In
het boek Het jaar dan Shizo Kanaruki verdween zat een kaartje waarmee je je aan
kon melden als ambassadeur van uitgeverij Signatuur. Altijd leuk! Je krijgt dan
een nieuwsbrief met allerlei informatie over boeken die ze uitgeven. En je kunt
je opgeven om een boek te lezen en te recenseren. Iedere maand weer. En dat
deed ik dus voor dit boek. Het was de eerste keer dat ik me er voor op gaf en
ik werd meteen uitgekozen. Leuk! Dit boek had ik in de winkel al zien liggen en
de combinatie van de titel en de voorkant vond ik erg intrigerend. Het klopte
meteen bij elkaar. Eens kijken hoe dat is als ik het boek lees.
Het
verhaal
Gerald
Murnane's roman De vlakte, die in 1982 verscheen, geldt in kleine kring
al als een meesterwerk. Nu wordt het hoog tijd dat zijn werk het grote publiek
bereikt. Met De vlakte debuteert Murnane op spectaculaire wijze in het
Nederlands taalgebied. In deze roman arriveert een jongeman op de Australische
vlakte in de hoop een film te kunnen maken over de vreemde, maar rijke cultuur van
haar bewoners. Het resultaat is een minutieuze verkenning van het vlakke
Australische binnenland en zijn landeigenaren.
De schrijver
Gerald
Murnane is tachtig, schreef zo’n vijftien boeken, The New York Times noemde
hem ‘de grootste auteur in het Engelse taalgebied’ en hij lijkt een
gedoodverfde Nobelprijswinnaar. Toch hebben veel mensen nog nooit van de
Australiër gehoord.
Misschien komt dat doordat Murnane in het gehucht Goroke
woont, omringd door stapels archieven van zijn eigen schrijfsels. Hij heeft nog
nooit in een vliegtuig gezeten, heeft geen tv en geen computer: hij schrijft
met één vinger op zijn typemachine. Als hij niet schrijft, staat hij achter de
bar van de lokale golfclub.
Mening
Pffffftt,
wat een bevalling was dit zeg. Jammergenoeg blijkt dit boek dus niks voor mij
te zijn. Ik heb het uitgelezen, maar alleen omdat ik vind dat dat moet bij een
recensie-exemplaar.
Het
verhaal zelf bestaat uit 3 delen, het boek heeft echter nog een inleiding en
een afsluitende briefwisseling, waardoor het iets meer is geworden. De
inleiding en briefwisseling leest prima, maar het verhaal zelf voelt een beetje
aan alsof je je door de vlakte moet worstelen. Groot, lang, onophoudelijk. Ik
heb veel stukken meerdere keren gelezen, om dan te ontdekken dat ik dat al
gelezen had. Het boek is dus eigenlijk precies wat er op de flaptekst gezegd
wordt: een minutieuze verkenning van het vlakke Australische binnenland en zijn
landeigenaren. Voor mij iets te minutieus helaas. Het beste lezen in het
verhaal was de discussie van 7 landeigenaren die allemaal hun eigen gesprek
voerden onafhankelijk van elkaar en door elkaar heen.
Wel
fijn dat de hoofdpersoon uiteindelijk zijn film mag gaan maken bij een van deze
heren. Maar of die ooit gaat verschijnen...
Een
echte ambassadeur van dit boek kan ik dus helaas niet worden. Toch ben ik blij
dat ik het gelezen heb, want het is echt iets heel anders dan de boeken die ik
normaal lees. Zonder Uitgeverij Signatuur zou ik dit boek dan ook niet gepakt
hebben.
De
volgende keer schrijf ik me gewoon weer in voor een ambassadeursschap, want het
verhaal van Shizo vond ik echt geweldig!
Boekinformatie
Titel:
De vlakte
Auteur:
Gerald Murnane
ISBN:
9789056726409
Uitgever:
Uitgeverij Signatuur
Verschijningsdatum:
11 februari 2020
Aantal
pagina’s: 182
Prijs:
€ 21,99
En omdat de stenen winkels het zo moeilijk hebben: je kunt dit boek hier bestelen, daar help je mijn winkel mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten