Dit boekje zag ik als klant-bestelling voorbij komen in een van onze winkels. Meteen was mijn interesse gewekt, alleen al door de voorkant. Omdat ik niet alles kan kopen, echt ik steun de boekhandel heel graag, zeker die waar ik werk, maar het is niet te doen.. reserveerde ik dit boek bij de bieb. Het was even wachten, maar je weet dat het uiteindelijk komt. En nu lezen maar!
Het verhaal
In een klein, net appartement aan de rand van de metropool Seoul woont Kim Jiyoung, een dertigjarige millennial die onlangs haar kantoorbaan heeft opgegeven om fulltime voor haar pasgeboren dochter te kunnen zorgen. Maar al snel begint ze vreemde symptomen te vertonen die haar man, ouders en schoonouders verontrusten: Jiyoung imiteert de stemmen van andere vrouwen – levend en zelfs dood. Terwijl ze dieper in deze psychose duikt, stuurt haar echtgenoot haar naar een psychiater. Jiyoungs hele leven komt voorbij. Een verhaal doordrenkt van frustratie, doorzettingsvermogen en onderwerping. De rode draad: haar gedrag wordt altijd gecontroleerd door de mannelijke figuren om haar heen.
De schrijver
Cho Nam-Joo was negen jaar lang een scenarioschrijver voor televisie. Door het gigantische succes van haar debuutroman Kim Jiyoung, geboren 1982, geldt ze als een centrale stem binnen de wereldwijde #MeToo-beweging. Ze woont in Korea.
Mening
Wat
als eerste opvalt aan dit boekje is dat de hoofdstukken beginnen op de linkerpagina,
waar dat “normaal” altijd rechts is. Dat blijft het hele boek zo, vond ik
bijzonder en ook al intrigerend.
De
inhoudsopgave bestaat uit jaren, voor iedere fase van het leven van Jiyoung. Je
begint in de herfst van 2015. Jiyoung is dan 33 jaar (of 34, volgens de
Koreaanse jaartelling), ze is getrouwd met Jeong Daehyeon en heeft een
dochtertje van 1. Het lijkt normaal, maar op 8 september praat Jiyoung als haar
moeder en een paar dagen later als haar overleden studiegenoot. Ze is zichzelf
niet meer.
Vanaf
hier ga je chronologische de verschillende levensfasen van Jiyoung af en kom je
te weten hoe het zo ver heeft kunnen komen. Je merkt dat haar hele leven mannen
belangrijker zijn dan vrouwen, in alles. Van het kleine broertje dat niks hoeft
te doen, omdat hij kleiner is. “‘Hij is de jongste van het gezin.’ ‘Onzin. Hij
is de zoon van het gezin, daar gaat het om!’” (p. 52)
Het
hele boek is vergeven van de voorbeelden hoe vrouwen in Korea achtergesteld
zijn en via voetnoten hoe de overheid daar al dan niet de hand in heeft. In
echt iedere fase (lagere school, middelbare school, studie, werk) moet ze hier
tegenop boksen.
‘Jiyoung
ontdekte dat ze niet zo introvert was als ze altijd had gedacht. Ze zei gewoon
weinig omdat ze nooit de kans had gehad om voor zichzelf te denken en haar
eigen mening te vormen. In feite bleek ze een mensen,ens: ze was vriendelijk,
sociaal begaafd en stond graag in het middelpunt.’ (p. 74)
Het laatste gedeelte van het boek speelt in 2016, waarbij er ineens een ik-persoon is. Die persoon vat het leven van Jiyoung samen in de vorm van het boek. En net als je denkt “wat fijn dat ze bij de psycholoog is” komt de genadeklap. Oef...
Wat
ben ik blij dat ik in Nederland geboren ben en niet in Zuid-Korea. Dat gevoel
had ik de hele tijd tijdens het lezen van dit boek. Het is prachtig schrijnend,
niet te bevatten hoe vrouwen in Zuid-Korea leven. Wat een vrijheid hebben we
dan als vrouw in Nederland, ook al is het hier ook niet allemaal even
vrouw-vriendelijk.
Boekinformatie
Titel:
Kim Jiyoung, geboren in 1982
Auteur:
Cho Nam- Joo
Oorspronkelijke
titel: Palsip yi nyeon saeng Kim Yiyeong
Vertaler:
Mattho Mandersloot
ISBN:
9789038809441
Uitgever:
Nijgh & Van Ditmar
Verschijningsdatum:
13 oktober 2020
Aantal
pagina’s: 160
Prijs:
€ 20,-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten