Toen ik een paar maanden geleden liet weten dat ik mijn thriller van het jaar al had gelezen (misschien is het je ontgaan, maar dat gaat ober Toevluchtsoord van Jérôme Loubry waar ik dit stukje over schreef), kreeg ik van Peter (oud-collega van heel lang geleden) de tip om eens een psychologische thriller van Sebastian Fitzek te lezen. Ik maakte daar ergens een mentale notitie van en besloot ineens om in april eens een boek van hem te reserveren bij de bieb. Toen dat boek binnen ws, kwam het eigenlijk onder aan de stapel, want ja, het staat niet voor dit kwartaal gepland. Wat is dit boek voorgedrongen! Het staat er nu wel op. Met dank aan hebban, waar een collectieve uitdaging loopt om alle titels van Fitzek te lezen (met z’n allen, dus eentje is genoeg). Meteen maar gedaan dus.
Het verhaal
Politiepsycholoog
Martin Schwarz heeft tijdens een vakantie op het cruiseschip Sultan of the Sea
zijn vrouw en zoontje verloren. Niemand heeft ooit kunnen ophelderen wat er
tijdens die noodlottige reis is gebeurd en Martin blijft achter als een mentaal
wrak. Hij heeft zich voorgenomen nooit meer één voet op een cruiseschip te
zetten, totdat hij vijf jaar later een mysterieus telefoontje krijgt van een
oudere dame die beweert meer van de verdwijning te weten. Martin gaat terug
naar het gewraakte schip en komt op het spoor van een verdwenen gewaand meisje
dat is teruggekeerd naar de Sultan - samen met de teddybeer van zijn zoontje...
De schrijver
Sebastian
Fitzek (Berlijn, 1971) studeerde Rechtswetenschappen en werkt als journalist en
schrijver voor radiostations en tv-zenders. Van zijn psychologische thrillers
zijn miljoenen exemplaren over de toonbank gegaan in niet minder dan
negenentwintig talen.
Mening
Zo,
wat een boek ook weer dit zeg! Het begint meteen heftig in de proloog ,
waardoor je snel door wilt lezen. Dan is het ook nog een vrij heftig begin
waarin je kennis maakt met Martin Schwartz, politieagent bezig met een geheime
operatie. Langzaam maar zeker kom je er achter waarom hij zo is als hij nu is.
Het
is even flink onthouden wie wie is in het begin, maar ook dat komt goed. De
verschillende verhaallijnen komen natuurlijk bij elkaar en leveren een spannend
avontuur waarbij je eigenlijk steeds op het verkeerde been wordt gezet.
Het
verhaal wordt in 76 hoofdstukken verteld en je weet wanneer het verhaal speelt
omdat er, bij de hoofdstukken waar het er toe doet, steeds een plaatsaanduiding
is (en als het nodig is ook een tijd). Handig!
Grappige
details in het boek vond ik de beschrijving van het leesgedrag van Naomi, de
vrouw van Martin die zelfmoord pleegde. Ze was gek op thrillers, hoe
bloederiger hoe beter. (Ik denk dat ze zich prima vermaakt had met dit boek
dan.) Ze sleepte een karrenvracht vol boeken mee voor de cruise want “aan die
nieuwerwetse e-reader had ze nog niet kunnen wennen.” (p. 30) Ik lees ook het
liefst een papieren boek, nog steeds.
En
informatie over de tijd aan boord van het schip, de boordtijd, vond ik ook
nuttig (voor mezelf, want dat wist ik dus nog niet): “tijdens de
trans-Atlantische route naar het westen werden de klokken elke nacht een uur
teruggezet.” (p. 96)
En
over de titel staat in het boek dat er een naam is voor zelfmoord plegen
tijdens een cruise: “Passagier 23, omdat er elk jaar gemiddeld 23 passagiers in
de blauwe bak, in het water dus, springen.” (p.246)
Lees het boek vooral helemaal uit, want dan mis je niks. Ik vond het een goed boek en ga zeker meer van deze schrijver lezen. Dank voor de tip Peter!
Boekinformatie
Titel:
Passagier 23
Auteur:
Sebastian Fitzek
Oorspronkelijke
titel: Passagier 23
Vertaler:
Luciënne Pruijs
ISBN:
9789048825271
Uitgever:
The House of Books
Verschijningsdatum:
16 februari 2015
Aantal
pagina’s: 384
Prijs:
€ 19,99
Geen opmerkingen:
Een reactie posten