Esther Verhoef - Op de bonnefooi door Frankrijk

Oh, een tussentijds boek van Esther Verhoef! Hoera! Niet zoals de andere een thriller of roman, maar korte stukjes. Met een spannend verhaal… zonder verder nadenken kopen dus! Maar ja, dat doe ik nogal veel, dus het was even wachten voor het gelezen werd. 

Het verhaal

Niet meer jakkeren van Brabant naar de Dordogne en vice versa, maar genieten van de reis zélf. Esther Verhoef en haar man Berry proberen het, en trekken met hun honden Mel en Saar in hun zelfgebouwde camper door Frankrijk.

Spannend verhaal 'Deauville'
Rianne is in de wolken met haar nieuwe vriend Chris. Knap, vrijgevig en avontuurlijk, wat wil je nog meer? Too good to be true, waarschuwt haar vriendin, er is iets mis met die kerel. Maar Rianne is van plan het ervan te nemen en stapt bij Chris in zijn camper, het avontuur tegemoet. 

De schrijver

Esther Verhoef is een van de succesvolste en veelzijdigste schrijvers van Nederland. Er zijn bijna 2,5 miljoen exemplaren van haar thrillers en romans verkocht. Verhoefs werk is in meer dan twintig landen verschenen en meermalen bekroond en genomineerd. Onder het pseudoniem Escober schrijft zij samen met Berry Verhoef psychologische actiethrillers. 

Mening

Ik ben niet van de korte verhalen en ook niet van de non-fictie, maar wel van Esther Verhoef. Dus dit boek moest er toch ook komen. 

Het eerste deel van het boek(je) bestaat uit korte verhaaltjes over de kampeer avonturen van Esther, Berry en de honden. Met hun omgebouwde bus trekken ze naar Frankrijk. Zonder haast om ergens te komen. En dat gaat met vallen en opstaan.

Zelf kampeer ik niet. We huren wel eens een sta-caravan voor een vakantie en ik campeerde twee keer in een ingerichte tent tijdens mijn studietijd, maar verder niet. En toch kon ik me wel voorstellen hoe het was onderweg. Met scheef slapen en blokjes onder de wielen enzo. Het zijn grappige anekdotes van een zomer in Frankrijk. De leuke tekeningen versterken de luchtige verhaaltjes erg goed. De tips kunnen ook handig zijn trouwens.

Het korte verhaal is ook niet echt mijn ding, verhalen zijn naar mijn idee altijd te kort om iets te kunnen vertellen. Maar dit was eigenlijk wel een leuk verhaal. Waar ik niks meer over kan zeggen dan wat hierboven staat bij verhaal…

Dit boekje is weer eens wat anders dan het normale werk van Verhoef. Leuk om tussendoor te lezen!

 Andere blogjes over boeken van Esther Verhoef (klikt op de titel en gij zult naar het juiste blogje worden gestuurd): Labyrint, De nachtdienst, Nazomer en Facade. 

Boekinformatie

Titel: Op de bonnefooi door Frankrijk

Auteur: Esther Verhoef

ISBN: 9789026361982

Uitgever: Ambo|Anthos

Verschijningsdatum:

Aantal pagina’s: 192

Prijs: € 17,99

Esther Verhoef - De nachtdienst

Een nieuwe Esther Verhoef, hoera! Ik ben dol op de boeken van deze schrijfster. En van dit boek kocht ik de luxe editie (die wat duurder is dan de hieronder genoemde prijs): gebonden, leeslint, fluwelen kaft, stofomslag, gekleurde pagina randen maar bovenal genummerd en gesigneerd!

Het verhaal

Een mysterieuze patiënt verstoort je nachtdienst. Nu ben je nooit meer veilig.

Dierenarts Emma van Eerd woont met haar veertienjarige dochter boven de praktijk. Tijdens een nachtdienst dwingen twee gemaskerde mannen haar een levensreddende operatie uit te voeren op hun zwaargewonde vriend. Emma zet alles op alles, zich er niet van bewust dat dit nog maar het begin is.

De schrijver

Esther Verhoef is een van de succesvolste en veelzijdigste schrijvers van Nederland. Zij is onze meest bekroonde en genomineerde thrillerauteur. Van haar psychologische thrillers en romans zijn in eigen land ruim 2,8 miljoen exemplaren verkocht. 

Mening

Ik ben helemaal in mijn nopjes met mijn mooie boek! Nog voor ik het had gelezen was ik blij. Het ziet er mooi uit, voelt lekker aan, ik heb nummer 432, met liefs van Esther Verhoef, ik maak snel een knoopje in het leeslint en bewonder de paginaranden die van oranje onder naar geel boven kleuren. Zucht! Prachtig!

En dan lekker lezen. Het boek gaat dus over Emma, dierenarts bij Dierenkliniek De Bosrand, en haar 14-jarige dochter Vegas, die samen boven de kliniek wonen. Met kat Anubis, die zo mooi het omslag versiert en, zoals de flaptekst al zegt, begint het boek met een nachtdienst waarin Emma het leven van een mens moet redden. Alleen is dat nog maar het begin van alle ellende. Want onbedoeld wordt Emma meegezogen in iets waar ze eigenlijk geen weet van heeft en buiten staat. Terwijl haar puberdochter omgaat met foute vriendjes en ook de verkeerde kant op wordt getrokken. Het gaat allemaal van kwaad tot erger en alle personages hebben verkeerde keuzes gemaakt.

Er zijn nogal wat personages ook, wat het verhaal in het begin wat ingewikkeld maakt, maar uiteindelijk komt het allemaal wel een soort samen. Het een zet het ander in werking en misverstand op misverstand vindt plaats.

De 177 korte hoofdstukken zorgen ervoor dat het verhaal als een trein leest. Je blijft bezig, nog een hoofdstuk, en nog eentje dan. Voor je het weet heb je het boek uit. En niet alleen zit er vaart in de hoofdstukken, ook door alle acties die de personages meemaken zit je een beetje in een achtbaan. En dat is nou eigenlijk mijn probleem met dit boek. Het is een beetje veel allemaal. Van alles… Alleen waar normaal gesproken het verhaal wel diepgang heeft, vind ik dat in dit boek moeilijk te vinden. Je krijgt wel een beetje mee wie waarom wat doet, maar niemand wordt echt goed uitgewerkt. En dat vind ik jammer. Hierdoor maken de karakters eigenlijk geen ontwikkeling door. Behalve Vegas, maar die ontwikkeling komt nauwelijks aan bod.

En toch hou ik van de boeken van Esther Verhoef, al viel deze me een beetje tegen. Het is echter een heerlijk vakantieboek waar je makkelijk korte stukjes even in kunt lezen voor je weer het zwembad in duikt. Ik hoop dat Verhoefs volgende boek weer een psychologische roman is als Tegenlicht of Nazomer (waar ik tijdens de NS Publieksprijs voor streed en dit stukje over schreef) want dat vond ik haar beste boeken!

Andere blogjes over boeken van Esther Verhoef die ik schreef:

 Over Labyrint: https://pleuntjeswereld.blogspot.com/2020/03/esther-verhoef-labyrint.html

Over Facade: https://pleuntjeswereld.blogspot.com/2019/04/esther-verhoef-facade.html

Boekinformatie

Titel: De nachtdienst

Auteur: Esther Verhoef

ISBN: 9789044643589

Uitgever: Prometheus

Verschijningsdatum: 6 juli 2021

Aantal pagina’s: 384

Prijs: € 22,50

Het beste van Esther Verhoef

Weten jullie nog dat ik een tijdje geleden naar de boekpresentatie van Esther Verhoefs nieuwste boek mocht? In Amsterdam, met een paar vriendinnen van de NS-Publieksprijs Leesclub? Dat is nog maar anderhalve maand geleden, maar lijkt wel een eeuwigheid door alle Corona-stress die nu aanwezig is.

Anyway, tijdens die presentatie werd er een hele mooie box verloot, met daar in Het beste van Esther Verhoef. Iedereen kreeg een lootje bij binnenkomst en Esther trok aan het eind van de presentatie een lootje uit een grote pot. Niet mijn lootje (al dachten sommigen dat wel...) helaas. En de mevrouw die won, hield haar box angstvallig dicht, waardoor niemand wist wat er nou precies in zat. Nou ja, maakt ook niet uit natuurlijk, maar iedereen was erg nieuwsgierig. We zullen het nooit weten, dacht ik nog.

Totdat.... er een wedstrijd was via de AKO, waarbij je een "Het beste van Esther Verhoef"-box kon winnen. Wacht! Wat? Hoe? Want ja, ik ben toch nieuwsgierig en wil eigenlijk stiekem toch wel graag zo'n box. Even goed lezen en je hoeft alleen maar een recensie achter te laten bij een van de boeken van Verhoef op de website van de AKO en dan maak je kans. Nou, dat lukt natuurlijk wel! Zo gezegd, zo gedaan. Ik liet een recensie achter voor het boek Facade en ging zitten duimen. Dat bleek te hebben gewerkt, want ik kreeg bericht dat ik een van de winnaars was. Hoera!

En nou weet ik dus eindelijk wat er in die hele mooie box zit! En ik ga het maar gewoon verklappen ook: het nieuwste boek, Labyrint, chocolaatjes, plak-tattoo's die bij het boek passen, een pen, een geurkaars, een notitieblok met dezelfde opdruk als de binnenkant van het omslag van het boek, een handgeschreven kaart van Esther én (wat iedereen hier thuis het leukste vond) een lamp waarmee je een onderwatersfeer kunt nabootsen. Echt super grappig, past ook helemaal bij het boek.
Ik ben blij! Wat een leuke box. En ik heb een mede-leesclub-genootje van Perron 9 blij gemaakt met het boek (want ja, dat had ik natuurlijk al), dus ook dat is goed terecht gekomen weer.

Voor de mensen die zeggen: Jij wint ook altijd alles!
Was het maar zo'n feest. Ik win ook heel veel niet. Maar dat is niet erg, want als ik een keertje win, ben ik ook echt erg blij met mijn prijs.
Voor de mensen die zeggen: ach, ik doe niet mee want ik win toch nooit wat!
Inderdaad, als je niet meedoet aan winacties win je nooit wat. Maar als je wel mee doet maak je in ieder geval kans. En daarom doe ik dus altijd mee aan acties waarvan ik de prijs echt graag zou willen winnen, want dan maak ik kans. En soms, af en toe, win ik ook nog eens iets. En daar genieten jullie dan weer allemaal van mee hier.

Esther Verhoef - Labyrint

Lucky me kreeg dit boek tijdens de meet en greet die ik een paar weken geleden had met Esther Verhoef in Amsterdam. En natuurlijk kan ik en boek van Verhoef niet lang laten liggen, dus ik ben er bijna meteen in begonnen.

Het verhaal

In Labyrint – de verhalen komt alles van Nederlands succesvolste schrijfster Esther Verhoef samen. In dertien spannende, verrassende en meeslepende verhalen laat zij de lezer alle hoeken van het thrillergenre zien. Verhoef betreedt nieuwe paden met het mysterieuze ‘Labyrint’, waarin hoofdpersoon Hanna in een obscure onderwereld terechtkomt. ‘Vuile handen’ zoomt in op een eenzame tuinierster met een sinister geheim, en in de ‘Dodemansrit’ van failliet verklaarde ondernemer Aad blijft de spanning tot op het allerlaatst om te snijden.

Deze bundel bevat de volgende verhalen: Vuile handen, Offline, Dodemansrit, De perfecte partner, Onvoltooid verleden tijd, Worstcasescenario, Nouveau riche, Na sluitingstijd, De stagiaire, Erken mij, De ontmoeting, De genezing (Een liefdesverhaal) en Labyrint.

De schrijver

Esther Verhoef (1968) is een van de succesvolste en meest veelzijdige schrijvers van Nederland. Er zijn meer dan twee miljoen exemplaren van haar thrillers en romans verkocht. Haar werk is in tal van landen verschenen en meermalen bekroond en genomineerd. Esther Verhoef won de NS Publieksprijs, de Gouden Strop, de Diamanten Kogel, de Hebban/Crimezone Award en tweemaal de Zilveren Vingerafdruk. Als auteur van de Maand van het Spannende Boek 2009 schreef zij het geschenkboekje Erken mij. Naast haar psychologische thrillers, schrijft Esther Verhoef ook actiethrillers samen met haar man Berry, onder het pseudoniem Escober. In 2012 verscheen Verhoefs eerste psychologische roman, Tegenlicht, en in 2017 Nazomer. Vorig jaar verscheen haar nieuwste thriller Facade. Nu is er dus de bundel Labyrint - de verhalen, waarin alle verhalen van Esther Verhoef zijn samengebracht.

Mening

Ik was een beetje bang dat ik het boek maar half zou gaan lezen, omdat ik de eerder verschenen verhalen van Esther Verhoef bijna allemaal al heb gelezen. Maar niets bleek minder waar, alles gelezen! Blij toe, want van de verhalen die ik al eerder las was ik echt veel weer vergeten (hoe het afliep bijvoorbeeld, of hoe het verhaal ook al weer precies zat). Ik heb dus weer volop genoten van de verhalen. En dat terwijl ik altijd zeg dat ik niet zo van de verhalen ben, voor je bent begonnen met lezen is het al weer af. Dat is bij sommige korte verhalen inderdaad wel zo, maar bij de verhalen van Verhoef zit er zelfs in het kortste verhaal een begin, midden en eind, heel fijn.

Er staan 3 nieuwe verhalen in de bundel, die alle drie echt top zijn! In het laatste verhaal, Labyrint, experimenteert Verhoef met een ander genre, urbanfantasy. Ze heeft uitgebreid onderzoek gedaan naar Afrikaanse rituelen hiervoor en dat is te merken. Het is bijzonder om eens zo’n verhaal te lezen. Ik ben zelf niet zo van het magische, maar dit verhaal was zelfs voor mij goed te doen.

Op de website van Esther Verhoef staat per boek een playlist, muziek die haar inspireerde en veel luisterde tijdens het schrijven van haar boeken. Dat vind ik altijd leuk om te combineren. Van haar nieuwste boek staat er nog geen playlist, maar Esther vertelde tijdens de meet en greet van een paar weken geleden dat ze veel heeft geluisterd naar Dj Collé tijdens het schrijven van Labyrint. Met name naar het nummer Owame van het album Tulua. En als je dat nummer beluisterd klopt dat helemaal bij de sfeer van het verhaal. Echt top! En dat luisteren kan hier.

Ook het eerste verhaal, vuile handen, vond ik goed. Maar eigenlijk zijn ze gewoon allemaal goed! Overal zit spanning in, onderhuids vaak en steeds op een andere verrassende manier. Er staan ook een aantal verhalen in die als Escober geschreven zijn (door Esther en haar man Berry samen) en die zijn qua sfeer weer erg anders. Grote variatie dus op alle fronten. En ook dit boek is een aanrader!

Nog een klein detail: kijk bij het lezen ook eens naar de binnenkant van de flappen.

Boekinformatie

Titel: Labyrint - de verhalen

Auteur: Esther Verhoef

ISBN: 9789026351082

Uitgever: Ambo-Anthos

Verschijningsdatum: 4 februari 2020

Aantal pagina’s: 400

Prijs: € 20,99

Meet en greet met Esther Verhoef!

Al een tijdje keek ik er naar uit, het nieuwe boek van Esther Verhoef. Een verhalenbundel deze keer, met alle verhalen die er eerder verschenen én drie nieuwe verhalen. Labyrint heet de bundel.

Vlak voordat de bundel verscheen zag ik op de Facebookpagina van Esther Verhoef dat er een leuke actie werd georganiseerd: win een meet en greet in het Pulitzer Hotel in Amsterdam. Via twee wegen kon je kans maken, bij de Libelle en bij hebban.nl. Ik deed daarom voor een grotere kans gewoon mee aan beide acties, en maar hopen dat ik bij een van deze twee werd uitgeloot.

Het zou allemaal vrij kort dag zijn, vrijdag werden de acties geplaatst, maandag kreeg je uiterlijk bericht en het evenement was dan donderdagmiddag al. Even checken, maar ik kon om die tijd, dus hup, inschrijven.

En maandag kreeg ik zowaar mail dat ik bij de meet en greet aanwezig mocht zijn én iemand mee mocht nemen. Sterker nog... ik kreeg twee mailtjes dat ik erbij mocht zijn en iemand mee mocht nemen! Dus bij zowel Libelle als hebban.nl had ik gewonnen. Hoera!!! Ik heb natuurlijk wel meteen een van de twee gemaild om te zeggen dat ze ook iemand anders blij mochten maken, omdat ik twee keer had gewonnen. Dat bleek niet meer te kunnen, dus ik heb gezegd dat ik dubbel zou gaan genieten.

Na het nodige heen en weer ge-app met vriendinnen en collega’s, was er ook zowaar nog iemand die met me mee kon op die donderdagmiddag. Iemand? Mariska van Perron 9 om precies te zijn, je weet wel, van de leesclub van de NS Publieksprijs. En het leuke was dat Marjolein van Perron 9 ook had gewonnen, dus het werd een soort mini-reünie ook nog.

Op de dag zelf ben ik lekker op tijd vertrokken, zodat ik via een kleine omweg en een paar geocaches heerlijk door Amsterdam wandelend mijn weg zocht naar de Prinsengracht. Eenmaal bij het hotel aangekomen, zat Mariska al klaar voor de speurtocht door het hotel naar de “Merchant Room”, waar de meet en greet plaats zou vinden. Bijzonder wel, de ingang zat aan de Prinsengracht en in de zaal waar het event was keek je uit op de Keizersgracht. Wat een groot hotel!

Onder het genot van een kopje thee, wachtten we op wat komen ging. Taart in ieder geval, want die stond daar heel mooi te zijn! Maar natuurlijk was er eerst een interview met Esther Verhoef, over haar nieuwe boek en haar eerdere boeken. Erg leuk. Weer van alles nieuws gehoord, naast de al bekende dingen als de playlists die ze altijd maakt bij haar boeken. Met daarin nummers die ze luisterde tijdens het schrijven. Bij de verhalenbundel ging het vooral over het titelverhaal Labyrint en dat dat een beetje anders is dan we gewend zijn van Verhoef. Een muur was altijd een muur en nu een doorgang naar een andere dimensie. Ik ben benieuwd!

Er werd ook kort gesproken over de televisieserie van Lieve mama die nu gemaakt wordt voor Videoland. En dat Esther zo blij was dat de cast en crew echt naar een voor het verhaal belangrijke plek waren afgereisd bijvoorbeeld. Je zou er bijna Videoland voor gaan nemen... (toch maar even uitzoeken hoe dat werkt dus)

En over het feit dat Esther ook boeken schrijft samen met haar man Berry onder de naam Escober. Maar eigenlijk bleek dat hij aan al haar boeken meewerkt. Door verhaallijnen mee te bedenken of scenes naar elkaar toe te schrijven. Daar geeft Esther dan weer haar eigen draai aan, maar het is dus bijna altijd een samenwerking. In de verhalenbundel staat trouwens ook een aantal verhalen die als Escober geschreven zijn.

Toen was het al weer tijd voor de persoonlijke meet en greet, iedereen kreeg een boek dat Esther persoonlijk zou signeren en er was tijd voor vragen en foto’s. Maar niet voordat de taart werd aangesneden en uitgedeeld. Heerlijk was die!! Dat verkortte de wachttijd voor een gesigneerd boek aanzienlijk en het was gezellig om nog even bij te kletsen met Mariska, Marjolein en haar introducé Evelien, die ik ook al eerder had ontmoet. En tussendoor mochten de prijswinnaars ook nog even als groep met Esther op de foto.

Natuurlijk heb ik ook nog eventjes (echt heel eventjes) met Esther Verhoef gesproken. Altijd leuk! Ze wist nog ongeveer wie ik was. Zeker toen het verhaal van het kussentje weer voorbij kwam van de NS Pubieksprijs. En het voordeel van de verhalenbundel, zo zei ze, is dat de verhalen niet in een bepaalde volgorde gelezen hoeven te worden, dus ik kan meteen beginnen aan het titelverhaal wat als laatste in de bundel staat.

Om 4 uur was het weer tijd om naar huis te gaan. Ook deze keer wandelde ik via een omweggetje naar het station, zodat ik nog een paar geocaches kon zoeken. Want ja, als je er toch ongeveer langs komt...

Eenmaal in de trein begon het nagenieten van de gezellige middag. De “goodiedoos” had ik dan wel niet gewonnen, ik heb toch maar mooi een gesigneerd exemplaar van het nieuwste boek van Esther Verhoef! Hoera!

Eerst nog even mijn andere boek uitlezen en dan ga ik lekker in de verhalenbundel beginnen. Binnenkort dus een blogje daarover.

Boeken en doelen voor 2020

Zo vlak voor het nieuwe jaar is het natuurlijk ook tijd om te gaan bedenken wat ik volgend jaar wil gaan doen met alle boeken. Wat wil ik lezen, hoe veel ga ik lezen, waar kijk ik naar uit?

Laten we beginnen met de makkelijkste vraag: hoe veel ga ik lezen?

Simpel, ik ga weer voor iedere week een boek met een kleine plus. Dus ik heb mijn aantal te lezen boeken bij de Reading Challenge via hebban.nl op 54 gezet. Dat is misschien een beetje weinig, aangezien ik de laatste jaren dat aantal makkelijk heb gehaald. Maar toch, misschien heb ik per ongeluk gewoon minder tijd om te lezen. Dus ik laat het gewoon op 54 staan, geen stress qua hoeveelheid in ieder geval.

Maar dan: Wat wil ik gaan lezen?

Dat is eigenlijk best een lastige vraag, al heb ik natuurlijk wel een idee hierover. Naast alle nieuwe boeken die ik ongetwijfeld weer tegen ga komen (komt verderop bij waar ik naar uit kijk) heb ik mezelf voorgenomen om de berg nog te lezen boeken ook te gaan verminderen. Dat is dit jaar niet echt gelukt, ondanks die 70 plus boeken die ik las. Mijn voornemen hierin is om de boeken die ik heb gewonnen te gaan lezen, aangevuld met de nog te lezen boeken van De Beste Boeken Live. En die dan af te wisselen met leesexemplaren uit de winkel, boeken die ik van anderen leen én uit de bieb. De precieze volgorde weet ik natuurlijk nog niet, maar dat ik een boek van Vaarmeijer ga lezen bijvoorbeeld dus al wel, want dat was een van de gewonnen boeken.

Waar kijk ik naar uit?

Ik weet natuurlijk nog niet precies wat er allemaal gaat verschijnen, maar van sommige auteurs weet ik dat er nieuwe boeken komen die ik zeker wil gaan lezen. Zo komt begin januari een nieuw boek van Nathalie Pagie uit, Noordkaap, dat ga ik van mijn prijzengeld kopen! En er komt een verhalenbundel van Esther Verhoef, Labyrint, en ik wacht al heel lang op het nieuwe boek van Kim Moelands, Als het sneeuwt in de zomer. Dat worden denk ik de laatste twee aankopen van mijn prijzengeld (maar hopelijk is er nog een beetje over dan voor een laatste boekje).

Als laatste kijk ik erg uit naar de nieuwe Isabel Allende. Van haar heb ik alles, dus ik ga Bloemblad van zee dan ook zeker kopen. Van mijn eigen geld, want ik denk toch echt dat mijn prijzengeld een keer op gaat zijn.

En, wat gaan jullie lezen? Hoe veel? En waar kijken jullie naar uit?

Esther Verhoef - Façade

Zo, eindelijk tijd voor het verslag van de vierde NS Publieksprijs aankoop. Ik kan jullie al vast laten weten dat ik weer zeer heb genoten van mijn aankoop. Toen ik Esther zag, tijdens het Westlands Boekengala, was haar eerste vraag: "En? En? Wat vond je er van?!"  Leuk om te merken dat schrijvers dat dus echt graag horen van hun lezers.

Het Verhaal

Hij leek zo aardig.

Dat je hem ontmoette, was toeval.

Of niet?

Twee jaar na haar pijnlijke scheiding komt jonge moeder Iris van der Steen eindelijk aan vakantie toe. Een roadtrip dwars door snikheet Europa met oldtimer Toet, en stapels cassettebandjes uit haar jeugd, moet haar dichter bij zichzelf en bij haar reislustige moeder in Portugal brengen. Wanneer ze de knappe, charismatische sportinstructeur Mischa de Jong laat instappen lijkt de reis een romantische wending te nemen.

Maar Mischa is niet wie hij zegt te zijn.

(Meer kan ik eigenlijk niet zeggen zonder dingen te verraden...)

De schrijver

Esther Verhoef (1968) is een van de succesvolste en meest veelzijdige schrijvers van Nederland. Er zijn meer dan twee miljoen exemplaren van haar thrillers en roman verkocht, haar werk is in tal van landen verschenen en meermalen bekroond en genomineerd. Esther Verhoef won de NS Publieksprijs, de Gouden Strop, de Diamanten Kogel, de Hebban|Crimezone Award en tweemaal de Zilveren Vingerafdruk. Als auteur van de Maand van het Spannende Boek 2009 schreef zij het geschenkboekje Erken mij. Esther Verhoefs psychologische thrillers zijn zonder uitzondering bestsellers: van Rendez-vous, Close-up, Alles te verliezen en Déjà vu tot De kraamhulp. Naast haar psychologische solothrillers schrijft Esther Verhoef ook zeer succesvol psychologische actiethrillers onder het pseudoniem Escober, samen met Berry Verhoef. Deze samenwerking resulteerde in vijf thrillers: de Sil Maier-trilogie Onrust, Onder druk en Ongenade en de standalones Chaos en Overkill. In 2012 verscheen Esthers Verhoefs eerste roman, het deels autobiografische Tegenlicht, die direct binnenkwam op de nummer 1-positie van de bestsellerlijst. In 2017 verscheen de roman Nazomer. Zowel Verhoefs solowerk als de Escobers zijn vertaald. Diverse titels verschenen in de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Duitsland, Rusland, Frankrijk, Spanje, Hongarije, Denemarken en Zuid-Korea.

Omslag

Deze keer is er een speciale vermelding voor de omslag van het boek, want dat is bijzonder.. Het voelt echt geweldig, een beetje schurend. Esther Verhoef vertelde mij tijdens het Westlands Boekengala dat het de zandstructuur voorstelde die je aan de binnenkant van het omslag ziet. Daar vindt je een foto van Toet onderweg door zinderend Zuid-Europa. En de gladde streepjes zijn de zweetsporen vanwege de hitte en de spanning.

Mening

Oh, dit boek vond ik echt geweldig! Door de vele wendingen in het verhaal, de zogenaamde plot-twists, blijf je op het puntje van je stoel lezen... het was echt spannend!

Ik kan echt vrij weinig vertellen over het verhaal omdat ik bang ben dat ik anders dingen verklap. Het verhaal Iris wordt afgewisseld door gedachten van iemand. Maar wie?

Na het lezen van dit boek denk je wel drie keer na voor je iemand zo maar vertrouwt. Misschien zelfs wel vier keer...

Zoals alle boeken van Esther Verhoef is ook dit boek weer met veel vaart geschreven. Wegleggen is heel moeilijk, dus je hebt het zo uit. En dat is eigenlijk wel jammer bij zo’n goed boek. Wachten dus nu maar weer op de volgende.

 Zo bleek ook mijn vierde aankoop van het prijzengeld van de NS Publieksprijs weer meer dan de moeite waard te zijn. Tot nu toe nog geen enkele miskoop!

Westlands Boekengala 2019

Gisteren was het zo ver: Het Westlands Boekengala! In De Naald in Naaldwijk. Hoera!
Samen met een aantal collega's van Bibliotheek Naaldwijk toog ik naar Westland Theater De Naald voor een leuk programma dat speciaal was samengesteld voor de Boekenweek. We hadden mooie plekjes op rij E, recht voor de band en met goed zicht op de auteurs. (Helaas zijn de foto's niet zo scherp, omdat ik ze zonder flits heb genomen. Sorry!)

Jasper Henderson was de host van de avond, die alles aan elkaar praatte en met de schrijvers in gesprek ging. Wat een prettige man is dat. Hij luistert naar de antwoorden die gegeven worden, vraagt door, komt op dingen terug en is oprecht geïnteresseerd. Henderson is hoofdredacteur bij Lebowski Publishers (van o.a. het nieuwste boek van Marion Pauw waar ik eerder over schreef) en schreef recensies voor o.a. Het Parool. Een deskundige dus en dat was te merken.

Joia

Voor mij ging het vooral om de 3 schrijvers die waren uitgenodigd, alle 3 interessant! Tussendoor werden er gedichten voorgedragen door diverse dichters van Schrijvers tussen de kassen én er was muziek van Joia, die kleine stukjes speelde uit de theatertour waarmee ze 4 december in De Naald zullen staan. Mooi!

Esther Verhoef

Als eerste schrijver werd Esther Verhoef geïnterviewd over haar nieuwste boek Façade. Natuurlijk had ik dat al gelezen (al was ik geloof ik wel de enige in de zaal naast Jasper) dus het was een feest der herkenning. Of nou ja, vanwege de plot-twists die er in het boek zitten kun je eigenlijk weinig over het verhaal zelf vertellen zonder dingen weg te geven. Maar wat altijd leuk is om te horen: de achtergrondverhalen. Zo heeft Esther Verhoef, samen met haar man Berry, echt onderzoek gedaan naar hoe het is om in de auto die zo'n belangrijke rol in het boek speelt te rijden. Zonder airco, zonder stuurbekrachtiging en zelfs in de regen. Dat geeft het boek meer mee. En het feit dat er maar liefst 7 drukproeven zijn geweest, omdat ze steeds stukken wilde wijzigen. Weer noemde ze Felix Thijssen als inspiratiebron van vroeger. Leuk en consequent, want die noemde ze ook tijdens de installatie van de NS Publieksprijs. En dat is fijn. Wat ook fijn was om te horen, was dat Esther bezig is aan 2 nieuwe boeken! Hoera! Al duurt het natuurlijk nog wel even voor die gaan verschijnen.

Marieke Lucas Rijneveld

Na Esther Verhoef was het de beurt aan Marieke Lucas Rijneveld. Haar nieuwste dichtbundel is ook net verschenen en daar droeg ze een mooi gedicht uit voor. Ook dat geeft een extra dimensie aan een gedicht, als het door de auteur zelf voorgelezen wordt. Het was een open gesprek over ambitie, onverbiddelijkheid en een oevre. Naast het voordragen van een gedicht werd er natuurlijk ook gesproken over De avond is ongemak, haar debuutroman. Het leek alsof haar nieuwe roman bijna klaar is, maar die moet ze nog veel verder schrijven, benadrukte ze tijdens het signeren naderhand. Ik vond Marieke Lucas een ontwapenend persoon, eerlijk, oprecht en jong. Ik ga haar nieuwe roman zeker lezen!

Annejet van der Zijl

Als laatste was Annejet van der Zijl aan de beurt. Van haar heb ik heel lang geleden Sonny Boy gelezen. En tot mijn verbazing trof ik van de week Jagtlust in mijn minibieb aan, dus die ga ik ook nog lezen. Leuk aan dit interview was dat Annejet vertelde dat ze bezig is met een nieuw boek over iemand die in Monster gewoond heeft en naar Amerika is vertrokken (naar Charleston om precies te zijn). Dus ook de andere mensen in de zaal zijn inmiddels erg benieuwd naar dit boek. Helaas zit Van der Zijl nog in haar onderzoeksfase. Ze verwacht dat het boek volgend voorjaar zal verschijnen.

Boeken van The Read Shop.

Na het podiumprogramma was het tijd om te neuzen tussen de boeken die verkocht werden door Ylona van The Read Shop uit Naaldwijk. Niet alleen boeken van de bekende auteurs lagen er uitgestald. Ook veel exemplaren van Westlandse schrijvers lagen op de tafels. Genoeg keus.
Ik had mijn eigen boeken meegenomen (gelukkig maar, anders had ik nog meer boeken gekocht!) en heb ze alle drie laten signeren. Het was leuk om de auteurs dan ook nog even persoonlijk te spreken, al kun je niet veel zeggen als er mensen achter je staan te wachten. Het leukste vond ik dat Esther Verhoef me aankeek en zei: "Jou ken ik ergens van!". Heeft al dat stemmen werven voor de NS Pubieksprijs nog iets heel leuks voortgebracht dus. Echt heel leuk om dat mee te maken zo.

Het Westlands Boekengala werd dit jaar voor de 3e keer georganiseerd door Westland Theater De Naald, Bibliotheek Westland, Vereniging Schrijvers tussen de kassen en Westland Cultuurweb.
Ik ben nu al benieuwd wie de gasten van volgend jaar zijn!

Wil je meer weten over de artiesten, auteurs, organisatie? Kijk dan op http://westlands-boekengala.schrijvers-tussen-de-kassen.nl/

Vierde NS Pubieksprijs aankoop!

Het is al weer maart en dus mag ik weer een boek uit gaan kiezen bij Boekhandel De Kler in Zoetermeer van het prijzengeld van de NS Publieksprijs leesclub winst. Het is een beetje lastig qua timing deze keer. De nieuwe Esther Verhoef komt op 13 maart (zo ongeveer) uit en de boekenweek begint 10 dagen later. Kan ik daar op wachten??

Nee, natuurlijk niet! Een beetje later dan gepland maar alsnog een paar dagen voor de Boekenweek ga ik lekker toch alvast mijn boek halen. Mede omdat Esther Verhoef op het Boekengala in Theater De Naald komt op woensdag 27 maart. En dan wil ik het boek natuurlijk laten signeren (en al gelezen hebben als het kan).
Heel netjes heb ik weer maar 1 boek gekocht. En ik denk dat ik in de Boekenweek nog een keertje terug ga, want ja, dat Boekenweekgeschenk wil ik natuurlijk ook hebben!

Dit blogje verschijnt dus een week nadat ik dit boek kocht... Wat inhoudt dat ik er ook heel snel over kan schrijven!

De bekendmaking van de NS Publieksprijs bij DWDD

Pleuntje, samen met de rest van Perron 9, op avontuur.

Het is al weer een week geleden dat we met onze leesclub, Perron 9, naar de bekendmaking van de NS Publieksprijs mochten komen om dat live mee te maken. Ik wilde jullie natuurlijk meteen deelgenoot maken van deze avond, maar de foto's waar we als leesclub op stonden zag ik gisteren pas verschijnen. En met foto's is een blog natuurlijk veel leuker!

Wat gebeurde er voor de uitzending van DWDD?

Nou, ik was echt net op tijd binnen om het begin van het programma mee te maken. Het was een feestje op zich om de andere leden van Perron 9 weer te zien. Na afloop van onze installatie op woensdag 24 oktober riepen we bij wijze van grap naar elkaar: "We zien elkaar de 21e weer bij Matthijs!" Hoe leuk was het om daar daadwerkelijk weer te staan samen en te merken dat we echt een groep zijn geworden.

Leesclub Perron 9 ziet elkaar weer bij Mattijs

Het enthousiaste welkom kon maar heel kort duren, want ik moest nog van mijn feestjeskleding in mijn "tenue de ville" springen om daarna te luisteren naar Hans Smit over het verloop van de campagne. De genomineerde auteurs waren weer aanwezig en werden geïnterviewd over de campagne. En gelukkig/natuurlijk ging het ook over de leesclubs van dit jaar en hoe goed die bevallen waren. Er was te zien in het aantal binnengehaalde stemmen, dat de leesclubs beter werken om stemmen te werven dan de losse kernjuryleden. Of wij, Perron 9, even naar voren wilden komen om toch eens te vertellen hoe dat allemaal was gegaan. 

De hele leesclub schoof mij naar voren als aanvoerder. En oké, met de meeste individuele stemmen die ik binnen haalde was ik dat misschien ook wel. Dus ik werd ondervraagd. "Hoe heb je dat toch voor elkaar gekregen, zo veel stemmen?" "Nou, Kasper van der Laan (cabaretier) zei tegen ons bij het inspireren dat we maar een gijzeling moesten organiseren en dat mensen pas naar buiten mochten bij 10 aangebrachte stemmen. Dat vond ik wat heftig, maar ik heb wel iedereen die in Naaldwijk binnenkwam bij Bibliotheek Westland vriendelijk aangesproken of ze misschien wilden stemmen. En dat is gelukt!" "Maar dan nog? Zo veel stemmen?" "Persoonlijk aanspreken helpt én een laptop of IPad met daarop steeds het stemformulier via mijn link klaarzetten zodat er echt alleen maar een boek gekozen hoefde te worden en naam en mailadres ingevuld, hielp zeker ook. Zo kostte stemmen maar heel weinig tijd." Met verbazing en bewondering werd er geluisterd, wat een idee meteen je link al klaar zetten! (Dat is dé tip voor de leesclubs van volgend jaar!)

Na het interview mochten we allemaal op het podium plaatsnemen en ontvingen wij de cheque met onze prijs en natuurlijk onze eervolle titel: Leesclub van het jaar 2018. Hoera! Applaus! Blij (en vooral met het iedere maand een boek uit mogen kiezen natuurlijk)!

Wij met onze prijs

Walking diner en de opnames

Na deze festiviteiten was het tijd voor het walking diner. Heerlijke kleine hapjes kwamen voorbij die samen een goed diner vormden. En door al het kletsen en eten waren we bijna te laat in de studio bij Matthijs! We werden verdeeld neergezet door de studio heen, maar ik heb me toch naast de helft van mijn mede-leesclub-genoten weten te wurmen (met dank aan de uitgevers van Meulenhoff die wel even wilden opschuiven). Het was erg leuk om eens een opname bij te wonen en te zien hoe dat allemaal in zijn werk gaat. De studio is klein en laag, de stoelen hoog en erg dicht bij elkaar, en onze plekjes ook vrij dicht bij het stoppen van de verhoging wat voor knusse zitplaatsen zorgde.

Zoekplaatje, ik sta er echt op.

Ik zat recht tegenover Paul de Leeuw, die tafelheer was die avond, dus die heb ik goed kunnen zien. De gasten wat minder, maar horen ging wel goed. Gelukkig waren het interessante gasten ook deze keer, Robbert Dijkgaaf en Bram Vermeulen. En natuurlijk alle genomineerde auteurs, voor zover aanwezig, en de plaatsvervangers (voor Astrid Holleeder en Hendrik Groen). De dames naast mij waren dolgelukkig met de winnaar, Zolang er leven is van Hendrik Groen, want dat was door hen uitgegeven. Dat was ook wel grappig om daarnaast te zitten, die ontlading toen ze hoorden dat ze hadden gewonnen! De leden van Perron 9 hadden trouwens bijna allemaal op Nazomer van Esther Verhoef gestemd.

Wat deden we na de uitzending?

Na de uitzending hebben we nog lekker nagepraat over alles. Dat het jammer was dat we niet genoemd waren in de uitzending, dat het fijn was dat we niks hoefden te zeggen tijdens de uitzending, dat de hapjes weer lekker waren, hoe we aan een uitrijkaart voor de parkeergarage konden komen, welke schrijvers er nog waren en dat ik zeker onze cheque mee naar huis moest nemen.

Ik ben nog even naar Esther Verhoef gegaan om te zeggen dat ik echt mijn best voor haar heb gedaan, maar dat het niet genoeg is geweest.... En ik heb nog even met haar dochter gesproken over het Sarah gebeuren voor haar moeder. Eens kijken of daar nog wat van terecht gaat komen.

Esther en ik.

Hoe kijk ik op de NS Publieksprijs 2018 terug?

Het was een super avond en een leuke ervaring.
Niet alleen de laatste avond was leuk trouwens. Ik heb met volle teugen genoten van de hele campagneperiode en het als een feestje ervaren om ambassadeur te zijn voor de NS Publieksprijs.
Ik ga me volgend jaar gewoon weer opgeven!

Ik heb nog gevraagd of we op de een of andere manier konden achterhalen wat de winnaar van onze stemmers was, maar dat ging niet. Bij mij zelf kan ik niet een winnaar aanwijzen, want er is heel wisselend gestemd voor zover ik het kon zien.

En verder?

En ik ga door met bloggen én een project opzetten voor Bibliotheek Westland waarvan ik de vorm nu nog niet helemaal weet. Maar ik hou jullie op de hoogte!
En Griet... ik ga je boek lezen als er meer rust is. Het lijkt me namelijk heel mooi, maar voor mij was het onleesbaar met tijdsdruk erbij. Dus ergens na 5 december ben je aan de beurt!

De eerste twee foto's zijn gemaakt door Julie Hrudova trouwens. Mooi zijn die!

Nazomer - Esther Verhoef

Lezen voor de NS Publieksprijs - boek 5

Nazomer - Esther Verhoef

Stralend in een knal rood shirt met zwarte broek, neemt Esther Verhoef op 24 oktober de nominatie van Nazomer voor de NS Publieksprijs in ontvangst in Utrecht. En wat was ik blij met deze nominatie, want dit boek vond ik goed!

Naar haar bezoek aan onze tafel keek ik echt uit. En wat was het leuk. Esther nam voor iedereen de tijd om haar boek persoonlijk te signeren, met naam. Met iedereen ging ze op de foto en ze hielp met het maken van selfies. Erg grappig. Naast dit alles was er ook nog tijd om vragen te stellen en te luisteren naar haar verhaal over Sara zien en de pop die haar kinderen niet hadden gemaakt.

Voor mij was dit de leukste date van de avond.

Esther Verhoef is genomineerd met Nazomer!

Het verhaal

Modeontwerpster Vivian D staat op het hoogtepunt van haar carrière. Haar bedrijf floreert, ze wordt op handen gedragen. Vlak voordat ze op een groot evenement in Parijs de rode loper betreedt, krijgt ze echter schokkend nieuws. Het dwingt haar na te denken over haar turbulente levenspad en een ingrijpende gebeurtenis die ze al tientallen jaren verdringt… In de haar kenmerkende meeslepende stijl beschrijft Esther Verhoef hoe de jonge Claudia opgroeit in een wereld die niet bij haar past en verandert in de succesvolle Vivian D. Welke offers heeft Claudia moeten brengen, en voor welke keuzes staat Vivian nu?

(Bron:estherverhoef.nl)

Kletsen en signeren kan goed samen.

Maak kennis met modeontwerpster Vivian D. met een geweldige carrière en een goed lopend eigen modebedrijf. Aan het begin van het verhaal krijgt ze schokkend nieuws vlak voor de de rode loper op moet bij een groot evenement in Parijs. Vragen over het heden en de toekomst dringen zich op.

Lees daarnaast over het leven van Claudia, die opgroeit in een volksbuurt in Brabant en zich vaak onbegrepen voelt. Ze probeert aan verwachtingen te voldoen, maar het ontwerpen blijft trekken. Kan ze alles combineren of moet ze keuzes maken?

Claudia en Vivian zijn dezelfde persoon maar het lijken twee werelden. De hoofdstukken van Claudia en Vivian wisselen elkaar af waardoor je als lezer steeds van beide werelden een beetje meer te weten komt. Het is duidelijk wie er aan het woord is door de verschillen in typografie.

De titel

Vivian D. gaat internationaal en de eerste collectie die Vivian in de Verenigde Staten gaat ontwerpen heet Indian Summer, nazomer, en is geïnspireerd op de boom die bij haar appartement staat.

Oordeel

Het boek leest als een trein, zowel de stukken van Claudia als die van Vivian. Omdat het door de verschillende lettertypes duidelijk is van wie het hoofdstuk is, kun je je daarin niet vergissen. Ik hou erg van psychologische romans, en in dot boek maken de personages groei door (al weet ik dat sommige mensen het maar oppervlakkig vinden, het intrigeerde mij toch).

Dit boek had ik meteen bij het uitkomen al gelezen en vond ik toen al erg goed. Dus dit heeft al pluspunten. En nu, nu ik eigenlijk het boek van Griet nog moet lezen, pak ik weer dit boek. Even kort kijken hoe het ook al weer zat met Claudia, Marnix, Vivian en Henrie. En dat kort kijken blijkt dus gewoon weer lekker lezen te worden, want nu wil ik het weer precies weten. En nog steeds vind ik het een goed boek.

Jullie raden het al... dit boek krijgt mijn stem voor de NS Publieksprijs en die breng ik natuurlijk uit via https://www.nspublieksprijs.nl/vp/616ec43e669a4abb5ba7a85f7cf82d82b5400dd3

Stemmen jullie ook nog even? Het kan vanavond nog via de genoemde link.

Go Esther, go Esther, go Esther!

Volgend jaar komt er trouwens weer een spannend boek van Esther Verhoef uit Facade, ik kan niet wachten! En Esther Verhoef schreef eerder de roman Tegenlicht. Ook zo goed! Dus dat kun je mooi nog even lezen voor haar nieuwe thriller verschijnt.