Dit
is mijn bonusaankoop van het prijzengeld van de NS Publieksprijs. Ik heb De
macht van K. van Jens Vern, wat Sander Verheijens pseudoniem is, met veel
plezier gelezen en schreef daar toen dit stukje over. Een oud-klasgenoot die boeken schrijft, dat is toch top! En
dit boek had ik bij verschijnen gemist. Het stond ondertussen wel al een
aardige tijd op mijn wil-ik-lezen-lijstje, en nu is het dan gelukt. Ik heb het
gelezen.
Het verhaal
'Elke
strohalm is er één. Elke strohalm is van ons.'
Sander
is de vader van Willem en Maurits. De een werd geboren met een zware
hersenbeschadiging, de ander heeft autisme. In Ik kan er nét niet bij vertelt
hij het hartverscheurende verhaal van zijn eerste jaren als vader van deze
bijzondere tweeling.
Hij
schrijft openhartig over zijn persoonlijke ontdekkingstocht naar het
vaderschap, over de tegenslagen die het gezin treffen, maar ook over de
blijdschap als een van de jongens een mijlpaal bereikt, over hoe ze knokken en
relativeren en bovenal hoop houden.
De schrijver
Sander
Verheijen (1974) is hoofdredacteur van lezerscommunity Hebban en daarnaast
schrijver en grafisch vormgever. Ik kan er nét niet bij is zijn goed ontvangen
debuut. In februari 2020 verscheen zijn eerste thriller De macht van K. onder
het pseudoniem Jens Vern. Dit boek stond op de shortlist voor de Gouden Strop
2020.
Mening
Wat
een mooi liefdevol boek is dit!
In
korte hoofdstukken lees je het verhaal van Sander en Jip en hun strijd. Eerst
is er de strijd om überhaupt een kind te kunnen krijgen, wat ze zo graag
willen. Die strijd wordt uiteindelijk gewonnen. En hoe! Met een tweeling! Hoe
mooi kan het leven zijn. Mooi! Totdat blijkt dat er met een van de twee,
Willem, toch iets aan de hand moet zijn. Dan volgt het verhaal van Sander en Jip
tijdens hun zoektocht naar wat er met Willem is én hoe ze daarmee om kunnen
gaan. Weer een ware strijd, op zoek naar strohalmen om zich aan vast te
klampen. Maurits lijkt er tussendoor te fietsen, maar ook met hem blijkt iets
aan de hand te zijn. Maurits is autistisch. Twee kinderen met extra zorg, dat
is een uitdaging.
In
korte hoofdstukken beschrijft Sander hun dagelijks leven, dat niet zo alledaags
is. De extra uitdagingen die bij het opvoeden van de tweeling komt kijken neemt
veel tijd en energie in beslag. Maar de liefde voor elkaar spat van de
bladzijdes af. Dat maakt het zo mooi.
De
hoofdstukjes hebben allemaal een eigen titel die op het betreffende hoofdstukje
slaat. Allemaal verklaarbaar.
Maar
ook voor mensen zonder kinderen die extra zorg nodig hebben is het herkenbaar.
Iedereen herkent gebroken nachten, randjes van bedden met kinderen tussen je in
(schijt aan het consultatiebureau, als ze 18 is slaapt ze echt wel in haar
eigen bed en als ze alleen bij ons in bed wil slapen nu prima, dan slapen we
tenminste allemaal) en zelfs het er nét niet bij kunnen komt me bekend voor.
Maar allemaal net een paar slagen minder dan in het leven van Sander en Jip.
En
ook ik was fan van DoeMaar, maar moest deze zinnen toch even nazoeken. Hennie
Vrienten solo ken ik duidelijk minder goed. Maar weer een mooie ontdekking
gedaan zo.
Mooi
boek is het geworden Sander! Ik hoop dat het jou en je kinderen goed gaat. En
dat er misschien nog een vervolg komt over een jaar of 5, zodat we weten hoe
het met jullie allemaal gaat.
Boekinformatie
Titel:
Ik kan er nét niet bij
Auteur:
Sander Verheijen
ISBN:
9789493095366
Uitgever:
Uitgeverij Brandt
Verschijningsdatum:
juni 2020 (eerste druk uit 2017)
Aantal
pagina’s: 288
Prijs:
€ 20,-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten