De heilige Rita - Tommy Wieringa

Lezen voor de NS Publieksprijs, boek 2:

De heilige Rita - Tommy Wieringa

Het tweede boek dat ik las voor de NS Publieksprijs is De Heilige Rita van Tommy Wieringa. Helaas was Tommy zelf niet aanwezig bij de bekendmaking van de nominaties, maar hij had wel een leuk filmpje gestuurd. Tenminste... dat denk ik, want het zag er erg leuk uit. Jammergenoeg werkte het geluid niet, dus we zagen Tommy en zijn kinderen in het gras staan en wat bewegen. Volgens de organisatie riepen de kinderen op om op het boek van hun vader te stemmen omdat dat het beste boek was.

Dat wil ik, als ambassadeur van de NS Publieksprijs, natuurlijk ook graag zelf beoordelen. Naast het boek, kregen we allemaal ook een kaartje waarop stond dat Tommy dit boek geschreven heeft en dat we allemaal een exemplaar kregen. Het blijft leuk, gesigneerde boeken (of een insteekkaartje). En de uitgever van het boek was er wel, om gezellig met ons even te kletsen over Tommy en zijn boek.

De uitgever van Tommy Wieringa aan onze tafel.

Waar gaat het boek over?

Paul Krüzen woont al zijn leven lang met zijn vader in een Saksische spookboerderij aan de Duitse grens. Eens zorgde zijn vader voor hem, nu zorgt hij voor zijn vader. In de halve eeuw die intussen verstreken is hebben ze hun dorp sterk zien veranderen. De wereld is in beweging gekomen: Chinezen hebben de horeca van Mariënveen overgenomen, Russen, Polen en Roemenen zijn in het dorp vertrouwde verschijningen geworden.

De grote kentering is begonnen met de Russische piloot die met een sproeivliegtuigje uit de Sovjet-Unie ontsnapte, en in het hart van de Koude Oorlog neerstortte in het maisveld achter de boerderij. Dit zette een keten van gebeurtenissen in werking waarvan Paul Krüzen en zijn vader nooit volledig zijn bekomen.

 Wat kan ik er nog meer over zeggen?

De titel! Paul Krüzen is eenzaam, zoekt liefde en vindt die bij een prostitué genaamd Rita. Dit is niet de heilige uit de titel, zoals ik eerst dacht. Nee, de heilige Rita is de beschermvrouw van de hopeloze gevallen, en dan vooral die in Mariënveen. De niet-heilige Rita speelt een minder belangrijke rol in het boek.

In Mariënveen is er wel ergens vooruitgang, al komt die met vertraging. Maar uiteindelijk komt het op mij over als stilstand. Er veranderen wel dingen, maar dat komt vooral door buitenstaanders. De inheemse bevolking in de vorm van Paul en Hedwiges (van wie je nooit weet wat voor geluid eruit komt als hij gaat praten) staat stil. Of, in het geval van Hedwiges, gaat er op achteruit. Hopeloze gevallen zijn het misschien wel een beetje.

Oordeel

De verwachtingen waren hoog gespannen, maar uiteindelijk vond ik het boek een beetje tegenvallen. Vooral door het eind, waardoor er nog een vervolg zou kunnen komen.

Wat ik in het begin erg grappig vond, was het dialect. De dialoog moest je even hardop lezen om te horen hoe het klonk. Was dat eenmaal gedaan, dan las je makkelijk verder. Jammer dat het dialect aan het einde voor mijn gevoel helemaal weg was. Of ik was er zo aan gewend geraakt dat ik er overheen heb gelezen.

De Mariabeeldjes die in het verhaal,voorkomen kan ik wel waarderen. Ook ik heb ooit eens een mooi Mariabeeld gekregen van mijn schoonoma toen zij overleed. De Maria Anorexia en het beeld met de rozenkrans zag ik dan ook duidelijk voor me.
Daarnaast kan ik het me echt niet voorstellen hoe het is om altijd op dezelfde plek te blijven wonen. Ik zou geloof ik gillend gek worden. Maar ja, ik ben dan ook al 7 keer verhuisd, dus ik weet ook echt niet hoe het is om altijd op één plek te zijn.

Of ik op dit boek ga stemmen? Ik denk het niet... maar stemmen jullie vooral wel op dit boek via https://www.nspublieksprijs.nl/vp/616ec43e669a4abb5ba7a85f7cf82d82b5400dd3