Ik las al twee andere boeken van Lucy Strange en die bevielen erg goed. Zo goed zelfs dat ik samen met M13, toen nog M11, een leestip voor in de winkel schreef over Ons kasteel aan zee (en dit blogje) en ik schreef dit stukje over De geest en het meisje. M13 had dit boek al gelezen en ik mocht het van haar lenen.
Het verhaal
Engeland, 1919. Na de dood van haar broertje verhuist de twaalfjarige Henrietta met haar familie naar een oud huis aan zee. Henry's moeder is zo verdrietig dat ze haar kamer niet uitkomt, en haar vader is veel weg voor zijn werk. Dan begint Henry maar op eigen houtje de omgeving te verkennen. Niemand merkt het als ze op een avond afdwaalt naar het enge bos achter het huis. Daar komt ze Mot tegen, een vreemde vrouw die Henry kan helpen haar familie te redden.
De schrijver
Lucy Strange was actrice, zangeres en verhalenverteller voor ze lerares Engels werd op een school voor Voortgezet onderwijs. Ze woont in Kent met haar partner James, haar zoontje en haar kat. Ze schreef de boeken Het geheim van het Nachtegaalbos, Ons kasteel aan zee en De geest en het meisje.
Mening
Dit
boek is het eerste boek van Lucy Strange en ik las het als derde boek van haar.
En het was weer prachtig! Het boek is eigenlijk best zwaar qua onderwerp, maar
het is zo mooi dat je er geen zwaar gevoel aan over houdt. Misschien komt dat
door het vertelperspectief. Je leest het verhaal door de ogen van Henriëtta,
kortweg Henry, van bijna 13. Het boek is geschreven in de ik-persoon, waardoor
je dus echt vanuit een jonger iemand leest. De familie Abbott bestaat uit
vader, mama, Henrietta en Roberta. En uit oudere broer Robert, die een jaar
geleden overleden is. Roberta, ook wel Biggetje genoemd, is nog net geen jaar
oud aan het begin van het boek. Door het verdriet om de dood van Robert, is er
niet goed nagedacht over de naam van de baby. Roberta is te confronterend.
Omdat het meisje een beetje mollig is, wordt ze biggetje genoemd. Het gezin is
Londen ontvlucht en in een landhuis neergestreken aan de kust. Juffie Jane is
meegekomen en dat is maar goed ook, want mama komt haar bed niet uit en vader
gaat in het buitenland werken.
Dokter
Hardy is iets van plan en Juffie Jane werkt daaraan mee. Henry ziet vreemde
dingen gebeuren in de omgeving, wie is Mot, wie is de hinkende man. En van wie
is de geheime kamer in het huis waar ze nu wonen? Beetje bij beetje worden de
raadsels opgelost. En met behulp van onder andere Mot probeert Henry haar
moeder (en vader) te helpen.
Ieder
hoofdstuk begin met een kleine tekening (een mot, een nachtegaal, een blaadje
of tak, allemaal dingen uit het Nachtegaalbos).
Er
zitten erg mooie stukken in het boek. Zoals dit: “Daar zaten we dan - mama,
juffie Jane, Biggetje en ik - samen onder één dak, maar zo ver van elkaar
verwijderd als vier sterren aan de avondhemel. Ieder van ons gloeide op zijn
eentje in het donker.” (p. 66)
Of
dit: “Motten zijn net zo mooi als vlinders. […] Vlinders vullen de wereld met
kleur en licht. De mot brengt geen licht - die is er juist altijd naar op
zoek.” (p. 188, over dat er geen gedichten over motten zijn geschreven)
En: “Het is heel normaal om denkbeeldige vriendjes te hebben wanneer de echte wereld zo moeilijk is.” (p. 197, Juffie Jane tegen Henry)
Een bijzonder boek weer, van Lucy Strange. Een boek over verhuizen, zieke moeder, rouw en geheimen. Een beetje droevig, maar ook erg mooi. En ook in dit boek houdt er weer iemand (Henry) van boeken en lezen en dat vind ik altijd erg fijn. Voor kinderen vanaf 10 jaar.
Boekinformatie
Titel:
Het geheim van het Nachtegaalbos
Auteur:
Lucy Strange
Oorspronkelijke
titel: The Secret of Nightingale Wood
Vertaler:
Aleid van Eekelen-Benders
ISBN:
9789025773021
Uitgever:
Gottmer
Verschijningsdatum:
29 juni 2017 (deze editie 21 februari 2021)
Aantal
pagina’s: 320
Geen opmerkingen:
Een reactie posten