Stromboli - Saskia Noort

Lezen voor de NS Publieksprijs, boek 3

Stromboli - Saskia Noort

Saskia was een van de genomineerde auteurs doe aanwezig was op de avond waarop de genomineerde titels voor de NS Publieksprijs bekend werden gemaakt. Gestoken in een knalgeel pak en vergezeld door haar hondje Lola nam ze de nominatie voor haar boek Stromboli in ontvangst. Ze is er erg blij mee, want het is haar eerste roman en die is meteen al genomineerd voor de NS Publieksprijs.

Saskia Noort, Lola en Oscar van Gelderen (uitgever)

Noort maakte een rondje langs de tafels met de net geïnstalleerde leesclubleden. Iedere tafel een kwartiertje. Dus genoeg tijd om even kennis te maken en boeken te signeren. Grappig detail: op de avond zelf noemde Kluun nog expliciet “mijn collega Kluun” bij de vraag van wie ze haar laatste boek cadeau had gekregen en welk boek dat was. Want dat leek ons ondoenlijk, een schrijver een boek cadeau doen. Het boek had kennelijk minder indruk gemaakt dan Kluun, want de titel wist ze niet meer. Wel dat het een Engelstalig boek was. Inmiddels is Kluun haar vriend, las ik gisteren in diverse media. Leuk!

Maar goed, over tot de orde van de dag. Want ook dit boek moet beoordeeld worden.

Waar gaat het boek over?

Honderdduizenden lezers genieten wekelijks van de column van het schrijversechtpaar Sara Zomer en Karel van Bohemen, waarin ze ogenschijnlijk openhartig verslag doen van hun gezinsleven. Maar achter de façade van hun bohemienbestaan ettert al jaren een dagelijks leven vol afgunst, wrok en zelfs geweld. Na weer een nachtelijke uitbarsting is het genoeg: Sara besluit Karel te verlaten.

Al snel komt Sara alleen te staan - niemand wil nog iets met haar te maken hebben. Om haar leven weer op de rails te krijgen boekt ze een retraite op het idyllische Italiaanse vulkaaneiland Stromboli. Onder leiding van een wereldvermaarde goeroe geeft ze zich met een bont gezelschap lotgenoten over aan rollenspellen en oefeningen die steeds een stap verder gaan.

Wat een nieuwe start had moeten worden, mondt uit in een afdaling naar regionen van haar verleden die ze het liefst verborgen had gehouden.

De titel is duidelijk, de vulkaan in Italië speelt een grote rol in het boek. En dan met name in het tweede gedeelte.

Het boek is niet het verhaal van Saskia Noort zelf, ja ze is verkracht, ja ze is gescheiden, ja ze is op Stromboli geweest, maar toch is het fictie. Behalve het laatste hoofdstuk, want dat schreef ze zelf als Saskia Noort voor de krant.

Oordeel

Ik las dit boek bijna meteen nadat het uitgekomen was, wat inmiddels al weer een tijdje geleden is. Saskia Noort vind ik eigenlijk altijd wel lekker schrijven en vooral lekker lezen. Al had ik bij Huidpijn een beetje twijfels. Helaas zijn de twijfels alleen maar groter geworden na het lezen van dit boek.

Je valt met je neus in een verkrachting bij het beginnen met lezen. Heftig! Het past uitstekend in de #MeToo discussie, dus het is wel actueel.

Het eerste gedeelte van het verhaal in het heden, in Nederland met het uit elkaar gaan van Sara en Karel en het groeiende isolement van Sara, vond ik niks. Het pakte niet echt. Maar ik was toch benieuwd genoeg om door te lezen, want ja... het is toch Saskia Noort. Het tweede gedeelte van het boek, waar Sara naar Italië gaat vond ik beter, maar nog steeds niet overtuigend. Ik las wel door, omdat ik steeds bleef hopen op het grote “iets” dat vast nog wel zou komen. Voor mij kwam dat niet, helaas. Mijn mening is dat Saskia Noort beter Thrillers kan blijven schrijven, terwijl ze nog wat verder oefent op romans.

Op 24 oktober vertelde ze onze leesclub dat ze eind november weer naar Ibiza gaat om een nieuw boek te schrijven. Ik ben toch weer erg benieuwd naar dat boek, dat hopelijk beter wordt dan Stromboli. (Sorry Saskia, verder vond ik je erg leuk, echt!)

Dat ik niet helemaal weg ben van dit boek, betekent natuurlijk niet dat er niet op gestemd mag worden. Vond jij het geweldig? Stem dan vooral via https://www.nspublieksprijs.nl/vp/616ec43e669a4abb5ba7a85f7cf82d82b5400dd3