Dit
boek is een hype. Niet alleen in Engeland wordt het goed verkocht, ook in Nederland
loopt het goed.
Op
de voorkant staat: “Ontluisterende roman over obsessie, verraad, privilege en
hypocrisie in het hart van het Britse establishment.”
NRC
Handelsblad gaf 5 ballen (sterren) aan dit boek, waarvan nu de quote op de
voorkant van het omslag staat:”Dit is zo’n roman die je eigenlijk niet uit wilt
hebben, terwijl je compleet verslingerd zo snel mogelijk doorleest.”
Genoeg
redenen dus om dit boek te lezen!
Het verhaal
Martin
Gilmour en Ben Fitzmaurice zijn al vijfentwintig jaar beste vrienden, vanaf het
moment dat ze elkaar ontmoetten op Burtonbury School. Ze vormen een apart stel:
een arbeiderszoon en de golden boy uit een aristocratische familie. Martin weet
dat er door anderen vraagtekens worden gezet bij hun vriendschap, maar hij doet
alles voor Ben. Hij bewaart zelfs Bens grootste geheim.
Op
Bens veertigste verjaardag, omringd door het Britse establishment dat zich
laaft aan champagne en drugs, bekruipt Martin voor de zoveelste keer het gevoel
dat hij er niet bij hoort. Ook zijn vrouw Lucy, die al vanaf het begin argwaan
koestert, voelt dat er onheil in de lucht hangt. Maar Ben zou nooit iets doen
om de vriendschap op het spel te zetten. Toch?
De schrijver
Elizabeth
Day is journalist en schreef onder andere voor The Evening Standard, The
Sunday Telegraph, The Mail on Sunday en Elle. Ze
groeide op in Noord-Ierland en studeerde geschiedenis in Cambridge. Momenteel
schrijft ze voor The Observer. Ze groeide op in Noord-Ierland en
studeerde geschiedenis in Cambridge. Ze woont in Londen.Mening
Oké...
ik weet meteen weer waarom ik dus eigenlijk nooit de boeken lees waarom zo veel
te doen is. Dat kàn alleen maar tegenvallen met zulke verwachtingen. En dat
deed het ook, boehoehoe...
Het
verhaal is makkelijk te volgen en lees snel weg, dus dat zo snel mogelijk
doorlezen van de voorkant klopt wel in dat opzicht.
De
hoofdstukken zijn Latijns genummerd den weer onderverdeeld. De hoofdstukken
zelf deden niet echt ter zake (voor mij), de titels die erbij staan en waarin
de hoofdstukken zijn onderverdeeld wel.
Hoofdstuk
I zonder titel, dan 2 mei en locatie plus tijd (Tipworth Premier inn, 17.30
uur), Dagboek van Lucy Gilmour (tijdens haar behandeling geschreven), Martin
(Epsom, 1985). Hoofdstuk II politiebureau van Tipworth, 14.40 uur en zo door.
Je
weet precies wie er aan het woord is. Je leest tijdens de stukken die spelen op
het politiebureau de geschiedenis van wat er gebeurd is op het feest. (Op 2 en
3 mei in Tipworth). Daarnaast via Martin zijn levensgeschiedenis en zijn
fixatie op Ben Fitzmaurice. Door het Dagboek van Lucy leer je de andere kant
van Martin kennen die hij zelf niet ziet of wil zien.
Het
verhaal zelf vond ik dus niet zo interessant. Het boek werkt toe naar een
climax, die er wat mij betreft niet komt. Je weet eigenlijk meteen al wat de
gevoelens van Martin voor Ben zijn en dat die niet beantwoordt gaan worden. De
wanhoop van Martin voel je ook, hij doet echt alles voor Ben. Die hem gewoon
als gebruiksvoorwerp ziet, mede dankzij de hoge klasse waarin hij geboren en
getogen is. Uiteindelijk probeert Martin wel voor zichzelf op te komen, maar de
high society laat dat natuurlijk niet toe.
Ik
vond vrij weinig ontwikkeling zitten in Martin en Ben. Het is een verhaal over
eenzijdige vriendschap en ik kan niet geloven dat iemand zijn hele leven zich
zo laat gebruiken. Zelfs in het laatste hoofdstuk, dat twee jaar na het feest
speelt, is Mart
Na
alle heisa om dit boek, was ik dus nogal teleurgesteld. Ik las het uit, omdat
ik hoopte op iets. Maar dat was voor mij achteraf niet genoeg. Jammer. Op naar
het volgende boek!
Boekinformatie
Titel:
Het feest
Auteur:
Elizabeth Day
ISBN:
9789026348761
Uitgever:
Ambo-Anthos
Verschijningsdatum:
5 juli 2019
Aantal
pagina’s: 336
Prijs:
€ 22,99
Geen opmerkingen:
Een reactie posten