Mirjam Oldenhave - Boutje van de rommelberg

 

Tijdens de sneak peak bij de WPG, waar ik dit stukje over schreef, presenteerden Mirjam Oldenhave en Rick de Haas samen hun nieuwe boek. Een voorleesboek deze keer (zelf lezen kan ook natuurlijk…) 

Het verhaal

Boutje woont met zijn vader bij de rommelberg. Dat is een torenhoge stapel van allemaal oude spullen: stoelen, stofzuigers, koelkasten, speelgoed en nog veel en veel meer. Wat een troep, denken de meeste mensen. Maar voor Boutje is het een paradijs, want hij is de knutselkoning. Hij kan alles verzinnen én maken, ook dingen die nog niet bestaan. Als hij op een dag tussen de rommel een gouden beeldje vindt, beginnen de problemen. Maar ook de avonturen!

De schrijver

Mirjam Oldenhave (1960) was vroeger juf. Ze gaf toneel- en muziekles aan kinderen in het speciaal onderwijs. Ook nu ze full-time schrijfster is, speelt ze nog steeds accordeon in een bandje en staat ze op het toneel met de Mees Kees Show. Op dit moment schrijft Mirjam Oldenhave drie dagen per week op haar lap-top in de keuken. De andere dagen bezoekt ze scholen en bibliotheken om te vertellen over het schrijven en over haar boeken. 

De illustrator

Rick de Haas is in 1960 geboren als Hindrik, vernoemd naar zijn opa. Na de middelbare school ging hij naar de kunstacademie in Den Bosch. Nu woont Rick in Tilburg, waar hij werkt als illustrator van kinderboeken. Meestal zijn dat boeken van anderen, maar soms tekent hij bij een verhaal dat hij zelf heeft geschreven.

Mening

Wat een heerlijk boek is dit! Het staat bol van de avonturen en vooral van de leuke uitvindingen die Boutje doet, samen met Sisi en uiteindelijk ook met meneer Sjan en Kartof. Natuurlijk is het wel een beetje zielig dat Boutje alleen is en dat zijn vader in de gevangenis zit. Dat merk je ook wel aan hem want hij mist Ed best wel, maar Boutje zit niet bij de pakken neer en bedenkt iedere keer weer iets. En hij heeft Sisi, Ali en Rambo. Een plan om op bezoek te gaan bij zijn vader of een ontsnapping voorbereiden kan allemaal. Er wordt steeds een plan bedacht en uitgevoerd. Samen met buurmeisje Sisi en meneer Sjan verzint Boutje uiteindelijk het ultieme plan om zijn vader vrij te krijgen, want onschuldig vast zitten kan natuurlijk niet.

De uitvindingen in het boek zijn echt geweldig, een kandelaar van een paraplu bijvoorbeeld, heel handig want je kunt ‘m aan het plafond hangen en als je ‘m niet meer nodig hebt klap je ‘m gewoon in.

Grappig is dat Sisi besluit dat Boutje vast gewoon Boudewijn heet, want zo heet haar oom ook. (p.42) Dat vind ik zelf vooral grappig omdat Boudewijn voor mij een speciale naam is en ik zelf nooit die link had gelegd. Boutje zegt overigens dat dat helemaal niet zo is.

En wijze raad zit er ook in. Als Boutje zegt dat hij iets niet durft zegt Sisi: “Dingen die je niet durft, kun je toch nog wel gewoon doen.” (p.79), waarbij ik een beetje aan Pippi Langkous moest denken.

De illustraties passen goed bij het verhaal. Rick en Mirjam hebben dan ook echt goed samen beeld en tekst gemaakt. En de uitvindingen in de kantlijnen zijn ook briljant (zoals de visvoermachine).

Tijdens de sneak peak bij de WPG zagen we een aantal van de uitvindingen ook in het echt. Dat was helemaal geweldig. Ik ben het boek, na de enthousiaste presentatie van Mirjam en Rick, vrijwel meteen gaan lezen. En ik vind het dus echt een aanrader. Voorlezen kan al vanaf een jaar of 5 en zelf lezen vanaf 8. Maar je wilt het eigenlijk vooral voorlezen, om niks van het avontuur te missen. Ik kijk uit naar het aangekondigde tweede deel ook.

 

Boekinformatie

Titel: Boutje van de rommelberg

Auteur: Mirjam Oldenhave

Illustrator: Rick de Haas

ISBN: 9789021681894

Uitgever: Ploegsma

Verschijningsdatum: 15 juni 2021

Aantal pagina’s: 160

Prijs: € 18,99

Sneak Preview WPG! (boekenuitje!)

Eindelijk was er weer een leuk boekenuitje! Eerst was er de teleurstelling dat De Beste Boeken Live niet door kon gaan, maar een maand later was er wel een Sneak Peak bij de WPG, de Weekblad Pers Groep, waar verschillende uitgeverijen onder vallen. Ik gaf me op, er werd me een goodiebag aan het eind beloofd, en er bleek nog een collega interesse te hebben, gezellig!

Eind september troffen we elkaar op de Wibautstraat in Amsterdam, waar de uitgeverij gevestigd is. En daar hadden we echt een hele toffe dag! Met veel schrijvers, BN-ers (die een boek hebben geschreven) en vooral ook heel veel nieuwe boeken! 

We begonnen de ochtend met Mirjam Oldenhave en Rick de Haas die samen het boek Boutje hebben gemaakt. Mirjam vertelde over het ontstaan en intussen tekende Rick live scenes uit het boek. Erg leuk ok te zien en een heel leuk verhaal was het ook. Het boek heb ik inmiddels gelezen en dat blogje volgt! Boutje doet allerlei leuke uitvindingen in het boek en ze hadden er twee bij zich! Een fluitketel met trompet erop, en eentje die het aroma van koekjes door de zaal verspreidde. Beide op afstand bestuurbaar, erg tof. Mirjam vertelde dat ze geïnspireerd was door Pluk van de Petteflat, altijd actie ondernemen. Doordat zowel Mirjam als Rick zo enthousiast waren over het boek, heeft dat niet heel lang hoeven wachten om gelezen te worden. En nu al goed nieuws, er komen meer delen van Boutje!

 

Daarna was het tijd voor André Kuipers! Hij vertelde over zijn nieuwe boek Hoe word ik astronaut, wat hij samen met Govert Schilling heeft geschreven. Wat een enthousiaste man is André! Het doel van dit boek is om kinderen van alle leeftijden te interesseren voor techniek. En door het videobellen zijn zijn zoontje vanuit de ruimte is André begonnen met verhalen vertellen, ok de aandacht vast te houden. Zo is hij schrijver geworden, door die verhalen uit te werken. Leuk weetje: André heeft wel hoogtevrees, maar in de ruimte heeft hij daar helemaal geen last van, omdat hij weet dat hij daar niet kan vallen. 

Na André kwam Anne Eekhout vertellen over het boek Mary, dat gaat over de schrijfster van Frankenstein. Niet helemaal mijn ding, maar goed. Het leuke is dat Mary een wedstrijd won in de zomer van 1816, die geen zomer had net als dit jaar eigenlijk, die de schrijver Byron had bedacht waarbij ze enge verhalen moesten verzinnen. Anne las een stuk voor en vertelde over hoe het boek tot stand was gekomen.

Harmen van Straaten las zijn vernieuwde versie van Spuit Elf voor, niet meer op rijn, maar nog net zo leuk. En hij vertelde over andere projecten waar hij mee bezig was. Een boek voor iets oudere kinderen (Thomas Tucker - Ontdekkingsreiziger van beroep) dat goed aansloot bij de Kinderboekenweek. Wat een grappige man is die Harmen! Hij keek uit naar het voorlezen om 7 uur in de ochtend wat hij later die week nog zou gaan doen, voor wie wist hij nog niet😂

Als laatste in het ochtendprogramma stond Jeroen de Rijke geprogrammeerd. Nooit van gehoord, maar ik bleek hem wel te kennen! Hij is een van de leden van het techteam van het programma "Hunted", waarbij ze “voortvluchtige” mensen moeten opsporen. Hij schreef een boek over zijn leven en dan met wijsheden voor coaching. Ook niet echt helemaal iets voor mij, maar toch weer leuk. Er worden echte zaken in zijn boek gebruikt om inzichten te geven, maar die brengen geen schade aan lopende zaken of huidige mensen die undercover werken (want dat doet Jeroen inmiddels niet meer). 

In de pauze hadden we even tijd om alles te laten bezinken, lekker te lunchen en te praten met collega boekhandelaren. En om eens te snuffelen bij die mooie boekentafels die er stonden. Vol nieuwe, net verschenen of bijna te verschijnen boeken en posters (en brandweerhelmpjes van Spuit Elf!) een waar boekenwalhalla… Maar goed, na de lunch gewoon weer verder met de leuke presentaties!

Meester Mark kwam vertellen over zijn nieuwe boek Taalfoutjes, erg vermakelijk. Per thema zijn er verschillende ingezonden taalfoutjes verzameld en voorzien van een korte uitleg. Je ziet ze voorbij komen op zijn social media, maar voor zijn boek heeft hij ook nieuwe aanwinsten gebruikt die daar nog niet zijn verschenen. Ik zag Meester Mark al eerder in de bieb, toen ik een avond met hem organiseerde, en hij is in al die jaren niks veranderd, nog even enthousiast en van de hak op de tak springerig vol anekdotes. Dat wordt vast weer een leuk boek! 

In januari verschijnt het boek Het huis aan het einde van Arwin Droog, hij kwam hierover vertellen. Arwin is een half jaar naar een bijna onbewoond eilandje in Noorwegen geweest, waar hij woonde nadat hij reageerde op een Facebook oproep om het eiland te komen promoten. Dat kon makkelijk, want of hij nou thuis werkte of in Noorwegen maakte tijdens de lockdown toch ook niet meer uit.Mooie foto’s illustreerden de rust daar op die afgelegen plek. Voor een half jaar was het prima. Maar soms ook onhandig zonder wifi, en als het stormde voer de boot niet en werd er dus geen voorraad voor het enige winkeltje geleverd. Het klonk idyllisch, maar uiteindelijk bleek hij Amsterdam toch wel te missen. Inmiddels is Arwin dus weer terug en schreef hij dit boek. Klinkt interessant!

Auke Kok ken ik eigenlijk alleen van zijn voetbalboeken, en nu heeft hij een roman geschreven, over zichzelf nog wel. Flinke jongen heet het. Wat als non-fictieboek was bedoeld over het seizoen ‘68-‘69 werd een historische roman over zijn eigen leven. En dat vond hij eigenlijk best eng, want hij praatte voor het eerst voor een publiek over dit boek en dus over zichzelf. En dat deed hij eigenlijk best goed.

Debutante Lisa Weeda schreef Aleksandra, een familiegeschiedenis over het leven van haar Nederlands-Oekraïense oma. En ze was ook al zo zenuwachtig! Ze had wodka meegenomen en samen met Jasper Henderson (die de dag aan elkaar praatte) moest ze tijdens haar presentatie daar drie glaasjes van drinken. Ze las een stuk voor uit haar boek, waar ook de wodka in voor kwam, en vertelde dat haar oma nog wel familie heeft in de Oekraïne, maar nooit meer terug is geweest. En wat bleek na de drie glaasjes wodka? Het is minimaal 3 glaasjes drinken tegen het ongeluk (volgens haar oma). Hier bleef het bij drie, maar meestal werden het er wel meer vertelde ze. 

Hierna was het de beurt aan Jolande Withuis (ze schijnt bekend te zijn, maar dat is mij even ontgaan) die een boek schreef over Jeanne Bieruma Listing, een vrouwelijke schilder uit de jaren ‘30. Jolande kreeg het idee voor deze biografie al in 1990, toen ze op bezoek was bij deze excentrieke vrouw om een aquarel uit te zoeken. Withuis beschreef de artiest als een klein morsig vrouwtje van 90 met een sigaret. Ze was haar tijd ver vooruit als feministe en meldde Jolande dat ze toch geen twee heren kon dienen. (Haar man en haar promotie, waarvoor ze die aquarel uit mocht zoeken.) Dat fascineerde Withuis, maar beangstigde haar ook. Toch wilde ze meer weten, met als resultaat het boek Geen tijd te verliezen. Een interessant verhaal, met als illustratie heel verschillende werken van deze Jeanne. Wederom geen boek voor mij, maar toch leuk om te horen. 

Toen volgde er een film van een minuut of 15 waarin Chris Krauss werd geïnterviewd over zijn net verschenen boek De fabriek van klootzakken. En dat lijkt me dan wel weer heel interessant. Het gaat over zijn opa en hoe die fout was in de oorlog, wat ze allemaal wel wisten. Maar hij bleek daarna ook nog fout te zijn geweest door spion te worden en kwam daardoor tegenover zijn eigen broer te staan, die volgens mij ook niet echt helemaal zuiver was. 

Daarna was het weer BN-er tijd, met Loiza Lamers (van o.a. Hollands next top model) en haar moeder Mirjam. Zij namen een ghostwriter is de hand die voor hun het boek Loiza schreef. Een boek ter inspiratie over hoe je als gezin kunt omgaan met het feit dat een van je kinderen in het verkeerde lichaam is geboren. Ze noemden het expliciet geen handleiding, maar een inspiratiebron. Op deze manier werkte het allemaal voor hun gezin. En dat kwam vooral door liefde. Dit boek verschijnt in december. 

Als uitsmijter stond Johan Goossens op het programma (cabaretier en oud deelnemer van Wie is de mol?) en hij vertelde in razend grappig tempo verhalen uit zijn bundel Met mensen werken, waarin hij anekdotes vertelt over allerlei uiteenlopende baantjes die hij heeft gehad. Van Jonkheer die eigenlijk poffertjesontdooier was in Het land van Ooit, het Mexicaanse restaurant gerund door mensen die nog nooit in Mexico waren geweest en zijn zelfverzonnen impresariaat. Het klonk in ieder geval erg grappig en zou eigenlijk goed als theatershow kunnen, maar we moeten gewoon tot januari wachten op het boek. 

En toen… Die goodiebag aan het einde was een grapje, want je mocht zelf de hele dag die goodiebag samenstellen door boeken die er lagen mee te nemen. Hoera! Dat heb ik natuurlijk gedaan. Na even een paar keer checken of het echt de bedoeling was dat ik al die boeken mee naar huis ging slepen. Ik mocht ook nog bijna een kartonnen André Kuipers meesjouwen, maar dat bleek niet nodig want we stonden op de verzendlijst (een ander winkel dan waar ik sta, maar wel een De Kler). Dat was eigenlijk maar goed ook, want het regende nogal hard en ik had ook nog wat boeken en posters om mee te nemen… Bij het naar buiten gaan mochten we nog een verrassingsboek uitzoeken op basis van de beginzin van de ingepakte boeken. (En de ene goodiebag werden er twee..)

Het was echt een super leuke dag! Vele gezien, gehoord, gekregen en vooral inspiratie opgedaan! 

En inmiddels is die dag al een tijdje geleden, dus ik heb ook al wat gelezen van de berg boeken. Blogjes volgen!

De oogst...