Zo, eindelijk tijd voor het verslag van de vierde NS Publieksprijs aankoop. Ik kan jullie al vast laten weten dat ik weer zeer heb genoten van mijn aankoop. Toen ik Esther zag, tijdens het Westlands Boekengala, was haar eerste vraag: "En? En? Wat vond je er van?!" Leuk om te merken dat schrijvers dat dus echt graag horen van hun lezers.
Het Verhaal
Hij leek zo aardig.
Dat je hem ontmoette, was toeval.
Of niet?
Twee jaar na haar pijnlijke scheiding komt jonge moeder
Iris van der Steen eindelijk aan vakantie toe. Een roadtrip dwars door snikheet
Europa met oldtimer Toet, en stapels cassettebandjes uit haar jeugd, moet haar
dichter bij zichzelf en bij haar reislustige moeder in Portugal brengen.
Wanneer ze de knappe, charismatische sportinstructeur Mischa de Jong laat
instappen lijkt de reis een romantische wending te nemen.
Maar Mischa is niet wie hij zegt te zijn.
De schrijver
Esther Verhoef (1968) is een van de succesvolste en meest veelzijdige schrijvers van Nederland. Er zijn meer dan twee miljoen exemplaren van haar thrillers en roman verkocht, haar werk is in tal van landen verschenen en meermalen bekroond en genomineerd. Esther Verhoef won de NS Publieksprijs, de Gouden Strop, de Diamanten Kogel, de Hebban|Crimezone Award en tweemaal de Zilveren Vingerafdruk. Als auteur van de Maand van het Spannende Boek 2009 schreef zij het geschenkboekje Erken mij. Esther Verhoefs psychologische thrillers zijn zonder uitzondering bestsellers: van Rendez-vous, Close-up, Alles te verliezen en Déjà vu tot De kraamhulp. Naast haar psychologische solothrillers schrijft Esther Verhoef ook zeer succesvol psychologische actiethrillers onder het pseudoniem Escober, samen met Berry Verhoef. Deze samenwerking resulteerde in vijf thrillers: de Sil Maier-trilogie Onrust, Onder druk en Ongenade en de standalones Chaos en Overkill. In 2012 verscheen Esthers Verhoefs eerste roman, het deels autobiografische Tegenlicht, die direct binnenkwam op de nummer 1-positie van de bestsellerlijst. In 2017 verscheen de roman Nazomer. Zowel Verhoefs solowerk als de Escobers zijn vertaald. Diverse titels verschenen in de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Duitsland, Rusland, Frankrijk, Spanje, Hongarije, Denemarken en Zuid-Korea.Omslag
Deze keer is er een speciale vermelding voor de omslag
van het boek, want dat is bijzonder.. Het voelt echt geweldig, een beetje schurend. Esther Verhoef
vertelde mij tijdens het Westlands Boekengala dat het de zandstructuur
voorstelde die je aan de binnenkant van het omslag ziet. Daar vindt je een foto van Toet onderweg door zinderend Zuid-Europa. En de gladde streepjes
zijn de zweetsporen vanwege de hitte en de spanning.
Mening
Oh, dit boek vond ik echt geweldig! Door de vele
wendingen in het verhaal, de zogenaamde plot-twists, blijf je op het puntje van
je stoel lezen... het was echt spannend!
Ik kan echt vrij weinig vertellen over het verhaal omdat
ik bang ben dat ik anders dingen verklap. Het verhaal Iris wordt afgewisseld
door gedachten van iemand. Maar wie?
Na het lezen van dit boek denk je wel drie keer na voor
je iemand zo maar vertrouwt. Misschien zelfs wel vier keer...
Zoals alle boeken van Esther Verhoef is ook dit boek weer
met veel vaart geschreven. Wegleggen is heel moeilijk, dus je hebt het zo uit.
En dat is eigenlijk wel jammer bij zo’n goed boek. Wachten dus nu maar weer op
de volgende.
Zo bleek ook mijn vierde aankoop van het prijzengeld van de NS Publieksprijs weer meer dan de moeite waard te zijn. Tot nu toe nog geen enkele miskoop!
Weer een briljante recentie. Goed verteld en uitgewerkt.
BeantwoordenVerwijderenMeer, meer, meer....