Dit boek stond al tijden bij de leesexemplaren in Zoetermeer. Ik had het wel eens vast gehad, maar het trok me niet. Tot ik een recensie in Tijdgeest las (de zaterdagbijlage van dagblad 'Trouw'), van Bas Maliepaard. Over deze uitgave en de graphic novel. Dus nam ik dit boek toch maar eens mee naar huis.
Het verhaal
‘Mensen
houden altijd meer van mensen als ze dood zijn.’
Zevenenzestig
seconden.
Zeven
verdiepingen.
Drie
regels.
Een
wapen.
Will
staat 67 seconden in de lift naar beneden, met in zijn broekband een pistool.
Zijn broer Shawn is vermoord, en Will weet wat er van hem verwacht wordt.
Niet snitchen. Niet huilen. Wraak.
De schrijver
Jason Reynolds (1983) is een Amerikaanse auteur geboren in Washington, DC en opgegroeid in Oxon Hill. Rapteksten van Queen Latifah inspireerden hem om al vanaf zijn negende te beginnen met het schrijven van gedichten. Ondank dat las hij pas voor het eerst een boek helemaal uit toen hij zeventien jaar was. Waarom? Omdat hij altijd dacht dat er geen boeken waren waar hij zichzelf in zou kunnen herkennen. Jason studeerde aan de Universiteit van Maryland en ging door met het schrijven van poëzie – zelfs toen hij zakte voor Engels (geen zorgen, uiteindelijk haalde hij zijn bachelor in Engels). Tijdens zijn collegetijd had hij een bijbaantje bij Karibu Books, een boekwinkel die zich specialiseert in Afro-Amerikaanse literatuur. Hier maakte hij in korte tijd kennis met het genre en verslond hij alles wat hij maar vinden kon. Vanwege zijn eigen jeugd weet Jason als geen ander dat er een heleboel jongeren zijn die een hekel hebben aan lezen, waarvan een groot deel jongens. Wat hij echter ook weet is dat veel van deze boek-hatende jongens niet echt een hekel hebben aan lezen, maar aan verveling. Zijn oplossing en daarmee zijn missie? GEEN SAAIE BOEKEN SCHRIJVEN! Daarom schrijft Jason dan ook over de realiteit van veel (gekleurde) jongeren in Amerika. Hij reist met zijn boeken langs scholen en detentiecentra om lezen op die plaatsen te bevorderen, maar ook om te praten over problemen waar veel jongeren mee te maken hebben. (Van de site van Blossom Books)
Mening
Poe,
wat een heftig boek! Je hebt het zo uit, want qua tekst is het niet zo veel.
Het is in poëzie-vorm geschreven, vrije poëzie, want jet rijmt niet echt. Het
boek begint met de moord op Shawn, die op weg terug naar huis neergeschoten.
Will beschrijft wat hij hoort en zijn reactie daarop. Ondertussen kom je iets
te weten over zijn leefomstandigheden. En dan komt de reis in de lift naar
beneden. Die is bijzonder en ik wil er eigenlijk niks meer over zeggen dan dat
er op iedere verdieping een bekende instapt. In die 67 seconden leert Will
veel, maar hoe het boek afloopt kun je uiteindelijk zelf kiezen.
Toen
ik het boek mee naar huis nam, zag ik eigenlijk alleen maar de grijze wand van
de lift op het omslag. Pas toen ik de foto maakte van het boek, zag ik Will.
Bijzonder!
In
april verscheen de graphic novel versie van dit boek. Die heb ik niet gelezen,
maar lijkt me op zich ook indrukwekkend, al was het boek zo al heftig genoeg
eigenlijk. Het is nogal direct, verontrustend, beklemmend maar ook erg mooi en
indrukwekkend.
Vanaf 15 jaar.
Boekinformatie
Titel:
67 seconden
Auteur:
Jason Reynolds
Oorspronkelijke
titel: Long way down
Vertaler:
Maria Postema
ISBN:
9789463491273
Uitgever:
Blossom Books
Verschijningsdatum:20
september 2018
Aantal
pagina’s: 312
Prijs:
€ 17,50
Geen opmerkingen:
Een reactie posten