Meet en greet met Esther Verhoef!

Al een tijdje keek ik er naar uit, het nieuwe boek van Esther Verhoef. Een verhalenbundel deze keer, met alle verhalen die er eerder verschenen én drie nieuwe verhalen. Labyrint heet de bundel.

Vlak voordat de bundel verscheen zag ik op de Facebookpagina van Esther Verhoef dat er een leuke actie werd georganiseerd: win een meet en greet in het Pulitzer Hotel in Amsterdam. Via twee wegen kon je kans maken, bij de Libelle en bij hebban.nl. Ik deed daarom voor een grotere kans gewoon mee aan beide acties, en maar hopen dat ik bij een van deze twee werd uitgeloot.

Het zou allemaal vrij kort dag zijn, vrijdag werden de acties geplaatst, maandag kreeg je uiterlijk bericht en het evenement was dan donderdagmiddag al. Even checken, maar ik kon om die tijd, dus hup, inschrijven.

En maandag kreeg ik zowaar mail dat ik bij de meet en greet aanwezig mocht zijn én iemand mee mocht nemen. Sterker nog... ik kreeg twee mailtjes dat ik erbij mocht zijn en iemand mee mocht nemen! Dus bij zowel Libelle als hebban.nl had ik gewonnen. Hoera!!! Ik heb natuurlijk wel meteen een van de twee gemaild om te zeggen dat ze ook iemand anders blij mochten maken, omdat ik twee keer had gewonnen. Dat bleek niet meer te kunnen, dus ik heb gezegd dat ik dubbel zou gaan genieten.

Na het nodige heen en weer ge-app met vriendinnen en collega’s, was er ook zowaar nog iemand die met me mee kon op die donderdagmiddag. Iemand? Mariska van Perron 9 om precies te zijn, je weet wel, van de leesclub van de NS Publieksprijs. En het leuke was dat Marjolein van Perron 9 ook had gewonnen, dus het werd een soort mini-reünie ook nog.

Op de dag zelf ben ik lekker op tijd vertrokken, zodat ik via een kleine omweg en een paar geocaches heerlijk door Amsterdam wandelend mijn weg zocht naar de Prinsengracht. Eenmaal bij het hotel aangekomen, zat Mariska al klaar voor de speurtocht door het hotel naar de “Merchant Room”, waar de meet en greet plaats zou vinden. Bijzonder wel, de ingang zat aan de Prinsengracht en in de zaal waar het event was keek je uit op de Keizersgracht. Wat een groot hotel!

Onder het genot van een kopje thee, wachtten we op wat komen ging. Taart in ieder geval, want die stond daar heel mooi te zijn! Maar natuurlijk was er eerst een interview met Esther Verhoef, over haar nieuwe boek en haar eerdere boeken. Erg leuk. Weer van alles nieuws gehoord, naast de al bekende dingen als de playlists die ze altijd maakt bij haar boeken. Met daarin nummers die ze luisterde tijdens het schrijven. Bij de verhalenbundel ging het vooral over het titelverhaal Labyrint en dat dat een beetje anders is dan we gewend zijn van Verhoef. Een muur was altijd een muur en nu een doorgang naar een andere dimensie. Ik ben benieuwd!

Er werd ook kort gesproken over de televisieserie van Lieve mama die nu gemaakt wordt voor Videoland. En dat Esther zo blij was dat de cast en crew echt naar een voor het verhaal belangrijke plek waren afgereisd bijvoorbeeld. Je zou er bijna Videoland voor gaan nemen... (toch maar even uitzoeken hoe dat werkt dus)

En over het feit dat Esther ook boeken schrijft samen met haar man Berry onder de naam Escober. Maar eigenlijk bleek dat hij aan al haar boeken meewerkt. Door verhaallijnen mee te bedenken of scenes naar elkaar toe te schrijven. Daar geeft Esther dan weer haar eigen draai aan, maar het is dus bijna altijd een samenwerking. In de verhalenbundel staat trouwens ook een aantal verhalen die als Escober geschreven zijn.

Toen was het al weer tijd voor de persoonlijke meet en greet, iedereen kreeg een boek dat Esther persoonlijk zou signeren en er was tijd voor vragen en foto’s. Maar niet voordat de taart werd aangesneden en uitgedeeld. Heerlijk was die!! Dat verkortte de wachttijd voor een gesigneerd boek aanzienlijk en het was gezellig om nog even bij te kletsen met Mariska, Marjolein en haar introducé Evelien, die ik ook al eerder had ontmoet. En tussendoor mochten de prijswinnaars ook nog even als groep met Esther op de foto.

Natuurlijk heb ik ook nog eventjes (echt heel eventjes) met Esther Verhoef gesproken. Altijd leuk! Ze wist nog ongeveer wie ik was. Zeker toen het verhaal van het kussentje weer voorbij kwam van de NS Pubieksprijs. En het voordeel van de verhalenbundel, zo zei ze, is dat de verhalen niet in een bepaalde volgorde gelezen hoeven te worden, dus ik kan meteen beginnen aan het titelverhaal wat als laatste in de bundel staat.

Om 4 uur was het weer tijd om naar huis te gaan. Ook deze keer wandelde ik via een omweggetje naar het station, zodat ik nog een paar geocaches kon zoeken. Want ja, als je er toch ongeveer langs komt...

Eenmaal in de trein begon het nagenieten van de gezellige middag. De “goodiedoos” had ik dan wel niet gewonnen, ik heb toch maar mooi een gesigneerd exemplaar van het nieuwste boek van Esther Verhoef! Hoera!

Eerst nog even mijn andere boek uitlezen en dan ga ik lekker in de verhalenbundel beginnen. Binnenkort dus een blogje daarover.