Op facebook zag ik een oproep voor vooruitlezers van dit boek. Omdat de voorkant er zo mooi kleurrijk uit zag, gaf ik me op. Al is dit niet echt helemaal mijn ding, vriendinnengroepen. Maar na een aantal thrillers wilde ik echt iets heel anders lezen. En dat was dit boek! Dankjewel Love to read dat ik mee mocht lezen!
Het verhaal
De Londense Ronke, Boo en Simi zijn vriendinnen van Engels-Nigeriaanse afkomst. Ronke wil dolgraag de ware vinden en denkt dat Kayode dat is. Haar vriendinnen vinden hem echter maar een loser, een van haar vele vage Nigeriaanse vriendjes. Boo lijkt alles te hebben waar Ronke naar verlangt – een lieve echtgenoot en een leuk kind. Maar zelf heeft ze het gevoel dat het plaatje niet compleet is. Simi leidt een ogenschijnlijk perfect leventje, toch is ze stiekem bang om door de mand te vallen. Ze twijfelt ook of ze klaar zijn voor een baby, al denkt haar man van wel. Wanneer de charismatische Isobel zich aansluit bij het vriendinnengroepje, lijkt ze het beste in iedereen naar boven te brengen. Hoe meer ze zich echter bemoeit met het leven van de drie vrouwen, hoe meer chaos ze veroorzaakt. De hechte vriendschap tussen Ronke, Boo en Simi begint barsten te vertonen…
De schrijver
Nikki May werd geboren in Bristol, Engeland, en groeide op in Lagos, Nigeria. Na een afgebroken studie geneeskunde ging ze de reclamewereld in en was directeur van een reclamebureau. Het idee voor Wahala werd geboren tijdens een lunch met haar vriendinnen. Nikki woont nu met haar echtgenoot in Dorset.
Mening
Nou,
dit is zeker een roman met vaart in het verhaal. En eten, heel veel eten.
Het
boek begint met de nasleep, een kort hoofdstuk, waarvan je later pas weet om
wie het gaat. En daarna start het verhaal, vier maanden eerder. Iedere keer is
een van de 3 vriendinnen aan het woord, Ronke, Simi of Boo, en wordt het
verhaal vanuit die persoon vertelt. Je leert daardoor de drie dames apart
kennen en je leert hoe ze over elkaar denken en hoe hun vriendschap is. De drie
vriendinnen kennen elkaar van hun studententijd en kennen elkaar door en door,
denken ze. Ze zijn alle drie Brits, maar met één Nigeriaanse ouder. Het
Nigeriaanse eettentje waar ze vaak afspreken vond ik geweldig, het deed me
denken aan het Ethiopische restaurant waar ik vroeger wel eens at (al waren ze daar
niet luidruchtig, maar hadden ze gewoon heel lekker eten).
En
dan is daar ineens Isobel, een jeugdvriendin van een van de huidige
vriendinnen. En ze neemt iedereen, met de nodige frisse tegenzin van Ronke,
voor zich in. Waar het allemaal toe leidt, dat ga ik hier niet zeggen
natuurlijk, maar de Wahala, de onrust, komt natuurlijk door de veranderende
opstellingen in de vriendschap van de groep die nu ineens uit 4 bestaat. Je
ziet de vriendinnen veranderen en daarmee hun vriendschap. Als lezer heb je meer
door dan de vriendinnen, al kwam de clou voor mij uit de lucht vallen (had ik
toch niet zo goed opgelet. Alhoewel ik tijdens het lezen soms wel dacht dat de
auteur iets door elkaar haalde.)
Wahala betekent in het Nigeriaans onrust, en die zit wel in dit boek. Iedereen wordt onrustig van Isobel, zelfs de oudere mensen die haar helemaal niet kennen.
Ik
vond de voorkant van het boek echt heel mooi, maar wist ook al ergens dat dit
niet echt helemaal mijn ding zou zijn. En dat klopte achteraf ook wel. Wel goed
voor mij dat ik op deze manier af en toe boeken buiten de gebaande paden lees,
want dat verbreedt mijn blik. Ik vond de recepten aan het eind eigenlijk het leukste
aan het boek! Misschien dat ik zelf een keer jollofrijst kan maken nu.
Boekinformatie
Titel:
Wahala
Auteur:
Nikki May
Oorspronkelijke
titel: Wahala
Vertaler:
Carolien Metaal
ISBN:
9789026359668
Uitgever:
Ambo|Anthos
Verschijningsdatum:
29 juni 2022
Aantal
pagina’s: 392
Geen opmerkingen:
Een reactie posten