Boeken van Vonne van der Meer lees ik eigenlijk altijd met heel veel plezier. Ik ontdekte haar al op de middelbare school, waar ik een werkstuk maakte over het verhaal "Take me to the bullfight". Haar boeken lezen prettig, vind ik. Het meeste heb ik dus gelezen en ik was dan ook blij dat ik dit boek zag liggen in Bibliotheek Westland.
Het verhaal
Vonne van der Meers nieuwe roman Vindeling begint
in Boedapest in 1956. Jutka Horvath vlucht tijdens de chaotische dagen van de
Hongaarse opstand samen met haar moeder via Oostenrijk naar Amsterdam. Haar
leven begint met verlies: van haar familie, haar taal, haar vader. Door de
toevallige vondst – in haar nieuwe vaderland – van een handtas raakt Jutka in
de ban van het vinden. Wat ze vindt brengt ze terug, maar zelf blijft ze zoek.
Jutka besluit een "vindeling" te worden en struint de
straten af op zoek naar schatten die ze terug kan geven aan mensen die ze
verloren zijn. Op deze manier ontmoet ze veel mensen, maar komt ze niet dichter
bij zichzelf.
 |
| Foto: Annaleen Louwes |
De schrijver
Vonne van der Meer (Eindhoven 1952) debuteerde in 1985
met de verhalenbundel Het limonadegevoel en andere verhalen. Vanaf dat moment
publiceerde zij elke twee, drie jaar een nieuwe novelle, roman of
verhalenbundel. Hoewel zij met romans als De reis naar het kind (1989) van
meet af aan een vaste lezersschare aan zich wist te binden, werd zij in 1999
bekend bij een groter publiek met de roman-in-verhalen Eilandgasten. Veel van
haar boeken zijn vertaald, o.a. in het Duits en Frans. Sinds 2014 geeft zij les
aan de afdeling schrijven van de Brusselse film- en televisieacademie het
Ritcs.
Mening
Wederom heb ik genoten van een boek van Vonne van der
Meer. Wat schrijft zij toch mooi. Je leest over het leven van Jutka, die als
jong meisje naar Nederland komt vanuit Hongarije. Haar leven is niet makkelijk,
door het gemis van haar vader, de afwezigheid van haar moeder en de zoektocht
naar zichzelf. Binnen dit verhaal, maak je kennis met veel andere personages
die ook hun verhaal vertellen aan de hand van de gevonden voorwerpen die Jutka
komt terugbrengen.
Speciaal is het dankwoord van de schrijfster, dat vooraan
in het boek staat. Het heet ook 'Dankwoord vooraf', en gaat over waar ze de
inspiratie voor dit boek vandaan haalde.
Wat ik zelf heel leuk vond aan het boek, is dat een van
mijn lievelingsboekjes als kind er uitgebreid in terug komt: Wim is weg! Een Gouden
Boekje dat nog niet zo lang geleden gelukkig weer opnieuw is uitgegeven,
waardoor ik het inmiddels weer bezit. Regelmatig lees ik het opnieuw, en het
blijft leuk.
Tijdens mijn opleiding, Boekhandel en Uitgeverij, ben ik
ooit eens een paar dagen in Boedapest geweest vanwege een symposium. De sfeer
van de stad kan ik me nog herinneren, en dat geeft het boek ook een extra
laagje. Al is dat niet onmisbaar tijdens het lezen van dit boek.
Kortom, ik vind het boek een aanrader! Het leest
makkelijk, de personages zijn goed uitgewerkt, de hoofdstukjes kort en
duidelijk. Prima boek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten