Goh, wat ziet dit boekje er interessant uit. Duister, blauw en wie is die mevrouw op de voorkant. Genoeg om het boek mee naar huis te nemen om te lezen. Echt, dat kiezen van boeken op hun voorkant is echt een afwijking. Eens kijken hoe het deze keer bevalt.
Het verhaal
Aurora is getrouwd met Gabriel en vanaf het moment dat ze zijn familie leerde kennen, is ze niet alleen het luisterend oor voor hem, maar ook voor haar schoonmoeder en twee schoonzussen. Ze heeft er bijna een dagtaak aan om ieders leed en verhalen aan te horen - over elkaars tekortkomingen en het gebrek aan begrip bij de ander. Tegelijkertijd willen ze maar één ding, en dat is zichzelf kunnen zijn. Maar zoals dat in families gaat, kunnen ze zich niet van elkaar losmaken. Op een goede dag besluit Gabriel, het zondagskind in de familie, om een familiediner te organiseren ter gelegenheid van zijn moeders tachtigste verjaardag. Eigenlijk vindt niemand dat een goed idee, zelfs zijn moeder niet. Aurora probeert Gabriel van zijn plan af te brengen, bang dat zijn goedbedoelde poging om de familie weer bij elkaar te brengen, slecht zal aflopen.
De schrijver
Luis Landero (1948) is een grote naam in de Spaanse literatuur. Zijn negen romans zijn meermaals bekroond en in talloze landen verschenen. In 2021 is hij de spreker van de vijftiende Spinozalezing, een initiatief om de meest gerenommeerde Spaanse schrijvers voor het voetlicht te brengen in het Nederlandse taalgebied.
Mening
Poe,
wat een boek was dit. Je wordt constant heen en weer geslingerd tussen de
diverse familieleden en hun verhalen. Steeds denk je dat je wel ongeveer weet
hoe het verhaal is, maar iedereen heeft een eigen waarheid. Aurora, getrouwd
met Gabriel, is het luisterend oor van de familie en blijft zelf neutraal in
haar mening.
Sonia
en Andrea, de oudere zussen van Gabriel, bellen haar steeds om hun versie van
het gebeuren te vertellen. Het verhaal speelt zich af in een middag en avond,
met heel veel flashbacks waarin het eigenlijke verhaal wordt verteld.
Wat
het ingewikkeld maakt, maar tegelijk ook echt het leuke aan het boek is, is dat
je van de een naar de ander gaat in één alinea. De een vertelt iets via de
telefoon aan Aurora, Aurora vraagt bijvoorbeeld hoe de ander reageerde en dan
zit je vanuit de ander in het verhaal. Dat is het eerste stukje wel even
wennen, maar als je dat doorhebt (en dat heb ik nu dus verklapt) dan leest het
boek als een trein. Je voelt aan je water dat er ergens iets mis is, maar
hoe... dat wordt opgebouwd. En daar ga ik niks over vertellen.
Ik
heb voor mezelf even een klein stamboompje gemaakt in het begin, zodat ik
duidelijk had wie er bij wie hoorde en wie familie van wie was. Dat vind ik
altijd wel handig, zeker als ik mijn hoofd zo bij het verhaal moet houden.
Ik
vond het een bijzonder boek, zeker door de manier van schrijven. En door het
eind. Waar ik ook niks over ga zeggen, gewoon doorlezen!
De sfeer in het boek komt echt goed naar voren in het omslag vind ik. Een beetje duister en donker, net als het verhaal.
Boekinformatie
Titel:
Aurora
Auteur:
Luis Landero
Vertaler:
Arie van der Wal & Eugenie Schoolderman
ISBN:
9789028450646
Uitgever:
Wereldbibliotheek
Verschijningsdatum:
20 januari 2021
Aantal
pagina’s: 240
Prijs:
€ 22,99
Geen opmerkingen:
Een reactie posten