Achter in de boeken van uitgeverij Signatuur staat altijd de vraag of je hebt genoten van het boek, met de opmerking dat je je kunt opgeven als ambassadeur van de uitgeverij. Dat heb ik vorig jaar gedaan en sindsdien heb ik al diverse boeken mogen lezen. Ik schrijf me bewust in op boeken, alleen die me interessant lijken. Op deze manier lees ik wat ik zelf leuk vind én lees ik ook buiten mijn comfortzone omdat ik eens andere boeken lees dan die ik normaal zou pakken. De ene keer pakt dat goed uit de andere keer minder. Maar het andere boek van Faggiani dat ik vorig jaar las (Het jaar dat Shizo Kanakuri verdween) vond ik prachtig. Ik schreef er dit stukje over. Dus dit risico nam ik graag en schreef me in voor dit boek. Hoera!
Het verhaal
Rome,
1944. Archeoloog Filippo Cavalcanti heeft van de overheid de opdracht gekregen
om een aantal kunstwerken naar Duitsland te verschepen. Cavalcanti gruwt bij
het idee dat hij deze kostbare schilderijen en beeldhouwwerken aan de nazi’s
moet geven. Als de oude professor een jongen uit Ischia, genaamd Quintino,
ontmoet, besluiten de twee in een opwelling de kunstwerken naar Rome te
smokkelen. Het is de start van een spannend avontuur, die het tweetal langs de
bergen van de Apennijnen van het noorden naar het zuiden van Italië brengt.
In een poging de missie koste wat het kost te voltooien, verstoppen de twee mannen zich in het bos en zoeken ze onderdak in afgelegen kloosters. Ze komen mensen tegen die worstelen met oorlog, armoede en ontbering, in een van de donkerste tijden in de geschiedenis van Italië.
De schrijver
Franco Faggiani woont in Milaan en werkt als journalist. Zijn debuutroman Tussen twee werelden veroverde de harten van veel lezers. Hij is ook de auteur van Het jaar dat Shizo Kanakuri verdween, een ontroerende roman over een man die zichzelf in de natuur hervindt. Dat boek werd verkozen tot Boek van de Maand bij De Wereld Draait Door in januari 2020. Zijn nieuwste boek De jongen die met wolken speelde, een avontuurlijk reisverhaal tijdens de Tweede Wereldoorlog, verscheen in januari 2021. Franco Faggiani wisselt zijn schrijven af met lange wandelingen in de bergen.
Mening
Oh,
wederom een mooi boek van Faggiani zeg! Ik heb zeker geen spijt van mijn
aanmelding om ambassadeur te worden van dit boek!
Het verhaal speelt zich af in Italië aan het eind van de Tweede Wereldoorlog. Filippo, de hoofdpersoon van 72, is door de overheid (door een vroegere vriend die nu zijn meerdere is) naar het noorden van Italië gestuurd om daar te helpen met het verzendklaar maken van kunstwerken die naar Duitsland moeten worden verscheept van de Nazi’s. Een van deze kunstwerken blijkt een sarcofaag te zijn die hij zelf heeft opgegraven tijdens zijn werkzame leven als archeoloog. Door een speling van het lot ontmoet hij Quintino, een jonge Italiaan die als mecanicien voor de Duitsers moet werken. Ze maken een plan om de schilderijen naar Rome te smokkelen.
Het
wordt een avontuurlijke rit door Italië waarbij Filippo steeds versteld staat
van de plannen en bravoure van de jonge Quintino. Geholpen door de talenkennis
van Filippo (hij spreekt naast Italiaans ook Duits en Engels) komen ze steeds
goed weg. Ze logeren in kloosters, verstoppen zich in bossen en krijgen
onderweg steeds onverwacht hulp of tegenstand, maar alles lijkt overkomelijk.
Het
landschap van Italië wordt mooi beschreven, de weggetjes, het uitzicht, de
onbegaanbaarheid van terrein. Daarnaast krijg je af en toe informatie over de
tijdspanne. Het verhaal begint ergens in april 1944 en ook D-Day wordt genoemd.
Tijdens
de reis belt Filippo af en toe met zijn huismeester en vriend, om te vragen hoe
het gaat en vooral hoe het met Nelé zijn kan gaat. Hij hoort verontrustende
berichten over de toestand in Rome, dus dat ze niet heel snel opschieten met
hun smokkeltocht is niet zo erg.
Gedurende
de reis kom je iets meer te weten over Quintino en Filippo, al is het een
spaarzame vriendschap zo lijkt het. Filippo vertelt wel het verhaal over de
sarcofaag, die “De jongen die met wolken speelde” heet en gevonden in in
Volubilis, Marokko.
Ondanks
dat Filippo zo zijn bedenkingen heeft bij Quintino, moet hij op blz. 70 toch
bekennen dat de jongen alles goed had gepland met een strategische visie en hij
hem meer moet vertrouwen. Gelukkig doet hij dat en wordt de reis een goede.
Eenmaal terug in Rome blijkt hoe ver de vriendschap van de twee gaat. Dat maakt
het wel bijzonder vond ik.
‘De
jongen die met wolken speelde’ is een avonturen roman die niet bol staat van de
actie, maar van de kleine avonturen. Je wordt er in meegesleept voor het
enthousiasme van Quintino en de terughoudendheid bam Filippo. Een mooi verhaal
over een aspect van de Tweede Wereldoorlog waar ik nog niet eerder over gelezen
had, de kunstroof.
Ik
vond met name het verhaal over de sarcofaag bijzonder, omdat ik in Volubilis
ben geweest en de ruines daar nog zo voor me zie, inclusief het landschap er
omheen, de mozaieken op de vloeren en de bogen.
Daarnaast
vond ik het toch ook mooi dat de voormalige vrienden die in het begin tegenover
elkaar stonden toen “de directeur” Filippo naar het noorden stuurde toch een
band bleken te hebben. In feite heeft “de directeur” Filippo’s leven gered door
hem weg te sturen. Al weet ik niet of Filippo dat ook zo ziet.
Ook
dit boek van Faggiani is weer een aanrader!
Boekinformatie
Titel:
De jongen die met wolken speelde
Auteur:
Franco Faggiani
Oorspronkelijke
titel: Non esistono posti lontani
Vertaler:
Saskia Peterzon-Kotte
ISBN:
9789056726836
Uitgever:
Uitgeverij Signatuur
Verschijningsdatum:
Aantal
pagina’s: 288
Prijs:
€ 20,99
Ook
verkrijgbaar als e-book en luisterboek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten