Steve Cavanagh - Fiftyfifty

Collega Daniëlle was erg enthousiast over dit boek. Zo enthousiast dat ik het boek graag van haar wilde lenen, ik was nieuwsgierig. 

Het verhaal

De zussen Alexandra en Sofia Avellino hebben net, afzonderlijk van elkaar, het verminkte lichaam van hun vader gevonden. Doodsbang bellen ze allebei de politie. Ze weten het zeker: de ander heeft het gedaan. Maar een van de vrouwen liegt! Een van deze vrouwen is de echte moordenaar.

Beide zussen worden in hechtenis genomen, in afwachting van een eventuele veroordeling voor moord. Je zou denken dat dit wel de laatste plek op aarde is waar de schuldige hoopte te eindigen. Maar dan heb je het mis. En dan is het aan advocaat Eddie Flynn om de waarheid te achterhalen… 

De schrijver 

Steve Cavanagh groeide op in Belfast voordat hij op zijn 18e naar Dublin vertrok om rechten te studeren. Momenteel is hij advocaat burgerrecht en schrijver. Zijn boeken verschijnen in meer dan 15 landen. Eerder verscheen Dert13n (ook over Eddy Flynn) en Verdraaid. 

Mening

Dit boek is een echte rechtbank-thriller en die lees ik vrij weinig (niet is dat eigenlijk), maar omdat mijn collega zo enthousiast was ben ik er toch aan begonnen. En ik heb er zeker geen spijt van dat ik het boek heb gelezen, maar heb wel een beetje gemengde gevoelens bij het boek.

Het boek is verdeeld in 56 hoofdstukken waarbij be elk hoofdstuk staat vanuit welk oogpunt je kijkt. Kate, Eddie, Harry en Zij. Daarnaast zijn er een aantal dagboekfragmenten van Frank Avellino. De hoofdstukken van Eddie zijn geschreven in de ik-persoon, de andere als derde persoon. Daardoor sta je dichter bij Eddie dan bij de anderen (en dat is in het geval van Zij wel prettig). Zij is de moordenaar, een van de dochters van Frank Avellino, en je wordt steeds heen en weer geslingerd tussen wie je denkt dat de dader is. Al had ik wel heel erg in het begin het idee wie de dader was, door de manier van verslaglegging schiet je als lezer heen en weer. En het zal toch niet niet dat ik op bladzijde 40 al weet wie de dader is?

Eddie en Kate worden het beste uitgewerkt qua karakter, maar ook Bloch, Harper en Harry maken indruk (maar niet echt ontwikkeling door).

Eddie vertegenwoordigt Sophia en Kate Alexandra, en lijken in eerste instantie tegenstanders maar strijden voor hetzelfde doel: vrijspraak voor de zus die zij vertegenwoordigen en gaandeweg gaat dat over in het gezamenlijke doel om de dader veroordeeld te krijgen en te zorgen dat de niet schuldige zus niet ten onrechte opdraait voor de moord die de ander heeft gepleegd. En passant wordt het #metoo gebeuren ook meegenomen in het verhaal. Het einde is toch verrassend ergens, al was het maar omdat het boek niet ophoudt na de rechtzaak. Vandaar toch een goed boek. Ik heb Dert13n van deze schrijver nog liggen op mijn wil ik nog lezen berg, dus dat ga ik zeker nog eens doen.

Dankjewel Daniëlle dat ik dit boek van je mocht lenen!

 

Boekinformatie

Titel: Fiftyfifty

Auteur: Steve Cavanagh

ISBN: 9789024589999

Uitgever: Luitingh-Sijthoff

Verschijningsdatum: 18 augustus 2020

Aantal pagina’s: 400

Prijs: € 20,99

Adeline Dieudonné - Het echte leven

Dit boek is door Vrij Nederland uitgeroepen tot thriller van het jaar 2020. Collega Marion uit Zoetermeer raadde het boek aan op de social media van de boekhandel. Twee goede redenen om dit boek eens te gaan lezen.

Het verhaal

Het echte leven van Adeline Dieudonné speelt zich af in een Vinex-wijk zoals er zoveel bestaan. Een naargeestig huis met een kamer vol opgezette dieren, een sadistische vader en een murwgeslagen moeder. Dat is de gezinssituatie van de 10-jarige vertelster. Als zij en haar broertje getuige zijn van een gruwelijk ongeluk, trekt hij zich terug in zichzelf. Nu broer en zus ook elkaar kwijt zijn, lijkt alle hoop op geluk verloren. Maar dan neemt de hoofdpersoon in al haar kwetsbaarheid het lot in eigen hand. Vastbesloten neemt ze zich voor om koste wat het kost de lach op het gezicht van haar broertje terug te brengen. Dat blijkt geen eenvoudige taak. Als ze dan zelf op de proef wordt gesteld – door haar eigen vader – neemt ze zich voor: ik zal in dit leven geen prooi zijn.

De schrijver

Adeline Dieudonné (1982) is actrice en woont en werkt in Brussel; ze spreekt Frans en Nederlands. Haar romandebuut Het echte leven is verschenen in de zomer van 2019, en werd meteen overladen met prijzen, waaronder de Prix du roman FNAC en de Prix Renaudot des lycéens. Ook werd ze prompt genomineerd voor de Prix Goncourt. 

Mening

Een paar maanden geleden las ik het boek De heilige van Martin Driessen, ik schreef daar dit stukje over. De de hoofdpersoon daar noemde zich Dieudonné. Ik had nog nooit van die naam gehoord. Wel zag ik die naam toen ineens als achternaam op een boek, dit boek dus. Ik heb het daarom al vaker vast gehad. En door de voorkant die zo vreemd is. Maar om de een of andere reden was dat niet genoeg om het te lezen. Door de tip van Marion in combinatie met de VN thrillerprijs ben ik overstag gegaan.

In de boekhandel ligt het boek bij de romans, en dat is ook wel terecht. Ook dit boek is weer niet echt spannend te noemen. Het is wel goed geschreven en ik wilde ook echt weten hoe het afliep, maar thriller elementen zaten er wat mij betreft niet in. Wel spanning in het gezin, die was enorm voelbaar.

Het verhaal wordt verteld in de ik-persoon. Het is een meisje dat in het begin een jaar of 9 en aan het eind 15. Ze maakt wel ontwikkeling door en beschrijft haar leven goed. En dat leven is niet zo leuk. Ze heef Een tirannieke vader, jager die alleen blij wordt van zijn trofeeën, de opgezette dieren die hij geschoten heeft. Een amoebe als moeder, zo zegt de vader, en Gilles, haar jongere broertje. Aan Gilles heeft ze steun. Tot een merkwaardig ongeluk waarbij ijsjes betrokken zijn, daar een eind aan maakt. Dan is de ik-persoon alleen. Ze probeert haar broertje, geschokt door dit ongeluk en daardoor veranderd in een gevoelloze jongen, terug te winnen.

De ik-persoon voelt aan alles dat ze weg wil, of het goed wil maken. Ze is erg slim in natuur- en scheikunde en is fan van Back to the future, waar haar hoop op is gevestigd. Het boek gaat voornamelijk over haar strijd en haar opgroeien van meisje naar vrouw in het rare gezin waar ze in woont.

De ontknoping is prima. Ik was blij dat ik wist hoe het afliep. Het boek is gruwelijk, beklemmend en wreed, maar mooi geschreven. Ik kan geen ander boek noemen waarmee het vergelijkbaar is. Wat dat betreft een aanrader.

Boekinformatie

Titel: Het echte leven

Auteur: Adeline Dieudonné

ISBN: 9789025454647

Uitgever: Atlas-Contact

Verschijningsdatum: juni 2019

Aantal pagina’s: 208

Prijs: € 19,99

Selma van de Perre - Mijn naam is Selma

Ook ik zag begin dit jaar het interview van Matthijs van Nieuwkerk met Selma van de Perre bij DWDD. We keken die uitzending later op de avond terug, terwijl ik eigenlijk wilde gaan slapen. En dat zei ik ook steeds, maar bleef toch geboeid kijken. Wat een kwieke dame en wat een verhaal.

Het boek wilde ik ook wel lezen, alleen niet meteen vanwege de hype. Nu is het wel tijd. Ik ben benieuwd.

Het verhaal

Ze was zeventien toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Tot dan toe had het feit dat Selma joods was geen grote rol in haar leven gespeeld, maar nu werd het ineens een kwestie van leven en dood. Hoewel ze in 1942 werd opgeroepen om zich te melden voor een werkkamp, wist ze daar onderuit te komen. Ze sloot zich aan bij het verzet: onder de naam Margareta van der Kuit, ofwel Marga, vervalste ze documenten en koerierde ze door het hele land. Verscheidene keren ontsnapte ze aan de nazi’s, maar in juli 1944 werd ze verraden en via kamp Vught naar Ravensbrück getransporteerd. Anders dan haar zusje Clara en haar ouders overleefde ze de gruwelen van het kamp. Al die tijd wist niemand dat ze joods was, en niemand kende haar echte naam. Pas na de oorlog durfde ze die weer uit te spreken: Selma.

De schrijver

Selma van de Perre (Amsterdam, 1922) maakt tijdens de oorlog deel uit van de TD-groep, een verzetsorganisatie. Kort na de oorlog vertrekt ze naar Londen. Ze werkt er voor de BBC en leert haar latere echtgenoot, de Belgische journalist Hugo van de Perre, kennen. Ook werkt ze jarenlang als buitenlandcorrespondent voor onder meer de AVRO/Televizier. In 1983 ontvangt Selma van de Perre het Nederlandse Verzetsherdenkingskruis. Selma woont in Londen en heeft een zoon.

Mening

Tja, wat zal ik eens van het boek zeggen. Natuurlijk is het indrukwekkend wat Selma allemaal heeft meegemaakt. Natuurlijk is het belangrijk dat iedereen ook dit verhaal leest of hoort zodat we niet vergeten wat er gebeurd is en het nooit meer zal gebeuren. Maar ik heb boeken gelezen die beter geschreven zijn dan dit.

Veel van wat er in het boek staat, heeft Selma verteld bij DWDD. En vertellen kan deze mevrouw zeker. Dat maakte indruk. Maar dit boek lijkt meer een chronologische opsomming van alle gebeurtenissen. Het loopt niet lekker als verhaal. Er komen zeer veel personen in het boek voor, met namen en waar ze wie van kent. Maar eigenlijk zijn dat er te veel voor de omvang van het boek. Soms wordt er gezegd wat er later van de mensen is geworden (vaak ook dat ze zijn vermoord), maar dat doet dan voor dat moment niet ter zake.

Aan het eind worden er nog een aantal mensen genoemd en hoe het ze vergaan is. Het was logischer geweest als ze daar allemaal hadden gestaan. Voor het verhaal en voor de duidelijkheid.

Misschien komt het boek beter tot zijn recht als luisterboek, alsof je dan Selma hoort praten. Want dat vond ik wel erg indrukwekkend toen.

Ondanks dat ik het boek niet erg goed vond, is het verhaal natuurlijk wel indrukwekkend en zou ik iedereen dit boek willen laten lezen, zodat we echt niet vergeten.

Boekinformatie

Titel: Mijn naam is Selma

Auteur: Selma van de Perre

ISBN: 9789400404595

Uitgever: Thomas Rap

Verschijningsdatum: 2 januari 2020

Aantal pagina’s: 240

Prijs: € 19,99

Ook verkrijgbaar als e-book en als luisterboek

Catherine Steadman - Mr. Nobody

Een paar maanden geleden las ik het eerste boek van Steadman, De duik, en schreef daar dit stukje over .Ik was enthousiast en besloot om deze schrijfster in de gaten te houden. Nu is er dus een tweede boek. Meteen lezen!

Het verhaal

Op een Engels strand wordt een man gevonden: half bewusteloos, geen papieren en niet in staat om te praten. Iedereen toont belangstelling. De ziekenhuismedewerkers voelen zich op onverklaarbare wijze tot hem aangetrokken, de internationale medische experts staan voor een raadsel en de landelijke pers noemt hem Mr. Nobody. Allemaal zijn ze op zoek naar antwoorden. Wie is deze man? En wat is er met hem gebeurd?

Neuro-psychiater Dr. Emma Lewis wordt gevraagd de patiënt te beoordelen. Dit is haar grote kans: deze zaak kan haar wereldwijde bekendheid opleveren. Maar daar schuilt ook het gevaar. Veertien jaar geleden verliet Emma het dorp waar ze opgroeide en sindsdien heeft ze er alles aan gedaan om elk spoor van haar verleden uit te wissen. Hoe meer tijd ze met haar patiënt doorbrengt, des te meer alarmbellen er afgaan in haar hoofd. Ze is doodsbang dat hij nét dat ene weet wat niemand anders te weten mag komen.

De schrijver

Catherine Steadman komt uit Londen en is actrice. Ze speelde onder andere in Downtown Abbey. Eerder verscheen haar debuut De duik dat zeer positief is ontvangen.

Mening

Oh, weer zo’n goed boek!!! Het verhaal bestaat eigenlijk uit twee delen, die in het boek vervlochten zijn. Het gaat over Mr. Nobody, een man die gevonden wordt op het strand en zijn geheugen kwijt is. Het doet denken aan The Pianoman die jaren geleden gevonden werd in Engeland. Deze meneer wordt ook genoemd in het boek en in het nawoord blijkt dat verhaal ook een aanleiding te zijn geweest voor het schrijven van dit boek. Maar natuurlijk is deze meneer, die ze maar Matthew gaan noemen, een heel ander geval dan de pianoman. Je komt er langzaam achter hoe zijn verhaal in elkaar zit.

Ondertussen lees je ook over Emma, de neuro-psychiater die naar Norfolk gehaald wordt vanuit Londen om Mr. Nobody te onderzoeken en behandelen. Een enorme kans voor haar, maar wat is haar verleden? En welke rol speelt het verleden in haar huidige rol? Ook dit wordt langzaam maar zeker duidelijk. 

De titels boven de hoofdstukken geven aan vanuit wiens beeld er geschreven wordt en hebben een relatie tot het hoofdstuk.

Een mooie psychologische thriller (al staat voor in het boek dat het een roman is en op de voorkant wel thriller) met een goed uitgewerkt plot. Tot op het laatst weet je niet precies hoe alles zit. Vermoedens zijn er wel, maar ja, iemand die zijn geheugen kwijt is en bij vlagen herinneringen terug krijgt. Hoe betrouwbaar is wat je leest. Een fijn boek weer. Zeker het lezen waard!

Boekinformatie

Titel: Mr. Nobody

Auteur: Catherine Steadman

ISBN: 9789045219561

Uitgever: Karakter Uitgevers

Verschijningsdatum: 17 februari 2020

Aantal pagina’s: 372

Prijs: € 19,99

Ook verkrijgbaar als e-book.

Lijkt dit boek je wat? Koop het dan bij voorkeur in een stenen winkel bij jou in de buurt, of via hun webshop. Bijvoorbeeld bij een filiaal van Boekhandel De Kler, of via hun webshop www.dekler.nl .

Suzanne Vermeer - Lentevuur

Zoals ik al eerder schreef hier, heb ik een soort haat-liefde verhouding met Suzanne Vermeer. De ene keer vind ik het boek oké, de andere keer helemaal niks. Dus ik lees gewoon ook niet meer alles wat "ze" schrijft. Dit boek leek me dan wel weer interessant vanwege de puzzel die erbij zat. Dus hup! Lezen! (en puzzelen)

Het verhaal

Julia van Galen is met haar nichtje en een vriendin een weekje op vakantie in het landhuis van haar grootmoeder Eva in Tsjechië. Eva Chorinsky is kort daarvoor op 93-jarige leeftijd overleden en het vervallen landhuis zal door de erfgenamen worden verkocht. Julia besluit daarom nog één keer terug te keren naar de plek waar ze tijdens haar jeugd zoveel vakanties heeft doorgebracht. Maar op de eerste de beste avond vindt er een ongeluk plaats dat verregaande gevolgen zal hebben. Een jonge Tsjechische vrouw wordt door Julia aangereden en raakt in coma. De vrouw blijkt een goede bekende van Julia’s oma te zijn. En ze was niet geheel toevallig juist op dat moment op die plek aanwezig…

De schrijver

Suzanne Vermeer is het pseudoniem van de in juni 2011 overleden auteur Paul Goeken. In 2002 debuteerde hij met zijn eerste thriller onder zijn eigen naam. Na vier titels ontstond het idee om daarnaast andere boeken onder pseudoniem uit te brengen. Wie sinds de dood van Goeken de boeken van Suzanne Vermeer schrijft is mij onbekend.

Mening

Niet zo dik als de voorgaande thrillers ban Vermeer, maar ook niet die dunne boekjes met alleen maar losse verhalen. Een heuse thriller dit keer weer. Een dun boekje weliswaar, maar wel met één volledig verhaal erin. Met een toevoeging, de puzzel!

Wat erg prettig is deze keer, is dat het stukje van de achterflap (wat hierboven bij verhaal staat) gewoon het begin van het boek is. Dus het eind hoeft niet afgeraffeld te worden, maar kan gewoon worden beschreven worden. Dat is fijn, maar nu vond ik eigenlijk weer het inleidende stuk te kort. Het is ook nooit goed... sorry! Je zit wel meteen in jet verhaal en dat gaat in een sneltreinvaart.

Ergens redelijk voorin zie je het envelopje in de tekst staan en mag eindelijk die envelop met puzzels opengemaakt worden. Meteen gedaan, en meteen alles bekeken, gelezen en onderzocht. Maar ik kon er niks mee... dus nog maar even doorlezen dus. Het verhaal is gelukkig wel pakkend genoeg om dat te doen. En eigenlijk heb ik tijdens het lezen niet echt meer gepuzzeld, wel kwam ik wat dingen tegen die nuttig waren.

Ik heb nog gezocht naar het Lentevuur dat beschreven wordt in het boek. Volgens mij is het een ritueel dat 5 weken voor Pasen gehouden wordt. Het belangrijkste feest in Tsjechië waarmee het einde van de winter wordt gevierd. Meer ga ik niet zeggen, want dan verklap ik denk ik iets. (Sorry!)

Het boek is wel weer aardig. Je vermaakt je er een paar uurtjes prima mee.

De puzzels waren erg lastig. Dat, of ik kan gewoon niet puzzelen... Maar goed, er is gelukkig een pagina op internet waar je hints kunt vinden zodat je verder kunt. Die heb ik in meer of mindere mate wel moeten gebruiken. Maar het is gelukt! En als je dan de goede antwoorden invult op die website, krijg je nog een bonus hoofdstuk toegestuurd wat je kunt lezen. Dat maakt het wel af! Leuk gedaan!

Boekinformatie

Titel: Lentevuur

Auteur: Suzanne Vermeer

ISBN: 9789400511781

Uitgever: A.W. Bruna

Verschijningsdatum:

Aantal pagina’s: 160

Prijs: € 12,99

NS Publieksprijs aankoop 11

Ik heb nog steeds geld over van de NS Publieksprijs, ik heb ook nog niet mijn 12 boeken gekocht, dus dat klopt. Het werd dus wel weer eens tijd om een nieuw boek te kopen :-) En wanneer kun je dat nou beter doen dan in de Boekenweek?  Zo gezegd, zo gedaan. Ik had natuurlijk al een beetje rondgekeken welk boek ik wilde kopen. Ik wacht nog steeds op het nieuwe boek van Kim Moelands, maar vanwege ziekte is die verschijningsdatum nogmaals uitgesteld. Geeft niet, ik wacht rustig verder. Maar ondertussen kan ik niet alles laten liggen.

Het voordeel van een boek kopen in de Boekenweek is natuurlijk dat je het Boekenweekgeschenk erbij krijgt. Dus het nieuwste boek van Annejet van der Zijl Leon & Juliette heb ik nu ook klaar liggen om te lezen. En aangezien Eus zo enorm veel stof heeft doen opwaaien met zijn essay voor de Boekenweek van dit jaar, besloot ik dat boekje ook te kopen. 3 cadeautjes voor mezelf dus!

En het boek wat ik kocht van mijn prijzengeld van de NS Publieksprijs is geworden: Lichter dan ik van Dido Michielsen. Dat boek heb ik al zó vaak in mijn handen gehad. En toen het ook nog de Boekhandelsprijs won (de prijs toegekend door boekhandelaren die vinden dat dit boek meer aandacht verdient dan dat het tot nu toe heeft gekregen), wist ik eigenlijk al dat ik dit boek wilde kopen. En dankzij die Boekhandelsprijs is er nu een gebonden uitgave verschenen, voor dezelfde prijs als de paperback. Nog een beetje extra mazzel voor mij dus.

Nog 1 boek te gaan. Dan is mijn geld officieel op. Tenminste, dan zijn mijn 12 aankopen gedaan. Maar omdat sommige boeken goedkoper waren dan 20 euro, kan ik denk ik ook nog wel een 13e aankoop doen!

Pieter Koolwijk - Gozert

Vorig jaar las ik het boek Prutje van deze schrijver. Dat vond ik een erg goed boek (en schreef daar dit stukje over). Nu is daar zijn nieuwe boek, Gozert, waar ik erg nieuwsgierig naar ben. Dus zodra ik het zie, ga ik het meteen lezen! Nou ja, meteen... ik begon er bijna meteen in.

Het verhaal

Ties heeft een probleem.

Tenminste… dat vinden de meeste mensen. Ties vindt dat niet: hij heeft een vriend. Gozert. De tofste, leukste, stoerste, coolste vriend die je je kunt voorstellen.

Alleen is Ties de enige die Gozert ziet en hoort. En de plannen van Gozert zijn zo fantastisch dat Ties erdoor in moeilijkheden komt…

Ties’ ouders willen dat Gozert verdwijnt en nemen een ingrijpende beslissing. Maar Ties wil helemaal niet van Gozert af. Wat moet hij doen?

De schrijver

Pieter Koolwijk (1974) is een fantasyfanaat. Zijn korte verhalen zijn in verschillende bladen gepubliceerd, en voor één ervan ontving hij in 2009 de Unleash Award. Hij brak door in de kinderboekenwereld met zijn boeken over Vlo en Stiekel. En schreef natuurlijk eerder ook Prutje.

De illustrator

Linde Faas studeerde cum laude af aan de kunstacademie van Breda. Ze werkt als animator van tekenfilms en als kunstenares, en internationaal als illustrator. Voor Lemniscaat illustreerde ze onder meer de boeken van Pieter Koolwijk over Vlo en Stiekel, Prutje en Gozert, en de non-fictietitels Colafonteinen en spetterende verfbommen en Spuitende slagaders en overstromende fonteinen met Jesse Goossens. Na haar prentenboekendebuut Ik neem je mee verscheen in 2019 De jongen en de walvis.

Mening

Na het lezen van Prutje heb ik besloten dat ik de volgende boeken van deze schrijver ook wil lezen. Als ze van hetzelfde niveau blijven, zijn ze geweldig. Dit boek ziet er meteen al mooi uit door de omslagtekening. Er zit vaart in, mooie kleuren en het maakt nieuwsgierig.

Het verhaal is weer bijzonder. Over hoe je bent, en anderen willen dat je bent. Al kan ik me de zorgen van de ouders van Ties wel voorstellen. Het boek lijkt me best heftig voor kinderen. M11 is het boek nu aan het lezen, dus ik zal nog even aan haar vragen wat zij er van vond als ze het uit heeft.

Het leven van Ties is kleurrijk, net als het omslag van het boek en de mooie illustraties van Linde Faas zijn ook in dit boek weer prachtig en vullen de tekst goed aan. Gozert geeft kleur aan Ties en zijn leven, zonder hem is met maar een saaie bedoening. Dat wordt ook erg goed duidelijk gemaakt. Ook de strijd die Ties levert om “normaal” te worden, wordt mooi beschreven. En het eind... dat had ik niet zien aankomen. Maar prachtig! Je gaat je afvragen of er meer is tussen hemel en aarde.

Een aanrader! Voor iedereen vanaf 10 jaar.

Boekinformatie

Titel: Gozert

Auteur: Pieter Koolwijk

ISBN: 9789047710370

Uitgever: Lemniscaat

Verschijningsdatum: 29 januari 2020

Aantal pagina’s: 256

Prijs: € 14,95

Sayaka Murata - Buurtsupermens

Ik weet eigenlijk niet meer zo goed waarom ik dit boek wilde gaan lezen, maar ik denk gewoon weer omdat ik de voorkant zo leuk vond. Omslagen zijn, zoals jullie misschien inmiddels wel door hebben, vaak voor mij al een reden om een boek te gaan lezen. Het grappige rijsthoofdje op de voorkant deed het ‘m dus al.

Het verhaal

De 36-jarige Keiko Furukura heeft al haar halve leven een uitzichtloos baantje als medewerkster van een Japanse buurtsupermarkt, en is daar volkomen tevreden mee. Van de mensen om haar heen begrijpt ze weinig, maar gelukkig heeft ze haar werk. Dáár heeft ze een functie, een handleiding om te volgen en collega’s wiens gedrag, kledingstijl en manier van praten ze kan imiteren.

Hoewel Keiko zelf geen vuiltje aan de lucht ziet oefent haar omgeving steeds meer druk op haar uit om toch vooral een échte carrière na te jagen, of anders in elk geval snel een man te vinden, met alle gevolgen van dien.

De schrijver

Sayaka Murata is een van de meest getalenteerde hedendaagse Japanse auteurs. In 2003 debuteerde ze met Junyu, waarmee ze de Gunzo New Writers’ Prize won. Verschillende boeken en prijzen volgden, waaronder de Akutagawa Prize voor Konbini Ningen. Haar werk verscheen eerder o.a. in Granta en in 2016 verkoos Vogue Japan haar tot vrouw van het jaar. Naast haar schrijfwerkzaamheden werkt ze parttime in een buurtsupermarkt.

Mening

Wat een bijzonder verhaal is dit. Het gaat over hoe iedereen altijd maar aan verwachtingen moet voldoen, ongeacht hoe ze zich daarbij voelen. Keiko is anders, of gewoon trouw aan zichzelf, en daardoor past ze niet in het hokje van “normale” mensen met een vaste baan, man en kind. Zo is ze altijd al geweest. Het wordt niet gezegd, maar ze heeft autistische trekjes. Keiko neemt alles letterlijk en is heel erg trouw en punctueel. En boven alles is ze een buurtsupermens, ze functioneert het beste in de buurt supermarkt die dag en nacht open is. Daar volgt ze de handleiding en alle regels die haar zijn uitgelegd tot in perfectie op. Maar de druk van buitenaf neemt toe. Keiko is 36 en alleen... dat is vreemd. Op haar eigen manier lost ze het probleem op, maar dat vindt iedereen pas echt raar als ze erachter komen hoe het werkelijk zit. Ook Keiko is niet tevreden en komt tot de ontdekking dat ze echt alleen gelukkig wordt van het werken in de supermarkt.

Het plaatsen in hokjes en de druk van de omgeving voelen is zo goed beschreven. Je leeft gewoon mee met Keiko, ondanks haar rare trekjes.

Het boek is een ode aan jezelf blijven. Op een vervreemdende manier beschreven, maar toch ook herkenbaar.

Het boek bevat niet echt duidelijke hoofdstukken, maar is een chronologische beschrijving van de gebeurtenissen. Helder en duidelijk, precies zoals Keiko dat zou willen. Het boekje is niet dik, maar heeft dus wel een hoop inhoud.

En ik, ik ben geen buurtsupermens maar een échte boekhandelaar! (Alhoewel ik het, naast mijn school en studie, wel een paar jaar erg gezellig heb gehad in de supermarkt in Lisse toen ik daar werkte.)

Boekinformatie

Titel: Buurtsupermens

Auteur: Sayaka Murata

ISBN: 9789038806631

Uitgever: Nijgh en Van Ditmar

Verschijningsdatum: 20 augustus 2019

Aantal pagina’s: 143

Prijs: € 20,-

Ook als e-boek verkrijgbaar

Franco Faggiani - Het jaar dat Shizo Kanakuri verdween

Dit boek is in januari gekozen tot het boek van de maand bij DWDD. Maar nog daarvoor had ik het al binnen zien komen in de winkel. En wat ziet dat boek er mooi uit! Alleen de voorkant nodigt al uit om te gaan lezen. Toen er dus een leesexemplaar binnen kwam, greep ik mijn kans. En wat ben ik daar blij mee!

Het verhaal

Shizo groeit aan het eind van de negentiende eeuw op in het zuiden van Japan. Daar staat hij bekend om zijn uitzonderlijke hardlooptalent. Na jarenlange intensieve training is hij uitverkoren om mee te doen aan de Zweedse Olympische Spelen van 1912. Maar tijdens die wedstrijd bezwijkt Shizo en hij kan de marathon niet uitlopen. Shizo is bang dat hij zijn ouders teleurgesteld heeft en durft na deze schande niet terug naar huis. Hij trekt zich terug in de bergen. Niemand weet waar hij gebleven is. Uiteindelijk wordt hij, inmiddels een oude man, ontdekt door een Zweedse journalist die zijn verhaal kent en onthult. Wat gebeurde er precies tijdens de marathon en waar is Shizo al die jaren geweest?

 

De schrijver

Franco Faggiani woont in Milaan en is al jaren journalist. Hij schreef eerder zijn debuutroman Tussen twee werelden en wisselde zijn schrijven altijd af met lange, eenzame wandelingen door de bergen.

Mening
Oh, wat een prachtig boek is dit! Een mooi verhaal, gebaseerd op een ware gebeurtenis, waarin veel gebeurt zonder dat je er druk van wordt. Er gebeurt veel, omdat het een tijdsbestek van meer dan 50 jaar bestrijkt. Maar de rust die van het boek uit gaat, maakt dat het niet heftig is.

Ik maak altijd zelf een beeld bij de hoofdpersonen in boeken, zeker als er geen uiterlijke kenmerken beschreven worden, maar van Shizo zag ik ineens een foto in Het Parool staan, met een stuk over het boek. Dat vond ik toch wel erg leuk, om hem te zien zoals hij echt was en meeliep in de marathon van 1912 in Stockholm. Dat werd ook echt zo beschreven zoals hij er op de foto uit zag.

Volgens mij is het enige waargebeurde uit dit boek de marathon (en waarschijnlijk de manier van reizen er naartoe en de begeleiding), maar dat maakt het boek niet minder interessant. Ook het feit dat de schrijver helemaal nooit in Japan is geweest doet geen afbreuk aan het verhaal. Het voelt alsof je daar bent. En dat is vreemd om te ervaren,want ik ben ook nog nooit in Japan geweest maar het is precies zoals ik het me voorstel met de kersenbloesems.

De gevoelens en worstelingen van Shizo, niet alleen voor zijn land, maar ook voor en met de mensen om hem heen zijn prachtig, heftig en vol emotie.

Echt, je zou het boek zelf moeten lezen eigenlijk...

Boekinformatie

Titel: Het jaar dat Shizo Kanaruki verdween

Auteur: Franco Faggiani

ISBN: 9789056726485

Uitgever: Signatuur

Verschijningsdatum: 14 januari 2020

Aantal pagina’s: 256

Prijs: € 20,99

Nathalie Pagie - Noordkaap (NS Publieksprijsaankoop!)

Vorig jaar was mijn eerste aankoop die ik van mijn prijzengeld van de NS Publieksprijs deed het boek IJsengel van Nathalie Pagie. En wat een boek was dat! Ik schreef er dit stukje over. Ik heb al haar boeken gelezen, dus toen ik zag dat er een nieuwe thriller zou uitkomen, was de keuze voor mijn nieuwe aankoop snel bepaald. Ik moest er alleen nog wel even op wachten... Maar dat wachten is voorbij en het boek is al weer uit. 

Het verhaal

In het uiterste noorden van Noorwegen vindt in het diepste geheim een wetenschappelijk experiment plaats. Zes ambitieuze wetenschappers laten zich een half jaar lang opsluiten met tien zware criminelen. Wat willen ze bereiken? Waarom? En werken alle criminelen willoos mee, ook nadat het eerste slachtoffer is gevallen?

Als het bevroren lijk van een man wordt gevonden in Hammerfest, Noorwegen, staat de politie voor een raadsel. Niemand weet wie hij is en in het lichaam worden sporen aangetroffen van een stof die in Europa niet voorkomt. Het gaat om ibogaïne, een extract uit de wortels van een plant uit West-Afrika. Zodra hoogleraar Aage Haugen dit hoort, gaan bij hem de alarmbellen af. Hij heeft ooit onderzoek gedaan in West-Afrika en kent de risico’s van de stof maar al te goed.

Haugen gaat op onderzoek uit en belandt op de ijskoude Noordkaap, waar in het diepste geheim een wetenschappelijk experiment plaatsvindt, met tien topcriminelen in de hoofdrol.

De schrijver

Nathalie Pagie (1974) debuteerde in 2013. Inmiddels heeft ze vele bestsellers op haar naam staan, waaronder de winterthriller IJsengel en de succesvolle Tara en Diego -serie, die bestaat uit Paradijsvogels, Casa Familia, Rio Grande en De Trip. Voor Casa Familia en IJsengel won ze de ThrillZone Award voor Beste Nederlandse Thriller. Nathalie woont in Breda.

Mening

Wederom stelt Nathalie Pagie me niet teleur. Wat een goed boek heeft ze weer geschreven. Onderhuidse spanning is constant voelbaar, de vele personages zijn boeiend en ook het decor doet het verhaal goed.

Het verhaal wordt goed opgebouwd met hoofdstukken waar duidelijk bij staat waar je bent en wanneer je er bent. Hierdoor is het duidelijk waar het verhaal zich afspeelt. Handig met de hoeveelheid personages die in het boek voorkomen. De 6 wetenschappers in combinatie met de 10 criminelen vormen een deel van het verhaal. Een andere wetenschapper en zijn assistent het andere deel. Natuurlijk hebben de delen met elkaar te maken, maar ook binnen ieder deel vindt ontwikkeling plaats tussen de karakters.

De tegenstellingen tussen de wetenschappers is mooi, pure wetenschap tegenover menselijkheid. En ook de verschillen tussen de criminelen vind ik mooi, heel hard tegenover heel zacht, maar allemaal echt zware criminelen.

Naarmate het verhaal vordert neemt de spanning toe. Je voelt het net sluiten, maar het geheime ingrediënt van het experiment moet dan nog komen. Zou het al echt bestaan/gebruikt worden? Het maakte me erg nieuwsgierig.

Dankjewel Nathalie Pagie, voor weer een heerlijk boek! Ik kijk al weer uit naar het volgende!

Dit boek is een stand-alone, een op zichzelf staand boek, los te lezen. Maar het einde... zou er nog een vervolg komen? 

Boekinformatie

Titel: Noordkaap

Auteur: Nathalie Pagie

ISBN: 9789022588673

Uitgever: Boekerij

Verschijningsdatum: 7 januari 2020

Aantal pagina’s: 400

Prijs: € 12,99

Joyce Spijker - Volg me

Een tijdje geleden schreef ik een blogje over opvallende dingen in de boekhandel. Een van die dingen was dat er twee titels waren die op elkaar aansloten. Dit boek, Volg me van Joyce Spijker, en Ik volg je van Lisa Jewell. Het tweede boek las ik al een tijdje geleden en ik schreef daar dit stukje over. Het eerste boek las ik nu, dus een blogje!

Het verhaal

Claire Kant is een hardwerkende influencer en bouwde dankzij manager Thomas in korte tijd een droomcarrière op. Op beeld lijkt haar leven een sprookje, maar achter de schermen gaat een schrijnende werkelijkheid schuil en legt haar verslechterende gezondheid een bom onder haar succes.

Thomas de Bruijne ontwikkelde dankzij paradepaardje Claire en de dubieuze financiële hulp van zakenpartner Reinier zijn talent agency tot het meest gewilde influencersbureau van Nederland. Maar nu Claires gezondheid opspeelt, moet hij verder gaan dan ooit om de droom te blijven verkopen.

Joëlle Lammerstee is een documentairemaker en stelt de waarheid boven alles. Ze keurt de bewerkte wereld van influencers geen blik waardig tot haar baan op het spel staat en een docu over Claire haar kan redden. En niet alleen dat. In haar zoektocht naar de waarheid heeft ze een verborgen agenda. Hoe goed kennen we onze naasten? Wat is de echte waarheid in de wereld van influencers en filters?

De schrijver

Joyce Spijker studeerde Nederlandse taal en letterkunde en werkte bijna tien jaar als communicatieadviseur en woordvoerder. In 2013 debuteerde ze met Spotlight en daarna volgden nog de boeken In de familie en Ruimte voor liefde. Spijker werkt ook als schrijfcoach, contentspecialist en gastspreker.

Mening

Voorop het boek prijkt een portret van Claire, precies zoals ze in een van de scenes van het boek wordt beschreven. Daar word ik altijd heel gelukkig van, een omslag die klopt met het verhaal. Bonuspunt!

Alleen staat er voor op het boek ook dat het een thriller is. Nou lees ik best vaak literaire thrillers, maar dit boek kan ik echt geen thriller noemen. Daar gaat het bonuspunt...

Wat er overblijft? Een erg goed leesbare roman over een meisje dat voor de buitenwereld een droomleven leidt, maar ja... niets is wat het lijkt. Als influencer blijk je een wandelende reclamezuil voor iedereen die maar genoeg geld biedt. Hard werken maar een leeg leven, daar komt het op neer. En Joëlle Lammerstee is er op gebrand dat gedeelte onder de aandacht te brengen.

Zeker omdat haar zusje, Kitty, deze kant heeft meegemaakt en Joëlle overtuigd is van het feit dat Claire en Thomas het leven van haar zusje kapot heeft gemaakt. Ondertussen weet je als lezer wel beter.

In korte hoofdstukken, steeds vanuit een ander perspectief, kom je het hele verhaal te weten, vanuit Joëlle, Thomas, Claire en Kitty.

Het boek leest, mede door de korte hoofdstukken en die perspectiefwisselingen, heerlijk. Er ging een wereld voor me open. Ik moet zeggen dat ik niet zo thuis ben in de influencerswereld. Ik ken een paar YouTubers dankzij de kinderen en een paar televisieprogramma’s waar ze iedere keer in opduiken. Maar het is niet mijn ding (in tegenstelling tot het er over lezen in dit boek).

Voor mij herkenbare dingen als de Google-home apparaten en de spyshop op de Postjesweg. Die kan ik me zo voor de geest halen. Toen ik studeerde in Amsterdam, woonde ik ongeveer ter hoogte van die winkel in een zijstraat van de Postjesweg. Ik heb me al die jaren afgevraagd hoe zo’n winkel kon bestaan. Ik weet dat nog steeds niet, maar hij zit er in ieder geval nog steeds.

De tegenstelling van drukken stad Amsterdam en de rest van het land komt ook terug in het boek. Waar de hoofdpersoon zich erg thuis voelt in Amsterdam, ben ik blij dat ik er niet meer woon.

Anyway... het boek is absoluut geen thriller, maar wel een soort psychologische roman die ik daarom zeer waardeer. Een interessant boek over de andere kant van Instagram en het leven van influencers. De moeite waard!

Boekinformatie

Titel: Volg me

Auteur: Joyce Spijker
ISBN:9789026347405
Uitgever: Ambo-Anthos
Verschijningsdatum: 14 november 2019
Aantal pagina’s: 313
Prijs: € 16,99
Ook verkrijgbaar als e-book.

Voorlezen alleen voor jonge kinderen?

De Nationale Voorleesdagen zijn weer in volle gang. In boekhandels en bibliotheken worden allerlei activiteiten georganiseerd, veelal rondom het boek Moppereend van Petr Horacek en Joyce Dunbar. Moppereend is dit jaar het Prentenboek van het jaar.

Voorlezen is belangrijk, dat weten we natuurlijk allemaal. Je kunt er niet jong genoeg mee beginnen. Vanaf het moment dat mijn kinderen geboren zijn las ik ze al voor. In het begin lekker mijn eigen boeken, gewoon zodat ze mijn stem hoorden en ik ook nog iets leuks hoorde bij het voorlezen. Het verhaal snappen ze toch nog niet, dus maakte ik het voor mezelf ook leuk. Natuurlijk waren er ook babyboekjes in huis, voelboekjes, kijkboekjes, aanwijsboekjes, Nijntje, Kikker, te veel om op te noemen.

Inmiddels is mijn zoon 14, maar we hebben tot en met groep 8 voorgelezen. Heerlijk, tijd samen en Kruistocht in spijkerbroek herbeleven. Nu luistert hij graag podcasts voor hij gaat slapen. Voorlezen zit er dus niet meer in. Ik hou mezelf maar voor dat die podcast misschien nog wel eens vervangen gaat worden voor een luisterboek...

Gelukkig zit mijn dochter nu in groep 8 en haar lezen we wel nog voor. Het was een tijdje minder, omdat ze een hoogslaper heeft gekregen. Heel leuk, maar voorleestechnisch gewoon niet handig. Omdat ik merkte dat wij allebei dat voorlezen wel misten, lezen we nu in het grote bed voor. Gezellig samen naast elkaar, iedere dag een hoofdstuk. Nu zijn we bezig in De geheimen van Winterhuis Hotel. Een geweldig vervolg op Winterhuis Hotel, waar ik vorig jaar dit stukje over schreef.

Wat erg grappig is in de winkel, is dat de kleinste kinderen het woord Moppereend vloeiend kunnen uitspreken en samen met hun ouders massaal dat boekje kopen. Het leukste was dat er een jongetje naar zijn vader bleef roepen om de Moppereend, hij wilde het boekje met het vingerpoppetje erbij. Dat had de vader door. Kocht het boek, haalde het vingerpoppetje uit de verpakking en gaf dat aan zijn zoontje. Nog nooit heb ik iemand zo blij gezien met een heel klein eendenknuffeltje.

Voorlezen, je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen en wat mij betreft ook niet lang genoeg mee door gaan. Dus nee, voorlezen is voor alle leeftijden. Voorlezen maakt je leuker!

Caroline Bernard - Frida Kahlo

De persoon Frida Kahlo vond ik altijd fascinerend. En dan alleen al haar voorkomen, want haar kunst kende ik eigenlijk niet. Maar gewoon de foto’s die ik van haar zag waren al interessant genoeg. Nadat ik afgelopen zomer een jurkje en shirt had gekocht met haar gezicht daarop afgedrukt, kreeg ik regelmatig de opmerking dat ik vast fan van Kahlo was. Iedere keer vertelde ik maar eerlijk dat ik haar kunst en verhaal niet kende. De film over Frida heb ik nooit gezien en ook haar kunst dus ook niet. Toen verscheen er in oktober een roman over haar. Reden genoeg om dat te lezen inmiddels dus.

Het verhaal

Mexico, 1925. De achttienjarige Frida Kahlo wil dokter worden, maar een nood- lottig ongeval maakt aan die droom een einde. Ze vecht zich terug het leven in, wordt verliefd op de grote kunstenaar Diego Rivera en ontdekt aan zijn zijde de kunstwereld. Diego moedigt Frida aan om haar talenten te ontwikkelen. Als hij haar bedriegt treft haar dat weliswaar diep, maar wetende dat geluk maar tijdelijk is, stort ze zich vol overgave in het leven.

De Parijse surrealisten liggen aan haar voeten, net als Picasso en Trotski. Ze boekt successen met haar werk, maar moet ook een pijnlijke miskraam te boven komen. Frida gaat haar eigen weg, zelfs wanneer ze voor een beslissing komt te staan die alles waarin ze tot dat moment heeft geloofd aan het wankelen brengt.

De schrijver

Caroline Bernard is het pseudoniem van literatuurwetenschapper Tania Schlie (Hamburg, 1961). Ze schrijft graag over sterke vrouwen en is de auteur van de bestseller Die Muse von Wien, een roman over de Weense componiste Alma Mahler.

Mening

Wat leuk om eindelijk, na al die opmerkingen over mijn jurkje en shirt dit boek te lezen en zo meer te weten te komen over Frida Kahlo. Veel leuker dan zoeken op internet en een wikipediapagina te vinden.

Dankzij dit boek heb ik een heel goed beeld gekregen van Frida Kahlo. Wat een hoop ellende heeft ze meegemaakt, maar wat was ze ook gelukkig (soms) en moedig. De schrijfster heeft erg goed gebruik gemaakt van de diverse bronnen die ze achterin het boek ook noemt. Voor mij heeft ze Frida levensecht gemaakt. Mooi hoor!

De overige personages hebben ook allemaal bestaan. Wat het boek realistisch maakt. De kunstenaars, fotografen, politici, allemaal echt en te vinden op internet. Hoe het allemaal precies gegaan is, is natuurlijk wel geromantiseerd, maar het boek voelt niet gekunsteld aan. De werken van Frida worden allemaal duidelijk beschreven zodat je, als je gaat zoeken, ook daadwerkelijk plaatjes vindt van de beschreven schilderijen in het boek. Niks daaraan is verzonnen.

Ook de kleding van Kahlo wordt gedetailleerd beschreven. Je ziet haar zo lopen met haar bont gekleurde jurken en blouses. Ik hou daar wel van.

Ik heb meteen de film gereserveerd in de bieb en er blijken de komende tijd maar liefst twee exposities naar Nederland te komen over Frida Kahlo (en Diego Rivera). Van 11 oktober 2020 tot 28 maart 2021 is er een tentoonstelling in het Drents Museum in Assen en van 22 mei tot 19 september 2021 is er een expositie in het Cobra Museum in Amstelveen.

Ik ga zeker!

Nog even over het boek. Het is geen hoogstaande literatuur, maar een heerlijke biografische roman over een inspirerende vrouw. Een aanrader!

shirt, boek en sokken

Boekinformatie

Titel: Frida Kahlo (en de kleuren van haar leven)

Auteur: Caroline Benard

ISBN: 9789493095212

Uitgever: Uitgeverij Brandt

Verschijningsdatum: 1 oktober 2019

Aantal pagina’s: 304

Prijs: € 20,-

Martin Howard - De ruimteatlas van Jesse Kreek

In een facebookgroep voor tips uit het boekenvak werd gevraagd of er mensen waren die ambassadeur wilden worden voor het nieuwe boek De ruimteatlas van Jesse Kreek. Het zag er erg grappig uit, dus ik besloot me meteen op te geven. Er werd een print gestuurd naar de boekhandel en ik mocht dus al voor het verschijnen dit boek lezen. Dat is helemaal leuk! Vandaag, 21 januari ligt het boek in de winkels.

Het verhaal

De ruimteatlas van Jesse Kreek is het hilarische eerste deel in de serie Ruimteatlas van Martin Howard, met illustraties van Chris Mould.

Jesse Kreek is een doodnormale jongen, die zijn moeder wil verrassen met een mooi, maar doodnormaal cadeau. Dus heeft Jesse geld nodig, en hij reageert op een vrij vreemde advertentie. En dan gaat alles van doodnormaal naar te bizar voor woorden.

Reis mee met Jesse en professor Stoule-Gang naar planeet Zonderling, achterop brommer Betsie. Het avontuur* wacht! 

* Moordlustige barkeepers, kannibalistische stamhoofden, bloeddorstige draken…

De schrijver

Martin Howard is een loterijwinnende schrijver die de eerste prijs won (een meisjesfiets) tijdens het zomerfeest van de basisschool Holtspur in 1986. Hoewel hij soms flauw doet over fantasy- en sciencefictionboeken, is hij van beide een enorme fan. Martin woont in Frankrijk met zijn vrouw, drie kinderen en hun hond.

Illustrator

Chris Mould is een met prijzen onderscheiden illustrator die op zijn 16e naar de kunstacademie ging. Hij is een uitmuntend tekenaar met een voorliefde voor de gothic stijl, wat je heel goed terug ziet in de tekeningen in dit boek. Chris woont in Yorkshire met zijn vrouw en heeft twee volwassen dochters.

Mening

Er werd gezegd dat dit boek voor liefhebbers van The hitchhikers guide to the galaxy is. Dat zegt mij dus niks... heb ik niet gelezen (sorry mensen, je kunt niet alles lezen zeg maar). Maar het verhaal van dit boek sprak me wel aan. Dus toen ik me op gaf ambassadeur was dat een beetje een gok. Die gok is goed uit gepakt! Was een leuk boek is dit! Ik heb, naast Elton van laatst, weer een paar nieuwe beste vrienden erbij hoor. Jesse (of is het nou Roelof?), Derek en professor Stoule Gang hebben me echt op een road-trip door de ruimte meegenomen. Wat een avonturen hebben we beleefd. Super!

Vanaf het begin van het verhaal, wat doodnormaal begint, wordt je meegetrokken in de wereld van Jesse. En al heel snel wordt het doodnormale vervangen door superavontuurlijk! Er zitten leuke woordgrappen in het verhaal, verwarrende namen en vooral ook hele mooie ondersteunende tekeningen.

Mensen (of ruimtewezens? Ze lijken erg op mensen elders in het heelal eigenlijk) komen terug in het verhaal, of er wordt weer naar verwezen, waardoor je ondanks het soms vervreemdende verhaal toch herkenning voelt.

Ik zat gewoon samen met Jesse en professor Stoule Gang op Betsie tijdens onze reis door de ruimte. Je zou bijna zelf op zoek gaan naar cirkels na het lezen van dit boek.

Voor kinderen vanaf 10 jaar is dit een uitermate geweldig avonturenboek. En voor voorlezende ouders, of mensen die van kinderboeken houden is het ook een aanrader. Zoals ik al eerder schreef, ligt het boek vanaf vandaag in de winkel, dus rennen maar! Ondertussen wacht ik op het tweede deel...

En het leukste aan dit boek? Is dat er een poster komt waar in dit boek aanbeveel! Helemaal geweldig natuurlijk. Zodra de poster binnen is zal ik natuurlijk een update plaatsen. 

Boekinformatie

Titel: De ruimteatlas van Jesse Kreek

Auteur: Martin Howard

ISBN: 9789026150265

Uitgever: Fontein

Verschijningsdatum: 21 januari 2020

Aantal pagina’s: 336

Prijs: € 16,99

10e NS Publieksprijs aankoop!

Oh, wat is het toch nog steeds een feest dat ik ruim een jaar geleden in de winnende leesclub, Perron 9, van de NS Publieksprijs zat. Ik heb nog steeds plezier van mijn prijzengeld namelijk :-)

Ik weet natuurlijk niet of jullie al mijn blogjes lezen, maar ik heb laatst ergens gezegd (ergens... hier dus) verteld wat mijn doelen voor 2020 zijn en waar ik naar uit kijk. En gezien de regels die ik mezelf heb opgelegd qua besteding van mijn prijzengeld (op zich niet zo heel veel, maar proberen Nederlandse auteurs te kopen is er wel een van) zal het jullie dan waarschijnlijk ook niet verbazen dat ik het nieuwe boek van Nathalie Pagie heb gekocht. Hoera!

Mijn eerste aankoop met het prijzengeld van de NS Publieksprijs was het boek IJsengel, ook van Nathalie Pagie. En dat was een succes zoals je hier kunt lezen. In de tussentijd schreef ze ook nog een boek in de serie over Tara en Diego, genaamd De trip wat ik leende uit de bieb en ook las. En waar ik natuurlijk ook een stukje over schreef.

Nu dus haar nieuwste boek, Noordkaap. Ik ben zo benieuwd!

Ik ga er in beginnen zodra ik klaar ben ik het boek wat ik nu lees over Frida Kahlo. En dat boek schiet al lekker op, dus Noordkaap hoeft niet zo lang meer te wachten.

Renée Knight - De secretaresse

Dit boek heeft lange tijd met mij mee gereisd overal naartoe, want ik las het als dwarsligger. Een boekje dat makkelijk in je kontzak en dus ook in je tas past. Heerlijk is dat formaat. De bladzijdes zijn erg dun, maar alles is prima leesbaar, dus ik hou van dwarsliggers. Of ik ook van de secretaresse ben gaan houden?

Het verhaal

Wie heeft de meeste macht op kantoor? Degene die het hardst praat, er het beste uitziet, het rijkst is, degene die het meeste respect afdwingt? Of is het iemand als Christine Butcher: een bescheiden vrouw die in stilte getuige is van alles wat besproken wordt, elk geheim en elk gerucht? Iemand die onopvallend informatie inwint bij degenen voor wie ze werkt, degenen die enkel zichzelf zien? Er is een slechts een dunne lijn tussen loyaliteit en verraad, en als iemand als Christine Butcher tot het uiterste gedreven wordt, kan zij zomaar de gevaarlijkste vrouw op kantoor blijken…  

De schrijver

Renée Knight werkte als scenarioschrijfster voor de BBC en schreef daarnaast scenario's voor onder andere Channel Four totdat ze zich toelegde op het schrijven van boeken. In 2013 rondde ze de Faber Writing Academy af, die eerder auteurs als SJ Watson voortbracht. Haar debuut Disclaimer werd een Sunday Times Bestseller #1. Ze woont met haar man en kinderen in Londen.

Mening

Ik verwachtte een thriller, maar het bleek meer een psychologische roman. Zonder al te veel ontwikkeling van de hoofdpersoon lijkt het. En waar ik normaal erg gecharmeerd ben van psyhologische romans, viel dit boek me in dat opzicht een beetje tegen. Omdat het natuurlijk ook niet zo bedoeld is en daarom ook daar iets mist.

Je leert Christine kennen als een nauwgezette, keurige secretaresse die wel heel ver gaat voor haar werkgever. Te ver? Als het aan Mina Appleton (de werkgever) ligt niet, het hoort erbij. Door wisselingen in het verhaal tussen heden en verleden wordt het verhaal goed opgebouwd. Je leest hoe Christine langzaam maar zeker steeds meer op gaat in het leven en de grillen van Mina. Mina leren we alleen kennen door de ogen van Christine. Alle andere figuren zijn figuranten in het verhaal, letterlijk, want in het leven van Mina telt alleen Mina en in het leven van Christine draait het alleen om Mina.

Het boek is niet echt een thriller, er zit niet echt spanning in. Er wordt een goed verhaal verteld en het einde kwam voor mij nogal onverwacht. Dat was er dan weer wel erg goed aan.

Om op de vraag van het begin van mijn blog terug te komen: Ben ik van De secretaresse gaan houden? Nee, de secretaresse heeft mijn hart niet gestolen. Werk is echt nooit belangrijker dan mijn gezin. Dus wat dat betreft was inleven moeilijk. Gelukkig vonden andere personages is het boek dat ook wat vreemd, dus het ligt niet aan mij :-)

Ik las dit boek als dwarsligger en het zat lang in mijn tas, waardoor ik iedere keer korte stukjes van het verhaal las. Maar in vond het dus ook niet spannend genoeg om het thuis uit mijn tas te vissen om snel door te lezen. Misschien had ik het dan meer gewaardeerd, als ik het in één ruk uit had gelezen. Nu blijft het waarschijnlijk niet zo hangen.

Maar een leuk tussendoortje is het in ieder geval wel.

En ook het tweede boek van mijn eindejaarsdoelen was uit voor het eind van het jaar. Alleen met Brilka is het niet gelukt. Dus dat boek wil ik dit jaar uit lezen :-)

Boekinformatie

Titel: De secretaresse

Auteur: Renée Knight

ISBN: 9789026329531

Uitgever: Ambo-Anthos

Verschijningsdatum: april 2019

Aantal pagina’s: 320

Prijs: € 20,99