Ilja Leonard Pfeijffer - Grand Hotel Europa

Tweede aankoop NS Publieksprijs!

Dit boek is de tweede aankoop die ik deed van mijn enorme boekenbon die ik kreeg als lid van Leesclub Perron 9 voor de NS Publieksprijs. En wat een goede aankoop bleek ook dit boek weer te zijn!

Het verhaal

De schrijver neemt zijn intrek in het illustere maar in verval geraakte Grand Hotel Europa om te overdenken waar het is misgegaan met Clio, op wie hij in Genua verliefd is geworden en met wie hij in Venetië is gaan wonen. Hij reconstrueert het meeslepende verhaal van liefde in tijden van massatoerisme, van hun reizen naar Malta, Palmaria, Portovenere en de Cinque Terre en hun spannende zoektocht naar het laatste schilderij van Caravaggio. Intussen vat hij een fascinatie op voor de mysteries van Grand Hotel Europa en raakt hij steeds meer betrokken bij het wedervaren van de memorabele personages die het bevolken en die uit een eleganter tijdperk lijken te stammen, terwijl de globalisering ook op die schijnbaar in de tijd gestolde plek om zich heen begint te grijpen.

Grand Hotel Europa is de grote roman van Ilja Leonard Pfeijffer over het oude continent, waar zoveel verleden is dat er voor toekomst geen plek meer is en waar het meest reële toekomstperspectief geboden wordt door de exploitatie van dat verleden in de vorm van toerisme. Het is een theatraal en lyrisch boek over de Europese identiteit, nostalgie en het einde van een tijdperk. Het is, hoe verontrustend het ook zijn mag, zijn beste boek tot nu toe. (Zegt de achterflap.)

De schrijver

Foto door Stephan Vanfleteren

Ilja Leonard Pfeijffer is dichter en schrijver. Hij heeft zich onderscheiden in zo goed als alle denkbare genres, behoort tot de meest gelauwerde auteurs van het taalgebied en wordt erkend als een van de dwingendste stemmen in de hedendaagse Nederlandse literatuur. Hij heeft meer dan veertig titels op zijn naam, waaronder poëzie, romans, korte verhalen, toneelteksten, essays, wetenschappelijke studies, columns, vertalingen en bloemlezingen. Stilistisch machtsvertoon en klassieke vormbeheersing stelt hij in dienst van literaire vernieuwing en een toenemend engagement, dat ook expliciet tot uitdrukking komt in zijn werk als columnist en documentairemaker voor de televisie.

Hij is geboren in 1968 te Rijswijk nabij Den Haag. Hij studeerde klassieke letteren aan de Leidse Universiteit, waar hij in 1996 promoveerde op een proefschrift over de archaïsch Griekse dichter Pindarus en tot 2004 werkzaam was als onderzoeker en docent Oud Grieks. In 2008 vestigde hij zich in de Noord-Italiaanse havenstad Genua, waar hij tot op de dag van vandaag woont en werkt. (Bron: Iljapfeijffer.com)

Mening 

Wow, wat een boek! Dat zijn eigenlijk de eerste woorden die ik uitbracht toen ik dit boek uit had. Het is indrukwekkend, zet je aan tot nadenken en is gewoon ook erg vermakelijk.

Het verhaal heeft meerdere verhalen en hoofdpersonen in zich. De hoofdpersoon heet Ilja Leonard Pfeiffer en is schrijver (maar is niet 1 op 1 de auteur van dit boek zelf). In Grand Hotel Europa ontmoet hij diverse mensen, die door hun gesprekken met Ilja ook een grote rol in het boek spelen. Zou is daar Abdul, de piccolo, waardoor het vluchtelingenprobleem wordt meegenomen in dit boek. Daarnaast wordt natuurlijk het massatoerisme veel besproken, mede naar aanleiding van de reizen die Ilja en Clio hebben gemaakt op zoek naar de laatste Caravaggio. Allemaal in romanvorm, dus het leest prima.

De verschillende toeristische types die Pfeijffer beschrijft zijn hilarisch en herkenbaar. Net zo herkenbaar als het gegeven dat de kinderen van de ambassadeur in Macedonië te vaak verhuisd zijn en zodra ze konden terug zijn gevlucht naar Nederland. Alhoewel ik maar 2 keer verhuisd ben binnen Nederland in mijn jeugd begrijp ik dat gevoel echt.

Nog meer herkenning, of meer, herinneringen kwamen naar boven tijdens het lezen van dit boek. Jaren geleden was ik eens op vakantie in Malta. De beschrijving van Valletta kwam me erg bekend voor. En de Pispot van Duchamps! Die heb ik gelukkig in de goede context gezien in Rouen vorig jaar, bij een tentoonstelling. Waar ik echt blij van werd, ook al werd het gebouw alleen maar genoemd als duurste hotel van de wereld, was Marina Bay Sands. Want ook daar ben ik geweest, helemaal op de top en dat was geweldig.

Ondanks alle lange zinnen, moeilijke woorden, en Latijnse spreuken, was het boek echt een genot om te lezen. Ik had nog niet eerder iets gelezen van Ilja Leonard Pfeijffer, dus het was een gok. Maar wat ben ik blij dat ik deze gok genomen heb! Het is een van de beste boeken die ik las.

Je hebt overigens wel tijd nodig om dit boek te lezen. De grote hoofdstukken bestaan wel uit substukjes, dus wat dat betreft valt het wel mee. Maar als je het druk hebt, zou ik even wachten tot het iets minder druk is voor je dit boek gaat lezen. Het is echt zó de moeite waard!

 

Een tip!

Omdat dit boek best zwaar is om de hele tijd vast te houden, heb ik tijdens het lezen gebruik gemaakt van mijn “Bookseat”. Dat is een soort zitzak voor je boek. Super handig! 

Ik kocht de mijne jaren geleden bij Boekhandel De Kler, maar weet niet of ze daar nu nog verkrijgbaar zijn.