Gerardo Soto y Koelemeijer - Met iedere regendruppel huilt mijn mislukte leven in de natuur

Ik heb eerdere romans van Gerardo Soto y Koelemeijer gelezen, jaren geleden. Ik weet niet meer precies waar ze over gingen, maar wel dat ik ze goed vond. Ik zag dat ik Gestolen kinderen in 2014 las en daar als enige opmerking bij zette: goed boek!!

Tijdens mijn excursie naar Boekhandel Blokker, waar ik dit stukje over schreef, kocht ik zijn nieuwste boek. En nu was het eindelijk aan de beurt om gelezen worden.

Het verhaal

Pieter Heuvelburcht is een neerslachtige wiskundedocent van middelbare leeftijd. Al meer dan dertig jaar werkt hij op het lyceum. Het is een steeds groter gevecht zijn lessen te draaien. Hij provoceert zijn collega's en hekelt de middelmatige onderwijscultuur. Sinds het verlies van zijn beste vriend is hij weer eenzaam. Alleen zijn boeken bieden hem nog troost; bij de zwartgallige Pessoa fleurt hij soms even op. Dan wordt hij gebeld door het verzorgingshuis waar zijn oude oom verblijft. Een duister verleden komt weer boven. Hij neemt ontslag en vertrekt ondanks zijn hekel aan reizen en ondanks zijn ontluikende gevoelens voor zijn getrouwde buurvrouw naar Madrid. Lukt het hem om nieuwe vriendschappen te sluiten, om zijn leven radicaal te veranderen, of dringt het verleden zich te veel op?

De schrijver

Gerardo Soto y Koelemeijer (1975) studeerde in Delft en in Leiden. Hij schreef Armelia (Nieuw Amsterdam, 2006), De gestolen kinderen (Nieuw Amsterdam, 2013), Wiskundigen mogen niet huilen (AUP, 2015) en Wie is er bang voor wiskunde? (AUP, 2018).

Mening

Een boek over een eenzame, depressieve wiskundeleraar. Hmmm... met een broertje in het onderwijs hoor je wel eens verhalen, waardoor de beste Pieter Heuvelburcht niet geheel onbekende dingen meemaakt op school wat zijn leerlingen en collega’s betreft. Verder houdt iedere herkenning op. Je leest het verhaal van Pieter die een drastische beslissing neemt, namelijk weggaan. Je maakt het innerlijke gevecht mee van een man die het allemaal niet meer weet. Hij is alleen, geen vrouw of kinderen, maar wel buurvrouwen waar hij een goede buurman voor wil zijn. Pieter is depressief zo lang hij zich kan herinneren en de dood van zijn beste vriend, ruim 15 jaar geleden, helpt niet bij zijn toch al sombere gemoedstoestand. Als hij dan ook nog slecht nieuws krijg over zijn oom, zijn enige nog levende familie, slaat de depressie pas echt toe.

Een reis naar Madrid doet Pieter goed, meestal dan. Want daar maakt hij vrienden, al is dat lastiger dan gedacht en zijn ze niet blijvend. Soms door Pieter, soms door de ander.

Het boek leest prima. Het is chronologisch en heeft flashbacks waar nodig. Mooi is dat Pieter echt een goede daad verricht als oud-buurman. Hij wil echt wel, maar het leven is lastig.

Toegegeven, ik had niet hetzelfde wow-gevoel als bij de eerdere boeken van Soto y Koelemeijer, maar ook dit boek is mooi.

Leuk ook om te lezen waar de naam Anabasis, de naam van de uitgeverij van Soto y Koelemeijer waarbij zijn boek natuurlijk ook is uitgegeven, vandaan komt. Je denkt het al aan het begin te weten te komen, maar de psycholoog aan het eind heeft daar weer een andere visie op. Interessant.

En ik moet maar eens iets van Pessoa gaan lezen eigenlijk...

Boekinformatie

Titel: Met iedere regendruppel huilt mijn mislukt leven in de natuur

Auteur: Gerardo Soto y Koelemeijer

ISBN: 9789090321356

Uitgever: Anabasis

Verschijningsdatum: 2 december 2019

Aantal pagina’s: 320

Prijs: € 22,99

Lijkt dit boek je wat? Koop het dan bij voorkeur via een stenen boekwinkel of via de website van die winkel. Bijvoorbeeld bij een van de filialen van Boekhandel De Kler of via hun website www.dekler.nl .

Op excursie naar: Boekhandel Blokker in Heemstede

Ik weet eigenlijk al mijn hele leven dat ik boekhandelaar ben (al was ik me daar vroeger toen ik klein was niet echt van bewust natuurlijk), zeker sinds ik de opleiding Boekhandel en Uitgeverij ging doen in Amsterdam. Waar ik ook ben, ik ga altijd een boekhandel in als ik er eentje zie. Mijn bibliotheekcollega’s deden dat bij bibliotheken. In die 19 jaar als bibliotheekmedewerker ben ik denk ik 2 keer een andere bieb ingegaan tijdens een vakantie of zo. Boekhandels? Altijd!

Een van mijn favoriete boekhandels is Boekhandel Blokker in Heemstede. Ik ben bevooroordeeld natuurlijk, want daar liep is stage tijdens mijn opleiding en bleef ik werken naderhand. Mijn boekhandelvader en -moeder, zo noem ik Clemens Hoevenaars en Tosca Heyligers altijd. Zij hebben me de echte liefde voor het vak bijgebracht en versterkt. Wat een fijne tijd heb ik daar gehad.

De boekhandel is inmiddels al vele jaren in handen van Arno Koek (je weet wel, die ook in het DWDD-boekenpanel zat een paar jaar geleden) en hij heeft vorig jaar de boekhandel grondig verbouwd. Ik was er nog niet aan toegekomen om de nieuwe winkel eens te gaan bewonderen. Tot nu!

Op weg naar de boekhandel, zocht ik eerst nog even een paar geocaches. Zo ontdekte ik interessante plekken in Heemstede waar ik nog nooit was geweest. Altijd leuk! Het waaide enorm, waardoor het erg koud aanvoelde. En ook de hagelbui hielp niet echt mee. Maar een lunch bij de buren van de boekhandel, Batifol, bracht weer wat warmte terug.

Toen was het eindelijk zo ver! Ik mocht de boekhandel in. Doel: alleen kijken!

Eerst bekeek ik natuurlijk de etalages. Meervoud, want het pand aan de andere kant is bij de winkel getrokken. Links de deuren, met nu Finse Dagen van Herman Koch prominent aanwezig, rechts een hele etalage rondom de Nationale Voorleesdagen en Moppereend.

En binnen... oh wat is het mooi geworden! Bakstenen muren, zwarte kasten, duidelijke letters, mooie presentatie van de boeken. Ik keek mijn ogen uit.

De top 10 is de Top 20! Fictie en non-fictie, boeken uit de regio, alles mooi frontaal gepresenteerd. En dan natuurlijk de literatuur, reizen etc. Achterin mooie tafels, ook met boeken, die op wieltjes staan, zodat ze opzij kunnen worden gereden wanneer er een activiteit georganiseerd wordt. En dat kan dus ook tijdens de openingsuren van de winkel, vertelde Arno. Want die ochtend was er nog een lezing geweest over het Kennemerland waar 30 mensen op af waren gekomen. Hoe geweldig is dat!

In het “nieuwe” gedeelte van de winkel staat een hele mooie, grote leestafel, waar je heerlijk kunt lezen in de kranten die er lagen, of een boek goed kunt bekijken. Loop je verder, dan kom je bij de culinaire hoek en dan de jeugdafdeling. Ook die is echt super mooi! Luchtballonnen boven het presentatie meubel, nissen met mooie schilderingen (uit een boek van Alice Hoogstraten) om lekker in weg te kruipen en te gaan lezen, een groot assortiment. Heerlijk!

Mijn doel heb ik bijna volgehouden, tot ik de voorkeurplank zag... want daar lag een boek wat ik al een tijdje graag wil lezen. (Op de voorkeurplank liggen boeken die gelezen zijn door het personeel en die zij goed vonden, persoonlijke aanbevelingen dus, net als de buikbandjes die ik steeds schrijf) Een persoonlijke aanrader van Arno Koek én de eerdere boeken die ik van deze schrijver las vond ik erg mooi. Dus kon ik het niet laten, gekocht (het nieuwste boek van Gerardo Soto Y Koelemeijer)! Nu nog even de tijd vinden om het ook daadwerkelijk te gaan lezen.

de aanwinsten

Mijn excursie was zeer geslaagd, wat een mooie boekhandel is het geworden. Ben je een keer in de buurt? Ga dan zeker kijken. En ben je niet in de buurt... rij er een keertje naartoe. Het is zeker de moeite waard!

(En ook nog een impulsaankoop gedaan... een literair kwartet.)