Jason Reynolds - 67 seconden

Dit boek stond al tijden bij de leesexemplaren in Zoetermeer. Ik had het wel eens vast gehad, maar het trok me niet. Tot ik een recensie in Tijdgeest las (de zaterdagbijlage van dagblad 'Trouw'), van Bas Maliepaard. Over deze uitgave en de graphic novel. Dus nam ik dit boek toch maar eens mee naar huis. 

Het verhaal

‘Mensen houden altijd meer van mensen als ze dood zijn.’

Zevenenzestig seconden.

Zeven verdiepingen.

Drie regels.

Een wapen.

Will staat 67 seconden in de lift naar beneden, met in zijn broekband een pistool. Zijn broer Shawn is vermoord, en Will weet wat er van hem verwacht wordt.

Niet snitchen. Niet huilen. Wraak. 

De schrijver

Jason Reynolds (1983) is een Amerikaanse auteur geboren in Washington, DC en opgegroeid in Oxon Hill. Rapteksten van Queen Latifah inspireerden hem om al vanaf zijn negende te beginnen met het schrijven van gedichten. Ondank dat las hij pas voor het eerst een boek helemaal uit toen hij zeventien jaar was. Waarom? Omdat hij altijd dacht dat er geen boeken waren waar hij zichzelf in zou kunnen herkennen. Jason studeerde aan de Universiteit van Maryland en ging door met het schrijven van poëzie – zelfs toen hij zakte voor Engels (geen zorgen, uiteindelijk haalde hij zijn bachelor in Engels). Tijdens zijn collegetijd had hij een bijbaantje bij Karibu Books, een boekwinkel die zich specialiseert in Afro-Amerikaanse literatuur. Hier maakte hij in korte tijd kennis met het genre en verslond hij alles wat hij maar vinden kon. Vanwege zijn eigen jeugd weet Jason als geen ander dat er een heleboel jongeren zijn die een hekel hebben aan lezen, waarvan een groot deel jongens. Wat hij echter ook weet is dat veel van deze boek-hatende jongens niet echt een hekel hebben aan lezen, maar aan verveling. Zijn oplossing en daarmee zijn missie? GEEN SAAIE BOEKEN SCHRIJVEN! Daarom schrijft Jason dan ook over de realiteit van veel (gekleurde) jongeren in Amerika. Hij reist met zijn boeken langs scholen en detentiecentra om lezen op die plaatsen te bevorderen, maar ook om te praten over problemen waar veel jongeren mee te maken hebben. (Van de site van Blossom Books)

Mening

Poe, wat een heftig boek! Je hebt het zo uit, want qua tekst is het niet zo veel. Het is in poëzie-vorm geschreven, vrije poëzie, want jet rijmt niet echt. Het boek begint met de moord op Shawn, die op weg terug naar huis neergeschoten. Will beschrijft wat hij hoort en zijn reactie daarop. Ondertussen kom je iets te weten over zijn leefomstandigheden. En dan komt de reis in de lift naar beneden. Die is bijzonder en ik wil er eigenlijk niks meer over zeggen dan dat er op iedere verdieping een bekende instapt. In die 67 seconden leert Will veel, maar hoe het boek afloopt kun je uiteindelijk zelf kiezen.

Toen ik het boek mee naar huis nam, zag ik eigenlijk alleen maar de grijze wand van de lift op het omslag. Pas toen ik de foto maakte van het boek, zag ik Will. Bijzonder!

In april verscheen de graphic novel versie van dit boek. Die heb ik niet gelezen, maar lijkt me op zich ook indrukwekkend, al was het boek zo al heftig genoeg eigenlijk. Het is nogal direct, verontrustend, beklemmend maar ook erg mooi en indrukwekkend.

Vanaf 15 jaar. 

Boekinformatie

Titel: 67 seconden

Auteur: Jason Reynolds

Oorspronkelijke titel: Long way down

Vertaler: Maria Postema

ISBN: 9789463491273

Uitgever: Blossom Books

Verschijningsdatum:20 september 2018

Aantal pagina’s: 312

Prijs: € 17,50

Verjaardagsaankopen

Heel lang vroeg ik alleen bepaalde boeken voor mijn verjaardag, maar geen boekenbonnen. Ik werkte in de bieb en kon immers alles lenen. Maar dankzij het winnen van de NS Publieksprijs, waardoor ik iedere maand een nieuw boek mocht kopen, is het boeken kopen er toch weer heel erg ingeslopen.
En natuurlijk het feit dat ik sinds ruim een jaar in de boekhandel werk, wat ook wel bijdraagt aan de boekenkoopmanie.

Dus dit jaar vroeg ik, naast een paar boeken waarvan ik al zeker wist dat ik ze wilde lezen, ook boekenbonnen voor mijn verjaardag. En die kreeg ik! Hoera.
Voor mijn verjaardag kreeg ik ook een aantal boeken én ik kon dus nog kiezen wat ik nog meer wilde gaan kopen. Dat was nog een uitdaging! Ik zag namelijk het nieuwe boek van Curtis Sittenfeld, Rodham, over het fictieve leven van Hillary Clinton als ze niet met Bill was getrouwd. Boeken van Sittenfeld zijn altijd goed, dus ik liep daar al bijna mee in mijn handen. Tot er een hebban leesclub werd aangekondigd voor dit boek. Daar schreef ik me natuurlijk voor in en ik ging al stiekem kijken  wat ik dan van de boekenbonnen zou gaan kopen, mocht ik ingeloot worden.

Na 2 slopende weken van wachten (echt, hoe graag kun je een boek willen lezen) op een verlossende "Gefeliciteerd, je mag meedoen met deze leesclub" mail (hoera, hoera, hoera!) wist ik dan ook al meteen hoe ik mijn bonnen zou gaan uitgeven. Want Carla de Jong kwam met een nieuw boek, De sessies. Nadat ik eerdere boeken van haar las, zoals De Johanssons en vorig jaar Geheim leven (waar ik dit stukje over schreef), had ik dit boek ook al vaker opgepakt. Het bleek een tweede deel te zijn, dus ik heb het eerste deel (nu verkrijgbaar voor € 15,-) In retraite ook meteen besteld. En om het feest helemaal compleet te maken, kocht ik nog een heel fijn tasje van Blossom Books erbij, waar ik voortaan mijn boeken mooi in mee kan nemen zonder dat ze beschadigen. Wat een wereldaankopen weer, al zeg ik het zelf :-)