Dit boek heb ik eigenlijk min of meer bij toeval gelezen, omdat ik het kreeg. Ik vroeg De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry, maar omdat er verwarring was over onwaarschijnlijk en ongelooflijk kreeg ik beide boeken. Dan was er in ieder geval eentje goed en de ander extra. Altijd fijn een extra boek!
Ik kan me nog herinneren dat, toen dit boek uit kwam, er een grote marketingcampagne was waarbij je op zoek kon gaan naar rode laarsjes. Als je die vond, kon je die weer omruilen voor het boek. Natuurlijk heb ik gezocht, maar geen laarsje gevonden.
Het verhaal
De ongelooflijke zoektocht van Millie Bird van Brooke
Davis is grappig en ontroerend. De zevenjarige Millie Bird wordt door haar
verwarde moeder achtergelaten in een warenhuis. De tweeëntachtigjarige Agatha
Pantha is sinds het overlijden van haar man het huis niet meer uit geweest. De
zevenentachtigjarige weduwnaar Karl de Typist ontsnapt uit het
verzorgingstehuis, op zoek naar avontuur. De drie gaan samen op een road trip
dwars door Australië. Millie om haar moeder te vinden, Karl om te leren hoe hij
een echte man moet zijn en Agatha omdat ze alleen maar wil dat alles weer wordt
zoals het ooit was.
De auteur
Brooke Davis woont in Perth, waar ze doceert aan de Curtin
Universityof Western Australia. Daarnaast is ze boekverkoper. De
ongelooflijke zoektocht van Millie Bird is haar debuutroman. (Meer kan ik eigenlijk niet over deze schrijfster vinden. Beetje weinig, maar toch.)
Mening
Dit boek heb ik in de dwarsligger-variant gelezen in vele
stukjes. Dat kan ook makkelijk, want de hoofdstukjes zijn kort en bevatten ook
weer paragrafen. Iedere keer als ik ergens onderweg was en even moest wachten
of gewoon wat tijd over had, las ik weer een stukje. En soms een stukje nog een
keer, omdat ik weer even in het verhaal moest komen. Dat lag meer aan de
onderbrekingen dan aan het verhaal zelf overigens.
Het verhaal is geschreven vanuit de drie hoofdpersonages:
Millie Bird, Agatha Pantha en Karl de typist. Alle drie zijn ze bezig met hun
eigen zoektocht en doen dat door toeval samen. En met Manny, de etalagepop, die
Karl uit het winkelcentrum ontvreemd heeft en mee op sleeptouw neemt. Het is
een rare combinatie van mensen, maar ergens passen ze wel bij elkaar. En Milly
lijkt vaak de verstandigste.
Voor de lezers van De 100-jarige man die uit het raam
klom en verdween en De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry wordt bij bol.com
aangegeven. Beide boeken heb ik gelezen en beide boeken vond ik beter dat dit
boek.
Het einde is nogal abrupt. Een hoofdstukje met hoe het
met iedereen verder is gegaan. Na zo’n lang verhaal om ergens te komen voelt
het daardoor nogal onaf. Jammer!
Ik vond het een aardig boek, ongelooflijk was het zeker.
De omslag past prima, de rode laarsjes van Millie, de tekst op het boek is de
tekst die Millie overal achter laat, voor het geval haar moeder terug komt en
niet weet waar ze Millie moet zoeken. En de lijstjes... ik heb andere lijstjes,
maar ben er dol op!
Wat ik eigenlijk het beste stukje van het boek vond, waren een paar zinnen in het dankwoord over het werken in een boekwinkel en dan vooral deze zin: "Laten we aardig zijn tegen boekverkopers en ervoor zorgen dat ze niet verdwijnen." Hear, hear! Laten we dat zeker doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten