Ik las twee jaar geleden het boek Ik volg je van deze schijver, ik schreef er dit stukje over. En vorig jaar De mensen boven ons, waar ik dit stukje over schreef. Nu is er een nieuw boek van Jewell. En omdat die andere twee zo goed bevallen waren, wilde ik deze natuurlijk ook lezen.
Het verhaal
Ze was vijftien, haar moeders oogappel. Ze had haar hele leven nog voor zich. En toen, in een oogwenk, was Ellie verdwenen. Tien jaar later heeft Laurel de hoop nog altijd niet opgegeven dat ze Ellie zal vinden. Als ze een charismatische man leert kennen voor wie ze als een blok valt, brengt dit wat licht in haar leven. Maar wat haar volledig de adem beneemt is zijn negenjarige dochter. Want dat meisje is het evenbeeld van Ellie. En alle onbeantwoorde vragen die Laurel al zo lang achtervolgen komen in volle vaart terug. Wat is er met Ellie gebeurd? En wie heeft er nog steeds geheimen prijs te geven?
De schrijver
Lisa
Jewell (Londen, 1968) schreef haar eerste roman, Ralph’s Party, n.a.v. een
weddenschap. Het werd in 1998 uitgegeven door Penguin en was dat jaar het
bestverkopende debuut. Sindsdien heeft ze 16 boeken geschreven. Enkele jaren
geleden is ze van genre veranderd – van chicklit naar steeds donkerder romans
naar psychologische thrillers. Met haar laatste thriller belandde ze in
Engeland op #1 in de bestsellerlijst en in Amerika in de top tien.
Mening
Een
sterke psychologische roman was dit weer. Er zit veel onderhuidse spanning in,
je voelt gewoon dat er met een aantal personages wat mis is. Maar echt eng
spannend was het weer nergens. Misschien moet ik toch maar de term “suspense
novel” voor dit soort boeken aan gaan houden, zoals Matthias Edvardsson zijn
boek Goede buren noemde tijdens de Scandi Crome night waar ik dit stukje over schreef.
Ik heb er nog steeds niet een juiste Nederlandse term voor. Maar thriller
voldoet niet. Anyway, ik ben dol op psychologische romans, dus ook dit boek
vond ik weer heerlijk. In 5 delen lees je het verhaal van Laurel die haar
jongste dochter Ellie plotseling kwijt raakt en hoe ze haar leven op de rails
probeert te houden al 10 jaar lang. En dan vooral nu, nu er ineens schot in de
vermissingszaak van Ellie komt en Laurel vanuit het niets een leuke man leert
kennen. Vanuit verschillende perspectieven en in verschillende tijden (heden en
vroeger, aangegeven met Toen) wordt steeds een beetje meer duidelijk wat er
allemaal gebeurd is met Ellie. De verhaallijnen zijn in verschillende vormen
geschreven, de derde persoon, maar soms ook de eerste. De dochter van de nieuwe
vriend van Laurel zet alles eigenlijk weer op scherp, want ze lijkt zo op Ellie
dat de hele geschiedenis weer naar boven komt. Er zijn vier hoofdpersonages,
waaronder Laurel, Floyd en Poppy, die alle puzzelstukjes uiteindelijk samen
voegen. Je weet lang niet helemaal hoe het in elkaar steekt en dat is op zich
wel knap. Het is net anders dan je denkt. Maar niet minder bizar eigenlijk. Er
zitten in het begin wel wat aanwijzingen in het boek, bedacht ik achteraf. Maar
die heb ik niet genoeg opgeslagen om daar tijdens het lezen iets mee te doen.
(Naderhand zag ik ze wel natuurlijk.)
Mooi
is de veranderende familieband tussen Laurel, haar ex, haar kinderen, haar
nieuwe vriend en zijn dochter. Hoe deze mensen een invloed op elkaar hebben en
hoe dat in relatief korte tijd anders wordt. Door de gebeurtenissen van nu?
Door de dochter van Floyd? Door de combinatie ban die twee denk ik.
Er
zijn, behalve fysiek, opvallende gelijkenissen tussen het dochtertje van Floyd
en Ellie. Waarvan ik de boekgerelateerde eruit pikte (op blz 116 en 117): “‘Wat
vind je zo fijn aan fictie?’ Poppy houdt het boek stevig vast. ‘Verhalen,’ zegt
ze, ‘zijn de enige dingen in het leven die echt zijn. De rest is een droom.’
Laurel en Paul knikken glimlachend. Dan kijken ze elkaar weer even aan. Geen
wrange blik deze keer, maar een verontruste. Ellie las vroeger ook twee boeken
in de week en als zij haar weleens plaagden omdat ze altijd met haar neus in
een boek zat, zei ze altijd: ‘Als ik een boek lees, lijkt dat het echte leven,
en als ik het boek neerleg, ben ik weer terug in de droom.’”
Ik
vond dit boek wel weer heerlijk om te lezen, ondanks dat er geen hele erge
spanning in zat. Dus, hou je van psychologische romans, lees dot boek gerust!
Ik
ben me alleen wel af gaan vragen wat de verleden tijd is van afschrikken, want
ik zou schrok af zeggen in plaats van schrikte af. Maar dat is vast fout, als
het meerdere malen (oké, twee keer, maar toch) voorkomt in het boek.
Boekinformatie
Titel:
Toen was ze weg
Auteur:
Lisa Jewell
Oorspronkelijke
titel: Then She Was Gone
Vertaler:
Ineke de Groot
ISBN:
9789400513655
Uitgever:
A.W.Bruna
Verschijningsdatum:
5 juli 2021
Aantal
pagina’s: 320
Prijs:
€ 18,99
Geen opmerkingen:
Een reactie posten