Marion Pauw - De experimenten

Dit boek was de derde aankoop van het prijzengeld van de NS Publieksprijs Leesclub. En ook dit was een goede koop. Nou had ik eigenlijk niet anders verwacht, want ik vond de andere roman (De wilden) van Marion Pauw ook erg goed, met als haar thrillers overigens.

Het verhaal

Vijftig jaar lang hebben ze elkaar niet gezien of gesproken. Maar nu is Alma ziek en dit weekend is er niemand anders om voor haar te zorgen dan haar stiefdochter Charlie. Zodra ze terug is in het huis van haar jeugd weet Charlie weer waarom ze het al die jaren geleden voorgoed heeft verlaten. Maar dan begint Alma te vertellen: over hoeveel mensen er in een kolenwagon passen; de eeuwige honger; over de experimenten in Blok 10 van Auschwitz. Kan een gruwelijke getuigenis een levenslange verwijdering overbruggen? In korte tijd komt Charlie achter de reden van het gedrag van Alma. Maar hoe gaat ze daar mee om?

De schrijver

Marion Pauw (1973) debuteerde in 2005 met Villa Serena en brak in 2008 definitief door met Daglicht, waarmee ze de Gouden Strop won. Deze thriller boekte groot internationaal succes en is verfilmd met Angela Schijf, Monique van de Ven en Fedja van Huêt in de hoofdrollen. Meisje in het donker is de speciaal herziene Amerikaanse uitgave van dit verhaal, verschenen als Girl in the Dark. Na Daglicht volgden de succesvolle titels Zondaarskind, Jetset, De wilden, Hemelen en We moeten je iets vertellen. Als auteur van de Maand van het Spannende Boek 2015 schreef Marion Pauw het geschenkboekje Grijs gebied. Sinds 2016 schrijft Marion Pauw ook artikelen voor het online magazine Amayzine.

Mening

Het boek heeft twee verhalen, van Chalie/Charlène en het verhaal van Alma, haar stiefmoeder. Het verhaal van Alma is gruwelijk. Haar verleden in Auschwitz heeft haar gemaakt zoals ze is. En als lezer begreep ik ook waarom ze handelde zoals ze handelde in de jeugd van Charlie. Hoe vreselijk dat voor Charlie ook was, er zat een logica achter.

Dit verhaal, over de experimenten die uitgevoerd werden tijdens de oorlog heb ik nog niet eerder gelezen. Gelukkig zijn het kleine stukjes en is het niet al te uitgebreid beschreven, want het is echt niet te bevatten. Interessant zijn ook de "vriendschappen" die ontstaan tussen diverse vrouwen in het kamp, hoe ze elkaar er doorheen proberen te slepen. Sommige zijn echt, sommige voor zolang het duurt...

Het verhaal van Charlie is ook niet zo fijn, maar valt eigenlijk in het niets bij wat Alma mee heeft gemaakt. Alleen daar wist Charlie tot de dag van haar bezoek aan haar stiefmoeder na 50 jaar niks van. Ik zou graag willen weten hoe het nu is met Charlie, nadat ze weer weg gaat van huis. Zonder spijt. Dus van mij had het nog wel wat langer mogen duren. (Ik hou niet zo van open einde’s denk ik) Het boek is makkelijk leesbaar en verdeeld in hoofdstukken waardoor je precies weet waar je bent. In welke tijd en over wie het verhaal gaat.

Ondanks de gruwelen van Blok 10 die beschreven worden, is het verhaal mooi geschreven. Omdat ik het belangrijk vind dat we nooit zullen vergeten, raad ik die boek echt aan. Mooi, indringend, menselijk (echt, hoe kan dat), gruwelijk, onvergetelijk.