Natsu Miyashita - Het woud van wol en staal

In februari (2020) was ik bij het Meulenhoff Matinee (het uitje naar de uitgeverij waar ik natuurlijk ook een stukje over schreef), waar we onder andere Jung Chang en Laurent Binet hoorden (en zagen) vertellen over hun nieuwe boeken. Na afloop kregen we ook nog een leesexemplaar mee van een boek dat in mei 2020 zou verschijnen. Dat bewaarde ik nog even, want het was nog lang geen mei. Begin mei pakte ik het boek op, begon te lezen en ging eens kijken wanneer het zou verschijnen zodat ik wist wanneer het in de winkel zou liggen. Oktober 2020 stond er... ehh, wat? De uitgever een berichtje gestuurd, is dat echt? Ja dus, en misschien nog wel later.

Dus dit boek heb ik begin mei 2020 gelezen en schreef vrijwel meteen daarna dit blogje over dit boek.

Het verhaal

Tomura wordt als jonge jongen geraakt door het geluid van een piano die gestemd wordt bij hem op school. De muziek neemt hem mee naar de bossen, donker en stralend, die zijn geliefde geboortedorp in de bergen omringen. Vanaf dat moment is hij vastbesloten meer te leren over het instrument en het bijzondere ambacht van pianostemmer.

Onder de vleugels van drie meester-pianostemmers – eentje bescheiden, eentje vrolijk, eentje chagrijnig – begint Tomura zijn opleiding en zijn gevoel voor schoonheid ontluikt. Maar de angst om niet goed genoeg te zijn blijft altijd aanwezig op de achtergrond. Als hij wordt uitgenodigd om de piano van twee getalenteerde zussen te stemmen wordt zijn beoordelingsvermogen op de proef gesteld.

De schrijver

Natsu Miyashita (1967) is geboren in Fukui en studeerde filosofie aan de universiteit in Tokyo. Ze is de auteur van meerdere korte verhalenbundels en romans. Grote bekendheid kreeg ze met het in 2016 uitgebrachte Het woud van wol en staal dat uitgroeide tot een ware boekhandelsfavoriet. Inmiddels is het in Japan een bestseller, ontving het meerdere prijzen, zijn de vertaalrechten wereldwijd verkocht, en is het verfilmd. 

Mening

Lees dit boek!! Echt, meer zou ik er niet over willen zeggen om het je zelf te laten beleven. Het is betoverend. En wat vind ik het erg dat het uit is! Ik zou het liefst meteen weer opnieuw erin beginnen. (Maar dat doe ik pas als het ook echt gaat verschijnen in het Nederlands.)

Meteen in het begin werd ik gepakt door het boek. Echt vanaf de eerste alinea, de eerste zinnen.

Een jonge man hoort op school een pianostemmer aan het werk en is verkocht. Dit is wat hij wil doen later! Hij hoort bomen, voelt het bos om zich heen door die pianostemmer.

En, de aanhouder wint, Tomura wordt pianostemmer. Hij blijft echter onzeker, omdat hij zelf geen piano speelt en niet met muziek is opgegroeid. Hij noteert alles wat hij doet, luistert naar klassieke muziek, loopt mee met collega’s en droomt van een mooie carrière als pianostemmer. Terwijl hij dat al is, blijft hij dromen dat hij beter wordt. De pianospelende tweeling Yuni en Kazune loopt als een rode draad door zijn leven als pianostemmer.

Normaal ben ik nooit zo van de citaten, maar ik heb nu toch een paar stukjes opgeschreven die misschien een beetje weergeven waarom ik het boek zo mooi vind.

Tomura komt uit een bosrijk en bergachtig gebied in Japan. “In de wereld waarin ik toen leefde warende bomen, de bladeren, de vruchten en de aarde bezield geweest door goden. Nu bezielden diezelfde goden deze tonen. Ik liep voort en deze prachtige klanken wezen mij de weg.” (P.88-89)

“Pas als ik moederziel alleen door het bos liep, voelde ik me welkom in deze wereld.

Datzelfde gevoel had ik terug gevonden bij de piano. Het gevoel geaccepteerd te worden, in harmonie met de wereld. Deze gelukzaligheid die niet in woorden te vatten was, wilde ik overbrengen via de klankrijkdom van de piano. Met hulp van het pianogeluid wilde ik dat bos herscheppen.” (p. 109)

Het hele boek staat vol met mooie zinnen, prachtige vergelijkingen. Dit boek is een van de mooiste boeken die ik de afgelopen jaren las. Echt, lees het. Dat doet het boek meer recht dan ik ooit zal kunnen doen.

Inmiddels is het maart 2021 en eindelijk verscheen dit boek. Ik heb het in de week van verschijning (deze week, waarin dit blogje wordt geplaatst) nog een keer gelezen en ik vond het weer prachtig. Ik las het nu op een andere manier, want ik wist nog bijna precies hoe het verhaal ging, en haalde er andere dingen uit. Nou ja, andere citaten zou ik er nu ook bij zetten, maar alleen maar om de schoonheid van de natuur en de muziek te benadrukken. En andere citaten omdat die er voor mij deze keer uitsprongen, maar met dezelfde strekking als de eerdere.

Ik heb kan nog steeds geen piano spelen en luister nooit naar klassieke muziek, maar dit boek kan ik echt iedereen aanraden. Je moet er wel tegen kunnen dat het boek vanuit Tomura geschreven is in de ik-vorm, maar dat vind ik zelf nooit een probleem.

Boekinformatie

Titel: Het woud van wol en staal

Auteur: Natsu Miyashita

Oorspronkelijke titel: Hitsuji to hagane no mori

Vertaler: Geert van Bremen

ISBN: 9789029093545

Uitgever: J.M. Meulenhoff

Verschijningsdatum: 10 maart 2021

Aantal pagina’s: 256

Prijs: € 20,-

Ook verkrijgbaar als e-book.

Murat Isik - Verloren grond (NS Publieksprijsaankoop 5)

In mei 2019 kocht ik dit boek van mijn prijzengeld van de NS Publieksprijs. Het was mijn vijfde aankoop die ik deed. En lezen kwam er maar niet van. De andere boeken van Isik vond ik geweldig (zie mijn eerdere stukje stukje over Mijn moeders strijd en Wees onzichtbaar las ik voor ik blogde dus daar schreef ik niks over, maar vond ik geweldig!) dus waarom ik zo lang heb gewacht is me eigenlijk een raadsel. Anyway, nu was de tijd daar!

Het verhaal

Oost-Turkije, jaren zestig. De dertienjarige Mehmet groeit op in een dorp dat ooit door de Armenen werd gesticht. Zijn zachtaardige vader, die in de Eerste Wereldoorlog bijna zijn hele familie verloor, is een geliefd verhalenverteller, zijn moeder een krachtige vrouw die door iedereen gevreesd wordt vanwege haar scherpe tong. Samen met Mehmets broer en zusje vormen ze een hecht gezin. Maar daar komt abrupt verandering in als zijn vader een ongeluk krijgt met tragische gevolgen. Hij besluit halsoverkop met zijn gezin terug te keren naar zijn geboortedorp, maar daar wacht hun een allerminst hartelijke ontvangst. Integendeel, het gezin moet een strijd leveren op leven en dood.

Verloren grond, losjes geïnspireerd op de familiegeschiedenis van Murat Isik zelf, is een epische roman over een gezin dat deels door het lot, deels door eigen toedoen uiteen wordt geslagen. Een aangrijpend vader-zoonverhaal over vriendschap, verlies en hoop. Voor Verloren grond kreeg Isik de Bronzen Uil Publieksprijs. Het boek werd vertaald in het Duits, Zweeds en Turks.

De schrijver

Murat Isik (1977) debuteerde in 2012 met de roman Verloren grond. Hij ontving er de Bronzen Uil Publieksprijs mee en werd genomineerd voor de Academica Literatuurprijs. Verloren grond werd vertaald in het Duits, Zweeds en Turks.

In 2017 verscheen zijn nieuwe roman Wees onzichtbaar. Hij won hiermee de prestigieuze Libris Literatuur Prijs 2018. Tevens werd de roman het Boek van het jaar 2017 bij NRC Handelsblad en bol.com. Bovendien won het de Boekhandelsprijs 2018 en De Inktaap 2019. Tevens werd Wees onzichtbaar genomineerd voor BNG Bank Literatuurprijs, Halewijnprijs en de NS Publieksprijs 2019. In februari 2020 ging de theaterbewerking van Wees onzichtbaar in première.

In 2019 was hij de auteur van het Boekenweekessay Mijn moeders strijd. In 2020 verscheen hiervan een herziene uitgebreide versie.

Mening

Wat is Murat Isik toch een fijne schrijver. Ik vloog echt door dit boek heen. De schrijfstijl is prettig, mooie beschrijvingen en een boeiend verhaal.

Oost-Turkije in de jaren ‘60, daar had ik nooit over nagedacht. Maar nu weet ik hoe het er was. Tenminste, ik heb een beeld. Misschien wel mijn eigen beeld, maar het is ontstaan uit de beschrijvingen in het boek.

Het is eigenlijk een grote droeve familiegeschiedenis, maar zó mooi beschreven. Van de tegenstellingen die er in de jaren ‘60 al waren tussen de steden en het platteland in het oosten van Turkije, de Zaza’s en de Turken. Het opgedrongen Turks leren op school terwijl niemand dat in het dorp Sobyan spreekt gaat zo ver dat Miran Mehmet wordt, eenTturkse naam krijg die zijn moeder weigert te gebruiken. De broer die weg gestuurd wordt en eigenlijk helemaal niet meer terug wil. En natuurlijk het noodlot dat toeslaat waardoor de familie Sobyan gaat verlaten en eigenlijk nog verder afglijdt. In Sobyan laat de vader al over zich heenlopen, maar op de nieuwe plek (de geboorteplaats van de vader) wordt het allemaal nog erger. Wederom is de moeder in dit verhaal eigenlijk de sterkste persoon, heel ongebruikelijk.

Uiteindelijk is er natuurlijk toch hoop, maar daarvoor moet je wel echt tot het einde doorlezen. En dat vond ik echt geen probleem. Ik heb genoten van dit boek. Isik is een ware dengbej, een verhalenverteller.

Het was mijn vijfde NS Publieksprijs aankoop die ik deed in mei 2019. En nu heb ik het eindelijk gelezen. Ik kijk nu al uit naar het volgende boek van Murat Isik, en dat blijft echt niet zo lang liggen!

 Boekinformatie

Titel: Verloren grond

Auteur: Murat Isik

ISBN: 9789026347337

Uitgever: Uitgeverij Ambo|Anthos

Verschijningsdatum: 1 april 2019 (deze versie)

Aantal pagina’s: 376

Prijs: € 15,-

Lesley Downer - De vrouw van de shogun

Op twitter vroeg iemand van Uitgeverij Boekerij of er iemand zin had om een historische roman over Japan te lezen. Nou, ik! Ik lees dit jaar nogal veel over Japan om de een of andere reden, maar iets historisch zat daar nog niet bij. Eenmaal op deze titel geattendeerd, liet De vrouw van de shogun me net meer los. Hoog tijd om te lezen dus!

Het verhaal 

Japan, 1853. Als dochter van de Satsuma-clan heeft de mooie, koppige Okatsu geleerd om paard te rijden, het zwaard te hanteren en nergens bang voor te zijn. Maar als ze zeventien is gebeurt er iets wat haar lot voorgoed zal bepalen: voor de kust van Japan verschijnen vier westerse oorlogsschepen die eisen dat het voor de buitenwereld afgesloten, protectionistische Japan zijn grenzen openstelt voor internationale handel.

Zonder dat ze daar zelf iets over te zeggen heeft, wordt Okatsu door de krijgsheer van haar clan uitverkoren voor een speciale missie. Ze reist als prinses Atsu naar de hoofdstad Edo, waar ze wordt geïntroduceerd aan het hof van de shogun. Ze zal aan hem uitgehuwelijkt worden en moet hem er vervolgens van zien te overtuigen het diep verdeelde land te verenigen tegen de westerse invasie. Maar binnen de muren van het vrouwenpaleis, waar een hofhouding van drieduizend vrouwen in een gouden kooi leeft, gonst het van de intriges. En op de dag van haar huwelijk wacht Atsu een zeer onaangename verrassing.

 De schrijver

Lesley Downer woonde meer dan tien jaar in Japan en spreekt de taal vloeiend. Ze schreef diverse non-fictieboeken over Japan en de Japanse cultuur en presenteerde daarnaast televisieprogramma’s voor Channel 4 en de BBC. Op dit moment woont ze afwisselend in Londen en Tokio.

Mening

Oh, weer een mooi boek over Japan! Een historische roman nog wel, die lees ik niet zo vaak. Ik heb me in het begin heel erg laten afschrikken door de genoemde personages en de kaarten. Maar vooral al die personages die genoemd worden. Het zijn er veel. En heel veel hebben er dus ook echt bestaan. Maar door al die namen en relaties onderling die aangeduid staan, zag ik meteen door de bomen het bos niet meer. Ik heb het boek zelfs even weggelegd en nagedacht of ik hier wel aan wilde beginnen... maar de daguerreotype van Heer Shimazu Nariakira (de oudste bewaarde Japanse foto) triggerde me toch genoeg om te gaan lezen. Alle namen liet ik voor wat ze waren en ik begon gewoon. En dat moet je dus doen, want het is echt een prachtig boek. Je leest over het leven van Okatsu, een eenvoudig meisje dat via allerlei wegen uiteindelijk trouwt met de shogun. Mooie beschrijvingen van de natuur (in haar geboortedorp en van de reis die ze maakt) en levendige beschrijvingen van het leven aan het hof in 1850 in Japan. Je leest hoe de Japanners vanuit hun oogpunt naar de wereld kijken en hoe deze door barbaren verandert. Ik zag alles helemaal voor me. Al is het lastig om een voorstelling te maken van al die vrouwen in het vrouwenpaleis en hoe dat geweest zal zijn. Ik geloof meteen dat het zo geweest zou kunnen zijn. Alleen weet ik niet of ze in Japan wel carnaval vierden en of ze sarsaparilla (dat ken ik alleen van de smurfen....) kenden, maar verder is het alsof je er tussen loopt.

Het boek is verdeeld in 4 delen, met elk een aantal hoofdstukken die vaak een tijdsaanduiding hebben (als: de drieëntwintigste dag van de zesde maand, het Jaar van de Os, Kaie 6, een yin waterjaar (28 juli 1853): Ibusuki in het domein Satsuma.

Achteraf gezien kun je daar veel informatie uit halen, maar feitelijk keek ik alleen naar onze jaartelling, zodat ik wist wanneer het hoofdstuk zich afspeelde). Gelukkig staat dit niet bij alle hoofdstukken zo lang beschreven, maar wel wanneer het nodig is als er een sprong in de tijd is gemaakt.

Bijzonder vond ik dat er een voorwoord én een proloog in het boek stond, dat heb ik volgens mij nog niet eerder gezien.

En naderhand heb ik nog even naar de personages gekeken en naar de kaart van het vrouwenpaleis. Dat maakte meer indruk, omdat ik toen alle informatie beter kon plaatsen. Dus toch een waardevolle toevoeging aan het boek.

De vrouw van de shogun is de prequel van Downers bestseller De laatste concubine en vormt samen met haar andere twee boeken het Shogun-kwartet. De andere boeken heb ik (nog) niet gelezen, maar dat vormt geen belemmering om met dit boek te beginnen. Die andere boeken staan nu dus ook op mijn wil-ik-lezen-lijst (die zo dus nooit korter wordt).

Prachtig boek! Ik moet toch echt maar eens gaan sparen voor een reis naar Japan...

Boekinformatie

Titel: De vrouw van de shogun

Auteur: Lesley Downer

ISBN: 9789022590515

Uitgever: Boekerij

Verschijningsdatum: 7 juli 2020

Aantal pagina’s: 544

Prijs: € 20,99

Ook verkrijgbaar als e-book

Curtis Sittenfeld - Rodham

Toen ik dit boek in de winkel zag liggen stond ik er al steeds mee in mijn handen. Wat zou ik dit boek graag willen lezen. Maar ik moest van mezelf eerst een berg boeken die ik al lang heb liggen uit gaan lezen voor ik een nieuw boek mocht kopen. Gelukkig kwam er een leesclub van de boek bij hebban voorbij, waar ik me meteen voor opgaf. Twee weken duimen dat ik bij de gelukkige lezers zou horen heeft geholpen!

 Het verhaal

Rodham, de nieuwe roman van Curtis Sittenfeld schetst een alternatieve geschiedenis over Hillary Rodham. Zij is een veelbelovende jonge vrouw: ze studeert rechten aan de prestigieuze rechtenfaculteit van Yale, en maakt naam als activiste en voorvechtster van vrouwenrechten. En dan valt ze als een blok voor Bill Clinton. Een knappe, charismatische medestudent die zijn politieke carrière al ijverig in de steigers aan het zetten is. Tussen Hillary en Bill ontstaat een diepgaande intellectuele, emotionele en fysieke verbintenis. In het echt trouwde Hillary Rodham met de liefde van haar leven en werd zij de Hillary Clinton die we al decennia kennen. Maar in deze meesterlijk verbeelde roman kiest Hillary een andere weg en verlaat ze Bill. In de daaropvolgende decennia klimt ze op in de Amerikaanse politiek. Haar wegen zullen die van Bill Clinton telkens opnieuw kruisen, zowel in de politieke arena als privé.

De schrijver

Elizabeth Curtis Sittenfeld (geboren in 1975) is een Amerikaanse schrijver. Zij is de auteur van vijf romans- Prep , het verhaal van een Massachusetts kostschool ; De man van mijn dromen , een coming-of-age roman en een onderzoek van de romantische liefde; De echtgenote, een fictief verhaal losjes gebaseerd op het leven van de First Lady Laura Bush ; Zusjesland, waarin het verhaal van identieke tweelingen met psychische krachten vertelt; en Een begerenswaardige vrijgezel.

Mening

Eindelijk, eindelijk, eindelijk las ik weer eens een boek waar ik echt heel erg blij van werd. Dit is tot nu toe nummer 1 qua boeken die ik dit jaar las!

Het was eventjes inkomen, omdat het boek vanuit de ik-persoon is geschreven en je dus leest vanuit het oogpunt van Hillary. Daar kwam bij dat ik natuurlijk Bill en Hillary als president en first-lady heb meegemaakt, dus het was eerst wat vreemd om dat te lezen alsof je het zelf bent. Maar na 10 pagina’s was dat voorbij en weren het gewone romanpersonages in een fantastisch boek.

Het boek is verdeeld in 3 delen (en een proloog) die het leven van Hillary beslaan vanaf de tijd dat ze afstudeerde aan Wellesley College tot nu. Haar rede aan het Wellesley is de proloog, daarna volgt Het Sprookje, De vrouw en De koploper. De drie delen bevatten samen maar 7 hoofdstukken, dus dat zijn flinke hoofdstukken. Gelukkig zijn er dan weer genoeg witregels te vinden waar je even kunt stoppen (omdat even het hoofdstuk uitlezen gewoon niet altijd een optie is). Het boek is chronologisch (op 1 hoofdstuk na) en dat is wel prettig lezen. Het is echt bijzonder om te bedenken hoe het met Hillary zou zijn gegaan als ze niet bij Bill was gebleven. Zou het zoals in dit boek zijn geweest?

Je leest over de gedrevenheid van een vrouw doe vastbesloten is de wereld voor vrouwen te verbeteren (en daardoor wordt beschouwd als een ere-man, want een vrouw kan zo niet zijn) en hoe alles wat ze doet daardoor onder een vergrootglas wordt gelegd.

Mooi is het om fictie (want het boek is echt een roman) en non-fictie (de kleding die de Obama’s droegen toen ze na de eerste winst van Barack Obama op het podium kwamen bijvoorbeeld, of de uitspraak van Hillary dat ze ook thuis had kunnen blijven om koekjes te bakken) zijn verweven in deze roman.

Het boek ziet er trouwens ook erg mooi uit, met een foto van de jonge Hillary op de voorkant die wat mij betreft kracht, nieuwsgierigheid en onzekerheid uitstraalt, alles wat ze is in dit boek. De titel, Rodham, maakt dat het duidelijk is dat het om Hillary als persoon draait, zonder Bill (alhoewel hij een hele belangrijke rol speelt in het boek natuurlijk).

Ik kan nog veel meer over het boek vertellen, maar zou het iedereen gewoon aanraden te gaan lezen! (Tenzij je niet tegen een ik-verteller kunt, want dan wordt het vrij lastig.) Voor mij is dit het beste boek van dit jaar tot nu toe!

Boekinformatie

Titel: Rodham

Auteur: Curtis Sittenfeld

ISBN: 9789025462666

Uitgever: Atlas Contact

Verschijningsdatum: 17 juni 2020

Aantal pagina’s: 462

Prijs: € 22,99

Kasper van Beek - De honger

 

Vorig jaar las ik, met dank aan hebban.nl, het debuut van Kasper van Beek Vogelvrij en schreef ik daar  dit stukje over. Hij stond dus op mijn deze-schrijver-wil-ik-in-de-gaten-houden-lijstje. En toen ik zag dat De honger uit kwam, wist ik welk boek ik voor mijn verjaardag wilde hebben. Dit! En ik kreeg het nog ook.

Het verhaal

Liam Sandberg, zijn vrouw Evi en hun dochter Yana komen na een weekendje weg thuis in Amsterdam. Op de salontafel ligt een onbekende afstandsbediening met daarop een gele post-it met de instructie PLAY. Als Liam de afstandsbediening gebruikt verschijnt hun eigen woonkamer op de televisie, gefilmd van een hoog standpunt. Door het beeld loopt Evi, in een badjas. Dan worden er zes afzonderlijke schermen zichtbaar. Op elk beeld is een ander deel van hun huis te zien, en ook Liam en Yana zijn gefilmd. Rechtsboven staan een datum en een tijd. En als Liam doorspoelt vliegen de dagen voorbij.

De volgende dag vindt de politie zeventien verborgen camera’s in het huis van de familie Sandberg. Rechercheur Isabella Neri staat voor een raadsel. Wie heeft de camera’s geplaatst? En waarom wil iemand de familie Sandberg elke minuut van de dag filmen?

De schrijver

Kasper van Beek (1985) is film- en televisieproducent. Hij is medeoprichter van twee productiebedrijven, waarmee hij een breed scala aan nationale en internationale projecten maakt. Hij woont en werkt in Amsterdam. Kasper debuteerde met de zeer goed ontvangen thriller Vogelvrij, waarmee hij op de shortlist van de Gouden Strop stond. 

Mening

Na Vogelvrij van vorig jaar, waren de verwachtingen voor De honger hooggespannen. Het kostte me wat moeite om het boek te laten liggen tot de vakantie, maar het lukte. Al was het wel het eerste boek dat ik toen las, want echt langer wachten ging niet meer. En ik werd niet teleurgesteld!

Het boek bestaat uit duidelijke hoofdstukken met dag-aanduiding. Je weet dus wanneer wat speelt en dat het allemaal in vrij korte tijd speelt. Een hoofdstuk uitgezonderd is alles chronologisch. Dat hoofdstuk is cruciaal trouwens.

De familie Sandberg maakt nogal wat mee in die korte tijd. En allemaal vreemde dingen (die uiteraard allemaal verklaard worden naarmate het verhaal vordert). Het lijkt me bizar om er achter te komen dat je in je eigen huis gefilmd wordt. Dat vonden de Sandbergs ook en iedereen had een goede reden om de beelden privé te willen houden. Waarom? Dat wordt langzaamaan duidelijk.

Fijn is de eigenzinnige rechercheur Neri die zich vastbijt in deze vreemde zaak, ondanks het tegenwerken en waarschuwen van de leidinggevende. Ook zij heeft hier een reden voor, als workaholic.

Aan het eind komt alles bij elkaar en volgt er een spannende finale. Maar voor die tijd is het boek ook al spannend genoeg. Er zitten veel lijnen in het verhaal die het spannend maken en maken dat je wilt doorlezen. Naar mijn idee worden bijna alle uitgezette verhaallijnen goed afgerond. Al is er een figuur die zegt dat iedereen iedereen in de gaten houdt, maar niet precies duidelijk is wat hij weet en waarom. Maar misschien moet ik het boek nog een keer lezen om te zien of ik daarin wat gemist heb.

De titel wordt ook duidelijk verklaard, wat ik erg bijzonder vond, omdat je niet meteen weet waar deze mee samenhangt.

Kortom, een aanrader weer dit boek! Spannend, makkelijk lezen, goed uitgewerkt, personages waar je meer van wilt weten.

 

Boekinformatie

Titel: De honger

Auteur: Kasper van Beek

ISBN: 9789403188003

Uitgever: Cargo

Verschijningsdatum: 7 mei 2020

Aantal pagina’s: 288

Prijs: € 19,99

Ook verkrijgbaar als e-book en luisterboek.

Marcel Vaarmeijer - De gloriedagen van Walter Gom

Een tijd geleden won in bij The ReadShop Naaldwijk een boek van Marcel Vaarmeijer, Wolkenjager waar ik dit stukje over schreef. Dat beviel me zo goed dat ik besloot meer boeken van Vaarmeijer te lezen. Ik won (ja, ik win wel eens wat, voornamelijk boeken en voornamelijk omdat ik ook echt meedoe aan acties waar ik die kan winnen) een boekenpakket bij Luitingh Sijthoff en mocht daar boeken uitkiezen. Dat was nog lastig, want ze geven erg fijne boeken uit. Een van de gekozen boeken was deze, De gloriedagen van Walter Gom. Het duurde even voor ik er aan toe kwam, maar nu is het zo ver.

Het verhaal

De 26-jarige Iris Hauser begint met haar vreemde, intrigerende buurman Walter Gom een adviesbureau. Dat wordt een groot succes. Walter Gom heeft een oplossing voor elk probleem. Op zijn eigen onorthodoxe wijze helpt hij uitgebluste schrijvers, mislukte kunstenaars en stuurloze acteurs en vastgelopen huwelijken.

Het BIB (Briljante Ideeën Bureau) verovert Nederland en het succes reikt zelfs tot in de hoogste maatschappelijke kringen.

Wanneer een advies aan een minister volledig uit de hand loopt, beginnen de media een klopjacht op de mysterieuze adviseur. Wie is Walter Gom eigenlijk?

 De schrijver

Marcel Vaarmeijer is schrijver en journalist. Hij publiceert bij Luitingh-Sijthoff een veelgeprezen romanserie gebaseerd op het leven van zijn moeder. Voor wie ik heb liefgehad verscheen in 2016, Heelmeester in 2017 en Wolkenjager in 2018. Heelmeester stond op de longlist van de Libris Literatuurprijs.

Mening

Oh, wat een super humoristisch boek was dit weer van Marcel Vaarmeijer. In het begin moest ik heel even in het verhaal komen, maar vanaf bladzijde 20 las het als een trein. Het is echt weer zo vermakelijk!

Op het eerste gezicht zijn het maar merkwaardige personages, maar als je ze kent zijn ze geweldig. De liefde voor de medemens is groot, Iris is betrokken en wil wat van haar leven maken. Met dank aan het advies van Walter, haar ietwat vreemde bovenbuurman, krijgt ze een geweldige baan. Als hij daarna haar zus en haar beste vriendin ook nog van goede adviezen voorziet, ontstaat er langzaam een nieuw idee dat “life changing” zal zijn voor veel mensen. Ik heb echt hardop gelachen bij dit boek, en vaak grinnikend gelezen.

Het boek heeft een diepere achtergrond, die ook aan bod komt. Het einde is ronduit serieus. Maar dan hou je al van de hoofdrolspelers en leef je enorm met ze mee.

De schrijfstijl is heerlijk, makkelijk leesbaar, fijne zinnen, duidelijke hoofdstukken, prettige bladspiegel (want niet te druk en af en toe een witregel tussendoor).

Echt een aanrader om eens een boek van Marcel Vaarmeijer te lezen. Ik heb er gelukkig nog een liggen. Heelmeester, die op de longlist voor de Libris Literatuurprijs heeft gestaan. Echt mensen, lees dit boek van Vaarmeijer als je een heerlijk humoristisch boek wilt lezen.

Boekinformatie

Titel: De gloriedagen van Walter Gom

Auteur: Marcel Vaarmeijer

ISBN: 9789021018324

Uitgever: Luitingh-Sijthoff

Verschijningsdatum: 25 februari 2016

Aantal pagina’s: 336

Prijs: € 12,50

Helene Flood - De therapeut

In de aanbiedingsfolder van de uitgeverij viel mijn oog al snel op deze titel. De voorkant in combinatie met de tekst sprak me erg aan. Voor mijn verjaardag kreeg ik dit boek, hoera!

Het verhaal

Het huis is leeg zonder haar man. Maar waarom heeft ze het idee dat ze niet alleen is?

Sara is psycholoog en werkt in haar praktijk vooral met getroebleerde tieners. In haar vrije tijd klust ze samen met haar man Sigurd aan het grote huis dat ze van zijn opa geërfd hebben. Het is een onmogelijk project dat veel langer duurt dan ze gehoopt hadden.

Dan verdwijnt Sigurd plots spoorloos, vlak nadat hij een lief berichtje op Sara’s voicemail achterliet. Het grote, half gerenoveerde huis voelt opeens leeg en vijandig. Willekeurige dingen lijken verplaatst te zijn of te verdwijnen, en ’s nachts klinken voetstappen op de lege zolder boven Sara’s slaapkamer.

Wanneer ze hoort dat Sigurd vermoord is, verliest Sara de grip op haar eigen leven. Kan ze haar eigen geheugen en gevoel wel vertrouwen? En is ze nog veilig?

De schrijver

Helene Flood (1982) is psycholoog en wetenschapper en volgde bovendien een acteursopleiding. Ze woont in Oslo met haar man en twee zoons. De therapeut is haar debuutthriller, die bij verschijnen de Noorse bestsellerlijsten bestormde, en waarvan de rechten aan meer dan 20 landen werd verkocht.

Mening

Na een paar thrillers die helemaal niet spannend waren, was het wel weer tijd voor een spannend boek. Helaas kwam ik weer bedrogen uit. Niet spannend, deze thriller, maar... psychologisch een stuk beter dan de vorige twee “thrillers” die ik las, dus dat was een pluspunt. Misschien dat het woord misdaadroman hier op z’n plek is.

Je leert Sara erg goed kennen, haar emoties, haar denken, haar wereld. De andere personages zijn allemaal van ondergeschikt belang. In het begin krijg je van 3 cliënten hun verhaal mee. Dat blijkt achteraf ook nodig, maar in het begin kun me er niet zoveel mee. Al ging bij mij halverwege wel een soort voorgevoel komen, naar aanleiding van alle losse puzzelstukjes die er tot dan toe waren. Mijn voorgevoel bleek gedeeltelijk te kloppen. (Ik kan natuurlijk niet zeggen wat dat was...) Maar het eind zat toch anders in elkaar dan gedacht. Dat vond ik prettig om te constateren.

Het boek neemt niet heel veel tijd in beslag. De data staan bij ieder hoofdstuk genoemd. Van 6 maart tot 17 maart, met als afsluiting een zondag in mei.

Tussendoor leer je ook de geschiedenis van Sara en Sigurd kennen. Ook die stukken zijn duidelijk te herkennen aan de cursief gedrukte letters.

Al met al is het een prettig leesbaar boek, niet spannend, maar met wat diepgang. Het was niet zo goed als ik had gehoopt, maar toch ben ik blij dat ik het gelezen heb. Lekker tussendoortje was dit.

Boekinformatie

Titel: De therapeut

Auteur: Helene Flood

ISBN: 9789403186603

Uitgever: Cargo

Verschijningsdatum: 9 april 2020

Aantal pagina’s: 320

Prijs: € 19,99

Ook verkrijgbaar als e-book en luisterboek