Van deze auteur las ik twee jaar geleden Buurtsupermens, waar ik dit blogje over schreef. Dat vond ik een erg goed boek. Dus toen ik zag dat er een nieuw boek van Murata was, kwam dat op mijn verlanglijstje. En ik kreeg het ook nog voor Sinterklaas! Het heeft niet zo lang hoeven wachten, want dat egeltje op de voorkant is gewoon té schattig!
Het verhaal
Natsuki brengt met haar neef Yuu de zomers door in de bergen van Nagano, waar ze droomt over andere werelden. Wanneer een reeks van verschrikkelijke gebeurtenissen de twee kinderen voor altijd van elkaar dreigt te scheiden, beloven ze elkaar koste wat het kost om te overleven. Haar donkere verleden blijft Natsuki achtervolgen, ook als ze volwassen en getrouwd is. Natsuki slaat op de vlucht en keert terug naar de bergen uit haar jeugd. Ze bereidt zich voor op een hereniging met Yuu. Zal hij zich hun belofte herinneren? En zal hij haar helpen haar daaraan te houden?
De schrijver
Sayaka Murata (Japan, 1979) is een van de meest getalenteerde hedendaagse Japanse auteurs. In 2003 debuteerde ze met Junyu, waarmee ze de Gunzo New Writers’ Prize won. Verschillende boeken en prijzen volgden, waaronder de prestigieuze Akutagawa-prijs voor Buurtsupermens. In 2016 verkoos Vogue Japan haar tot vrouw van het jaar.
Mening
Oké,
dit moet ik even laten bezinken. Wat een raar verhaal is dit. Het is heel
anders dan Buurtsupermens, maar qua thema toch ook een soort hetzelfde. Omgaan
met de druk ban buitenaf. Al wordt dat hier tot extreme proporties doorgevoerd.
In
de eerste twee hoofdstukken is Natsuki een leerling op de middelbare school. Je
leest, vanuit het ik-perspectief, hoe haar leven is. En dat is niet leuk… Haar
vluchtgedrag, ze is een fee en kan dankzij Pyuut (het egelknuffeltje) toveren,
is haar overlevingsmechanisme. En dat is door huislijk geweld en seksueel
misbruik van een docent erg nodig. Na twee hoofdstukken springt het verhaal
verder in de tijden is Natsuki halverwege de 30, getrouwd en ze lijkt haar
leven onder controle te hebben. Natuurlijk haalt haar verleden haar in. Maar
met haar man Tomooni en haar neef Yuu probeert ze de druk van de Fabriek
(werken en voortplanten is het doel van die fabriek) te ontvluchten.
Een bizar verhaal wat steeds vreemder wordt, over toveren, ruimtewezens, de planeet Pohapipinpobopia en wraak. Ik kan het echt een heel groot stuk volgen. Natsuki wordt van kleins af aan door haar moeder gezien als een mislukking, een kluns, onhandig en lelijk. En dat laat haar moeder haar ook voelen. Wat de bijlesmeester doet is walgelijk. Dus de vlucht als overleving is begrijpelijk. Alleen daar komt Natsuki nooit meer uit. Het wordt eigenlijk alleen maar erger. Je hebt medelijden met haar. Maar op een gegeven moment gaat het verhaal zo’n vreemde kant op dat ik eigenlijk alleen nog vol verbazing de laatste 20 pagina’s heb gelezen. Ook het gegeven van de wereld als Fabriek zien waar mensen allen goed zijn om te werken en nieuwe aardbewoners te maken, daar kan ik nog enigszins inkomen. De kritiek die dit boek daarop geeft is ook te volgen. Maar de combinatie van alle gegevens en het einde maken dit tot een bizar boek, waarvan in niet echt weet aan wie ik dit zou kunnen aanraden. Het was in ieder geval verrassend anders dan gedacht.
Boekinformatie
Titel:
Aardbewoners
Auteur:
Sayaka Murata
Oorspronkelijke
titel: Chikyuseijin
Vertaler:
Luk Van Haute
ISBN:
9789038810454
Uitgever:
Nijgh & Van Ditmar
Verschijningsdatum:
28 september 2021
Aantal
pagina’s: 264
