Ik
lees veel (echt?) en graag, maar ook ik pak wel eens een boek waar ik niet
helemaal blij van word. Om verschillende redenen. Ik lees dan ook regelmatig
boeken niet uit en daar schijf ik dan niks over. Tot vandaag, want het leek me
ook eens leuk om te laten weten wat ik nou niet lees en waarom.
Ik
zal een paar boeken noemen, met het verhaal erbij en de reden waarom ik er in
gestopt ben.
Het
fluisternetwerk - Chandler Baker
Het
verhaal: Sloane, Ardie, Grace en Rosalita werken al jaren bij Truviv, Inc. Het
plotselinge overlijden van de directeur betekent dat hun baas, Ames,
waarschijnlijk de leiding over het hele bedrijf zal overnemen. Ames wordt al
jaren omringd door geruchten over hoe hij vrouwen behandelt. Deze geruchten
zijn altijd genegeerd, onder de tafel geveegd door degenen hogerop.
Deze keer, als ze ontdekken
dat Ames zich ongepast gedraagt, zullen ze het niet zomaar laten gaan. Deze
keer is het genoeg geweest. Het besluit van Sloane en haar collega’s ontketent
een catastrofale in het kantoor. Leugens zullen worden ontmaskerd. Geheimen
zullen worden onthuld. En niet iedereen zal het overleven.
Al
hun levens – als vrouwen, moeders, echtgenotes, vriendinnen, zelfs als
tegenstanders – zullen dramatisch veranderen.
Niet
uitgelezen omdat: het geschreven is in een we-perspectief. Wat? Een
we-perspectief? Ik geef toe, ik kende het ook niet, had nog nooit eerder een
boek vanuit een we-perspectief gelezen. Het we-perspectief wordt gebruikt om
een groep tegenover 1 persoon te zetten. In dit geval 3 werkneemsters tegenover
een leidinggevende. En ik begreep er niks van... ik ben aantekeningen gaan
maken om verbanden te zien, en steeds moest ik terug zoeken wie wie ook al weer
was. Na 100 bladzijdes heb ik het opgegeven. Sorry!
Charles
den Tex - Verloren vrouw
Het
verhaal: De jonge Djenna wordt in het holst van de nacht gewond op straat
aangetroffen door oplichter Luc. Ze lijdt aan geheugenverlies en
aanknopingspunten om haar verleden te achterhalen lijken er niet te zijn. Als
ze zelf op zoek gaat, blijkt dat ze wordt gezocht. Wie is ze? Is ze iemand die
ze liever niet wil zijn?
Van
willoze prooi verandert Djenna in een meedogenloze jager, bijgestaan door Luc.
Zij weet niet wie ze is, hij moet zijn ware identiteit geheimhouden. Zij is
hypermodern, hij is ouderwets. Zij is onderdeel van een geavanceerd systeem,
hij houdt zichzelf volledig offline. Samen moeten ze haar opdrachtgever vinden
en verslaan zodat zij weer zichzelf kan worden. Steeds weer blijkt: er zijn
geen good guys meer, alleen nog maar bad guys. En Djenna…
Niet
uitgelezen omdat: het toch niet mijn soort boek bleek te zijn. De
voorpublicatie heb ik gelezen en die trok me op zich wel aan. Zo veel in ieder
geval om het hele boek eens te proberen. Maar al snel bleek dat het me te vaag
was. Dat was die voorpublicatie ook al, maar dat zijn maar twee hoofdstukken
ofzo, dus ik dacht dat er wel lijn in zou komen. Dat zal ook vast wel, alleen
voor mij niet snel genoeg. Verhoren (waarbij ik maar niet kon onthouden welke
letters voor welke persoon stonden), twee jongens op het slechte pad (maar
volgens mij kruimelcriminelen nog), een zware jongen en een of ander bedrijf in
tech-iets. Een combinatie die mij te ondoorzichtig was ok door te lezen.
Chloe
Benjamin - De onsterfelijken
Het
verhaal: New York, 1969. De broers en zussen Gold krijgen als kind hun
sterfdatum te horen van een helderziende. De voorspelling heeft grote gevolgen
voor hen in de vijftig jaar die volgen en allevier proberen ze op eigen wijze
het lot te bezweren: oogappel Simon vlucht naar de westkust, op zoek naar de
liefde in het San Francisco van de jaren tachtig. De dromerige Klara wordt
illusionist in Las Vegas, geobsedeerd door de grens tussen werkelijkheid en
fantasie. Oudste zoon Daniel zoekt naar zekerheid als legerarts in de jaren na
9/11, hopend aan het lot te kunnen ontkomen. En de serieuze Varya probeert de
grens tussen de wetenschap en onsterfelijkheid te breken. De onsterfelijken is
een prachtige ode aan de onontkoombare kracht van verhalen en van
familiebanden.
Niet
uitgelezen omdat: ik op dat moment te veel andere interessantere boeken in huis
had en ik, eenmaal begonnen in dit boek, steeds andere boeken tussendoor ging
lezen. Daardoor moest ik iedere keer weer een stukje terug lezen om te weten
waar ik ook al weer was gebleven. En als je veel boeken tussendoor leest, is
het waarschijnlijk gewoon niet het goede moment voor dit boek. Dus het staat
nog steeds op mijn wil-ik-nog-lezen-lijst, die nooit korter lijkt te worden....
misschien kom ik er ooit nog eens aan toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten