Katie Gutierrez - Meer dan je ooit zult weten

Oh, dit boek, dit boek, dit boek. Hoe vaak ik het niet vast heb gepakt in de winkel en toen de oproep op hebban zag om mee te lezen. Die oproep kon ik niet negeren, alleen al niet om de voorkant dus. En hoera, ik mocht meelezen! Dankjewel Hebban en Meridiaan uitgevers!

Het verhaal

Lore Rivera was met twee mannen tegelijk getrouwd, tot op een snikhete dag in 1986 één van hen erachter kwam en de ander doodschoot. Een geheim dubbelleven, een tragische moord. Dat is het verhaal dat de wereld kent. Het is niet het verhaal dat de jonge,true crime journaliste Cassie Bowman fascineert. Ze draagt het gewicht van haar eigen familietragedie, en Cassie wil meer weten over de vrouw in het hart van dit alles: Lore. Tot haar verbazing is Lore bereid te praten enterwijl de twee vrouwen naar elkaar toegroeien, merkt Cassie dat ze niet anders kan dan haar eigen donkerste geheimen opbiechten. Wanneer echter duidelijk wordt dat er meer achter de nacht van de moord zit dan ze zich realiseerden, kunnen beide vrouwen dan datgene onder ogen zien waar ze zich verre van hielden ...de waarheid?

De schrijver

Katie Gutierrez is schrijver en redacteur en woont in San Antonio, Texas. Ze studeerde aan de Texas State University, en werk van haar is verschenen in onder meer de Harper’s Bazaar, Washington Post, Lit Hub, Electric Lit, en de Texas Monthly. De ‘domestic suspense’ roman Meer dan je ooit zult weten is haar debuut.

Mening

Wat een interessant boek is dit! Het zit een beetje tussen een whodunnit en een roman in. Een true-crime is het beslist niet, het is echt fictief. Maar het true-crime genre is voor Cassie, een van de hoofdpersonen, wel het uitgangspunt. Als engels label wordt aan dit boek ‘domestic suspense’ gegeven en dat geeft de lading eigenlijk wel goed weer.

Tijdens een van haar zoektochten op internet stuit Cassie op het verhaal van een vrouw die met twee mannen getrouwd is geweest. Ze besluit dat dit een interessant uitgangspunt is voor een blog, zeker als ze dat vanuit het perspectief van de vrouw schrijft. Met een beetje moeite krijgt Cassie de vrouw zover dat ze haar mag interviewen. In verschillende gesprekken wordt duidelijk wat er is gebeurd, maar krijg je ook een inkijk in het leven (en het verleden) van Cassie. Lore stelt namelijk ook vragen, waardoor ook Cassie kritisch naar haar eigen leven gaat kijken.

In drie delen wordt het verhaal van beide dames vertelt, waarbij langzaam het perspectief verandert. Met sprongen heen en weer in de tijd, wisselende locaties tussen Mexico en De Verenigde Staten en wisselend Lore en Cassie aan het woord blijft het verhaal een puzzel waar je steeds meer stukjes van op de juiste plaats kunt leggen. Toch duurt het tot aan het eind voor je de waarheid kent. Maar of dat de waarheid is durf je dan eigenlijk niet echt te geloven, want iedereen heeft zo zijn eigen waarheid in dit boek.

Die afwisseling maakt dat je blijft lezen, ook al zitten er soms stukken in het boek die net echt ter zake doen (maar wel interessant zijn voor de inkleuring van de omgeving bijvoorbeeld).

Oh, en die voorkant blijft mooi! Bloemen komen in het hele boek voor, en de twee vrouwen op de voorkant kun je op meerdere manieren uitleggen. Ik blijf er naar kijken in ieder geval.

Boekinformatie

Titel: Meer dan je ooit zult weten

Auteur: Katie Gutierrez

Oorspronkelijke titel: More Than You’ll Ever Know

Vertaler: Elvira Veenings

ISBN: 9789493169548

Uitgever: Meridiaan uitgevers

Verschijningsdatum: 5 juli 2022

Aantal pagina’s: 496

Prijs: € 21,99

Mattias Edvardsson - Familietragedie

De twee eerdere boeken van Mattias Edvardsson vond ik echt geweldig! Ik keek dan ook enorm uit naar dit derde boek. Ik las al Een heel gewoon gezin waar ik dit stukje over schreef en Goede buren waar ik dit stukje over schreef. De verwachtingen waren dus hooggespannen. Ik mocht dit boek lezen voor de leesclub op thrillzone, mijn eerste keer dat ik daar een boek voor las. Dank! 

Het verhaal

Drie jonge mensen. Twee moorden. Eén waarheid? Bill Olsson zit financieel aan de grond. Hij kan zijn dochter nauwelijks onderhouden en voor extra inkomsten verhuurt hij een kamer aan rechtenstudente Karla. Karla Larsson maakt als bijbaan schoon bij kinderarts Steven Rytter en zijn vrouw Regina. Al snel heeft ze in de gaten dat er iets niet klopt bij het echtpaar. Waarom komt Regina de donkere slaapkamer niet uit? Jennica Jungstedt zit in een dertigerscrisis. Via Tinder ontmoet ze Steven Rytter en wordt halsoverkop verliefd. Zou dit dan de ware zijn? Dan worden Steven en Regina dood in hun huis aangetroffen en Bill Olsson lijkt de enige verdachte. Wat doet wanhoop met een mens? Hoe sterk is de invloed van je familie? En kun je er ooit vanaf komen, als je dat zou willen? 

foto: Gabriel Liljevall

De schrijver

Mattias Edvardsson is niet alleen schrijver, maar ook docent op een middelbare school. Een heel gewoon gezin is zijn doorbraak en verkocht in Zweden al meer dan 100.000 exemplaren, een ongekend aantal voor de Zweedse markt. Inmiddels wordt het verhaal in meer dan 30 landen uitgegeven. Edvardsson woont met zijn – gelukkig heel gewone – gezin in Löddeköpinge, Zweden. Na Een heel gewoon gezin verscheen Goede Buren. Familietragedie is zijn nieuwe thriller.  

Mening

Oh, oh, oh, wat een interessant boek was ook dit weer. Maar, zoals wel vaker, in mijn ogen totaal geen thriller maar een ijzersterke psychologische roman. Dus helemaal aan de verwachting voldeed het wat spanning betreft niet, maar ik vond het toch een heerlijk boek. Lekker in de hoofden van personages kruipen. Drie ook maar liefst!

Je wordt in het eerste hoofdstuk op het verkeerde been gezet, door de schrijfwijze en de informatie die je leest, maar dat zet je meteen op scherp. En daarna begint het boek natuurlijk pas echt. Je maakt kennis met Bill, alleenstaande vader van Sally, die het erg zwaar heeft om het hoofd financieel boven water te houden maar alles wil doen voor zijn dochter. Heel herkenbaar voor mij was het verhuizen in zijn jeugd en de wens om dat Sally niet aan te doen. (Bij mij was het niet dramatisch hoor, maar ook ik heb bedacht dat ik mijn kinderen dat niet aan wil doen.) Daarnaast heb je Karla, de studente die een kamer huurt bij Bill en een moeilijke jeugd heeft gehad en nu alles op alles zet om rechter te kunnen worden. Bill vergelijkt haar met een paardenbloem: “Een kind dat zich tegen alle verwachtingen in staande heeft gehouden. Je weet wel, van die hardnekkige paardenbloemen die overal kunnen groeien.” (p. 107)

En er is Jennica, bijna 30, nog steeds studerend en spiritueel adviseur in de avonduren die (helaas een minpuntje in het boek) Bruce Springsteen ouwelullenrock vindt.

Bill, Karla en Jennica hebben ieder hun eigen hoofdstukken en die zijn allemaal in de ik-vorm geschreven. Je komt dus heel dicht bij ze in de buurt. Maar, omdat ze onderling niet heel erg verbonden zijn met elkaar voel je toch een beetje afstand. Ze hebben overigens wel allemaal een soortgelijke achtergrond én Bill kennen Karla en Jennica allebei. De drie hoofdpersonages hebben alle drie goede en slecht kanten, zodat het makkelijk is om je in ze te kunnen verplaatsen. De andere personages van belang (Steven, Regina en Waheeda) worden minder goed uitgewerkt, maar zijn sterk genoeg voor hun rollen.

De hoofdstukken zijn kort en vertellen het verhaal vanuit de drie hoofdpersonages. Tussendoor zijn er ook fragmenten van politieverhoren opgenomen die afkomstig zijn van heel veel personen en die steeds een ander licht werpen op de situatie. Je krijgt zo een completer beeld van Bill, Karla en Jennica door informatie van buitenstaanders en hoe zij naar de hoofdpersonages kijken.

Die combinatie van hoofdstukken in de eerste persoon en de politieverhoren maakt dat je het boek maar heel moeilijk weg kunt leggen.

Het boek moet het niet hebben van de pure spanning, maar van de psychologische spanning die opgebouwd wordt. Je blijft lezen tot de laatste bladzijde en wordt verrast door dit verhaal van Edvardsson.

De volgende boeken van Mattias Edvardsson ga ik zeker weer lezen. Dankjewel thrillzone dat ik mee mocht lezen met deze leesclub, 

Boekinformatie

Titel: Familietragedie

Auteur: Mattias Edvardsson

Oorspronkelijke titel: En familjetragedi

Vertaler: Bianca Cornelissen

ISBN: 9789024597826

Uitgever: Luitingh Sijthoff

Verschijningsdatum:19 januari 2021

Aantal pagina’s: 400

Prijs: € 21,99

Anne Teunis - Retour Parijs

Via hebban deed ik mee aan de leesclub over dit boek. Ik had bedacht dat het goed is om meer onbekende auteurs te gaan lezen, naast al het andere wat ik normaal lees. Daarom schreef ik me in en ik werd zowaar uitgekozen om mee te lezen, hoera! Dankjewel Hebban.nl en uitgeverij GiST voor deze fijne actie!

 

Het verhaal 

In de hoop haar inspiratie weer op gang te brengen, bezoekt kunstenares Christine van Heeteren haar galeriehouder in Parijs. De stad is een cruciale plek uit haar verleden. Ze maakt een afspraak waarmee ze zichzelf artistiek voor het blok zet. Dit en de onverwachte ontmoeting met haar ex-geliefde, kunstcriticus Jacques Lévy, dagen haar uit om haar leven en kunstenaarschap te herzien. Retour Parijs is een geschiedenis over liefde, inspiratie en de impact van het verleden. Hoe te leven als je vermeende bestaansgrond wegvalt?

De schrijver

Anne Teunis is coach en trainer op het gebied van leiderschap en teamontwikkeling. Ze woont en werkt afwisselend in Nederland en Frankrijk. Retour Parijs is haar romandebuut. Eerder verscheen van haar hand Vier je leven (non-fictie). 

Mening

Ik ben blij dat ik met deze leesclub mee mocht doen. Ik denk namelijk dat ik door alle andere boeken die ik nog heb liggen om te lezen ik dit boek anders nooit gelezen zou hebben. En dat terwijl ik het wel op zou pakken als ik het in een winkel zou zien liggen.

Het begon al heel leuk met een persoonlijke groet van de uitgever in de vorm van een handgeschreven kaartje. Meteen al een pluspunt, zonder dat het iets met het verhaal van doen heeft. Het geeft wel weer dat de uitgever een mensenmens is (is dat een woord?) en graag een persoonlijk tintje mee geeft aan boeken.

Het boek is in drie delen opgesplitst (deel 1, 2 en 3), maar loopt wel chronologisch door. De hoofdstukken zijn genummerd en bij sommige hoofdstukken staat een maand genoemd. Het verhaal loopt van januari tot en met september. Het boek is in de 3e persoon geschreven en komt daardoor nooit echt heel dichtbij.

Het verhaal begint met kunstenares Christine die naar Parijs gaat om met haar galeriehouder daar te praten over haar tiende expositie. Ze kampt met een “writers-block” maar dan voor kunstenaars en krijgt al maanden niks meer op haar canvas. Toch stelt ze voor om over 9 maanden een expositie te houden met als titel ‘Transitie’. Naderhand gaat ze terug naar de kunstacademie waar ze gestudeerd heeft en ziet een aankondiging van een lezing door kunsthistoricus Jacques Lévy, haar ex. Impulsief besluit ze daar naartoe te gaan en daar start het verhaal eigenlijk. 

Het verhaal draait om Christine, Jacques, Julie en in zekere mate draagt Evelien, de huishoudster van Christine, ook erg bij aan het verhaal. Alle personages leer je in meer of mindere mate kennen en via flashbacks leer de de onderlinge verhoudingen kennen. Het verleden heeft natuurlijk de basis gelegd voor hun doen en laten in het heden. Maar door een dramatische gebeurtenis in het heden worden vooral Christine en Julie aangezet tot een verandering in hun denken. Waarbij de jeugd daar wat makkelijker mee om lijkt te kunnen gaan dan Christine. Christine heeft niet alleen de gebeurtenis in het heden om te verwerken, maar ook nog een stuk verleden. Thema’s in het boek zijn rouwverwerking, loslaten en zeker ook liefde. Ondanks de soms zware thema’s is het niet een zwaar boek. Het leest prettig weg, is duidelijk qua structuur en in de derde persoon geschreven. De manier waarop Jacques steeds aanwezig is in het leven van Christine is mooi en zet je aan het denken.

Een aanrader voor iedereen die een mooi geschreven boek wil lezen. Het blijft niet aan de oppervlakte, zet aan tot nadenken en heeft genoeg afstand om niet heel persoonlijk te worden. (Wat is sommige gevallen wel had gemogen, maar vaak ook fijn is, die afstand.) 

Natuurlijk werd en een boek gelezen in het boek, tijdens de treinrit. Helaas geen titel, maar het is een roman. En ook maar tien minuten gelezen, omdat Christine zich niet kan concentreren. Maar toch, er wordt gelezen! (p. 11)

En een mooi citaat op p. 23: “Herinneringen hebben het vermogen plooien uit het verleden glad te strijken en soms zelfs vrede te sluiten met dat wat pijnlijk en onaangenaam was.” Waarop Christine met haar vingertop langs de contouren van de wang van Jacques strijkt die op een poster staat afgedrukt.

Een belangrijke eyeopener: “Ik heb er niks mee te maken, en zal er wel niets van begrijpen, maar je creëert je eigen tegenwind. Lief mens, ga leven.” (p. 42) Dat tegenwind creëren vond ik wel mooi beschreven.

Mijn verkooppraatje op hebban was dit: 

Het boek past perfect bij het thema van deze Boekenweek (van 29 mei tot en met 6 juni 2021), Tweestrijd. Christine, de hoofdpersoon, is continu in gevecht met voornamelijk zichzelf door alle gebeurtenissen die in dit boek voorkomen. Het boek gaat over een vrouw die haar grote liefde terugvindt en weer kwijtraakt. En hoe haar grote liefde haar, na zijn dood, er toe probeert te zetten door te gaan met leven door haar bij zijn leven (dat hij zonder haar leidde) te betrekken op bijzondere manieren. Ondanks dat het over de dood en rouwverwerking gaat is het niet een heel zwaar boek. 

Dus, kortom, lees ook dit boek als je toe bent aan iets met een beetje diepgang!

 

Boekinformatie

Titel: Retour Parijs

Auteur: Anne Teunis

ISBN: 9789083096124

Uitgever: GiST

Verschijningsdatum: 14 april 2021

Aantal pagina’s: 256

Prijs: € 21,99

Scandi Crime Night met Mattias Edvardsson

 Op facebook zag ik een oproep voorbij komen voor een online event met Mattias Edvardsson ter ere van zijn nieuwe boek Goede buren. Ik heb zijn eerdere boek, Een heel gewoon gezin, vorig jaar gelezen en vond dat een van de beste boeken die ik vorig jaar las. Dit boek wilde ik dus ook lezen én die meet en greet zou helemaal leuk zijn. 

Inschrijven en duimen dus maar. Gelukkig hoefde ik niet heel lang op de uitslag te wachten, ik zat bij de gelukkige deelnemers! (Geen idee hoe veel mensen zich opgeven voor zoiets trouwens, maar ik was erg blij dat ik erbij zat.)

Ik kreeg een leesexemplaar toegestuurd met een survivalpakketje voor de avond zelf. Hoe leuk!

Meteen toen het boek binnen was heb ik het gelezen en het was geweldig! (Blogje gemist? Kijk naar de vorige post, daar staat 'ie!)

Opdracht vooraf 

Een week voor de leesclub kregen we info over hoe de Teams meeting zou gaan en welke vragen we in ieder geval konden voorbereiden. Oh ja, het zou in het Engels zijn die avond. Nou, dat is fijn, want mijn Zweeds is niet zo goed.

En het antwoord op die vragen bedenken was ook nog wel een uitdaging eigenlijk.

Welk personage vond je het leukst en waarom? Eh... tja, ik zou ze allemaal niet willen zijn, vond van allemaal wel iets leuk en iets minder. Maar een favoriet personage weet ik niet.

Zou het verhaal zich ook in Nederland af kunnen spelen? Ja, dat denk ik wel, zeker in van die nieuwe eco-wijken die gebouwd worden waar veel gezamenlijk gaat. En dan niet in de grote stad, want daar kennen mensen elkaar gewoon minder.

Familie is in beide boeken van Edvardsson belangrijk, kun je je daarin vinden qua situatie, en welke situatie het meeste? Dat is helemaal lastig! Maar ik denk toch dat je veel, zo niet alles, wilt doen om je kinderen veilig en gezond te houden.

De avond zelf 

En toen was het zo ver. Met ongeveer 50 mensen in een team-meeting werd het boek besproken. En gelukkig weten de meeste mensen inmiddels hoe zo’n meeting werkt, dus er waren nauwelijks afleidende microfoons die per ongeluk aanstonden. Handje opsteken als je een bijdrage wilde leveren en hup, daar gingen we! 

Mijn eerste vraag buiten de vooraf gestelde vragen om werd eigenlijk meteen al beantwoord zonder dat ik iets hoefde te vragen. Mattias had het namelijk over zijn “suspense” novel, wat neerkomt op spannende roman. En ik weet dat we dat in Nederland vertalen met literaire thriller, maar een thriller hoort voor mij echt eng te zijn terwijl dit boek psychologisch weer voortreffelijk is maar niet eng. Dus ik ga dat suspense er maar gewoon inhouden, dan klopt het wel prima namelijk. 

Links Hedde van de uitgeverij, rechts Mattias Edvardsson

Eigenlijk begonnen we gewoon met het behandelen van de vooraf gestelde vragen. En iedereen die aan het woord kwam had ongeveer dezelfde indruk van het boek als ik. Alle personages hebben goed en slecht in zich, moeilijk om je in alles te herkennen. De favoriete personages waren Fabian en Micke. Edvardsson vertelde dat hij graag personages met meerdere kanten gebruikt in zijn boeken, niet te simpel en geen sprookjesfiguren die alleen maar goed of slecht zijn.

De plek waar het verhaal zich afspeelt is gebaseerd op zijn eigen woonplaats, een doodlopende weg met 5 huizen eraan, het lijkt er een beetje op. De buren zouden wel iets van de locatie herkennen, maar niet van de gebeurtenissen, gelukkig maar!

Omdat we met zoveel waren, werden de meeste vragen via de chat gesteld en door degene van de uitgeverij (links op de foto) werden die gecombineerd en doorgespeeld aan Mattias. Al kon hij de meeste vragen zelf ook lezen omdat ze in het engels werden gesteld en pikte hij er zelf ook dingen uit.  

Een interessant gegeven is dat Edvardsson het boek heeft geschreven op de manier waarop het gepubliceerd is, dus niet chronologisch. Dat deed hij om het ook voor zichzelf leuk te houden. Rechttoe rechtaan schrijven is niet zo zijn ding. 

Sinds Een heel gewoon gezin kan Edvardsson leven van zijn schijven en zit hij dagelijks in zijn werkkamer (een uitgebouwde kast zo omschreef hij die) waar het rustig en stil is. Geen muziek, geen foto’s, geen geeltjes op de muur met aantekeningen en plotwendigen, alleen hij en zijn pc. Voor zijn grote doorbraak schreef hij andere boeken (kinderboeken voor zover ik kan nagaan) en war hij daarnaast leraar. Na zijn doorbraak met zijn vorige boek, was de druk van buitenaf wel groot om iets nieuws te schrijven en dat ws lastig. Maar nu, na dit boek, kan hij weer gewoon schrijven, omdat hij weet dat het lukt. 

Het boek is geschreven in de eerste persoon, vanuit 3 hoofdpersonen. Dus je hebt drie verschillende ikken zeg maar. Bewust, om zo minder afstand te creëren en makkelijker in het hoofd van de lezer te komen. Dat vindt niet iedereen fijn lezen, maar ik kan dat prima. Wat mij betreft blijft hij dat doen, want de personages zaten zeker in mijn hoofd.

De avond is voorbij gevlogen, het was echt heel leuk om eens mee te maken op deze manier. De auteur is echt super enthousiast en vertelt graag over zijn boek. In het echt zou het nog leuker zijn geweest, want dan had ik mijn boeken kunnen laten signeren, maar dit was een goed alternatief. Mocht er een derde boek komen, waar hij aan bezig is, maar niks over wilde zeggen omdat nog niemand iets gelezen had, dan ga ik dat zeker lezen. Hopelijk zijn dan alle Corona-perikelen voorbij en kan ik deze man eens in het echt ontmoeten. Aan zijn enthousiasme voor het schrijven en mijn enthousiasme over zijn boeken zal het niet liggen. 

Bijzaken

Wat ook erg grappig was, waren de mede-leesclubleden waarvan ik er maar een stuk of 10 heb gezien. Sommigen waren zich niet bewust van de camera en zaten heel erg te wiebelen, of heel dicht bij de camera waardoor je maar een stuk hoofd met oor zag. En ja, de ene mevrouw die de hele tijd kauwgom zat te kauwen en bellen zat te blazen was ook grappig. Ik ben benieuwd wat anderen hebben gezien aan mij. Hopelijk dat ik het erg leuk vond om erbij te zijn en blij ben met het mooie boek.

Dank Mattias Edvardsson voor de leuke avond en extra informatie die je ons gaf en dank aan Luitingh-Sijthoff voor het organiseren van deze avond! 

12e NS Publieksprijs aankoop!

NS Publieksprijs aankoop nummer 12 is gedaan. En wat voor aankoop... Je zou het bijna een impulsaankoop kunnen noemen, want alleen bij het horen van het uitkomen van dit boek riep ik al dat ik dat wilde hebben.
En eigenlijk heb ik het al... want het is de uitgebreide versie van het Boekenweek essay van vorig jaar. Mijn moeders strijd van Murat Isik was dat. Ik schreef er dit stukje over vorig jaar. Nadat ik Wees onzichtbaar had gelezen en daarna het essay wat daar goed op aansloot, kon deze aankoop natuurlijk niet uitblijven. Het is een uitgebreide versie van zijn essay van vorig jaar. En dat vond ik al mooi. Eens kijken hoe deze editie gaat bevallen.

Ik heb ook zijn eerste boek, Verloren grond, nog liggen (dat was ook een NS Publieksprijsaankoop vorig jaar) om te lezen. Dus zijn oeuvre is nu volledig aanwezig bij mij thuis. Ik kan niet wachten om in dit boek te beginnen, maar er ligt nog het een en ander dat eigenlijk voor gaat. Ik denk alleen dat dit boek zo maar eens tussendoor kan glippen...

Oh jongens, officieel zou dit mijn laatste aankoop van mijn prijzengeld van de NS Publieksprijs zijn. De prijs was immers een jaar lang een gratis boek. Maar ik heb zuinig aan gedaan met mijn geld, dus er is nog een restje over! Ik weet al heel lang welk boek ik nog wil kopen, maar dat verschijnt maar niet (vanwege ziekte van de auteur), dus daar blijf ik nog even op wachten. En tot die tijd... lees ik gewoon mijn berg boeken van de laatste jaren weg. Nou ja weg... een stukje kleiner, want de aanvoer blijft nog steeds groot.

Nathalie Pagie - Noordkaap (NS Publieksprijsaankoop!)

Vorig jaar was mijn eerste aankoop die ik van mijn prijzengeld van de NS Publieksprijs deed het boek IJsengel van Nathalie Pagie. En wat een boek was dat! Ik schreef er dit stukje over. Ik heb al haar boeken gelezen, dus toen ik zag dat er een nieuwe thriller zou uitkomen, was de keuze voor mijn nieuwe aankoop snel bepaald. Ik moest er alleen nog wel even op wachten... Maar dat wachten is voorbij en het boek is al weer uit. 

Het verhaal

In het uiterste noorden van Noorwegen vindt in het diepste geheim een wetenschappelijk experiment plaats. Zes ambitieuze wetenschappers laten zich een half jaar lang opsluiten met tien zware criminelen. Wat willen ze bereiken? Waarom? En werken alle criminelen willoos mee, ook nadat het eerste slachtoffer is gevallen?

Als het bevroren lijk van een man wordt gevonden in Hammerfest, Noorwegen, staat de politie voor een raadsel. Niemand weet wie hij is en in het lichaam worden sporen aangetroffen van een stof die in Europa niet voorkomt. Het gaat om ibogaïne, een extract uit de wortels van een plant uit West-Afrika. Zodra hoogleraar Aage Haugen dit hoort, gaan bij hem de alarmbellen af. Hij heeft ooit onderzoek gedaan in West-Afrika en kent de risico’s van de stof maar al te goed.

Haugen gaat op onderzoek uit en belandt op de ijskoude Noordkaap, waar in het diepste geheim een wetenschappelijk experiment plaatsvindt, met tien topcriminelen in de hoofdrol.

De schrijver

Nathalie Pagie (1974) debuteerde in 2013. Inmiddels heeft ze vele bestsellers op haar naam staan, waaronder de winterthriller IJsengel en de succesvolle Tara en Diego -serie, die bestaat uit Paradijsvogels, Casa Familia, Rio Grande en De Trip. Voor Casa Familia en IJsengel won ze de ThrillZone Award voor Beste Nederlandse Thriller. Nathalie woont in Breda.

Mening

Wederom stelt Nathalie Pagie me niet teleur. Wat een goed boek heeft ze weer geschreven. Onderhuidse spanning is constant voelbaar, de vele personages zijn boeiend en ook het decor doet het verhaal goed.

Het verhaal wordt goed opgebouwd met hoofdstukken waar duidelijk bij staat waar je bent en wanneer je er bent. Hierdoor is het duidelijk waar het verhaal zich afspeelt. Handig met de hoeveelheid personages die in het boek voorkomen. De 6 wetenschappers in combinatie met de 10 criminelen vormen een deel van het verhaal. Een andere wetenschapper en zijn assistent het andere deel. Natuurlijk hebben de delen met elkaar te maken, maar ook binnen ieder deel vindt ontwikkeling plaats tussen de karakters.

De tegenstellingen tussen de wetenschappers is mooi, pure wetenschap tegenover menselijkheid. En ook de verschillen tussen de criminelen vind ik mooi, heel hard tegenover heel zacht, maar allemaal echt zware criminelen.

Naarmate het verhaal vordert neemt de spanning toe. Je voelt het net sluiten, maar het geheime ingrediënt van het experiment moet dan nog komen. Zou het al echt bestaan/gebruikt worden? Het maakte me erg nieuwsgierig.

Dankjewel Nathalie Pagie, voor weer een heerlijk boek! Ik kijk al weer uit naar het volgende!

Dit boek is een stand-alone, een op zichzelf staand boek, los te lezen. Maar het einde... zou er nog een vervolg komen? 

Boekinformatie

Titel: Noordkaap

Auteur: Nathalie Pagie

ISBN: 9789022588673

Uitgever: Boekerij

Verschijningsdatum: 7 januari 2020

Aantal pagina’s: 400

Prijs: € 12,99

10e NS Publieksprijs aankoop!

Oh, wat is het toch nog steeds een feest dat ik ruim een jaar geleden in de winnende leesclub, Perron 9, van de NS Publieksprijs zat. Ik heb nog steeds plezier van mijn prijzengeld namelijk :-)

Ik weet natuurlijk niet of jullie al mijn blogjes lezen, maar ik heb laatst ergens gezegd (ergens... hier dus) verteld wat mijn doelen voor 2020 zijn en waar ik naar uit kijk. En gezien de regels die ik mezelf heb opgelegd qua besteding van mijn prijzengeld (op zich niet zo heel veel, maar proberen Nederlandse auteurs te kopen is er wel een van) zal het jullie dan waarschijnlijk ook niet verbazen dat ik het nieuwe boek van Nathalie Pagie heb gekocht. Hoera!

Mijn eerste aankoop met het prijzengeld van de NS Publieksprijs was het boek IJsengel, ook van Nathalie Pagie. En dat was een succes zoals je hier kunt lezen. In de tussentijd schreef ze ook nog een boek in de serie over Tara en Diego, genaamd De trip wat ik leende uit de bieb en ook las. En waar ik natuurlijk ook een stukje over schreef.

Nu dus haar nieuwste boek, Noordkaap. Ik ben zo benieuwd!

Ik ga er in beginnen zodra ik klaar ben ik het boek wat ik nu lees over Frida Kahlo. En dat boek schiet al lekker op, dus Noordkaap hoeft niet zo lang meer te wachten.

NS Publieksprijs 2019 (met stemoproep en link!)

Ook dit jaar wordt er weer een NS Publieksprijs uitgereikt. En ook al zit ik dit jaar niet in een van de leesclubs die stemmen werven voor deze prijs, ik ga toch een stemoproep plaatsen.

Gewoon, omdat ik vorig jaar heb gemerkt hoe leuk de auteurs deze prijs  vinden, een prijs van het publiek, hun lezers.

En ook met een stemlink, omdat een van onze leesclubmaatjes van vorig jaar, dit jaar weer mee mag doen! 

De genomineerde boeken van dit jaar zijn:

Grand Hotel Europa van Ilja Leonard Pfeijffer

Wees onzichtbaar van Murat Isik

Pessimisme kun je leren van Lévi Weemoedt

Rinkeldekink van Martine Bijl

Taal voor de leuk van Paulien Cornelisse

Otmars zonen van Peter Buwalda

Inmiddels heb ik 3 van de 6 genomineerde boeken gelezen en ik heb 4 van de 6 boeken in huis. 

Over Grand Hotel Europa schreef ik eerder dit blogje, over de andere twee schreef ik hier niks.  Omdat ik Wees onzichtbaar al heb gelezen voor ik dit blog weer nieuw leven in blies, en omdat ik het erg lastig vindt om over de gedichten van Weemoedt een blogje te schrijven. Dat boekje las ik nadat de nominaties bekend waren gemaakt even snel. Ik schreef dan wel niks over Wees onzichtbaar, maar wel over mijn brunch met Murat Isik én over zijn essay Mijn moeders strijd wat ik een waardevolle aanvulling vond op dat boek. Ik heb Otmars Zonen van Buwalda ook nog klaarliggen om te lezen. Eerlijk gezegd ben ik er al in begonnen, maar ik moet eerst even een ander boek doorlezen voor ik hier in verder kan....

De boeken van Martine Bijl en Paulien Cornelisse heb ik niet in huis en heb ik ook niet gelezen. Ik weet ook niet of ik dat nog ga doen.

Want hoe zeer ik het ook jammer vind dat ik dit jaar niet een van de leesclub leden ben, het is wel een stuk relaxter door de maand november komen zonder de hele dag stemmen te hoeven werven en verplicht boeken te moeten lezen voor je een keuze kan maken.

Stemoproep!

Waar ik op ga stemmen weet ik nog niet, dat hangt af van de Buwalda. Maar zelfs zonder Buwalda heb ik nog geen idee, want Wees onzichtbaar en Grand Hotel Europa zijn de twee beste boeken die ik de afgelopen jaren heb gelezen. Totaal niet vergelijkbaar, en allebei zó goed! Dus, mocht je willen stemmen en heb je helemaal geen idee... gun het een van deze twee mannen. Maar stem ook gerust op je eigen favoriete boek! 

Als je stemt, stem dan via deze link Daar maak je niet alleen een auteur heel blij mee, maar mogelijk ook Bryan. En hopelijk jezelf, want je kunt een jaar lang gratis boeken winnen (en geloof mij, dat is het beste wat je kunt winnen!) en gratis reizen met de trein.

Negende NS Publieksprijs-aankoop

Zo koop je maanden geen boek, zo koop je er 3 vlak na elkaar. Mijn negende aankoop van het prijzengeld van de NS Publieksprijs is geworden:
Het achtste leven (voor Brilka) van Nino Haratischwili!
Al mijn zelfopgelegde regels lapte ik aan mijn laars bij deze aankoop. Geen Nederlandse auteur én een boek waar ik al eens eerder geld aan heb uitgegeven.
Dit boek staat al heel lang op mijn "wil ik nog lezen"-lijst. Het lijkt me zó mooi! En dat lijkt me dus al sinds ik alleen de voorkant zag.

Ik heb het boek al eerder in huis gehad. Geleend van de bibliotheek. Alleen wist ik toen ik het reserveerde niet hoe dit het was. En dan zijn de meeste bibliotheekboeken ook nog speciaal ingebonden, waardoor het nog dikker en vooral zwaarder werd. Ik had in die tijd echt een enorme berg boeken liggen die ik nog ging lezen (hahaha, alsof ik ooit zonder zo'n berg zit, maar toen was 'ie echt heel hoog) en begon wel in dit boek, maar vond het te zwaar om lekker in bed te kunnen lezen. Ik lees namelijk overal, dus ook in bed. En dan liggend op mijn rug en het boek omhoog houdend. Dat ging dus voor geen meter met dit zware boek.
Ik heb 30 pagina's gelezen, vond het mooi, maar zo niet praktisch dat ik het toch maar weer inleverde. En meteen het e-book heb gekocht.
Ook dat ging niet helemaal goed. Want ja, een e-book zie ik niet iedere keer én kan ik niet overal mee naartoe slepen. Dus het bleef op mijn iPadje staan voor in de vakantie. Waar het ook niet werd gelezen, omdat ik dan zo veel fysieke papieren boeken mee neem, dat ik aan een e-book helemaal niet toe kom.

Tot een maand geleden, toen moest ik wel! Want ik heb bij hebban.nl een meet en greet met de auteur gewonnen. Maar ja... dan moet ik toch wel een flink eind zijn in dat boek, vind ik dan weer zelf.
Ik downloadde het luisterboek via de bibliotheek luisterboekenapp en begon te luisteren, maar dat schoot niet op (al werd het wel mooi voorgelezen), dus toch dat e-book er weer bij gepakt.
En toen ging er toch weer iets knagen... geen schermpje mee naar boven vanwege te veel licht vlak voor het slapen gaan, weerhield mij ervan flink op te schieten in het boek. En een e-book kan ik natuurlijk ook niet laten signeren. En ik heb nog een berg prijzengeld liggen waar ik boeken voor mag kopen.
Dus eigenlijk was de keus voor mijn negende aankoop snel gemaakt! Want nu lees ik weer lekker op papier, én kan ik het boek laten signeren!
Ik laat jullie later weten hoe de avond met Haratischwili is geweest (en hoe je haar naam nou uit moet spreken)!

Martin Michael Driessen - De heilige

Een van de eerdere boeken van Driessen, De pelikaan, las ik een aantal jaren geleden met veel plezier. Toen ik zag dat er op hebban een leesclub werd georganiseerd over dit boek, besloot ik me aan te melden. De voorkant trok me namelijk helemaal niet aan, maar ik was toch nieuwsgierig. En, hoera, ik werd uitgekozen om mee te doen met deze leesclub. Dus dit boek had ik anders echt nooit gelezen. Zo zie je maar hoe veel een omslag kan doen.

Het verhaal

Donatien wordt geboren in het jaar van de Franse Revolutie. Hunkerend naar roem en erkenning buit hij al zijn talenten uit in het opportunistische spel van het menselijk bestaan. Donatien vertelt zijn levensverhaal in de vorm van een hedonistische schelmenroman. Hij ontmoet tijdgenoten als Victor Hugo, helpt bij het opstellen van de Schaal van Beaufort en rondt Kaap Hoorn tijdens een krankzinnige expeditie; als struikrover wordt hij beroemd en berucht in de Vogezen. Hij

is zowel genezer als moordenaar, aanbeden door vrouwen en mannen.

Zijn compromisloze zoektocht naar geluk stelt niet alleen ons ethisch besef aan de orde maar ook de fluïde grenzen van onze identiteit: hij noemt zich nu eens Donatien, dan weer Donatienne, en ten slotte Dieudonné. Zelfs achter de tralies weet hij dankzij zijn charme en inventiviteit de zaken naar zijn hand te zetten.

Tot het einde moreel ontoerekeningsvatbaar zal hij de geschiedenis in gaan als de heilige Dieudonné van Metz.

De schrijver

Martin Michael Driessen (1954) is opera- en toneelregisseur, vertaler en schrijver. Hij debuteerde in 1999 met de roman Gars. In 2012 volgde Vader van God en in 2013 Een ware held, alle door de pers bejubeld en voor literaire prijzen genomineerd. Zijn werk is vertaald in het Engels, Italiaans, Duits, Hongaars en vele andere talen. In 2015 verscheen de omvangrijke roman Lizzie, geschreven in samenwerking met de dichteres Liesbeth Lagemaat.

In 2016 verscheen zijn verhalenbundel Rivieren, die op de shortlist van de Fintro Literatuurprijs stond en die de ECI-literatuurprijs én ECI-lezersprijs won. Met zijn roman De pelikaan stond hij op de shortlist van de Libris Literatuur Prijs 2018. In oktober 2018 verscheen zijn verhalenbundel Mijn eerste moord en andere verhalen. En nu, in 2019, De heilige, een schelmenroman.

Mening

De verwachtingen waren hooggespannen, na het lezen van De Pelikaan, en die zijn waargemaakt. Wederom las ik een zeer vermakelijk boek! Donatien, de hoofdpersoon, vertelt zijn levensverhaal in dit boek en spreekt de lezer soms ook gewoon aan. Het leven van Donatien draait alleen om zichzelf en wie daarbij in de weg loopt, wordt gebruikt voor zijn eigen gewin. Het begint meteen op het slagveld, waar stervende soldaat Ewalt wordt achtergelaten zodat Donatien zijn geliefde kan inpikken. Vanuit Frankrijk (de Vogezen) trekt hij naar Duitsland, waar hij inderdaad een relatie krijgt met Lieselotte, de geliefde van de stervende soldaat. Alleen blijkt Ewalt toch niet gestorven en vlucht Donatien naar Zwitserland. Daar komt hij Sir Beaufort tegen, waarmee hij naar Engeland vertrekt en zijn aandeel levert in het ontwikkelen van de Schaal van Beaufort. Uiteindelijk gaat Donatien weer verder, wordt een gevreesde struikrover in de Vogezen en vlucht hals over kop naar Zuid Amerika. Waar het volgende avontuur wacht. Bij zijn terugkomst in Frankrijk wordt Donatien opgepakt voor zijn struikroverij en ter dood veroordeeld. In de gevangenis tovert Donatien zich om in Dieudonné en wordt, mede door zijn uiterlijk, een levende legende die mensen kan genezen. Uiteindelijk krijgt Dieudonné gratie, maar ook dat blijkt weer een avontuur. Zijn laatste.

Het personage Donatien is een profiteur eerste klas. Hij weet dat hij dingen fout doet (moorden is echt niet oké), maar hij wordt ertoe gedwongen door omstandigheden. Voor alles is wel een excuus. En alles wat Donatien doet doet hij voor zichzelf. Juist omdat het een typetje is, is het zo’n vermakelijk karakter. Alle overige mensen die voorkomen in het boek zijn eigenlijk ter illustratie, maar nodig voor Donatien om zijn verhaal te kunnen vertellen. De oude min Nanette komt een paar keer terug, Pater Humbert speelt een rol tijdens zijn gevangenschap en wat ik vooral leuk vond waren Sir Beaufort en Victor Hugo die Donatien ook kennen en daarmee zijn aanzien verhogen (bij mij).

Het boek bestaat uit 4 gedeeltes, waarin Donatien verschillende gedeeltes van zijn leven vertelt.

Het hele verhaal is erg vlot geschreven en trekt je zo het leven van Donatien in. Er zitten wel heel wat opzoekwoorden in het boek. Woorden waarvan je uit de context wel op kunt maken wat ze betekenen, maar waarvan ik de precieze betekenis niet wist (zwerk, furor, odalisk, jambe). Dus ik heb ook mijn woordenschat weer uitgebreid.

En wat ik persoonlijk ook erg leuk vond waren de plaatsen in Frankrijk waar Donatien zwerft, aan de westkust in Normandië bij Etretat en Dieppe en in het oosten van het land in Lotharingen en de Vogezen. Beide gebieden zijn bekend vanwege vakanties die we daar doorbrachten de afgelopen jaren.

Het stofomslag vind ik trouwens minder mooi, te donker. Maar qua sfeer past het eigenlijk wel bij het boek. Ik haal de stofomslag altijd meteen van het boek als ik begin met lezen, dat zit maar in de weg. Daardoor heb ik wel een eigen beeld van Donatien samengesteld, niet gebaseerd op het beeld op het boek. Voor mij van Donatien een soort Ted Neeley, Jesus van Jesus Christ Superstar, qua uiterlijk.

Eindoordeel: ja, toch, echt: lees dit boek! Het is echt super vermakelijk.

Boekinformatie

Titel: De heilige

Auteur: Martin Michael Driessen

ISBN: 9789028292215

Uitgever: Uitgeverij Van Oorschot

Verschijningsdatum: 13 september 2019

Aantal pagina’s: 238

Prijs: € 22,50

NS Publieksprijs aankopen 7 & 8

Zo, dat is een tijdje geleden zeg, dat ik van mijn gewonnen prijs boeken heb gekocht. Wat is er veel gebeurd in het afgelopen jaar. Zeker op boekengebied. Mede door mijn deelname in de leesclub van de NS Publieksprijs, kwam ik er achter dat mijn hart toch echt in de boekhandel ligt en niet in de bibliotheek.  Mijn goede voornemen van dit jaar was dan ook om werk te gaan zoeken in de boekhandel. En dat is gelukt! Sinds juni werk ik bij Boekhandel De Kler in Zoetermeer. Als oproepkracht. En niet alleen in Zoetermeer, maar ook in de filialen in Voorschoten en Wassenaar.

Met mijn nieuwe collega's mocht ik eind augustus mee naar De Beste Boeken Live (daar schreef ik dit stukje over. Daar kreeg ik dus heel veel boeken waar ik nu volop in aan het lezen ben. Daarnaast won ik ook nog 2 prijzenpakketten met boeken (weet je nog dit pakket én dit pakket), waardoor het echt te veel werd, en nog steeds is, om iedere maand nóg een nieuw boek erbij te kopen. De boekenbon werd dus even in de koelkast gezet.

Maar niet alleen qua boeken is er veel veranderd in een jaar. Ook qua leefstijl heb ik het roer noodgedwongen om moeten gooien. En om me daarbij te helpen, heb ik nieuwe kookboeken nodig. Dus ik heb besloten om van mijn zelf opgelegde aankoopregels voor de NS Publieksprijs af te wijken en heb vorige week twee aankopen gedaan van mijn prijzengeld. Nieuwe kookboeken met fijne recepten! Daar word ik ook erg blij van namelijk, van kookboeken.

Dus hier zijn ze dan: aankoop 7 en 8 van het geld van de NS Publieksprijs! Grip op Koolhydraten.
Zal ik ook laten weten wat ik hieruit heb gemaakt en hoe het smaakte?

Carla de Jong - Geheim Leven (NS Publieksprijs aankoop nummer 6!)

Dit was de zesde aankoop van het prijzengeld van de NS Publieksprijs en ik kocht dit boek al een tijdje geleden. Ik heb het bewaard om te lezen in de zomervakantie. Dat was soms moeilijk, want ik was er zo benieuwd naar en ik ben blij dat ik het nu eindelijk gelezen heb.

Het verhaal

Wordt leed doorgegeven van generatie op generatie of is het mogelijk om met een schone lei te beginnen? Elza Kingma groeit op in het interbellum. Ondanks de crisis van de jaren dertig kent haar leven weinig zorgen, maar dat verandert met de komst van nieuwe buren. Van meet af aan koestert Elza een antipathie tegen de buurvrouw. Toch raken beide families steeds nauwer bevriend. Dan scheurt een reeks dramatische gebeurtenissen de gezinnen uiteen. Elza gaat haar eigen weg en zwijgt over haar traumatische geschiedenis, ook tegen haar kinderen. Als ze tegen de honderd loopt, klopt het verleden aan en kan zij er niet langer voor weglopen.

De schrijver

Foto: Ruud Pos

Carla de Jong studeerde Nederlands en sociale wetenschappen en werkte in het bedrijfsleven en de psychiatrie. Zij combineert schrijven met een functie als adviseur bij een gezondheidszorgorganisatie. In 2009 debuteerde zij met In retraite, nog datzelfde jaar volgde Serpent (genomineerd voor de Gouden Strop) en in 2010 verscheen Outcast. Andere boeken van Carla de Jong zijn o.a. De Johansons, Gebroken wit en Nooit meer regen.

Mening

Wat een bizarre geschiedenis! Het verhaal is natuurlijk gebaseerd op een echte gebeurtenis in de familie van de auteur en gefictionaliseerd, maar toch. Er zit een kern van waarheid in.

Het verhaal begint met Catharina, een dochter van politici, die in Den Haag woont en opgroeit in weelde. Helaas wel zonder aandacht van haar ouders. Haar beste vriendin Dymphna, dochter van de huisarts en ook zonder aandacht van haar ouders opgroeiend, speelt een belangrijke rol in haar leven. De Spaanse Griep brengt grote veranderingen te weeg in het leven van Catharina. Ze vertrekt naar Nije Siel (Friesland) om bij haar oom en tante weer op krachten te komen. Vanuit die plek begint het verhaal van drie generaties Friezen die bijna allemaal een geheim met zich mee blijken te dragen. Ze hebben dus bijna allemaal een geheim leven, als is het ene geheim geheimzinniger dan het andere.

De stamboom voor in het boek is erg handig gebleken bij het lezen, omdat er veel levenslijnen worden uitgezet. Met duidelijke delen en vermeldingen van wanneer het gedeelte speelt en op welke plaats is het toch goed duidelijk te volgen.

Wat een intrigerend boek! Je blijft maar doorlezen omdat je wilt weten hoe alles nou precies in elkaar steekt. En dat blijft boeien, omdat het levensverhaal van Elza, wat het meest centraal staat, echt fascinerend is. Wat heeft zij veel opgeofferd.

Een mooie roman over drie generaties waarin de verschillende tijden van de geschiedenis mooi naar voren komen en Catharina zelfs Louis Couperus bij de Haagse Vijver ziet zitten. (Mooi detail!) Grappig van mezelf vond ik dat is steeds wanneer ik de foto van de auteur op de achterkant zag, even aan Sheilagh van "Call the midwife" moest denken.

Boekinformatie

Titel: Geheim leven

Auteur: Carla de Jong

ISBN: 9789026346132

Uitgever: Ambo-Anthos

Verschijningsdatum: april 2019

Aantal pagina’s: 448

Prijs: € 21,99

NS Publieksprijs - nagenietmomentje

Ik ben natuurlijk weer met bloggen begonnen dankzij mijn deelname aan de Leesclub van de NS Publieksprijs. Een tijdje geleden ontving ik een mailtje vanuit de CPNB met het verzoek om een kort statement te schrijven als leesambassadeur voor in het jaarverslag. En nu is het jaarverslag (al eventjes) uit en kreeg ik een exemplaar toegestuurd. Hoe leuk om daar in te staan!

5 leesclubs, met als tweede van rechts Perron 9

Niet alleen met een stukje en eigen foto, maar ook met onze hele leesclub, Perron 9. Twee keer maar liefst. De andere leesclubs staan er ook allemaal in, maar ja, er heeft natuurlijk maar één leesclub gewonnen!

De Leesambassadeur

Rechtsonder: Perron 9 tijdens de prijsuitreiking

Het lezen van het jaarverslag bracht het plezier wat we beleefden weer helemaal terug. Het is zo leuk dat we nog af en toe contact hebben. We genieten allemaal nog van onze prijs en houden elkaar mooi op de hoogte van de gekochte boeken (en dat we geen tijd hebben om ze te lezen...).

Hoera, Hebban.nl bestaat 5 jaar en ik win een boekenpakket!

Deze maand mag ik eigenlijk nog een boek kopen van mijn prijzengeld van de NS Publieksprijs. Maar ik sla even een maandje over. Niet dat ik niks weet om te kopen, mijn lijstje blijft groeien. Maar mijn stapel nog te lezen boeken blijft ook groeien. Door een hele leuke actie deze keer!

Eind mei, op precies te zijn woensdag 29 mei, vierde Hebban.nl (je weet wel, die geweldige site waar je heerlijk lijstjes bij kunt houden van wat je hebt gelezen, wat je nog wilt lezen en waar je sinds 2016 mee kunt doen aan de Hebban Reading Challenge waarbij je jezelf een doel stelt van het aantal te lezen boeken voor het komende jaar) haar vijf-jarig jubileum.

5 jaar al weer houd ik daar bij welke boeken ik heb gelezen. Naast natuurlijk nog een eigen lijstje op mijn iPad, maar niet meer op papier zoals ik daarvoor ook nog deed. En regelmatig zie ik via Hebban.nl ook nieuwe titels die ik ineens echt moet lezen! Of win ik er eens een boek tijdens een give-away en lees ik zo boeken die ik anders nooit zou lezen.

uitzicht vanaf een cachelocatie

Anyway, een tijdje geleden dus bestonden ze 5 jaar en dat werd gevierd met een hele leuke actie. Iedere 2 uur werden er boekenpakketten verloot. En dat 5 keer, dus gewoon 5 keer kans op een pakket. Dat laat ik me natuurlijk geen twee keer zeggen, boeken heb je nooit genoeg!
Die dag stond er alleen wel al een tijdje een dagje geocachen gepland om mijn nieuwe vouwfiets, die ik speciaal voor het geocache gekocht heb, uit te testen. Hoe moet dat nou... Simpel! Iedere twee uur een alarmpje zetten op mijn mobiel en dan via de site meedoen aan alle acties (je zult er maar een pakket missen waar echt hele gave boeken in zitten, dat wil je natuurlijk niet)!

Zo gezegd, zo gedaan. Dinsdag de alarmpjes gezet voor alle acties behalve de eerste, want die kon ik nog voor vertrek thuis doen. Het dagje geocachen was heerlijk. Alles gevonden wat ik zocht, niet alles gezocht wat ik wilde want daarvoor was de tijd alsnog te kort. En iedere twee uur een leuke onderbreking met allemaal mooie boeken die ik weer voorbij zag komen.

En, aan het einde van de dag ontving ik een mail: Gefeliciteerd op onze verjaardag! Ik had gewoon een pakket met boeken gewonnen. Oh Hoera!!! En inmiddels is dat pakket binnen en liggen de boeken klaar om gelezen te worden. Wat een feestje! En kijk eens wat een mooie boeken ik weer kan gaan lezen!

Zesde NS Publieksprijs aankoop!

Het is al weer een aardig tijdje mei, dus het was wel weer tijd voor een aankoop van het prijzengeld van de NS Publieksprijs. Want iedere maand een boek uit mogen kiezen blijft natuurlijk gewoon een feestje. Dit is mijn zesde aankoop. Nog zes te gaan! 

Ik had van te voren al bedacht welk boek ik wilde gaan kopen bij Boekhandel De Kler in Zoetermeer waar ik al mijn aankopen doe. De nieuwe van Kim Moelands. Die zou eigenlijk al in april verschijnen, maar was uitgesteld tot in mei. Prima, dan heb ik nog steeds prijzengeld op mijn bon staan dus dat komt goed. Alleen zag ik toen ineens dat de verschijningsdatum was verschoven naar januari 2020. Hûh? Echt?

Omdat ik Kim Moelands volg op twitter tagde ik haar daar in mijn verbazingstweetje. En ik kreeg reactie! Het komt er dus nog wel aan.

Het leuke was eigenlijk dat er meerdere auteurs reageerden. Waaronder Carla de Jong, die het een goed plan vond dat ik dat overwoog om haar nieuwste boek te kopen.

En dat heb ik dus deze week eindelijk gedaan. Mijn zesde aankoop van het prijzengeld van de NS Publieksprijs is Geheim leven van Carla de Jong! En nu nog voor de volgende nieuwe aankoop lezen (dat is met de vorige nog niet gelukt vanwege allerlei andere verplichtingen op leesgebied). Dus ik ga in juni vast ook maar iets later een boek kopen, dan heb ik nog even. (Al ben ik echt zo benieuwd naar dit boek dat het vast snel aan de beurt komt!)

Eke Mannink - Zo stroom ik van je over

Jullie weten het vast (wel/nog), ik maakte afgelopen jaar deel uit van de winnende leesclub, Perron 9, van de NS Publieksprijs. Een van mijn mede leesclubleden, Jannelies, stemde op het boek Zo stroom ik van je over van Eke Mannink. Nog nooit had ik er van gehoord. Maar omdat Jannelies op dat boek stemde, wilde ik het ook lezen. Maanden stond ik op de wachtlijst bij de bieb met mijn reservering voor dit boek. En nu heb ik het eindelijk gelezen.

Verhaal

Als kind krijgt Eva te horen dat ze is afgestaan door haar natuurlijke moeder. Wanneer ze die moeder dan uiteindelijk ontmoet, blijkt Eva niet in haar leven te passen. Haar moeder heeft al een gezin en een van de kinderen draagt zelfs Eva's naam. Maar zij is de eerste Eva.

De zoektocht naar haar afkomst leidt tevens tot een zoektocht naar identiteit. Naar fundamenten. Naar pijlers. Hoe vind je die? Wie of wat zijn dat dan? Je geliefden? Je innerlijke waarden en overtuigingen? Je onbekende vader, die niet weet dat hij je vader is?

 Wie ben ik echt? Wij, moderne westerlingen, hebben de tijd om hierover na te denken. In luxe.

Op een dag besloot ik me Eva te noemen omdat ik nooit een Evelien ben geweest, al heette ik officieel zo. Mijn adoptieouders hadden beslist dat ze geen Eva wilden adopteren, maar een Evelien. 'We zijn niet Bijbels en vonden het geen mooie naam,' zei ma daar een keer over. Dat zei ze pas na lang aandringen. Toen ik al over de dertig was.

Tot mijn zeventiende heb ik niet geweten dat ik eigenlijk een Eva was. Ik ontdekte het in de papieren, die pa en ma verborgen hielden. Tijdens een nachtelijke expeditie op zoek naar informatie. Tien jaar later bevestigde mijn natuurlijke moeder het me. 'Ik heb je Eva genoemd.' Ze zei het tussen neus en lippen. Gek, maar ik heb onbewust altijd gevoeld dat ik géén Evelien was. Je leert als kind dat je je moet voorstellen aan nieuwe mensen. Een hand geven, de persoon aankijken, 'Hallo, ik ben Evelien' zeggen. Er zat een discrepantie tussen, tussen mijn 'ik' en dat 'Evelien'. Het klopte niet, al heb ik duizend keer gezegd dat ik het was.

Schrijver

Foto: Mila Mannink

Eke Mannink (1968) is schrijver, dichter, radiomaker en columnist. Ze publiceerde vijf dichtbundels. Onder meer Ik schrijf je bij me (2012), Vondeling (2015) en Min (2016). Haar debuutroman, Zo stroom ik van je over, verscheen in 2018. Op dit moment werkt ze aan een boek in opdracht van een Joods echtpaar, over de invloed van de Tweede Wereldoorlog op hun dagelijks leven.

Mening

Wat voor invloed heeft het feit dat je geadopteerd bent op je leven? Veel blijkt. In het boek maak je mee hoe de hoofdpersoon, Eva, gebukt gaat onder haar adoptie. Er klopt zo veel niet, met als grootste ding haar naam. Ze wordt Evelien genoemd, maar voelt zich geen Evelien. In het boek draait het dan ook om het terug krijgen van haar oorspronkelijke naam: Eva. De naam die haar biologische moeder haar heeft gegeven. Daarnaast zijn we ook getuige van haar zoektocht naar haar moeder en onbedoeld ook naar de zoektocht naar haar vader. En lezen we hoe de ontmoetingen gaan.

Ik heb me zelf nooit verdiept in adopties, afgezien van het kijken naar Spoorloos, dus voor mij was het wel een intrigerend boek. Zo voelt het dus.

Ik zou het nooit zelf gepakt hebben, maar ben blij dat ik het heb gelezen.

Vijfde NS Publieksprijs aankoop!

Wat geniet ik toch met volle teugen van de prijs die we met onze leesclub Perron 9 wonnen voor het stemmen werven voor de NS Publieksprijs. Het is nog steeds iedere maand een feestje om een boek uit te mogen zoeken. Voor april had ik eigenlijk een ander boek in gedachten, maar de verschijningsdatum daarvan is verschoven naar mei. Dus dat wordt waarschijnlijk de aankoop van volgende maand. Welk boek dat is, houd ik nog even geheim.

Gisteren was het dus weer tijd om naar Boekhandel De Kler in Zoetermeer af te reizen voor een nieuw boek.
Deze maand was de keuze eigenlijk al weer snel gemaakt. Nadat ik vorig jaar al Wees onzichtbaar had gelezen en kort geleden het essay Mijn moeders strijd, wil ik ook heel graag het eerste boek van Murat Isik lezen. En dat is kort geleden opnieuw uitgegeven. Mooi gebonden en heel fijn geprijsd ook nog eens! Dus, mijn aankoop van april, mijn vijfde aankoop van het prijzengeld van de NS Publieksprijs is geworden: Verloren grond van Murat Isik.

En omdat ik nog een stapeltje andere boeken heb liggen die ik ook wil lezen, denk ik dat het even duurt voor ik aan dit boek toe kom. Maar dat is op zich fijn, want het duurt ook nog 2 jaar (meen ik dat hij zei tijdens de brunch) voor zijn nieuwe boek gaat verschijnen. Dan kan ik dus mooi in die wachttijd dit boek een keer gaan lezen. Ik laat jullie natuurlijk weer weten wat ik er van vind!

Murat Isik - Mijn moeders strijd

Dit jaar schreef Murat Isik het essay voor de Boekenweek. Nog niet eerder las ik liever het essay dan het geschenk, maar dit jaar wel. Het geschenkboekje van Jan Siebelink zal ik echt wel uit lezen, maar zelfs die 96 pagina’s duren lang om gelezen te worden. Het essay van Isik heb ik echter binnen een paar uurtjes gelezen. Wat schrijft die man fijn!

Het verhaal

In Mijn moeders strijd beschrijft Murat Isik de onvermoede emancipatiestrijd van zijn moeder Aynur, die geboren wordt in een conservatief dorp in OostTurkije en opgroeit in de kuststad Izmir. Ze verzet zich tegen haar achtergestelde positie als vrouw en probeert de regie over haar leven in eigen hand te nemen. Hoe moeilijk dat is, blijkt wanneer haar broer haar eerst zonder overleg tewerkstelt als huishoudelijke hulp en haar daarna tegen haar wil probeert uit te huwelijken. Aynur komt in opstand en trouwt een man met wie ze wél een toekomst voor zich ziet, maar het wordt een moeizaam huwelijk.

Begin jaren tachtig komt ze met haar gezin terecht in de Amsterdamse Bijlmer, waar ze sociaal geïsoleerd raakt. Tegen de verwachtingen in besluit Aynur zich te emanciperen, waardoor ze zich van de vrouwen in haar omgeving onder - scheidt. Waarom deed ze dat en welke obstakels moest ze daarbij overwinnen?

Het schrijven van het Boekenweekessay loopt voor Isik uit op een onverwacht zelfonderzoek wanneer hij zijn relatie met zijn moeder kritisch bevraagt, en leidt zo tot verrassende inzichten.

De schrijver

Murat Işık (İzmir, 11 september 1977) is een Nederlandse schrijver en jurist van Zaza-Turkse afkomst. Işık studeerde rechtsgeleerdheid aan de Universiteit van Amsterdam en San Francisco State University. Zijn eerste prijs kwam voor zijn korte verhaal 'De purperen citroen' tijdens de juni Kunstmaand van 2007. Dit verhaal is door regisseur Thomas Bijsterbosch vertaald in een theaterstuk. In 2011 kreeg hij de El Hizjra Literatuurprijs voor het korte verhaal 'De laatste reis'.

In 2012 kwam zijn eerste roman Verloren Grond uit, waarvoor hij de Bronzen Uil Publieksprijs kreeg. Verloren Grond vertelt de familiegeschiedenis van zijn ouders in Oost-Turkije. In 2017 kwam zijn tweede roman uit: Wees Onzichtbaar. Dit verhaal speelt zich af in de Amsterdamse wijk Bijlmermeer, waar Işık is opgegroeid. Deze roman werd bekroond met de Nederlandse Boekhandelsprijs 2018, de Libris Literatuur Prijs 2018 en De Inktaap 2019. 

Mening

Nadat ik vorig jaar Wees onzichtbaar heb lezen, ben ik fan van deze schrijver. Wat een goed boek was dat zeg! Zijn eerste boek wil ik nog steeds lezen, maar er ligt nog zo’n berg boeken te wachten dat het er nu even niet van komt. Toen ik dit essay kocht in de Boekenweek had ik moeite met wachten om erin te beginnen. Ik wilde eigenlijk eerst het Boekenweekgeschenk van Jan Siebelink lezen. Na een paar dagen worstelen, ben ik daarmee nog steeds niet op de helft (en hoe dun is dat boekje nou helemaal). Vrijdagavond besloot ik om lekker in het essay te beginnen. Goede keus! Wat een fijn boekje is dit! Ik vind het een zeer waardevolle aanvulling op Wees onzichtbaar.  In dat boek had ik al bewondering voor het moederpersonage. En na het lezen van dit boekje heb ik helemaal bewondering voor haar. Dit keer is het verhaal niet geromantiseerd, maar een verwerking van interviews die Murat met zijn moeder had. Zo mooi om het verhaal van haar strijd te lezen. En ze is geslaagd! Met vlag en wimpel. Net als dit boekje.