Posts tonen met het label Kim Moelands. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Kim Moelands. Alle posts tonen

dinsdag 7 september 2021

Kim Moelands - Schaduwleven

Ik las alle eerdere boeken van Kim Moelands, ook haar biografische, en vond ze allemaal goed. Deze vrouw kan schrijven! En op dit boek zat ik al heel lang te wachten, maar het werd steeds uitgesteld. Gelukkig werd mijn wachten beloond. En nu kan ik het dan ook eindelijk gaan lezen. 

Het verhaal

De jonge naïeve en getraumatiseerde Elena kan haar geluk niet op als de populaire Daniël interesse in haar toont. Hij is charmant, slim en zelfverzekerd. Alles wat zijzelf niet is. Hij geeft haar de aandacht die ze in haar jeugd heeft moeten missen en wanneer hij haar ten huwelijk vraagt, zegt ze natuurlijk ja. Maar al in de wittebroodsweken beginnen de problemen. Daniël blijkt een narcistische persoonlijkheidsstoornis te hebben en begint gevaarlijke trekjes te vertonen. Hij manipuleert, intimideert, isoleert haar van haar omgeving, zet hun kinderen tegen haar op en neemt haar stukje bij beetje alles af.

Elena raakt verstrikt in een nachtmerrie van intimidatie en geweld. Niemand gelooft haar en niemand helpt haar. Ze is helemaal alleen, want naar de buitenwereld toe is Daniël nog steeds die charmante, leuke man op wie ze destijds verliefd werd. Als ze op een avond moet vluchten van huis en haard omdat ze haar leven niet meer zeker is, ontmoet ze Valerie, een gepensioneerde psychologe die gespecialiseerd is in narcistische mannen. Valerie wint Elena’s vertrouwen en neemt haar liefdevol op in haar huis. Maar net zo plotseling als ze in Elena’s leven komt, verdwijnt Valerie weer. Elena blijft met veel vragen zitten en gaat op zoek naar antwoorden. Antwoorden die ze misschien wel liever niet had willen vinden… 

De schrijver

Kim Moelands (Goirle, 1975) is auteur en voormalig recensent en journalist. Ze schreef twee autobiografische romans, Ademloos en Grenzeloos, en was twee maal jurylid van de Gouden Strop. In 2010 kwam haar eerste thriller uit, Weerloos, in 2012 gevolgd door Verdieping X. In het voorjaar van 2015 verscheen haar derde thriller: De vrouw in de spiegel.

Mening

Ik kon maar niet stoppen met lezen in dit boek. Misschien kwam het omdat ik lekker in een hangmatje lag, maar het had zeker ook te maken met het fascinerende verhaal. Het is even schakelen tussen de verschillende personages Elena, Amber, Luna en (heel af en toe) Sheila, die ieder in de ik-vorm hun verhaal doen. Op deze manier leer je het verhaal van Elena in het heden, van haar jeugd, van haar recente verleden en vanuit een ander perspectief kennen. Ik kan er niet te veel over zeggen om niet te veel weg te geven.

Het begint met Elena die op weg is naar de rechtbank en is echt heel bang voor alles. Achteraf begrijp je waarom, eigenlijk vrij snel al. Gelukkig kan ik me geen voorstelling maken hoe het is om met een narcistisch persoon te leven. Maar het lijkt me de hel. Dat heeft Kim Moelands goed overgebracht in dit boek. Het leek zo mooi, maar de aanwijzingen dat het dat niet is komen al snel. Op p. 33: “‘Om te winnen is alles geoorloofd. Dan maak je krom wat recht is. […]”Ben je bereid om grenzeloos voor én met me te leven?”’ Zijn handen klemmen pijnlijk strak om mijn polsen en hij leunt zwaar op me.”

Maar Elena heeft meegekregen van haar broer (p. 40): “‘Doorzettingsvermogen, […], dat heb je nodig om verder te komen in de wereld. Soms moet je afzien om je doel te bereiken. Probeer dat te onthouden, ook als ik er niet meer ben om je dat te helpen herinneren.’”

En dan realiseert Elena zich (p. 59): “Ik begrijp de wereld om me heen niet meer. Niets klopt. Het is alsof het in de zomer sneeuwt.” (En dat zou eerst de titel van het boek zijn, voor alle uitstel.) En Valerie, de gepensioneerde psychologe, blijkt ook zo haar eigen agenda te hebben.

Verder ga ik niets over de inhoud zeggen, want je moet het eigenlijk gewoon echt zelf lezen. Het is echt bizar hoe ver mensen gaan voor zichzelf en voor anderen. Aanrader! 

 

Boekinformatie

Titel: Schaduwleven

Auteur: Kim Moelands

ISBN: 9789400513600

Uitgever: A.W.Bruna

Verschijningsdatum: 11 mei 2021

Aantal pagina’s: 320

Prijs: € 20,99

dinsdag 31 december 2019

Boeken en doelen voor 2020


Zo vlak voor het nieuwe jaar is het natuurlijk ook tijd om te gaan bedenken wat ik volgend jaar wil gaan doen met alle boeken. Wat wil ik lezen, hoe veel ga ik lezen, waar kijk ik naar uit?

Laten we beginnen met de makkelijkste vraag: hoe veel ga ik lezen?
Simpel, ik ga weer voor iedere week een boek met een kleine plus. Dus ik heb mijn aantal te lezen boeken bij de Reading Challenge via hebban.nl op 54 gezet. Dat is misschien een beetje weinig, aangezien ik de laatste jaren dat aantal makkelijk heb gehaald. Maar toch, misschien heb ik per ongeluk gewoon minder tijd om te lezen. Dus ik laat het gewoon op 54 staan, geen stress qua hoeveelheid in ieder geval.

Maar dan: Wat wil ik gaan lezen?
Dat is eigenlijk best een lastige vraag, al heb ik natuurlijk wel een idee hierover. Naast alle nieuwe boeken die ik ongetwijfeld weer tegen ga komen (komt verderop bij waar ik naar uit kijk) heb ik mezelf voorgenomen om de berg nog te lezen boeken ook te gaan verminderen. Dat is dit jaar niet echt gelukt, ondanks die 70 plus boeken die ik las. Mijn voornemen hierin is om de boeken die ik heb gewonnen te gaan lezen, aangevuld met de nog te lezen boeken van De Beste Boeken Live. En die dan af te wisselen met leesexemplaren uit de winkel, boeken die ik van anderen leen én uit de bieb. De precieze volgorde weet ik natuurlijk nog niet, maar dat ik een boek van Vaarmeijer ga lezen bijvoorbeeld dus al wel, want dat was een van de gewonnen boeken.

Waar kijk ik naar uit?
Ik weet natuurlijk nog niet precies wat er allemaal gaat verschijnen, maar van sommige auteurs weet ik dat er nieuwe boeken komen die ik zeker wil gaan lezen. Zo komt begin januari een nieuw boek van Nathalie Pagie uit, Noordkaap, dat ga ik van mijn prijzengeld kopen! En er komt een verhalenbundel van Esther Verhoef, Labyrint, en ik wacht al heel lang op het nieuwe boek van Kim Moelands, Als het sneeuwt in de zomer. Dat worden denk ik de laatste twee aankopen van mijn prijzengeld (maar hopelijk is er nog een beetje over dan voor een laatste boekje).
Als laatste kijk ik erg uit naar de nieuwe Isabel Allende. Van haar heb ik alles, dus ik ga Bloemblad van zee dan ook zeker kopen. Van mijn eigen geld, want ik denk toch echt dat mijn prijzengeld een keer op gaat zijn.


En, wat gaan jullie lezen? Hoe veel? En waar kijken jullie naar uit?

vrijdag 13 december 2019

Boeksynchroniteit


Soms valt me als boekhandelaar wel eens iets op aan boeken. Eigenlijk altijd al hoor, niet pas sinds een paar maanden, maar zo lang ik al met boeken werk. Of misschien is het wel zolang als ik lees (al zal dat niet helemaal kloppen...).

Wat valt me dan op? Nou dit: er zit af en toe een soort van synchroniteit in de boeken die ik lees, of zie.

Lang geleden (de laatste twee boeken die ik las in 2012) las ik twee boeken na elkaar die eigenlijk aan elkaar bleken te passen qua voorkant. Ongeremd van Xenia Kasper en Verdieping X van Kim Moelands. Het viel me pas op toen ik de ene uit had en in de andere begon, maar de voorkanten van de boeken sloten bijna op elkaar aan.

Er zijn wel meer boeken die op elkaar lijken. Op welke manier dan ook. Qua foto op de voorkant die op elkaar lijken, titels die aansluiten en een leuke zin vormen of wat dan ook.

Momenteel in de winkel namelijk 2 keer Basta! Een is een literaire thriller van Jet van Vuuren en de ander is de biografie over Marco van Basten. Mij viel dus op dat er ondanks dat ze beiden dezelfde titel hadden er wel verschillen in verkoopverwachting zijn. Dus ik heb beide stapels even naast elkaar gelegd en op de foto gezet. Dit is in Voorschoten. In Zoetermeer hadden we nog veel meer boeken van Van Basten en was het contrast vast nog veel groter geweest. Erg vermakelijk als je er op let.

Laatst nam ik een voorpublicatie mee van Volg me van Joyce Spijker. Ik leg dat boekje neer op tafel en ineens zegt M11: “ Mam, laatst heb je het antwoord op die vraag gelezen!” Ik begreep meteen welk boek ze bedoelde, Ik volg je van Lisa Jewell. Zo grappig hoe zelfs haar dat op viel. Volg me ligt nu klaar, maar Ik volg je heb ik inderdaad al gelezen en schreef er dit stukje over.

Ik zal eens kijken wat me nog meer op valt qua titels en boeken de komende tijd, want als ik dat soort dingen leuk vind, zijn er meer mensen die dat wel kunnen waarderen denk ik.