Leuke boekendingen

 Ik schrijf er wel vaker over, dingen die me opvallen in de boekhandel en dan met name wat de boeken betreft. Deze keer drie  van die leuke dingen. Ze zijn op zich niet heel bijzonder, maar wel grappig vind ik.

Ik begin met de Nederlandse en Engelse editie van de nieuwste Haruki Murakami, de verhalenbundel Eerste persoon enkelvoud. In Nederland zijn ze bezig om alle Murakami-boeken te voorzien van een nieuw omslag, zodat ze een geheel lijken. En ik moet zeggen, die omslagen zien er mooi uit. Nou weet ik dat het boek oorspronkelijk Japans is, maar die uitgave hebben we niet in de winkel. Wel de Engelse. En wat ik dan weer grappig vind is dat er bij allebei wel een aap staat, maar bij de ene een gestileerde en bij de andere een foto.

En soms hebben boeken dus zowel in het Engels als in het Nederlands dezelfde omslag. Zoals hij Verwachting van Anna Hope. Ik las dat boek en had de hele tijd het idee dat er een roze filter over het omslag zat. En toen ik de Engelse editie van het boek zag, bleek dat niet het enige verschil. Maar wel met dezelfde foto! Ik schreef een tijdje geleden dit stukje over het boek. En ik ben er nou dus niet uit welke jurken ik het leukste vind...

Maar het meest grappige boekending van de afgelopen weken is toch wel de verwarring die er ontstond tussen een vriend en mij én tussen een collega en mij omdat we dachten het over hetzelfde boek te hebben. Dat bleek dus niet zo. 

Ik vertelde die vriend aan de telefoon dat ik bezig was in De overlevenden, maar er nog niet zo veel over kon zeggen omdat ik net was begonnen. De dag erna kreeg ik een crytische tekst via whatsapp binnen. Ik spreek geen Afrikaans appte ik terug, maar het bleek Zweeds. Er ging geen belletje rinkelen, en de vertaling van de tekst riep eigenlijk alleen maar meer vragen op. Een dode moeder? Bij mij zijn er twee broers dood... Geen idee.

Tegelijkertijd hadden mijn collega Anita en ik het erover dat we allebei hetzelfde boek lazen, De overlevenden, en dat dat eigenlijk wel grappig was. Zij heeft een leesexemplaar en ik kreeg het boek voor moederdag.

Toen ik terugappte dat ik de vertaling van het Zweeds nog niet begreep, kreeg ik als antwoord dat ik toch een Zweedse bestseller aan het lezen was... Nee, een Australische thriller! Hahaha. Dus ik vertel dat verhaal aan mijn meelezende collega en hou het Zweedse boek omhoog. Ja, maar dat lees ik ook!

Dus toch niet hetzelfde boek, maar wel dezelfde titel. En dat twee keer in een paar dagen. Een soort van boeksynchroniteit!

Ik las dus het rechterboek, de anderen hadden het over het linker boek (dat ik overigens ook nog wil lezen ooit).