Brunchen met Siebelink en Isik

Gisteren was het de laatste dag van de Boekenweek. Niet alleen kocht ik leuke boeken (gewoon van mijn eigen geld deze keer, want de NS Publieksprijsaankoop van maart had ik natuurlijk al gedaan), ik bezocht ook het Westlands Boekengala én, als klap op de vuurpijl, mocht ik brunchen met Jan Siebelink en Murat Isik!

Murat Isik en Jan Siebelink op tournee (foto: NS)

Via de facebookgroep van de NS Publieksprijs, die gewoon openbaar is, mocht je een vraag stellen aan een van deze schrijvers (of aan allebei). En de leukste vragen mocht je in het echt komen stellen. Ik was hoogst verbaasd dat er maar zo weinig vragen waren gesteld, maar des te blijer dat ik er wél een had gesteld. Want nu mocht ik zondag naar Utrecht CS komen voor een brunch met de schrijvers. Hoera!

Zondagochtend was het dus vroeg op, en dat met de overgang van de winter- naar de zomertijd. Om 10 uur werd ik al verwacht op Utrecht CS waar we in Bistrot Centraal de brunch zouden nuttigen. Het was, niet geheel toevallig, ook de dag waarop je gratis met de trein kon reizen op vertoon van het Boekenweekgeschenk.
Om 10.02, precies volgens het NS-schema, arriveerde ik op Utrecht CS. Even zoeken waar ik moest zijn, maar dat kon bijna niet missen. Ik werd welkom geheten door de conductrice en de hoofdconducteur, want Jan en Murat gingen later die dag met de trein door Nederland op tournee.

Jan Siebelink vertelt.

Er waren 8 mensen uitgenodigd voor de brunch. En het leuke was dat ook een van mijn leesmaatjes van Perron 9 (weet je nog, van de NS Publieksprijs) daarbij zat. Het was erg leuk om haar ook weer te zien. Gezellig samen in het groen.
Ik zat aan tafel bij Jan Siebelink. De anderen zaten boordevol vragen voor hem (mijn vraag was voor Murat), dus ik heb lekker gegeten, geluisterd en natuurlijk ook meegepraat. Het was erg gezellig!
Siebelink vertelde onder andere dat hij meteen nadat hij was gevraagd, was begonnen met de opdracht. Dat een nieuw personage opvoeren hem 8 pagina's kostte en dat er daarom ook personages zijn gesneuveld: "Ik had maar 96 pagina's en wilde ook niet dat de bladspiegel veel te vol werd." En dat hij wel al zijn ideeën heeft bewaard in een doos, zoals hij altijd doet, omdat er misschien nog wel wat uit voort gaat komen.

Met Murat Isik

Op de valreep ben ik toch nog snel even van tafel gewisseld, want nu ik de kans had wilde ik natuurlijk wel mijn vraag stellen aan Murat Isik. Is er een playlist van Wees Onzichtbaar? Dat wilde ik al een tijdje weten. Ik ben ongeveer even oud als Murat en de muziek die in zijn boek voorkomt is dus heel herkenbaar. De Michael Jacksonkamer van de zus in het boek... was mijn kamer. En de liedjes van Richard Marx (Right here waiting for you) en Michael Bolton (How am I supposed to live without you) bijvoorbeeld kan ik moeiteloos meezingen.
Helaas... er is (nog) geen playlist. Maar Isik vond het wel een goed idee. Dus wie weet! En anders lees ik het boek gewoon nog een keer om er zelf een te maken. Het is zo goed dat dat geen straf is namelijk. Ook Murat Isik heeft door de gesprekken met zijn moeder nog veel materiaal over voor een eventueel nieuw boek. Maar eerst moet zijn boek waar hij nu mee bezig is nog af. Isik was vanwege het essay nog beperkter in de omvang van zijn boek, maar heeft nog zo veel meer gehoord van zijn moeder dat ook hij nog niet klaar is met schrijven hierover. Wie weet wat voor moois hier nog uit voortkomt!

Nog even snel alle meegebrachte boeken laten signeren (iedereen had wel een stapeltje bij zich) en toen moesten de heren verder met hun tournee. Met nog een aantal dames heb ik lekker nagepraat en ervaringen gedeeld. Want ja, we zaten niet aan dezelfde tafel... Dus ik vertelde even wat ik had gehoord van Jan Siebelink en kreeg een verslag van de brunch met Murat Isik.

Dankjewel CPNB, NS Publieksprijs en NS voor deze actie. Het was echt een super ochtend! Ik heb weer met volle teugen genoten. En wat was het een waardige afsluiting van een hele leuke Boekenweek!