. Tot haar vriendje het ineens uit maakt. Daardoor raakt Janna in een depressie. Ze heeft donkerblauwe mist in haar hoofd, waardoor de niks meer kan en wil en doet. Gelukkig is er hulp. Stukje bij beetje krabbelt Janna op. Belangrijk zijn haar vriendinnen.Je leest hoe Janna zich een weg terug vecht in haar leven. En dat dat niet zonder slag of stoot gaat. Je leest ook over de machteloosheid van de omgeving. Die wel wil steunen, maar dat allemaal op hun eigen manier doen. Daardoor helpt het wel of niet en ook dat maakt Janna onzeker.

Een boek over depressies bij jongeren, heftig. Maar het opent ook deuren, maakt dit onderwerp bespreekbaar. Het laat zien wat een jongere voelt, geeft inzicht en is herkenbaar omdat het heel direct geschreven is.

Het boek is opgebouwd in een proloog 5 delen met ieder een eigen titel en tijdsaanduiding en binnen die delen weer in genummerde hoofdstukken. Ieder deel is een fase uit een jaar in het leven van Janna. In ieder deel maakt ze stappen en is een soort afgebakend geheel.

Het omslag is mooi donkerblauw met in metallic letters de titel, en een donkere tekening van een meisje dat tegen een muur zit met haar knieën opgetrokken. Dat beeld wordt ook een aantal keer beschreven in het boek.

Een boek over vriendschap, weerbaarheid en zelfvertrouwen. Indrukwekkend vond ik het. Voor jongeren vanaf 12 jaar.

 

Boekinformatie

Titel: Blauwe dagen

Auteur: Caja Cazemier

ISBN: 9789021680583

Uitgever: Ploegsma

Verschijningsdatum: 2 september 2020

Aantal pagina’s: 218

Prijs: € 15,99

dinsdag 22 september 2020

Emke Rienstma - Het spel

Het is weer Boekenweek voor jongeren! Hoog tijd om weer eens een boek voor deze leeftijdscategorie te lezen dacht ik zo. Het werd Het spel, omdat ik dat er mooi uit vond zien. Een beetje mysterieus en zomers.

                                                           

Het verhaal 

Als Wanda op de eerste dag van de zomervakantie haar vader opzoekt in zijn schaakmuseum, treft ze hem in elkaar geslagen aan. Het kostbaarste spel uit zijn verzameling is geroofd.

Vóór het museum, op het Max Euweplein, had Wanda net nog een potje schaak staan spelen met de Spaans-Nederlandse Izan. Een erg leuke jongen. Zou hij…

Wanda aarzelt geen moment en gaat achter Izan aan. Halsoverkop stort ze zich in een avontuur dat alles verandert. Want hoe beter ze Izan, zijn vader en zijn broer leert kennen, hoe harder ze hoopt dat ze zich vergist. Toch zet ze verbeten door en haar tocht voert haar helemaal naar Spanje, waar ze door Izans familie wordt verwelkomd.

Terwijl ze zich voordoet als een ander, komt ze zichzelf steeds heftiger tegen. En blijkt er een speciale reden te zijn waarom ze zo graag het schaakspel terug naar haar vader wil brengen. Ze heeft iets goed te maken…

De schrijver

Emke Rientsma is docente filosofie en vertrouwenspersoon op een middelbare school. In haar debuut Blues in F, dat bij Gottmer verscheen, was al duidelijk hoe ze zich in de geest van jongeren weet te verplaatsen. In Het spel kruipt ze ook nog onder hun huid.

                                                            

Mening

Wanda (16) is gepest op de lagere school en niet zo’n beetje ook. Hierdoor is haar zelfbeeld nogal verstoord. Daarnaast houdt ze van schaken, waardoor ze ook een eenling is op haar middelbare school. Maar er gloort hoop, want Laila heeft haar meegevraagd op een kampeerweek naar Texel.

Je valt midden in het verhaal, in een busje op weg naar Spanje. Door de wisselingen in de tijd kom je er achter hoe Wanda in dit busje terecht is gekomen, hoe haar verleden is, waarom ze doet wat ze doet en hoe het verder gaat. Terugblikken naar de lagere school en diverse uitstapjes met haar vader spelen een belangrijke rol in het boek en verschaffen duidelijkheid. 

Je leert Wanda redelijk goed kennen, maar haar echt snappen lukte me niet. De stukjes over het pesten op school (en vooral de reactie dat “het maar plagerijen zijn omdat er op deze school niet gepest wordt”) zijn erg herkenbaar. De Spaanse familie leer je oppervlakkig kennen. Izan en zijn familie spelen wel een zeer belangrijke rol in het verhaal, maar worden niet heel ver uitgediept. 

Het grote avontuur is naar mijn idee ongeloofwaardig voor een kind van 16. Oké , 17, dat wordt gevierd in het boek. Maar dan nog. Er zijn wel erg veel toevalligheden en alleen maar aardige mensen die Wanda tegenkomt. Het boek is een Young Adult, dus voor kinderen vanaf 15 jaar. Met name op het laatst, als de verliefdheid echt blijkt, speelt dat een rol. Verder had het, qua onwaarschijnlijkheid, een jeugdboek voor kinderen vanaf 12 kunnen zijn ook.

De kaart op de schutbladeren is een goede toevoeging aan het verhaal, omdat je dan ziet waar de gebeurtenissen zich afspelen. Een uitleg over een schaakbord met schaakstukken had ik zelf ook leuk gevonden. Als was het maar omdat de toren op E6 mij niks zegt.

Een week uit het leven van Wanda, dat haar leven een interessante wending geeft en goed is voor haar zelfvertrouwen. Dat is wat je leest. Prima boek voor jonge young adults die niet twijfelen aan de geloofwaardigheid van een boek en gewoon volop meegaan in het avontuur.

 

Boekinformatie

Titel: Het spel

Auteur: Emke Rienstma

ISBN: 9789047712169

Uitgever: Lemniscaat

Verschijningsdatum: 10 juni 2020

Aantal pagina’s: 238

Prijs: € 15,99

zaterdag 19 september 2020

Jet van Vuuren - Gifspoor

De meeste boeken van Jet van Vuuren las ik met plezier. Ze zijn meestal lekker voor tussendoor als je toch even helemaal ergens anders wilt zijn in je boek en niet al te veel tijd hebt. Zou dit boek ook weer zo zijn? 

                                                             

Het verhaal 

Drie Zeeuwse vriendinnen delen hun passie voor tuinieren. Als ze samen op reis gaan naar Engeland blijkt dat het niet alleen tuinieren is wat hen bindt...

In het voorjaar wordt er op de grens bij Zeeland een naakte, vermoorde vrouw gevonden. De vrouw is zwaarverminkt in haar gezicht. De politie staat voor een raadsel: geen enkel spoor wijst naar een dader en zelfs na intensief politieonderzoek vinden ze niemand die haar heeft gekend. Het lijkt alsof de vrouw door niemand wordt gemist. Haar identiteit blijft onduidelijk. Na drie maanden wordt ze in een anoniem graf begraven. Noor den Braber is rechercheur in Middelburg. Ze is single, eind veertig, en leeft voor haar werk. Als het dossier van de vermoorde vrouw geen prioriteit meer krijgt, gaat Noor in haar eentje op onderzoek uit. 

De schrijver

Jet van Vuuren (1956) debuteerde in 2011 met de thriller Zomerdruk. Jet schrijft oer-Hollandse thrillers waarin vrouwen de hoofdrol spelen. Vrouwen met een bepaalde achtergrond, een tikkeltje verknipt, moordlustig, maar toch herkenbaar.

                                                      

Mening

Jet van Vuuren heeft een nieuwe uitgeverij gevonden. Maar haar verhaal was niet wezenlijk veranderd, je herkent het verhaal van Jet er makkelijk in. Wederom vrouwelijke hoofdrolspelers, die allemaal wel ‘iets’ hebben. Beginnende alzheimer, geen kind maar wel een kinderwens, wel een kind (?) maar geen man... en dan is daar ook de tuinman nog. Een man die een belangrijke rol speelt in dit verhaal.

Vanuit de verschillende oogpunten van de dames (Olga, Lizzy en Kate) en Tuinman Felix wordt het verhaal in het voorjaar verteld, in het najaar is het vooral Noor den Braber, de rechercheur, die we volgen. Maar de verhalen hebben natuurlijk met elkaar te maken.

De verhoudingen tussen de diverse hoofdpersonages worden steeds duidelijker naarmate het verhaal vordert. Het boek is geschreven in verschillende verdelingen. Voorjaar en najaar 2019, dat is handig om te weten, en dan nog vanuit ieders oogpunt een stukje. Maar de hoofdstuknummering loopt wel gewoon door. Tussendoor krijg je nog wat botanische informatie over diverse giftige planten die een rol spelen in het verhaal.

In het begin vond ik het een beetje warrig, omdat het verhaal steeds heen en weer spring tussen 4 personen. Maar je groeit daarin en weet na een tijdje hoe de onderlinge relaties zijn.

Er is veel aandacht voor tuinieren, wat mij wel aan het denken zette over onze tuin (waar we al jaren iets aan willen gaan doen, maar wat?) en ik was eigenlijk verbaasd dat er zo veel giftige planten zijn waar ik nooit bij nagedacht heb.

Langzaam maar zeker wordt het verhaal spannender en werkt Jet naar een ontknoping toe. Al voel je soms wel een beetje aan welke kant het op zou kunnen gaan, toch was de ontknoping anders dan ik dacht.

Een lekker boek om even tussendoor te lezen. Door de korte hoofdstukjes leg je het ook makkelijk eventjes weg om snel weer door te kunnen gaan als je tijd hebt. 

Andere boeken van Jet van Vuuren die ik las en waar ik wat over schreef zijn: Basta! en Liegbeest.


Boekinformatie

Titel: Gifspoor

Auteur: Jet van Vuuren

ISBN: 9789026352331

Uitgever: Ambo|Anthos

Verschijningsdatum: 12 augustus 2020

Aantal pagina’s: 320

Prijs: € 17,99

dinsdag 15 september 2020

Spel: Penny Papers Adventures (Skull Island)



Terwijl ik dit schrijf is het snikheet, maar tijdens een fikse regenbui had ik mooi even tijd om dit (voor mij nieuwe) spel uit te proberen. Ik was vooral benieuwd naar de een-speler-variant, omdat het ook een spel is dat met meer personen gespeeld kan worden en dan vaak met 1 persoon het maar een half spelletje is.
Dus, daar gaan we!


Over het spel
 

Penny Papers Adventures is een serie kleine strategiespellen waarin alle spelers hetzelfde resultaat van drie dobbelstenen gebruiken om een locatie grondiger te verkennen dan hun tegenstanders. De getallen op de dobbelstenen moeten op je speelblad geschreven worden op een optimale manier om de meeste overwinningspunten te behalen. Je vermogen om ruimtes te beheren wordt op de proef gesteld en gebruik de speciale effecten van de dobbelsteen verstandig.
Oh, en mis geen gelegenheid om de speelbladen van je tegenstanders te verknoeien wanneer er gevaren verschijnen! Het aantal spelers is onbeperkt terwijl iedereen tegelijkertijd speelt!

Er zijn drie varianten van deze spellijn:
- In de tempel van Apikhabou moet je je een weg banen door de tempel om zijn schatten en geheime doorgangen te ontdekken … terwijl je rondzwervende mummies vermijdt.
Van de 3 beschikbare Penny Papers Adventures is dit de makkelijkste, vanaf 7 jaar.

- In Skull Island wil je vooruitgang boeken op de kaart en de coördinaten bepalen waarmee je de meest waardevolle schatten van Skull Island kunt ontdekken … terwijl je tegelijkertijd de gevaren ervan overwint.
Van de 3 beschikbare Penny Papers Adventures is dit de middelste, vanaf 8 jaar.

- Hoe goed kun je je omgeving in de vallei van Wiraqocha in kaart brengen? Ontdek tussen bossen en bergen de overblijfselen van oude beschavingen – steden, piramides, gebouwen – terwijl je slangen die op de loer liggen uitschakelt.
Van de 3 beschikbare Penny Papers Adventures is dit de moeilijkste, vanaf 9 jaar.

Ervaring

Ik speelde Skull Island en deed dat in mijn eentje. Want dat kan met dit spel, in je eentje spelen, maar ook met 100 (al lijkt me dat toch wat lastig om dan de dobbelstenen te kunnen zien).
Het spel wordt geleverd met 3 dobbelstenen en een stapel scoreblaadjes, maar zonder potloden (en die staan wel op het doosje, maar goed, zelf heb je die ook wel in huis. Of een pen, daar gaat het ook mee.)Als je de uitleg eerst goed leest en daarbij meteen kijkt naar de manier van scores noteren op de laatste pagina, is het echt heel duidelijk. Tijdens het spelen in je eentje, kan het handig zijn die uitleg er weer even bij te pakken, omdat je uitdaging dan net iets anders is dan met meer mensen.
Op het plaatje van de doos staan dobbelstenen in 3 kleuren , in werkelijkheid zijn alleen de plaatjes in kleur en is de rest een gewone dobbelsteen. Maar dat mag de pret niet drukken. Het spel is even inkomen, even bekijken hoe het werkt. Maar dat is bij alle nieuwe spellen natuurlijk het geval. Ik vond het in ieder geval een leuk spel om ook alleen te spelen. Met als groot voordeel dat als er iemand met je mee wil spelen, dat gewoon kan!

Ik had eigenlijk nog nooit van spellenfabrikant Sit Down! gehoord, maar mag er nog een spel van uitproberen (waarover later meer). Leuk dat er zo veel verschillende fabrikanten zijn met allemaal hun eigen manier van spellen maken.

Speleigenschappen 

Titel: Penny Papers Adventures (skull island in dit geval)
Soort spel: dobbelspel
Leeftijd: vanaf 7 (Skull Island vanaf 8)
Aantal spelers: 1-100
Merk: Sit Down!
EAN: 0660042425447
Tijdsduur: 15-30 minuten
Eigenschappen: gelijktijdig spelen
Prijs: € 13,50







vrijdag 11 september 2020

Murat Isik - Verloren grond (NS Publieksprijsaankoop 5)


In mei 2019 kocht ik dit boek van mijn prijzengeld van de NS Publieksprijs. Het was mijn vijfde aankoop die ik deed. En lezen kwam er maar niet van. De andere boeken van Isik vond ik geweldig (zie mijn eerdere stukje stukje over Mijn moeders strijd en Wees onzichtbaar las ik voor ik blogde dus daar schreef ik niks over, maar vond ik geweldig!) dus waarom ik zo lang heb gewacht is me eigenlijk een raadsel. Anyway, nu was de tijd daar!


Het verhaal

Oost-Turkije, jaren zestig. De dertienjarige Mehmet groeit op in een dorp dat ooit door de Armenen werd gesticht. Zijn zachtaardige vader, die in de Eerste Wereldoorlog bijna zijn hele familie verloor, is een geliefd verhalenverteller, zijn moeder een krachtige vrouw die door iedereen gevreesd wordt vanwege haar scherpe tong. Samen met Mehmets broer en zusje vormen ze een hecht gezin. Maar daar komt abrupt verandering in als zijn vader een ongeluk krijgt met tragische gevolgen. Hij besluit halsoverkop met zijn gezin terug te keren naar zijn geboortedorp, maar daar wacht hun een allerminst hartelijke ontvangst. Integendeel, het gezin moet een strijd leveren op leven en dood.

Verloren grond, losjes geïnspireerd op de familiegeschiedenis van Murat Isik zelf, is een epische roman over een gezin dat deels door het lot, deels door eigen toedoen uiteen wordt geslagen. Een aangrijpend vader-zoonverhaal over vriendschap, verlies en hoop. Voor Verloren grond kreeg Isik de Bronzen Uil Publieksprijs. Het boek werd vertaald in het Duits, Zweeds en Turks.


De schrijver

Murat Isik (1977) debuteerde in 2012 met de roman Verloren grond. Hij ontving er de Bronzen Uil Publieksprijs mee en werd genomineerd voor de Academica Literatuurprijs. Verloren grond werd vertaald in het Duits, Zweeds en Turks.
In 2017 verscheen zijn nieuwe roman Wees onzichtbaar. Hij won hiermee de prestigieuze Libris Literatuur Prijs 2018. Tevens werd de roman het Boek van het jaar 2017 bij NRC Handelsblad en bol.com. Bovendien won het de Boekhandelsprijs 2018 en De Inktaap 2019. Tevens werd Wees onzichtbaar genomineerd voor BNG Bank Literatuurprijs, Halewijnprijs en de NS Publieksprijs 2019. In februari 2020 ging de theaterbewerking van Wees onzichtbaar in première.
In 2019 was hij de auteur van het Boekenweekessay Mijn moeders strijd. In 2020 verscheen hiervan een herziene uitgebreide versie.

Mening

Wat is Murat Isik toch een fijne schrijver. Ik vloog echt door dit boek heen. De schrijfstijl is prettig, mooie beschrijvingen en een boeiend verhaal.
Oost-Turkije in de jaren ‘60, daar had ik nooit over nagedacht. Maar nu weet ik hoe het er was. Tenminste, ik heb een beeld. Misschien wel mijn eigen beeld, maar het is ontstaan uit de beschrijvingen in het boek.
Het is eigenlijk een grote droeve familiegeschiedenis, maar zó mooi beschreven. Van de tegenstellingen die er in de jaren ‘60 al waren tussen de steden en het platteland in het oosten van Turkije, de Zaza’s en de Turken. Het opgedrongen Turks leren op school terwijl niemand dat in het dorp Sobyan spreekt gaat zo ver dat Miran Mehmet wordt, eenTturkse naam krijg die zijn moeder weigert te gebruiken. De broer die weg gestuurd wordt en eigenlijk helemaal niet meer terug wil. En natuurlijk het noodlot dat toeslaat waardoor de familie Sobyan gaat verlaten en eigenlijk nog verder afglijdt. In Sobyan laat de vader al over zich heenlopen, maar op de nieuwe plek (de geboorteplaats van de vader) wordt het allemaal nog erger. Wederom is de moeder in dit verhaal eigenlijk de sterkste persoon, heel ongebruikelijk.
Uiteindelijk is er natuurlijk toch hoop, maar daarvoor moet je wel echt tot het einde doorlezen. En dat vond ik echt geen probleem. Ik heb genoten van dit boek. Isik is een ware dengbej, een verhalenverteller.

Het was mijn vijfde NS Publieksprijs aankoop die ik deed in mei 2019. En nu heb ik het eindelijk gelezen. Ik kijk nu al uit naar het volgende boek van Murat Isik, en dat blijft echt niet zo lang liggen!

 Boekinformatie

Titel: Verloren grond
Auteur: Murat Isik
ISBN: 9789026347337
Uitgever: Uitgeverij Ambo|Anthos
Verschijningsdatum: 1 april 2019 (deze versie)
Aantal pagina’s: 376
Prijs: € 15,-

dinsdag 8 september 2020

Lesley Downer - De vrouw van de shogun


Op twitter vroeg iemand van Uitgeverij Boekerij of er iemand zin had om een historische roman over Japan te lezen. Nou, ik! Ik lees dit jaar nogal veel over Japan om de een of andere reden, maar iets historisch zat daar nog niet bij. Eenmaal op deze titel geattendeerd, liet De vrouw van de shogun me net meer los. Hoog tijd om te lezen dus!

Het verhaal 

Japan, 1853. Als dochter van de Satsuma-clan heeft de mooie, koppige Okatsu geleerd om paard te rijden, het zwaard te hanteren en nergens bang voor te zijn. Maar als ze zeventien is gebeurt er iets wat haar lot voorgoed zal bepalen: voor de kust van Japan verschijnen vier westerse oorlogsschepen die eisen dat het voor de buitenwereld afgesloten, protectionistische Japan zijn grenzen openstelt voor internationale handel.
Zonder dat ze daar zelf iets over te zeggen heeft, wordt Okatsu door de krijgsheer van haar clan uitverkoren voor een speciale missie. Ze reist als prinses Atsu naar de hoofdstad Edo, waar ze wordt geïntroduceerd aan het hof van de shogun. Ze zal aan hem uitgehuwelijkt worden en moet hem er vervolgens van zien te overtuigen het diep verdeelde land te verenigen tegen de westerse invasie. Maar binnen de muren van het vrouwenpaleis, waar een hofhouding van drieduizend vrouwen in een gouden kooi leeft, gonst het van de intriges. En op de dag van haar huwelijk wacht Atsu een zeer onaangename verrassing.

 De schrijver

Lesley Downer woonde meer dan tien jaar in Japan en spreekt de taal vloeiend. Ze schreef diverse non-fictieboeken over Japan en de Japanse cultuur en presenteerde daarnaast televisieprogramma’s voor Channel 4 en de BBC. Op dit moment woont ze afwisselend in Londen en Tokio.


Mening

Oh, weer een mooi boek over Japan! Een historische roman nog wel, die lees ik niet zo vaak. Ik heb me in het begin heel erg laten afschrikken door de genoemde personages en de kaarten. Maar vooral al die personages die genoemd worden. Het zijn er veel. En heel veel hebben er dus ook echt bestaan. Maar door al die namen en relaties onderling die aangeduid staan, zag ik meteen door de bomen het bos niet meer. Ik heb het boek zelfs even weggelegd en nagedacht of ik hier wel aan wilde beginnen... maar de daguerreotype van Heer Shimazu Nariakira (de oudste bewaarde Japanse foto) triggerde me toch genoeg om te gaan lezen. Alle namen liet ik voor wat ze waren en ik begon gewoon. En dat moet je dus doen, want het is echt een prachtig boek. Je leest over het leven van Okatsu, een eenvoudig meisje dat via allerlei wegen uiteindelijk trouwt met de shogun. Mooie beschrijvingen van de natuur (in haar geboortedorp en van de reis die ze maakt) en levendige beschrijvingen van het leven aan het hof in 1850 in Japan. Je leest hoe de Japanners vanuit hun oogpunt naar de wereld kijken en hoe deze door barbaren verandert. Ik zag alles helemaal voor me. Al is het lastig om een voorstelling te maken van al die vrouwen in het vrouwenpaleis en hoe dat geweest zal zijn. Ik geloof meteen dat het zo geweest zou kunnen zijn. Alleen weet ik niet of ze in Japan wel carnaval vierden en of ze sarsaparilla (dat ken ik alleen van de smurfen....) kenden, maar verder is het alsof je er tussen loopt.

Het boek is verdeeld in 4 delen, met elk een aantal hoofdstukken die vaak een tijdsaanduiding hebben (als: de drieëntwintigste dag van de zesde maand, het Jaar van de Os, Kaie 6, een yin waterjaar (28 juli 1853): Ibusuki in het domein Satsuma.
Achteraf gezien kun je daar veel informatie uit halen, maar feitelijk keek ik alleen naar onze jaartelling, zodat ik wist wanneer het hoofdstuk zich afspeelde). Gelukkig staat dit niet bij alle hoofdstukken zo lang beschreven, maar wel wanneer het nodig is als er een sprong in de tijd is gemaakt.
Bijzonder vond ik dat er een voorwoord én een proloog in het boek stond, dat heb ik volgens mij nog niet eerder gezien.
En naderhand heb ik nog even naar de personages gekeken en naar de kaart van het vrouwenpaleis. Dat maakte meer indruk, omdat ik toen alle informatie beter kon plaatsen. Dus toch een waardevolle toevoeging aan het boek.

De vrouw van de shogun is de prequel van Downers bestseller De laatste concubine en vormt samen met haar andere twee boeken het Shogun-kwartet. De andere boeken heb ik (nog) niet gelezen, maar dat vormt geen belemmering om met dit boek te beginnen. Die andere boeken staan nu dus ook op mijn wil-ik-lezen-lijst (die zo dus nooit korter wordt).

Prachtig boek! Ik moet toch echt maar eens gaan sparen voor een reis naar Japan...

Boekinformatie

Titel: De vrouw van de shogun
Auteur: Lesley Downer
ISBN: 9789022590515
Uitgever: Boekerij
Verschijningsdatum: 7 juli 2020
Aantal pagina’s: 544
Prijs: € 20,99
Ook verkrijgbaar als e-book

vrijdag 4 september 2020

Sander Verheijen - Ik kan er nét niet bij (NS-Publieksprijs bonus-aankoop)


Dit is mijn bonusaankoop van het prijzengeld van de NS Publieksprijs. Ik heb De macht van K. van Jens Vern, wat Sander Verheijens pseudoniem is, met veel plezier gelezen en schreef daar toen dit stukje over. Een oud-klasgenoot die boeken schrijft, dat is toch top! En dit boek had ik bij verschijnen gemist. Het stond ondertussen wel al een aardige tijd op mijn wil-ik-lezen-lijstje, en nu is het dan gelukt. Ik heb het gelezen.


Het verhaal

 
'Elke strohalm is er één. Elke strohalm is van ons.'

Sander is de vader van Willem en Maurits. De een werd geboren met een zware hersenbeschadiging, de ander heeft autisme. In Ik kan er nét niet bij vertelt hij het hartverscheurende verhaal van zijn eerste jaren als vader van deze bijzondere tweeling.

Hij schrijft openhartig over zijn persoonlijke ontdekkingstocht naar het vaderschap, over de tegenslagen die het gezin treffen, maar ook over de blijdschap als een van de jongens een mijlpaal bereikt, over hoe ze knokken en relativeren en bovenal hoop houden.

De schrijver

Sander Verheijen (1974) is hoofdredacteur van lezerscommunity Hebban en daarnaast schrijver en grafisch vormgever. Ik kan er nét niet bij is zijn goed ontvangen debuut. In februari 2020 verscheen zijn eerste thriller De macht van K. onder het pseudoniem Jens Vern. Dit boek stond op de shortlist voor de Gouden Strop 2020.


Mening

Wat een mooi liefdevol boek is dit!
In korte hoofdstukken lees je het verhaal van Sander en Jip en hun strijd. Eerst is er de strijd om überhaupt een kind te kunnen krijgen, wat ze zo graag willen. Die strijd wordt uiteindelijk gewonnen. En hoe! Met een tweeling! Hoe mooi kan het leven zijn. Mooi! Totdat blijkt dat er met een van de twee, Willem, toch iets aan de hand moet zijn. Dan volgt het verhaal van Sander en Jip tijdens hun zoektocht naar wat er met Willem is én hoe ze daarmee om kunnen gaan. Weer een ware strijd, op zoek naar strohalmen om zich aan vast te klampen. Maurits lijkt er tussendoor te fietsen, maar ook met hem blijkt iets aan de hand te zijn. Maurits is autistisch. Twee kinderen met extra zorg, dat is een uitdaging.
In korte hoofdstukken beschrijft Sander hun dagelijks leven, dat niet zo alledaags is. De extra uitdagingen die bij het opvoeden van de tweeling komt kijken neemt veel tijd en energie in beslag. Maar de liefde voor elkaar spat van de bladzijdes af. Dat maakt het zo mooi.
De hoofdstukjes hebben allemaal een eigen titel die op het betreffende hoofdstukje slaat. Allemaal verklaarbaar.
Maar ook voor mensen zonder kinderen die extra zorg nodig hebben is het herkenbaar. Iedereen herkent gebroken nachten, randjes van bedden met kinderen tussen je in (schijt aan het consultatiebureau, als ze 18 is slaapt ze echt wel in haar eigen bed en als ze alleen bij ons in bed wil slapen nu prima, dan slapen we tenminste allemaal) en zelfs het er nét niet bij kunnen komt me bekend voor. Maar allemaal net een paar slagen minder dan in het leven van Sander en Jip.
En ook ik was fan van DoeMaar, maar moest deze zinnen toch even nazoeken. Hennie Vrienten solo ken ik duidelijk minder goed. Maar weer een mooie ontdekking gedaan zo.
Mooi boek is het geworden Sander! Ik hoop dat het jou en je kinderen goed gaat. En dat er misschien nog een vervolg komt over een jaar of 5, zodat we weten hoe het met jullie allemaal gaat.

Boekinformatie

Titel: Ik kan er nét niet bij
Auteur: Sander Verheijen
ISBN: 9789493095366
Uitgever: Uitgeverij Brandt
Verschijningsdatum: juni 2020 (eerste druk uit 2017)
Aantal pagina’s: 288
Prijs: € 20,-

dinsdag 1 september 2020

Maria Genova - What the h@ck!


Over dit boek heb ik vaak staan twijfelen, want het onderwerp is op zich best interessant. Maar niet interessant genoeg om er in te beginnen. Tot ik, voor een van mijn wandelingen, weer op zoek was naar een luisterboek en dit boek tegenkwam. Dat is een goed plan, besloot ik. En tijdens mijn wandeling begon ik te luisteren naar What the h@ck!

Het verhaal

Wat doe je als jouw telefoon of laptop gehackt wordt en alles wat je hebt opgeslagen verdwijnt? De 13-jarige André is heel verbaasd en boos als hem dit overkomt. Hij besluit de strijd aan te gaan met de cybercriminelen. Hij bedenkt een game en het anti-hack­platform Hackshield, waarmee hij andere jongeren wil waar­schuwen. Als DarkHacker13 dit ontdekt, valt hij op allerlei ­manieren aan. André komt steeds dieper in de problemen. Iemand verstuurt vanuit zijn naam vervelende berichten en hij wordt zelfs door de politie opgepakt. Hoever durft André te gaan in zijn strijd tegen de kwaadaardige hacker?

De schrijver

Maria Genova is journalist en schrijver en dé expert op het gebied van online veiligheid. Met haar debuutroman Communisme, sex en leugens over het leven van gewone mensen achter het IJzeren Gordijn, won ze de De Looier Debutanten Prijs. Met dit boek won ze de Hotze de Roosprijs 2020, een prijs van de gemeente Zaanstad voor de beste debuterende kinderboekenschrijver gejureerd door leerlingen van groep 6 en 7 van 16 basisscholen.

Mening

Hmm, mijn mening is verdeeld. Kan dat, in je eentje?
De thematiek van hacken en hoe je je telefoon en laptop beveiligt is wel erg interessant.
Het boek bestaat uit twee delen. In het eerste deel lees je (of hoor je, in mijn geval) het verhaal van André. Het meisje waar hij verliefd op is, komt in de problemen door een gehackte telefoon waardoor er foto’s gaan circuleren die een hacker heeft gemaakt via haar telefoon. André wil daar iets aan doen en met behulp van de broer van het geplaagde meisje (een ethische hacker) gaat hij aan de slag. Niet zonder gevaar. Maar met een goede afloop.
Het tweede deel is informatief en geeft allerlei uitleg wat er kan gebeuren, hoe je actie kunt ondernemen en welke wegen er allemaal te bewandelen zijn.
In het eerste deel ligt het gevaar er allemaal wel heel belerend bovenop. Maar dat is misschien wel nodig om kinderen aan het denken te zetten. Voor iets oudere mensen is het een te dun verhaaltje. Het tweede deel is voor iedereen interessant, maar ook een opsomming van gevaren. En hoe actueel de genoemde oplossingen blijken te zijn weet ik niet.
Het boek zet je wel aan het denken over je eigen data... dus daarin is de opzet goed geslaagd. En aangezien dit, voor zover ik nu weet, een van de weinige boeken is over dit onderwerp met zo veel informatie, zou ik toch mensen aanraden om het te lezen.
Voor kinderen van 10 jaar, en hun ouders (of alle volwassenen die zich geen zorgen om hackers maken)

Boekinformatie

Titel: What the h@ck
Auteur: Maria Genova
ISBN: 9789020622447
Uitgever: Kluitman
Verschijningsdatum: 10 december 2019
Aantal pagina’s: 128
Prijs: € 12,99