Marion Pauw - Vogeleiland

Oh, een nieuwe Marion Pauw laat ik natuurlijk niet aan mijn neus voorbij gaan. Dus kocht ik voor mezelf een moederdagcadeau. En ik heb het netjes ingepakt gelaten tot ik begon te lezen! Dit boek is weer een thriller, nadat haar vorige boek  De experimenten, waar ik dit stukje over schreef, een roman was. In de tussentijd schreef ze ook nog een young adut thriller Stief, waar ik dit stukje over schreef.

Het verhaal

Wat is er gebeurd met Marianne? Op haar vijftiende liep ze van huis weg om nooit meer iets van zich te laten horen. Jaren later kampt haar zusje Nicole nog steeds met het trauma van haar verdwijning. Ze besluit om alles achter zich te laten en naar Spanje te verhuizen. Maar ook daar kan ze niet aan het verleden ontsnappen. Een bijzondere verschijning doet de hoop dat haar zus nog leeft oplaaien en leidt haar naar het onbewoonde Vogeleiland. Verteld vanuit verschillende perspectieven, leer je als lezer het verhaal van Marianne kennen. Je wordt heen en weer geslingerd tussen hoop en vrees, liefde en wreedheid, sympathie en antipathie. Het enige wat je nog wilt is dat de waarheid boven water komt. 

De schrijver

Marion Pauw (1973) is schrijfster en scenariste. Ze schreef onder andere de bestsellers Daglicht, Zondaarskind en Hemelen. Voor Daglicht ontving Pauw de Gouden Strop en de IJslandse prijs voor beste vertaalde thriller. Bij Lebowski Publishers verschenen van haar hand Hotel Hartzeer, met Susan Smit, en De experimenten. Met Vogeleiland maakt ze haar comeback als thrillerauteur. 

Mening

Wat een heerlijk boek van Marion Pauw is dit weer! Of het een thriller is, waag ik te betwijfelen, maar een psychologische roman is het zeker. En ja, dat is wat ik het liefste lees, dus dit vond ik een prima boek.

Het boek is vanuit verschillende perspectieven geschreven, steeds in de ik-vorm. Dus de ene keer zit je in het hoofd van een man, daarna in een vrouw. Ook het heden en verleden worden afgewisseld, waardoor je het verhaal echt vanuit zeer diverse gezichtsvelden leert kennen. Een goede constructie. Je valt meteen vol in het verhaal, waarbij Berend het woord voert. Dan ben je in het verleden en leer je de geschiedenis vanuit zijn oogpunt kennen. De stukken van Nicole spelen in het nu en zijn herinneringen. Ik wil niet te veel weggeven, dus dat maakt het een beetje lastig om hier een goed stuk te schrijven. Maar het boek is het te veel waard om te lezen.

De linkjes die Berend met de buitenwereld heeft, waardoor Marianne eigenlijk heel dichtbij blijkt te zijn komen steeds terug. Een ex, de briefjes met “We houden van je. We missen je. Kom terug.” die hij ziet, de Kamper Slof die steeds terug komt in het verhaal. Ik moet maar eens naar Kampen om die slof te gaan eten daar!

Het is fascinerend geschreven, je blijft lezen en het zit psychologisch goed in elkaar. Minpuntje is dus dat het niet echt heel spannend is. Maar dat maakte het psychologische gedeelte meer dan goed voor mij. Ik zou dit boek eerder een psychologische roman noemen dan een thriller. Ik heb genoten van dit boek en hoop dat Marion Pauw lekker zo door blijft schrijven.

 

Boekinformatie

Titel: Vogeleiland

Auteur: Marion Pauw

ISBN: 9789048854943

Uitgever: The House of Books

Verschijningsdatum: 3 mei 2021

Aantal pagina’s: 272

Prijs: € 21,99

Marion Pauw - De experimenten

Dit boek was de derde aankoop van het prijzengeld van de NS Publieksprijs Leesclub. En ook dit was een goede koop. Nou had ik eigenlijk niet anders verwacht, want ik vond de andere roman (De wilden) van Marion Pauw ook erg goed, met als haar thrillers overigens.

Het verhaal

Vijftig jaar lang hebben ze elkaar niet gezien of gesproken. Maar nu is Alma ziek en dit weekend is er niemand anders om voor haar te zorgen dan haar stiefdochter Charlie. Zodra ze terug is in het huis van haar jeugd weet Charlie weer waarom ze het al die jaren geleden voorgoed heeft verlaten. Maar dan begint Alma te vertellen: over hoeveel mensen er in een kolenwagon passen; de eeuwige honger; over de experimenten in Blok 10 van Auschwitz. Kan een gruwelijke getuigenis een levenslange verwijdering overbruggen? In korte tijd komt Charlie achter de reden van het gedrag van Alma. Maar hoe gaat ze daar mee om?

De schrijver

Marion Pauw (1973) debuteerde in 2005 met Villa Serena en brak in 2008 definitief door met Daglicht, waarmee ze de Gouden Strop won. Deze thriller boekte groot internationaal succes en is verfilmd met Angela Schijf, Monique van de Ven en Fedja van Huêt in de hoofdrollen. Meisje in het donker is de speciaal herziene Amerikaanse uitgave van dit verhaal, verschenen als Girl in the Dark. Na Daglicht volgden de succesvolle titels Zondaarskind, Jetset, De wilden, Hemelen en We moeten je iets vertellen. Als auteur van de Maand van het Spannende Boek 2015 schreef Marion Pauw het geschenkboekje Grijs gebied. Sinds 2016 schrijft Marion Pauw ook artikelen voor het online magazine Amayzine.

Mening

Het boek heeft twee verhalen, van Chalie/Charlène en het verhaal van Alma, haar stiefmoeder. Het verhaal van Alma is gruwelijk. Haar verleden in Auschwitz heeft haar gemaakt zoals ze is. En als lezer begreep ik ook waarom ze handelde zoals ze handelde in de jeugd van Charlie. Hoe vreselijk dat voor Charlie ook was, er zat een logica achter.

Dit verhaal, over de experimenten die uitgevoerd werden tijdens de oorlog heb ik nog niet eerder gelezen. Gelukkig zijn het kleine stukjes en is het niet al te uitgebreid beschreven, want het is echt niet te bevatten. Interessant zijn ook de "vriendschappen" die ontstaan tussen diverse vrouwen in het kamp, hoe ze elkaar er doorheen proberen te slepen. Sommige zijn echt, sommige voor zolang het duurt...

Het verhaal van Charlie is ook niet zo fijn, maar valt eigenlijk in het niets bij wat Alma mee heeft gemaakt. Alleen daar wist Charlie tot de dag van haar bezoek aan haar stiefmoeder na 50 jaar niks van. Ik zou graag willen weten hoe het nu is met Charlie, nadat ze weer weg gaat van huis. Zonder spijt. Dus van mij had het nog wel wat langer mogen duren. (Ik hou niet zo van open einde’s denk ik) Het boek is makkelijk leesbaar en verdeeld in hoofdstukken waardoor je precies weet waar je bent. In welke tijd en over wie het verhaal gaat.

Ondanks de gruwelen van Blok 10 die beschreven worden, is het verhaal mooi geschreven. Omdat ik het belangrijk vind dat we nooit zullen vergeten, raad ik die boek echt aan. Mooi, indringend, menselijk (echt, hoe kan dat), gruwelijk, onvergetelijk.

Derde NS Publieksprijs aankoop!

Wat is het toch een feestje om iedere maand een boek te mogen kopen! Normaal gesproken koop ik alleen boeken in de Boekenweek, aan het begin van de grote vakantie en in de Kinderboekenweek. Ik heb namelijk al zo veel boeken in huis, en werk in de bibliotheek (Bibliotheek Westland, vestiging Naaldwijk) waar ik alle boeken kan lenen die ik wil lezen. Daarom mag ik verder geen boeken kopen van mezelf. Tot nu dus! Hoera! Ik wil dit jaar weer meedoen als leesclublid om stemmen te werven :-) Ik ga me ook gewoon weer opgeven hoor, niet geschoten is altijd mis natuurlijk. Dat dacht ik de afgelopen 15 jaar ook. En je ziet, de aanhouder wint en mag lekker boeken lezen.

Maar goed, ik ging vorige week weer op weg naar Boekhandel De Kler in Zoetermeer, waar ik mijn gewonnen boekenbon steeds een beetje inlever als ik een nieuw boek ga halen.
Deze maand twijfelde ik een beetje. Tussen de nieuwe van Marion Pauw (De experimenten) en de nieuwe van Simone van der Vlugt (Wij zijn de Bickers!). Gelukkig waren beide boeken op voorraad, dus kon ik een gedegen keuze maken. De achterflappen werden gelezen, voorkanten bekeken en er werd een rondje gewandeld als bedenktijd.

Eigenlijk was ik er vrij snel uit.... Het werd het boek De experimenten van Marion Pauw! Hoera! Nu snel mijn andere boek uit lezen en dan snel in dit boek beginnen.